USB:บทที่ 88 สามสิ่ง

“พี่เปียวจะปล่อยเขาไปอย่างนั้นเหรอ?” ชายหนุ่มที่พูดก่อนหน้านี้เดินเข้ามาที่ด้านข้างของพี่เปียว และพูดเบาๆ

“แล้วเราจะทำยังไงล่ะ? แกจะไปหยุดเขาไว้ไหมล่ะ? แกไม่กลัวเขาจะหักขาแกงั้นเหรอ?”

แม้ว่าเทียนจุ้นนั้นปกติแล้วจะเป็นคนหยิ่งเล็กน้อย แต่เขาก็มีทักษะบางอย่าง เขาไม่เหมือนคนรอบตัวเขาที่สามารถต่อสู้เป็นกลุ่มได้

ลองถ้าเขาจริงจังแล้ว ก็ไม่มีลูกน้องคนไหนที่จะเอาชนะเขาได้

เมื่อได้ยินคำพูดของพี่เปียว ชายคนนั้นก็หดตัวกลับ

เขารู้ดีว่าฝีมือของเขานั้นด้อยกว่าเทียนจุ้น ถ้าเขาสามารถหยุดเทียนจุ้นได้เขาก็คงจะโชคดีที่ไม่ถูกทำร้ายจนตาย

“ถ้าอย่างนั้นถ้าเขาไปอยู่กับคนอื่น พวกเราก็จะเสียเปรียบมาก” ชายคนนั้นพูดกับพี่เปียวโดยไม่เต็มใจ เห็นได้ชัดว่าเขากลัวความสามารถของเทียนจุ้น

“แกจะพูดว่าอะไร?!” พี่เปียวมองไปที่ลูกน้องและเดินกลับไปที่ที่นั่งของเขา เขานั่งลงและหยิบแก้วไวน์ตรงหน้าขึ้นมาและดื่มมันทั้งหมดในอึกเดียว

พี่เปียวและเทียนจุ้นรู้จักกัน แต่ไม่ใช่เพราะพวกเขาเกี่ยวข้องกัน

ทั้งสองคนเคยพบกันครั้งหนึ่ง

และในเวลานั้นเทียนจุ้นทำงานในบาร์เป็นพนักงานเสิร์ฟ

และมีลูกค้าบางคนสร้างปัญหาให้กับพวกเขา เทียนจุ้นไม่เห็นด้วย แต่ผู้ชายคนนั้นไม่ให้อภัยเขา

พี่เปียวโกรธมากในเวลานั้น แต่ผู้ชายคนนั้นอาจจะเมาและตะคอกใส่พี่เปียว แล้วพี่เปียวจะทนกับสถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไรกัน

ในเวลานั้นเขาพาลูกน้องของเขามาเพื่อและสั่งสอนบทเรียนให้กับผู้ชายคนนั้น

แต่เทียนจุ้นที่อยู่ด้านข้างกลับไม่ได้รับอันตราย

เรื่องไม่ได้จบแต่เพียงเท่านี้ หลังจากที่ฆ่าชายคนนั้นแล้ว พี่เปียวยังบอกให้เขาชดใช้เงินให้แก่เทียนจุ้น

ไม่ใช่เพียงแค่ต้องชดใช้เงินให้แก่เขา แต่ยังชดเชยเงินให้แก่เทียนจุ้นด้วย

นี่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้เขารู้สึกสบายใจที่จะเก็บเงินนั้นไว้

จริงๆ แล้วด้วยอารมณ์ของเทียนจุ้น เขาไม่เต็มใจที่จะรับเงินนั้น

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้นเขาบังเอิญต้องการเงินมาก เขาและน้องสาวของเขาถูกเจ้าของบ้านคนก่อนไล่ให้ออกจากบ้าน

ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการเงินเพื่อหาที่อยู่ใหม่

ดังนั้นพวกเขาจึงยอมรับเงินและในขณะเดียวกันหัวใจของพวกเขาก็รู้สึกขอบคุณพี่เปียว

ตอนนั้นพี่เปียวไม่สนใจอะไร และคิดว่านั่นเป็นเพียงเรื่องล้อเล่นซึ่งนั่นคือเรื่องราวทั้งหมด

อย่างไรก็ตามหลังจากที่เทียนจุ้นได้หาที่อยู่ให้แก่น้องสาวของเขาแล้ว

เขาก็ได้ไปหาพี่เปียว และในเวลานั้นพี่เปียวก็กำลังต่อสู้กับอันธพาลอีกคนหนึ่งอยู่

เนื่องจากเทียนจุ้นต้องการที่จะช่วยเขาด้วยอะไรบางอย่าง

เขาจึงได้เปลี่ยนใจและส่งเทียนจุ้นไปที่นั่นและสั่งให้ทำร้ายคู่ต่อสู้ของเขา

ในตอนแรกเขาก็ไม่ได้คาดหวังอะไร แต่เทียนจุ้นก็กลับมารายงานเขาอย่างรวดเร็ว ว่าคนนั้นได้พิการไปแล้ว และคงจะต้องนอนอยู่บนเตียงอย่างน้อยครึ่งปี

และหลังจากที่พี่เปียวไปสืบมา ก็พบว่าเขาไม่ได้โกหก

เขารู้สึกดีใจเป็นอย่างมากและนำคนของเขาไปเยาะเย้ยคนๆ นั้นและรับเขาไว้เป็นลูกน้อง

สิ่งที่สองที่เทียนจุ้นทำก็คือช่วยพี่เปียวและอันธพาลที่อยู่อีกฟากหนึ่งของถนนที่มีความขัดแย้งกัน

และคราวนี้อีกฝ่ายได้ส่งกลุ่มสุดยอดฝีมือออกมา พี่เปียวจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากส่งกองทัพของเขาออกไปอีกครั้ง

และเขาก็ไม่ทำให้พี่เปียวผิดหวัง ภายใต้การจับตามองของฝูงชน เทียนจุ้นสามารถเอาชนะสุดยอดฝีมือของอีกฝ่ายได้ ทำให้ขวัญกำลังใจของพี่เปียวเพิ่มขึ้นอย่างมาก

การสอนบทเรียนให้แก่ฮวงเฟิงเป็นสิ่งที่สาม เดิมทีพี่เปียวไม่ได้วางแผนที่จะให้เทียนจุ้นทำเรื่องนี้

แต่ในครั้งแรกที่เขาส่งใครบางคนไป ฮวงเฟิงก็เอาชนะพวกเขาได้

และยังมีบางคนที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย

ในขณะที่ลูกน้องของเขาที่นี่สามารถทำได้แค่ให้คนธรรมดาหวาดกลัวได้

หากพวกเขาต่อสู้กับใครบางคนจริงๆ ก็ไม่มีใครที่จะเอาชนะพวกเขาได้

ในเวลาเดียวกัน เทียนจุ้นก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน เขาเองก็หวังเช่นกันว่าเขาจะทำสามสิ่งให้กับพี่เปียวให้เสร็จโดยเร็วที่สุด และจากนั้นเขาก็สามารถจากไปได้

เพราะหลังจากที่สังเกตดู พี่เปียวก็ไม่ใช่คนดีเช่นกัน

เขาไม่ต้องการติดตามพี่เปียวตลอดไป

ดังนั้นหากน้องสาวของเขารู้ว่าเขาติดตามคนเช่นนี้ เธอก็คงจะไม่มีความสุขมากเช่นกัน

ดังนั้นเทียนจุ้นจึงอาสาที่จะสอนบทเรียนให้แก่ฮวงเฟิง

เนื่องจากพี่เปียวไม่มีคนที่เหมาะสม ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงปล่อย ให้เทียนจุ้นไป

