USB:บทที่ 543 มาอีกมิติ

"บอสมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?"

เพียงแค่คิดเขาก็สามารถเทเลพอตตัวเองมายังที่สถานที่ใหม่ได้ และหุ่นยนต์ของเขาไม่ได้มีอาการตื่นกลัวเลยแม้แต่น้อย มันเข้ามาสอบถามและรอรับคำสั่งทันทีที่มันเห็นฮวงเฟิง

ในสถานที่แห่งนั้น หุ่นยนต์เป็นสิ่งทีต้องการอยู่มาก อย่างไรก็ตามหุ่นยนต์ของเขาก็ฉลาดมาก ถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะเสียเงินไปม่น้อยทีจะซื้อหุ่นยนต์ตัวนี้มา แต่เขาก็ค่อนข้างพอใจกับมันมาก เนื่องจากมันสามารถทำงานแทนมนุษย์ได้แทบทุกอย่าง แต่อย่างไรก็ตามหุ่นยนต์ก็ยังคือหุ่นยนต์ พวกมันมีความบกพร่องในเรื่องของความคิด มันเพียงแค่ทำตามคำสั่งเท่านั้น ดังนั้นในช่วงที่ผ่านมามันเพียงแค่จัดการดูแลโรงงานกลั่นสุราให้อยู่ในความเรียบร้อยได้เท่านั้น แต่มันไม่สามารถวางแผนที่จะขยายกำลังผลิต พวกมันเพียงแค่ทำตามคำสั่งของฮวงเฟิงเท่านั้น

ถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะจากสถานที่แห่งนี้ไปเพียงไม่กี่วันเท่านั้นเอง  แต่เขาสำหรับโรงงานแห่งนี้เขาได้จากมันไปนานมากแล้ว ที่จริงแล้วเขาเปิดโรงงานนี้ขึ้นมาก็เพียงเพื่อทดลองการกลั่นสุราของเขาเท่านั้นเอง ดังนั้นในตอนนั้นฮวงเฟิงจึงไม่ได้ให้ความใส่ใจกับโรงงานนี้มากนัก  หลังจากทำการทดสอบคุณภาพของสุราแล้วเขาก็ทิ้งโรงกลั่นสุราไป เขาไม่ค่อยได้ติดตามความเคลื่อนไหวภายในโรงกลั่นสุรามากนัก เนื่องจากเขาเคยคิดว่าเมื่อเขาเดินทางออกจากมิตินี้ไปแล้ว ทุกอย่างที่นี้ก็จะไม่เกี่ยวข้องกับเขาอีก แต่สถานการณ์ตอนนี้ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง

โรงงานได้กลายเป็นทรัพย์สินของเขา เพียงแต่เขาไม่สามารถดูแลมันได้ด้วยตัวเอง แต่เขายังคงสามารถรับกำไรจากผลประกอบการของที่นี่ได้ ดังนั้นเขาจึงเริ่มใส่ใจกับโรงงานมากขึ้น

"เกิดอะไรขึ้นที่นี้บ้างตอนที่ฉันไม่อยู่" ฮวงเฟิงพูดกับหุ่นยนต์

"ครับบอส" หุ่นยนต์พูดตามภาษาเครื่องจักรกล จากนั้นมันก็รายงานรายละเอียดทุกอย่างให้ฮวงเฟิงได้ทราบ

ถึงแม้ว่าหุ่นยนต์จะขาดความสามารถในการนึกคิด อีกทั้งมมันยังทำได้แค่เพียงป้องกันเมืองเท่านั้นน แต่ก็ยังเป็นที่พึงพอใจสำหรับเขา เนื่องจากอย่างน้อยที่สุดแล้ว หุ่นยนต์ยินดีที่จะทำตามคำสั่งฮวงเฟิง และไม่เคยทรยศเขา ถึงแม้ว่าหุ่นยนต์จะไม่สามารถกำหนดทิศทางและพัฒนาโรงงานได้ แต่ฮวงเฟิงสามารถออกคำสั่งมายังที่นี่ได้โดยตรง ทุกอย่างเป็นไปปกติอย่างที่ฮวงเฟิงได้คาดเอาไว้  คนงานของเขายังคงมีจำนวนเท่าเดิมไม่เพิ่มหรือน้อยลง รวมถึงปริมาณการผลิตในแต่ละวันยังคงเท่าเดิม แม้กระทั่งราคาไวน์ขาวที่ฮวงเฟิงตั้งไว้ก็ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลง

"แล้วยอดขายไวน์ขาวเป็นอย่างไรบ้าง? มีคนมาซื้อกันบ้างไหม?" ฮวงเฟิงถามขึ้น แน่นอนว่าหุ่นยนต์ผู้จัดการไม่ได้จัดการเรื่องพนักงานขาย เพื่อทำการตลาด หาลูกค้า อีกทั้งตอนนี้ฮวงเฟิงจากไปในครั้งแรกนั้นก็ไม่ได้ทำจัดการเรื่องนี้ไว้ด้วย เพราะฉะนั้นลูกค้าของเขาจึงมีเพียงแค่บาร์สองแห่ง ซึ่งฮวงเฟิงได้ติดต่อเอาไว้ก่อนที่เขาจะจากไป อีกทั้งลูกค้าทั้งสองรายนี้ก็ไม่ได้สั่งซื้อในจำนวนมาก

"รายงานบอส โรงงานของเรามียอดขายจำนวน 100 ขวดต่อเดือนครับ บาร์ทั้งสองแห่งจะสั่งซื้อจากพวกเราทุก ๆ เดือนครับ" หุ่นยนต์รายงานโดยไม่ต้องคิด "ในช่วงเดือนที่ผ่านมา มีผู้คนมาติดต่อซื้อไวน์ถึงโรงงานเรา แต่เมื่อไม่มีคำสั่งจากเจ้านาย พวกเราจึงไม่ตอบรับออร์เดอร์ครับ"

ฮวงเฟิง "....."

