USB:บทที่ 588 หาเรื่อง (4)

"พวกมันมากันแค่สองคนเท่านั้นเองเหรอ พวกมันจะอวดดีเกินไปหน่อยแล้ว ฉันคิดว่ามันจะยกกันมาเป็นขโยงเสียอีก!"  เห็นได้ชัดว่าคนพวกนี้รู้สึกแปลกใจเล็กหน่อยเมื่อรู้ว่าคนที่มาก่อกวนคือฮวงเฟิงกับคนของเขา ซึ่งมีกันเพียงแค่สองคนเท่านั้น ท่ามกลางกลุ่มคนพวกนั้นท่าทางใครคนหนึ่งเปลี่ยนไปเล็กน้อย อย่างไรก็ตามไม่มีใครทันสังเกตเห็น  ซึ่งเขาคนนั้นก็คือเด็กหนุ่มที่คอยส่งข่าวให้กับเทียนจุนและฮวงเฟิงก่อนหน้านี้นั่นเอง   เมื่อได้ยินคำบอกเล่าจากคนผู้ติดตามของฟางหัวโต เด็กหนุ่มก็พอจะเดาได้ว่าคนที่มาก่อกวนนั้นต้องเป็นเทียนจุนและยอดฝีมือที่เขาพูดถึงแน่ และนั่นทำให้รู้สึกเป็นห่วงคนทั้งคู่ขึ้นมา ในขณะเดียวกันเขาก็อดสงสัยไม่ได้ ทำไมเทียนจุนกับฮวงเฟิงจึงไม่บุกเข้าไปหาฟางหัวโตโดยตรง ถ้าหากพวกเขาเลือกที่จะบุกเข้าหาฟางหัวหัวตง พวกเขาก็แค่สู้กับคนแค่สามหรือสี่คนเท่านั้น แต่สถานการณ์ในตอนนี้ พวกเจาต้องเผชิญหน้ากับคนจำนวนมากเกือบถึง 20 คน และบางคนก็มีอาวุธติดมือไปด้วย

"ลูกพี่คิดที่จะทำอะไรกันแน่?" เด็กหนุ่มครุ่นคิดอยู่ในใจ

"เอาละ เลิกโวยวายแล้วไปจัดการพวกมันได้แล้ว" เด็กหนุ่มคนนั้นตะโกนขึ้นในฐานะคนของฟางหัวโต  เนื่องจากตำแหน่งของเขาในตอนนี้อยู่เหนือกว่าลูกสมุนทั่วไป

"ฉันไปเอง ฉันเพิ่งจะดื่มไปไม่มาก อยากยืดเส้นยืดสายสักหน่อย"  ขณะนั้นเอง ใครคนหนึ่งลุกขึ้นแล้วพูดขึ้น

"ฉันไปด้วย อยากเห็นเหมือนกันว่าสองคนที่กล้าเข้ามาก่อกวนถึงนี่ พวกมันเป็นใคร!" การ์ดอีกคนหนึ่งก็ยืนขึ้นแล้วอาสา

"ตกลง งั้นพวกนายสองคนไปจัดการให้เรียบร้อยแล้วรีบกลับมา ฉันจะรอฟังข่าวที่นี่ หัวหน้ากำลังรอให้ฉันกลับไปรายงาน"

คนติดตามของฟางหัวโตกล่าว

"ตกลง พี่รออยู่ที่นี่ ฉันไปไม่นาน"

จากนั้นทั้งผู้ชายสองคนก็เดินออกไปจากห้อง แล้วตรงไปยังห้องของฮวงเฟิงและเทียนจุนทันที

"ปัง!"

ในเมื่อผู้ชายทั้งสองตั้งใจที่จะมาชกต่อย เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะไม่คิดที่จะรักษามารยาทใด ๆ  เมื่อมาถึงห้องวีไอพีที่ฮวงเฟิงอยู่ พวกเจาก็เตะประตูห้องทันที

"ใครกัน ที่กล้ามาก่อกวนที่นี่? หะ! ก้าวออกมา!" หนึ่งในสองคนตะโกนเข้าไปในห้อง

ทั้งฮวงเฟิงและเทียนจุนไม่นึกแปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย ทั้งคู่นิ่งเฉยไม่ขยับตัวเลยสักนิด และนั่นก็สร้างความไม่พอใจให้ลูกสมุนทั้งสองของฟางหัวโตเป็นอย่างมาก

"ไอ้พวกบ้า หูหนวก ตาบอดหรือไงหะ? ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง?" เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายยังคงนิ่งเฉย หนึ่งในนั้นจึงพูดขึ้นอีกครั้งด้วยใบหน้าที่ดุดัน

"หนวกหูชะมัด!"

ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนั้นรู้สึกถึงบางอย่างที่ผิดปกติ และต้องการที่หลับหลีกจากมัน แต่มันก็สายเกินไป เขาเห็นจุดดำ ๆ ที่จู่ ๆก็ขยายใหญ่ขึ้น และพุ่งชนเข้าที่หัวตัวเองทันที จากนั้นดวงตาเขาก็หมุนติ้วด้วยแรงกระแทกอย่างแรง ร่างของผู้ชายคนร่วงลงไปนอนอยู่กับพื้น แล้วก็ไม่รับรู้อะไรได้อีกเลย แม้แต่เทียนจุนเองก็ตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

"ค่อยเงียบหูขึ้นมาหน่อย" ฮวงเฟิงพูดขึ้นอีก และคำพูดของเขาก็เรียกสติเทียนจุนกลับคืนมา จากนั้นผู้ชายอีกคนที่จะมาจัดการกับฮวงเฟิงก็พูดขึ้น

"บ้าเอ้ย แกกล้าสู้กับฉันไหม? ฉันจะฆ่าแก!" ถึงแม้ว่าเพื่อนของเขาที่มาด้วยถูกจัดการจนสลบไปแล้ว แทนที่เขาจะนึกกลัวจนวิ่งหนีไป แต่กลับรัวกำปั้นเข้าใส่ฮวงเฟิง ตั้งใจที่จะให้บทเรียนกับเขา

"ไม่เจียมตัว!" ฮวงเฟิงพูดอีกครั้ง แต่ในขณะที่เทียนจุนตั้งท่าจะจู่โจม ฮวงเฟิงยกขาขวาเตะไปที่ช่องท้องของคู่ต่อสู้ ส่งผลให้ผู้ชายคนนั้นจุกจนหลายหลัง ส่งเสียงไอ "แคร่ก! แคร่ก!" อยู่กับพื้น หลังจากที่ร่วงลงไปกองกับพื้นแล้วเขาไม่ได้ลุกขึ้นมาทันที แต่เขากลับนอนหายใจรวยรินอยู่อย่างนั้น

"ไปเรียกผู้จัดการของพวกแกมา พวกเราอยากสอบถามเรื่องเหล้าปลอม ไม่อยากเสียเวลากับคนที่ไม่เกี่ยวข้อง" ฮวงเฟิงสั่ง

"รอก่อนเถอะ!" หลังจากที่ผู้ชายคนนั้นพยายยามทรงตัวลุกขึ้นมาได้แล้ว เขาก็รีบวิ่งเจ้นกลับไป โดยที่ไม่คิดจะลากเอาเพื่อนของตัวเองกลับไปด้วย แน่นอนว่าเขาไม่ได้ไปตามผู้จัดการ แต่ทว่าเขากลับไปตามพี่น้องของเขาให้มาช่วยจัดการกับฮวงเฟิง

"คุณแข็งแกร่งขึ้น" ขณะนั้นเทียนจุนได้พูดกับฮวงเฟิงขึ้น ซึ่งสังเกตได้จากการจู่โจมของเมื่อครู่ เขายังแอบคิดในใจว่าต่อให้เป็นตัวเขาเองก็แน่อาจจะทนต่อแรงเตะของฮวงเฟิงไม่ได้ และหยิบขวดเหล้าก่อนหน้านี้ขึ้นมา

"ไม่อย่างนั้น แค่ผมคนเดียวจะพาคุณบุกมาถึงนี่ได้อย่างไร?" ฮวงเฟิงพูดขึ้นขณะที่รินเหล้าใส่แก้วให้กับตัวเอง แล้วยกขึ้นดื่ม

"งั้นก็หมายความว่าคุณมีแผนการอยู่แล้ว ไอ้ผมก็หลงกังวลอยู่ได้" เทียนจุนพูดขึ้น จนกระทั่งตอนนี้เขาเพิ่งจะเข้าใจว่าการที่ฮวงเฟิงตัดสินใจบุกเข้ามาหาฟางหัวโตเพียงลำพังนั้นไม่ใช่เพราะความหยิ่งยโสแต่อย่างใด หากเป็นเพราะมีความสามารถจริง ๆ ต่อให้วันนี้เขาไม่ได้ตามมาด้วย การที่ฮวงเฟิงจะบุกเข้ามาที่นี่เพียงลำพังก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา

"เฮ้ เฮ้ คุณคงไม่ได้กังวลการที่ตามผมมาที่นี่ แล้วจะเป็นฝ่ายแพ้หรอกน่ะ หรือว่าคุณ?" ฮวงเฟิงพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม

"ถึงแม้ว่าจะเป็นก่อนหน้านี้ผมก็ไม่กังวล" เทียนจุนกล่าว ในเมื่อเขาตัดสินใจจะคอยติดตามฮวงเฟิงตลอดไปแล้ว เขาก็ไม่ได้รู้สึกหวั่นวิตกต่อกับอันตรายใด ๆ เลย ขณะที่ทั่งคู่กำลังนั่งดื่มเหล้าปลอมที่ว่าอยู่นั้น ผู้ชายที่เตะประตูห้องของฮวงเฟิงกลับไปถึงห้องของเขาแล้ว

"เฮ้ย ทำไมกลับมาเร็วนัก?" คนติดตามของฟางหัวโตมองอีกฝ่ายอย่างตื่นตะลึง หรือว่าสองคนที่มาก่อกวนนั่นจะกลับไปแล้ว?

"แคร่ก แคร่ก" อาการของลูกสมุนคนนั้นยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ เขาไอสองสามครั้ง แต่ก็ยังไม่สามารถหายในได้ทั่วท้อง และในเวลานั้นเองทำให้คนอื่นรู้ได้พบว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น นอกจากอาการไม่สู้ดีของชายคนนั้นแล้ว ที่สำคัญเขากลับมาเพียงคนเดียว

"ทำไมแกถึงกลับมาคนเดียว? เกิดอะไรขึ้นกันแน่ รีบพูดมา!" ใครคนหนึ่งถามขึ้นด้วยความร้อนใจ

"แคร่ก แคร่ก ไอ้หมอนั่น แคร่ก แคร่ก ไอ้หมอนั่นเป็นสุดยอดฝีมือ!" ผู้ชายคนนั้นพูดไป ไอไป ในที่สุดเขาก็สามารถพูดจนจบประโยคได้

"ยอดฝีมืออย่างนั้นเหรอ? แข็งแกร่งมากไหม? นายคงถูกมันเล่นงานมาสินะ?"

"ใช่ เซี่ยวหยูถูกฟาดด้วยขวดเหล้าจนสลบ ป่านนี้ยังไม่ได้สติเลย  ฉันก็ถูกมันเตะกลับมา แม้แต่หลบฉันยังหลบมันไม่ทันเลย ไอ้หมอนั้นมันเร็วชะมัด" เมื่อผู้ชายคนนั้นสามารถควบคุมการหายในของตัวเองได้แล้วก็ทำให้คำพูดของเขาประติดต่อกันมากขึ้น

"มันแข็งแกร่งมากขนาดนั้นเลยเหรอ?" ใครคนหนึ่งเคยถามขึ้นด้วยความสนใจ

"ไม่ว่ามันจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน จะเก่งกาจสักเท่าไหร่ก็ตามที พวกมันมีกันอยู่แค่สองคนเท่านั้น แต่พวกเรามีกันตั้งมายไม่ใช่หรือไงกัน? พวกนายกลัวมันหรือไง?"

"นั่นสิ มาพวกเรา ขึ้นไปฆ่าพวกมันพร้อมกันนี่แหละ!"

นอกจากสถานที่แห่งนี้จะอยู่ภายใต้การคุ้มครองของพวกเขาแล้ว ในเวลานี้ศัตรูได้ไม่เพียงแต่เข้ามาก่อกวนสร้างความวุ่นวายเท่านั้น หากแต่ยังทำร้ายสมาชิกคนหนึ่งของเก๊งจนได้รับบาดเจ็บ หรือหรือที่คนเหล่านี้จะยอมได้? ที่สำคัญการพวกเขามีจำนวนคนมากกว่าศัตรูนั้น จึงเป็นเรื่องยากที่จะยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับพวกเขาได้เอง เมื่อเห็นดังนั้น ผู้ติดตามของฟางหัวโตก็ลุกยืนขึ้นแล้วตะโกนออกมาว่า "ไปพวกเรา ไปพร้อมกันหมดนี่แหละ ฉันก็อยากเห็นเมือนกันว่าสองคนนั้นมันจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน!"