USB:บทที่ 254 แท้จริงแล้วคุณเป็นใคร

"อะไรกัน" นายเองก็ไม่อยากทำหรอ? "ถงเฉียนจุนพูดขณะที่เขามองไปที่ลุงหลี่ด้วยใบหน้าที่เศร้าหมอง

สถานะตอนนี้ของเฉียนจุนไม่สามารถทำให้เขากลับมาสู่ตำแหน่งเดิมได้ นับตั้งแต่ที่เขาวางมือ เขาก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทุจริต เขาก็ยิ่งไม่เคยนึกถึงลุงหลี่และคนอื่นๆอีกเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลุงหลี่ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทุจริตและต้องการควบคุมโลกมืด คิดจริงๆ หรือว่าคนที่สถานีตำรวจจะเป็นพวกที่รู้แต่วิธีหากินเพียงทางเดียว?

เขารู้สึกว่าวิสัยทัศน์ของเขาแคบเกินไปและนั้นมันก็ทำให้เขาต่อสู้กับคนอื่นได้ยาก เขาเป็นแค่นักเลงมาตลอดชีวิตและไม่มีทางเทียบกับถงเฉียนจุนได้ เขาจึงคิดว่าเป็นคงเป็นการดีแล้วที่เขาช่วยดูแลถงเฉียนจุน

“เราใช้วิธีอื่นได้ไหม?” ลุงหลี่กล่าวอย่างไม่เต็มใจนัก ถ้าเขาส่งหลินจื้อเฉิงไปก็เท่ากับว่าเขาจะสูญเสียแขนไปเช่นกัน

"พวกมันเป็นแค่พวกอันธพาล ถ้านายส่งคนพวกนี้ไป นายก็จะได้ฝึกเพิ่มอีกสองคน มีอะไรไม่เต็มใจที่จะทำอีกไหม?" ถงเฉียนจุนพูดอย่างเหลืออด

จริงๆแล้วมีอีกสาเหตุหนึ่งที่ลุงหลี่ไม่เต็มใจที่จะส่งหลินจื้อเฉิงไป ตอนนี้หลินจื้อเฉิงได้ออกจากไห่โจวไปแล้ว แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้า จื้อเฉิงก็อาจไม่ฟังเขาและอาจมอบตัวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ยิ่งไปกว่านั้นทั้งหลินจื้อเฉิงและชิวฮ่าวต่างต้องทำเพื่อตัวเองซึ่งทั้งสองต่างรู้กันดี แม้ว่าการคาดเดาที่เป็นไปไม่ได้นี้อาจเป็นจริงได้เล็กน้อย แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่เกิดขึ้น แค่เรื่องพวกเขาทั้งสองคนก็ทำให้ความโกรธของลุงหลี่และเฉียนจุนสงบลงได้ยากแล้ว ที่ยิ่งไปกว่านั้นหลินจื้อเฉิงได้เปิดเผยตัวเองอีก และตำรวจหรือที่ทำการรัฐ ก็กำลังประกาศข้อมูลนี้ด้วย “นายจะไม่สามารถปกป้องเขาได้ ฉันเองก็เหมือนกัน! ถ้ากับนักโทษคนอื่น ฉันอาจให้เขายอมจำนน ในตอนนั้นฉันคงพยายามอย่างเต็มที่มากกว่านี้เพื่อลดโทษให้กับเขา”

ถงเฉียนจุนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย เขาไม่ต้องการให้เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเขา ดังนั้นเขาจึงต้องจับตัวหลินจื้อเฉิงและบังคับให้ยอมจำนนโดยสมัครใจหรือยอมอยู่เฉื่อยๆให้เข้าจับกุม ถ้าเขายังคงหนีต่อไป เฉียนจุนเองที่อาจจะต้องตกที่นั่งลำบาก

"ขอฉันคิดเรื่องนี้ก่อน" ลุงหลี่เริ่มคิดหาวิธี อาจเป็นเพราะเขารู้ว่าถงเฉียนจุนไม่ได้อะไรผิด แต่เรื่องนี้ดันว่าเกี่ยวข้องกับท่านชิวและแน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหลอกฝ่ายนั้น หากเขาประมาทเพียงนิดเดียว เขากลายเป็ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องด้วยทันที

"เอาล่ะ งั้นก็คิดเรื่องนี้ดีๆ ล่ะ แต่ยังไงก็เร็วเข้าเถอะ!" ถงเฉียนจุนกล่าวว่า“ ฉันมีแผนที่จะออกไปก่อน ถ้านายตัดสินใจได้เมื่อไหร่ ก็บอกฉันด้วยแล้วกัน”

ถงเฉียนจุนลุกขึ้นยืนและจากไป แต่ลุงหลี่ก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิมด้วยสีหน้าที่ยุ่งเหยิง เขายังคงไม่ขยับไปไหนและยังตัดสินใจเรื่องที่ถงเฉียนจุนพูดไม่ได้

