USB:บทที่ 244 ทหารรับจ้าง

“ไอ้คนใช้สารเลว!” ตอนนี้หวังเอ้อยังคงถูกเขาขังไว้และสอบปากคำ แต่กลับไม่มีความคืบหน้าเลย

และในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แม้ว่าเขาจะกินยาเสริมความหลักแหลมไปแล้ว แต่กลับไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง โอวหยางซิงเหวินเริ่มสงสัยแล้วว่ายาที่เขากินไปนั้นเป็นของปลอมหรือไม่

แต่พ่อของเขาไม่มีทางหลอกเขาแน่ ดังนั้น ความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียวคืออาจมีการเปลี่ยนยาตอนที่เขาไม่ทันระวังตัว และคนที่ใกล้ชิดกับเขามากที่สุดก็คือ หวังเอ้อ!

ด้วยเหตุนี้ โอวหยางซิงเหวินจึงคิดว่า หวังเอ้อไม่เพียงขโมยแหวนมิติของเขา แต่มันยังขโมยยาเสริมความหลักแหลมของเขาอีกด้วย!

ไอ้คนใช้สารเลวผู้นี้มันต้องรู้ข้อดีของการเป็นผู้ใช้พลังอย่างแน่นอน และมันก็คงอยากเป็นผู้ใช้พลังด้วยเช่นกัน นี่คือเหตุผลที่มันขโมยยาเสริมความหลักแหลมของเขาและฝึกคัมภีร์การทำสมาธิ

แม้ว่าตอนนี้หวังเอ้อยังไม่ยอมสารภาพความจริง แต่คนอย่างโอวหยางซิงเหวินไม่มีทางปล่อยมันไปง่ายหรือฆ่าเขาเด็ดขาด

โอวหยางซิงเหวินไม่สามารถฝึกวิชาได้ภายในช่วงสามวันนี้ โชคดีที่พ่อของเขามีเรื่องที่ต้องไปจัดการ จึงขอตัวกลับไปเมื่อไม่กี่วันก่อน ในตอนนี้เลยไม่มีใครมาถามเรื่องความคืบหน้าของเขา

แต่พ่อของเขาเพียงแค่ออกไปทำงานเท่านั้น อีกไม่นานเขาก็ต้องกลับมาแน่นอน และถ้าเขายังฝึกพลังไม่ได้ เมื่อพ่อของเขากลับมาถึง อีกฝ่ายต้องไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆอย่างแน่นอน

นอกจากนี้ยังมีแหวนมิติที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย ดังนั้นเขาไม่มีทางหนีจากการถูกทำโทษไปได้อย่างแน่นอน แต่นี่ยังไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุด

ในตอนนี้ เขาต้องคิดหาวิธีแก้ปัญหา แต่สำหรับเขาการเล่นสนุกและกินนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่การให้เขาคิดหาวิธีแก้ปัญหาแบบนั้นไม่ใช่เรื่องที่เขาถนัดเลยสักนิด

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ในขณะที่โอวหยางซิงเหวินกำลังคร่ำเคร่งเพื่อคิดหาวิธีแก้ปัญหา จู่ๆเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

"ใคร?!" โอวหยางซิงเหวินเอ่ยถามด้วยความหงุดหงิด ตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ดี ไม่อยากพบเจอใครหน้าไหนทั้งนั้น

"นายน้อย ข้าเองครับ ชุนจื่อ!" น้ำเสียงที่แสดงถึงความเคารพดังมาจากอีกด้านหนึ่งของบานประตู

"เข้ามา" โอวหยางซิงเหวินกล่าว

ก่อนหน้านี้หวังเอ้อมักจะเป็นคนที่ยืนรอเขาอยู่หน้าประตูเสมอ แต่ในเมื่อตอนนี้หวังเอ้ออยู่ที่นี่ โอวหยางซิงเหวินจึงนึกถึงคนรับใช้คนอื่น และคนที่ยื่นอยู่ตรงหน้าเขาก็คือชุนจื่อ

ในตอนที่ชุนจื่อเดินเข้าไปในห้อง เขาเห็นเศษแก้วบนพื้น ทำให้เขาเข้าใจทันทีว่า วันนี้นายน้อยของเขาอารมณ์ไม่ดีอีกแล้ว นายน้อยของเขาเป็นแบบนี้ติดต่อกันมาหลายวันแล้ว