แต่เขาเชื่อว่าคงจะไม่มีประโยชน์ที่จะให้เทียนจุ้นไปสั่งสอนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลอะไร

สิ่งเดียวที่เขากังวลคือ นี่เป็นสิ่งที่สามแล้วเมื่อเขาทำสำเร็จ เทียนจุ้นก็จะจากไป

อย่างไรก็ตามมีใครบางคนอยู่ในมือของเขา แนะนำเขาว่า เทียนจุ้นชอบคนทีึ่ให้ความเคารพและเขาก็กำลังต้องการเงิน

ถ้าพี่เปียวสามารถให้เงินเขาได้แม้ว่าเขาจะทำงานครบทั้งสามอย่างแล้ว เขาก็จะยังคงไม่ไปไหน เพราะถ้าไปอยู่ที่อื่น เขาก็คงทำได้แค่ทำงานเพียงอย่างเดียว

พี่เปียวรู้สึกสะเทือนใจด้วยคำพูดเหล่านี้

ในขณะเดียวกันเขาคิดว่าถ้าเทียนจุ้นต้องการเงินจริงๆ

เขาสามารถหารายได้ที่มากขึ้นและสามารถหารายได้ได้เร็วขึ้น

ดังนั้นเขาจะปล่อยไว้แบบนั้นได้อย่างไร?

หลังจากผ่านสามสิ่งไปแล้วเขาอาจจะหาข้ออ้างที่จะอยู่ต่อ

หรืออาจแกล้งทำเป็นอยู่และโน้มน้าวเขาและเขาก็จะเห็นด้วยอย่างแน่นอน

คนที่แนะนำพี่เปียวเช่นนั้น ก็คือชายหนุ่มที่พูดเมื่อกี้

แม้ว่าชายหนุ่มจะอายุน้อย แต่เขาก็ติดตามพี่เปียวมาเป็นเวลานาน

และด้วยคุณสมบัติที่เป็นคนเก่าแก่ของที่นี่ พี่เปียวจึงเชื่อใจเขาและผู้คนที่มีตำแหน่งต่ำกว่าก็พากันยกย่องเขา

อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปเมื่อเทียนจุ้นเข้ามา

แม้ว่าเทียนจุ้นจะมีทักษะที่แข็งแกร่ง แม้ว่าโดยปกติแล้วเขาจะเป็นคนเย็นชา แต่เขาก็ปฏิบัติต่อคนอื่นๆ เป็นอย่างดีและไม่เคยมีความหยิ่งผยองใดๆ เลย

ด้วยวิธีนี้พี่เปียวจึงชื่นชมในความสามารถของเขาและเชื่อใจเขาไม่น้อย

คนที่อยู่ต่ำกว่าเขา ต่างก็ชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ

ท้ายที่สุด พวกเขาทั้งหมดก็ออกมาชื่นชมคนที่สามารถต่อสู้ได้และเทียนจุ้นก็เป็นคนเช่นนั้นอย่างเห็นได้ชัด

โดยปกติเมื่อเขาพูดไม่ดี น้ำเสียงของเขาก็จะไม่ดีด้วยเมื่อเขาพูดคุยด้วย

เขาแค่ต้องการที่จะทำให้เทียนจุ้นไม่มีความสุขและในใจของ เทียนจุ้นเอง เขาก็ไม่เคยคิดที่จะอยู่ที่นี่ตลอดไป

ดังนั้นเขาจึงขี้เกียจที่จะลดระดับตัวเองให้อยู่ในระดับเดียวกับเขา

เขารู้สึกว่าเทียนจุ้นดูถูกเขา ดังนั้นเขาจึงคิดอยู่เสมอว่าจะทำให้ เทียนจุ้นออกจากที่นี่ได้อย่างไร

และสิ่งที่เทียนจุ้นพูดก่อนหน้านี้เป็นข้อแก้ตัวที่ดี