"ใจเสาะ!" ณ ทางเดินนอกห้อง ถงเฉียนจุนพูดออกมาเบา ๆ เขาดูถูกที่ลุงหลี่ลังเลที่จะตัดสินใจ และคิดว่าคนประเภทนี้คงจะไม่เคยทำการใหญ่มาก่อน

ลุงหลี่ไม่รู้ว่าถงเฉียนจุนคิดอย่างไรกับเขาและตอนนี้เขากำลังพิจารณาสิ่งที่ควรจะทำ

"ถึงเวลาเลิกงานหรือยัง?" ฉันอยู่ที่เลอคองคอร์ด เลิกงานแล้วคุณก็มาที่นี่หน่อยสิ "เมื่อฮวงเฟิงกำลังเตรียมตัวเลิกงานในช่วงบ่าย เขาก็ได้รับโทรศัพท์จาก ชิวหนิงซวง เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ลืมสัญญาที่ให้ไว้กับ ฮวงเฟิง

"ได้เลยครับ ผมจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้" เมื่อฮวงเฟิงวางสายไปเขาก็พบว่าถึงเวลาเลิกงานแล้ว ซึ่งโดยปกติแล้วเขาจะไม่ทำงานล่วงเวลาหากไม่จำเป็นจริงๆ

"ดูนายจะค่อนข้างมั่นใจนะว่าตอนนี้เป็นเวลาเลิกงานแล้ว ไม่มีใครในที่ทำงานคิดแบบนายหรอกนะ" ขณะที่ ฮวงเฟิงเดินออกจากห้องทำงานไป เขาก็ชนเข้ากับเซี่ยเมิ่งเจียวอีกครั้ง ในครั้งนี้ซูหยูโม่ไม่ได้อยู่ข้างเธอ

"ผู้อำนวยการเซี่ย ตอนนี้ก็ถึงเวลาเลิกงานแล้ว ดังนั้นก็ถือว่าไม่เลิกงานเร็วไปใช่ไหมครับ?" ฮวงเฟิงกล่าวขณะที่เขาเดิน

"หื้ม" เมื่อเห็นว่าฮวงเฟิงไม่มีทีท่าที่จะหยุดเดิน เซี่ยเมิ่งเจียวจึงตะโกนออกไปด้วยความไม่พอใจว่า "นายจะรีบไปตายรึไง!"

น่าเสียดายที่ฮวงเฟิงเดินไปไกลแล้วจึงทำให้ไม่ได้ยินสิ่งที่เซี่ยเมิ่งเจียวพูด แต่อย่างไรเสียแม้ว่าเขาจะยินเสียงเธอก็ตาม เขาก็ไม่ได้จะสนใจอยู่แล้ว และนั้นแสดงให้เห็นชัดเจนว่าเขามีสิ่งสำคัญกว่าที่ต้องทำในตอนนี้จนไม่มีอยากเสียเวลามาทะเลาะกับเซี่ยเมิ่งเจียว

"เจ้าหน้าที่ชิว ผมอยู่ตรงนี้ครับ" เมื่อฮวงเฟิงมาถึงใกล้เล่อกังเขาจึงเห็นชิวหนิงซวงแต่ไกล

ชิวหนิงซวงวันนี้เห็นได้ชัดว่าเจตนาอัมพลางตัวนิดหน่อยเพื่อมาพบเขาหรือให้บอกอีกอย่างนึงก็คือวันนี้เธอปลอมตัวมา  ตอนนี้เธอไม่สวมชุดเครื่องแบบตำรวจจราจรแล้วแต่กลับสวมชุดกีฬาที่ดูสบายๆแทน เสื้อผ้าแนวนี้เห็นได้ชัดว่าเหมาะกับเธอมากบวกกับสีหน้าที่เธอตั้งใจปั้นขึ้นมาให้เข้ากับบุคลิกนั้นอีก

แน่นอนว่าในสถานที่อย่างไนท์คลับมักจะมีแสงไฟสลัว ๆ ดังนั้นคนอื่น ๆ จึงไม่สามารถมองกันเห็นได้โดยง่าย อีกทั้งด้วยรูปลักษณของเธอในตอนนี้จึงทำให้ไม่เป็นที่ดึงดูดจากสายตาคนอื่น การปลอมตัวของเธอในครั้งนี้จึงถือได้ว่าไม่ได้เป็นวิธีที่แย่นัก

"ไปกันเถอะ." ชิวหนิงซวงกล่าวขณะที่เขามองฮวงเฟิง ด้วยประสบการณ์ก่อนหน้านี้ที่ฮวงเฟิงต้องกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ดังนั้น เขาจึงจัดชุดของตัวเองไว้ในแหวนมิติเสมอดังนั้นแม้ว่าเขาจะไม่กลับบ้านไปในตอนนี้ เขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าได้ทุกที่