ซุนจื่อก้มหน้าลงเพราะเกรงว่าตนจะไปทำให้นายน้อยหงุดหงิดโดยไม่ได้ตั้งใจ

"นายน้อย นายน้อยอันใช้ให้ข้าน้อยมาบอกนายน้อยว่า ออกไปเล่นเกมด้วยกันเถอะขอรับ" ชุนจื่อกล่าวเสียงเบา

“ข้าไม่ไป!” โอวหยางซิงเหวินตอบกลับไปโดยไม่ต้องใช้ความคิด

นายน้อยอันท่านนี้เป็นหนึ่งในนายน้อยที่ร่ำรวยที่เขาเคยเล่นเกมด้วย ถ้าเป็นคนอื่น แน่นอนว่าเขาจะยอมไป แต่หมอนั่นดันเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเล่นเกมนะสิ!

ไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาเบื่อหน่ายกับยาเสริมความหลักแหลมเต็มทีแล้ว นอกจากนี้มันยังทำให้เขาไม่มีอารมณ์ออกไปเที่ยวเล่นอีกด้วย

เมื่อชายหนุ่มคิดถึงเรื่องนี้ จู่ๆเขาก็นึกถึงหวังเอ้อขึ้นมาทันที แม้ว่าหวังเอ้อจะกล้าขโมยของของเขาไปและสมควรตายมาดขนาดไหน แต่เขาไม่มีทางยอมให้มันตายไวขนาดนั้น เพราะเขายังคงหงุดหงิดไม่หาย และเขาก็ยังอยากเล่นกับมันให้หนำใจเสียก่อน

ในตอนที่มีเศษแก้วกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น หวังเอ้อก็จะมาเข้ามาทำความสะอาดทันที ต่างจากชุนจื่อที่ยังยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าเขา หมอนี่มันจะโง่เกินไปแล้ว!

"นายน้อย นายน้อยอันบอกว่ากองทหารรับจ้างโลหิตสีชาดกลับมาถึงเมืองแล้วครับ ดูเหมือนว่าพวกเขาเพิ่งกลับมาจากป่าแห่งหมอกและนำของดีกลับมาด้วยขอรับ... " ชุนจื่อไม่รู้จักนายน้อยของเขาดีพอและกลัวว่าจะทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจ ทำได้เพียงแค่ก้มหน้ามองพื้นแล้วพูดในสิ่งที่นายน้อยอันบอกมาเท่านั้น

“กองทหารโลหิตสีชาด? ป่าแห่งหมอก?” โอวหยางซิงเหวินพูดเสียงเบา ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็สว่างวาบ ใช่แล้ว! กองทหารโลหิตสีชาดของเขาเพิ่งกลับมาจากป่าแห่งหมอก บางทีพวกเขาอาจจะได้ของดีกลับมาด้วย

แม้ว่าเขาจะทำแหวนมิติหายและพลังยังไม่ตื่นขึ้นขึ้นมา และถ้าพ่อของเขากลับมาแล้ว เขาจะต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอย่างแน่นอน แต่อย่างน้อย ถ้าเขาได้ของขวัญจากลูกชายอย่างโอวหยางซิงเหวินสักหนึ่งหรือมากกว่านั้น บางทีเขาอาจจะหายโกรธก็เป็นได้

มีอาชีพมากมายในดินแดนสรวงสวรรค์ล้ำลึกและทหารรับจ้างก็เป็นหนึ่งในนั้น มีทหารรับจ้างอยู่มากมายในดินแดนนี้ โดยปกติ พวกทหารรับจ้างจะไปที่สหภาพทหารเพื่อรับภารกิจ และเมื่อทำภารกิจสำเร็จ พวกเขาก็จะได้รับของรางวัลจากผู้ให้ภารกิจ

นอกจากนี้ ยังมีทหารรับจ้างบางคนที่ชื่นชอบการสำรวจสถานที่อันตราย และพวกเขามักจะได้ครอบครองสมบัติที่ไม่เคยมีใครพบเห็นมาก่อนและนำมันมาขายเพื่อหาเงิน