ได้ยินดังนั้นฮวงเฟิงถึงกับพูดอะไรไม่ออก  ในตอนนั้นเขาไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าเขาจะทำอะไรได้จริง ๆ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สั่งอธิบายรายละเอียดต่างให้กับหุนยนต์ ท้ายทีสุดแล้วเขาก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความร้อนใจ  "ถ้าอย่างนั้นเราสต๊อกของเราก็บานเบอะเลยน่ะสิ?"

"สินค้าคงคลังของเราในตอนนี้มีมากกว่าหนึ่งหมื่นขวดครับบอส" หุ่นยนต์รายงาน

ฮวงเฟิงพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ด้วยเพราะโรงงานนี้เป็นเพียงแค่โรงงานขนาดเล็ก แน่นอนถ้าหากหุ่นยนต์ขายของให้กับลูกค้าอื่นไปบ้าง สินค้าหนึ่งหมื่นขวดก็คงจะถูกขายหมดไปแล้ว

"ในบัญชีของโรงงานมีเงินเหลืออยู่เท่าไหร่?" ฮวงเฟิงถามขึ้นอีก เขาไม่เคยแตะเงินพวกนั้นเลยตั้งแต่จากไป อีกทั้งตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาหุ่นยนต์ก็ไม่ได้รายงานถึงเรื่องนี้เช่นกัน

"2,358,000 เหรียญครับ" หุ่นยนต์พูด เห็นได้ชัดว่าในส่วนของโรงงานนั้นไม่ได้ด้อยหรือดีไปกว่าการบริหารงานของมนุษย์เลย

"เกินสองล้านมานิดหน่อยเท่านั้นเอง" ฮวงเฟิงพูดอย่างผิดหวังเล็กน้อย  เงินจำนวนสองล้านหยวนนี้คือผลกำไรจากมิตินี้ และเมื่อแลกเป็นเงินจีน ก็น่าจะได้เพียงแค่ 200,000 โดยประมาณ ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน การที่เขาสามารถหาเงินได้ขนาดนี้ในเวลาเพียงแค่ไม่กี่เดือนฮวงเฟิงก็ดีใจมากแล้ว  แต่เมื่อคิดไปคิดมาแล้วนี่เป็นเพียงผลกำไรจากลูกค้าสองรายเท่านั้น อีกอย่างยอดสั่งซื้อก็น่าจะไม่มากนัก นอกจากนั้นโรงงานยังต้องจ่ายเงินเดือนให้กับพนักงาน การซ่อมบำรุง รวมถึงรายจ่ายเบ็ดตเล็ดอีก อันที่จริงการที่เขายังคงสามารถมีกำไรได้ถึงสองล้านนั่นเป็นเพราะเขากำหนดราคาไว้ค่อนข้างสูง เมื่อเข้าใจถึงสถาการณ์ของโรงงานแล้ว ฮวงเฟิงจึงพูดกับหุ่นยนต์อีกว่า

"เอาละ รีบกลับไป แล้วนำเงินที่มีอยู่ทั้งหมดออกมาจัดการเรื่องการขยายโรงงาน รับสมัครคนงานเพิ่ม อ้อแล้วก็ห้ามปฏิเสธลูกค้าอีก"

เห็นได้ชัดว่าผลประกอบการของโรงงานยังไม่สามารถตอบสนองความต้องการของฮวงเฟิงได้ ดังนั้นเขาจึงนำเงินสองล้านออกมาใช้เพื่อการขยายโรงงาน นอกจากนั้นพิสูจน์แล้วว่าไวน์ของเขาเป็นที่นิยมอย่างมากในมิตินี้ ไม่เช่นนั้นคงไม่มีลูกค้ามาสั่งซื้อถึงที่ ในเมื่อเป็นโอกาสที่ดีมีหรือที่เขาจะยอมพลาด?

"ครับ บอส ผมจัดการทันทีที่ผมกลับไป" หุ่นยนต์รับคำสั่งอย่างไม่ลังเล ในฐานะที่มันเป็นหุ่นยนต์ของฮวงเฟิง จึงไม่มีทางที่มันจะปฏิเสธความต้องการของเขา

ฮวงเฟิงพอใจกับการวางตัวของหุ่นยนต์เป็นอย่างมาก เขาโบกมือแล้วพูดต่อ "กลับไปได้แล้ว"

เพียงแค่นั้นหุ่นยนต์ก็หายวับไปทันที ราวกับว่ามันไม่เคยอยู่ตรงหน้าเขามาก่อน ตอนนี้ภายในห้องโถงของคฤหาสน์เหลือเพียงแค่ฮวงเฟิงคนเดียวเท่านั้น "ที่นี่ช่างเป็นที่ที่วิเศษมากเลย" ฮวงเฟิงลุกขึ้นเดินไปรอบ ๆ  แล้วพบว่าขึ้นบันไดไปสำรวจดูห้องข้างบน แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถเปิดออกจากประตูคฤหาสน์ได้ สถานที่แห่งนี้สวยมาก