เมื่อทั้งสองคนเดินเข้าไปในไนต์คลับบรรยากาศกลับดูไม่คึกครื้นเพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าสถานบันเทิงยามค่ำคืนที่แท้จริงจะยังไม่ได้เริ่มต้นขึ้น

“คุณมาที่นี่ทำไม? คุณลุงหลี่หรือถงเฉียนจุนอยู่ที่นี่หรอครับ?” ทั้งสองคนเลือกโต๊ะมุมที่ใกล้ประตูและนั่งลงคุยกัน ไม่นานฮวงเฟิงก็ถามชิวหนิงซวงขึ้นมา

"ที่นี่เป็นเป็นไนท์คลับของลุงหลี่และคนที่มักจะช่วยเขาดูแลสถานที่นี้ก็คือคนของหลินจื้อเฉิง" ชิวหนิงซวงมองไปที่ฝูงชนโดยรอบโดยที่ปากของเธอก็ตอบคำถามของฮวงเฟิงไปด้วย

ฮวงเฟิงพยักหน้าตาม เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ชิวหนิงซวงกำลังตามสืบเรื่องของลุงหลี่ แต่ตอนนี้ถงเฉียนจุนดูน่าสงสัยมากกว่าลุงหลี่ กับชายที่ร่ำรวยที่สุดอย่างถงเฉียนจุนแล้ว เมื่อเทียบกับลุงหลี่แล้วกลับดูตรวจสอบได้ง่ายกว่าโดยไม่ต้องสงสัย

“คืนนี้เขาจะมาที่นี่หรือเปล่า?” ฮวงเฟิงถาม

"อ้อ ฉันสืบมาเรียบร้อยแล้วนะ ในสัปดาห์นี้เขาจะมาในเวลานี้ของทุกคืนเพื่อมาประชุมไม่ก็ตรวจสอบบัญชี" ชิวหนิงซวงกล่าว

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมลุงลี่ถึงมาที่นี่ทุกสัปดาห์แต่เธอก็มั่นใจว่าเขาจะมาหาเธอ นั้นก็ถือว่าเพียงพอแล้วสำหรับในตอนนี้

“คืนนี้เขาจะอยู่ที่นี่ไหม” ฮวงเฟิงถาม

"ฉันรู้แล้วเขามาตามเวลานี้ของสัปดาห์ในตอนกลางคืนไม่ว่าจะเพื่อประชุมหรือตรวจสอบบัญชีของเขา" ชิวหนิงซวงกล่าว แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมลุงลี่ถึงมาที่นี่ทุกสัปดาห์ แต่เธอก็มั่นใจว่าเขาจะมาหาเธอ ตอนนี้เธอรู้เรื่องนี้ก็เพียงพอแล้ว

"คุณนี่ข้อมูลแน่นดีนะครับ ไม่ว่าผมจะมองคุณกี่ครั้ง คุณก็ดูไม่เหมือนตำรวจจราจรทั่วไปอยู่ดี" เพราะตอนนี้ถือว่ายังไม่สายเกินไปถ้าลุงหลี่ยังไม่มา ฮวงเฟิงจึงตอกกลับชิวหนิงซวงไปอย่างง่ายดาย

"งั้น แล้วฉันดูเหมือนอะไรล่ะ?" ชิวหนิงซวงถาม

"ผมก็ไม่แน่ใจครับ ผมคิดว่าคุณจะต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังเกี่ยวกับสถานะของคุณเองเพราะคุณเคยพูดว่าจะเข้าร่วมหน่วยปฏิบัติการเฉพาะกิจ และมันยิ่งทำให้สถานะของคุณดูไม่ปกติ เพราะถ้าคุณมีความลับเกี่ยวกับเรื่องสถานะจริง คุณจะมาเป็นตำรวจจราจรทำไมกัน? ดังนั้น ตอนนี้ผมก็ยังเดาไม่ออกเหมือนกันครับ "ฮวงเฟิงกล่าว

"คุณเป็นตำรวจจราจรไม่ได้ถ้าคุณมีประวัติเนี่ยนะ? ตรรกะอะไรกันเนี่ย? "ชิวหนิงซวง กล่าวขึ้นอย่างรวดเร็ว

"แน่นอนว่าแม้การเป็นตำรวจจราจรจะไม่เสี่ยงอันตรายเท่าตำรวจอื่นๆ แต่ก็ยังเหนื่อยมากอยู่ดี ดูสิ เศรษฐีรุ่นที่สองหรือข้าราชการรุ่นสองจะมาเป็นตำรวจจราจรได้ได้สักกี่คนเชียว?" ฮวงเฟิงกล่าว