ด้วยการดำรงอยู่ของทหารรับจ้าง ทำให้เกิดกลุ่มของเหล่าทหารรับจ้างขึ้น เนื่องจากในหลายๆภารกิจ ทหารรับจ้างไม่สามารถทำภารกิจให้สำเร็จได้เพียงลำพัง

ด้วยเหตุนี้ ในปัจจุบัน ทหารรับจ้างจำนวนมากสามารถทำภารกิจสำเร็จได้เพราะกลุ่มทหารรับจ้าง

ค่าประสบการณ์ที่ได้รับมาสามารถนำไปใช้เพื่อเพิ่มระดับของกลุ่มทหารรับจ้างได้ โดยแบ่งจากระดับต่ำไปถึงระดับสูง

โดยกลุ่มทหารรับจ้างแบ่งออกเป็นเก้าระดับได้แก่ F E D C B A S SS และ SSS ยิ่งกลุ่มทหารรับจ้างมีระดับสูงมากเท่าไหร่ พวกเขาก็จะยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น

ในจักรวรรดิจันทราโลหิต มีเพียงกลุ่มทหารรับจ้างสามกลุ่มเท่านั้นที่เป็นกลุ่มทหารระดับ [A] ส่วนกลุ่มที่เหลือจะมีระดับที่ต่ำกว่าระดับ [A] ทั้งหมด ในขณะที่จำนวนกลุ่มทหารรับจ้างระดับ [B] มีประมาณสิบกลุ่มเท่านั้น ส่วนกลุ่มที่มีระดับสูงกว่าระดับ [A] นั้นไม่มีเลยแม้แต่กลุ่มเดียว

ในจักรวรรดิจันทราโลหิตมีกลุ่มทหารรับจ้างมากกว่าหนึ่งหมื่นกลุ่ม และมีระดับสูงต่ำแตกต่างกัน จำนวนกลุ่มนี้แสดงให้เห็นว่ากลุ่มทหารรับจ้างที่สามารถมาถึงระดับ [B] ได้นั้นน้อยขนาดไหน

ป่าแห่งหมอกเป็นหนึ่งในสิบพื้นที่ต้องห้ามที่ใหญ่ที่สุดในดินแดนสรวงสวรรค์ล้ำลึก พื้นที่ป่าตั้งอยู่ในเขตของอาณาจักรจันทราโลหิต และห่างออกไปไม่ไกลจากเมืองเฮ่าเทียนนัก

เนื่องจากป่าแห่งหมอกนั้นเป็นถึงหนึ่งในสิบพื้นที่ต้องห้ามในดินแดนสรวงสวรรค์ล้ำลึก  ภายในป่าจึงเต็มไปด้วยอันตราย ในนั้นมีสัตว์อสูรอยู่มากมาย ในป่ามีสัตว์อสูรทุกระดับรวมถึงสัตว์อสูรในตำนาน

นอกจากนี้ สภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างน่ากลัว ทำให้กลุ่มทหารรับจ้างระดับกลางทำได้เพียงแค่สำรวจบริเวณรอบ ๆ ได้เท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังได้รับของที่มีมูลค่าเช่นกัน

ใจกลางป่าเป็นพื้นที่ที่ไม่มีกลุ่มทหารรับจ้างกลุ่มไหนกล้าเดินทางเข้าไป และไม่มีผู้ใดรู้ว่ากองทหารโลหิตสีชาดกำลังจะเข้าไปที่นั่น

แม้ว่าป่าแห่งหมอกจะเต็มไปด้วยอันตราย แต่ในทุกๆปีก็มักจะมีผู้คนจำนวนมากเข้ามาในป่า มีทั้งทหารรับจ้างที่เดินทางแบบเดี่ยวและแบบกลุ่มอย่างกองทหารโลหิตสีชาด

เนื่องจากว่าสถานที่แห่งนี้จะเต็มไปด้วยอันตรายมากมาย แต่มันกลับเต็มไปด้วยสมบัติล้ำค่ามากมาย ถ้าพวกเขาโชคดีและได้รับสมบัติมากมาย พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องทำงานนี้อีกต่อไป รวมถึงกลุ่มทหารรับจ้างก็จะพลอยได้รับผลประโยชน์ตามไปด้วยเช่นกัน