USB:บทที่ 515 ทหารรับจ้าง

"ฉันรู้แล้ว" สีหน้าของไป๋เสี่ยวโหรวดูเป็นกังวลมาก "แต่ไม่มีคนของเราในจังหวัดชิงเลย คนอื่นที่เหลืออยู่สำนักงานกำลังปฏิบัติหน้าที่ของพวกเขา ไม่สามารถไปจังหวัดชิงได้

"เราสามาราถขอความช่วยเหลือจากตำรวจท้องที่ได้" ฮวงเฟิงกล่าว

"พวกเขามีสายอยู่ในจังหวัดชิง คุณรู้จักตำรวจพวกนั้นเหรอ?" ไป๋เสี่ยวโหรวแย้งขึ้น จากคำสารภาพของคนพวกนั้น คนของพวกมันซ่อนตัวอยู่ในจังหวัดชิง แต่พวกนั้นก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดา จะรู้ได้อย่างไรว่าพวกมันเป็นใครกันแน่ พวกมันไม่ยอมเปิดปากพูดถึงคนพวกนั้น

ฮวงเฟิงรู้สึกปวดหัวกับเรื่องที่เกิดขึ้น ถึงแม้เขาจะรู้ว่าผู้กำกับชิวสามารถไว้ใจได้ แต่คนข้างตัวเขาไม่น่าไว้ใจ นอกจากนั้นแล้วมีตำรวจอยู่ตั้งมากมาย ใครจะรู้ได้ว่าตำรวจพวกนั้นมาเป็นเหมือนผู้กำกับชิว

"แล้วเราจะปล่อยพวกมันไปแบบนี้นะเหรอ?" ฮวงเฟิงพูดอย่างไม่เต็มใจ

ไป๋เสี่ยวโหรวเองก็ไม่อยากยอมแพ้เช่นกัน นอกจากนั้นพวกเขายังรู้ที่ซ่อนของอีกฝ่ายแล้ว นี่เป็นโอกาสดีที่จะรวบตัวพวกมันในคราวเดียว

"แล้วถ้าผมจะขอลองดูด้วยตัวเองละ? ถ้าหากผมไม่สามารถทำได้ ผมจะกลับมา" ฮวงเฟิงพูดอย่างที่คิด

"ไม่มีทาง!" ไป๋เสี่ยวโหรวสั่งห้ามอย่างเด็ดขาด เธอรู้ว่าฮวงเฟิงสามารถใช้กำลังภายในได้ แต่ก็ยังด้อยกว่าเธอที่เคยมี แม้ตัวเธอเองที่สามารถสำเร็จพลังระดับสามได้แล้ว ยังไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับอาวุธจำนวนมากพร้อม ๆ กันได้

แต่สิ่งหนึ่งที่ไป๋เสี่ยวโหรวไม่เคยรู้ หลังจากที่ฮวงเฟิงหมกมุ่นอยู่กับการฝึกพลังภายใน ตอนนี้เขาสามารถสำเร็จพลังระดับสองและสามารถฝึกฝนมาตลอดจนสามารถเข้าสู้ขั้นสูงสุดของระดับสองได้แล้ว เป็นเพราะเครื่องมือวิญญาณสามารถช่วยปกปิดระดับพลังของเขาเอาไว้ ทำให้ฮวงเฟิงจึงดูไม่ต่างไปจากคนธรรมดา  ดังนั้นไป๋เสี่ยวโหรวจึงไม่รู้เลยว่าในเวลานี้ ฮวงเฟิงนั้นนั้นแข็งแกร่งกว่าเธอเสียอีก นอกจากนั้นแล้วเขายังมีเครื่องมือต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อคลุมบังเงา เกราะอ่อนไหมทองคำ เท้าท่องคลื่น ทั้งหมดนี้จะช่วยให้การต่อสู้ของเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น  น่าเสียดายที่ไป๋เสี่ยวโหรวไม่รู้เรื่องนี้

"ไม่ต้องห่วง ผมจะต้องปลอดภัย แม้ว่าผมจะจับพวกมันทั้งหมดไม่ได้ แต่ผมก็สามารถหนีออกมาได้" ฮวงเฟิงพูดอย่างมั่นใจ ก่อนหน้านี้ฮวงเฟิงเพียงแต่พูดขึ้นลอย ๆ แต่ตอนนี้เขาต้องการไปที่นั้นจริง ๆ  พูดได้เลยว่าคนพวกนั้นมาได้จังหวะพอดี  นอกจากนั้นแล้วอีกฝ่ายยังรู้ที่อยู่ของเขาแล้ว  ถ้าหากวันนี้เขาจัดการกับเรื่องนี้ไม่ได้ ต้องเกิดเรื่องยุ่งยากตามมาภายหลังแน่ ถ้าหากอีกฝ่ายคิดคำนวณอย่างรอบคอบ ฮวงเฟิงก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบอยู่ดี ต่อให้เขาระวังตัวมากแค่ไหน แต่ก็ต้องผลาดสักวัน เป็นไปไม่ได้ที่ป้องกันการโจมตีของอีกฝ่ายได้ ภายใต้การยืนกรานของฮวงเฟิง ที่สุดแล้วไป๋เสี่ยวโหรวก็ยอมอนุญาติ แต่เธอต้องการไปกับเขาด้วย

"คุณจะไปกับผมเหรอ?!" ฮวงเฟิงถามขึ้น

เมื่อเห็นท่าทางประหลาดใจของฮวงเฟิง ไป๋เสี่ยวโหรวก็เข้าใจได้ทันที นั่นเป็นเพราะตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้แข็งแกร่งกว่าคนธรรมดามากนัก

"ทำไม? ดูถูกฉันไง? ไม่ต้องห่วงฉันไม่เป็นภาระคุณแน่ ถึงแม่ว่าฉันจะไม่แข็งแกร่งเท่าคุณในตอนนี้ แต่ประสบการณ์ของฉันก็มากกว่ามือสมัครเล่นอย่างคุณ" ไป๋เสี่ยวโหรวพูดขึ้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความทะนงตัว

จากมุมมองของไป๋เสี่ยวโหรว ฮวงเฟิงเพิ่งจะฝึกการใช้พลังภายในไม่นาน ดังนั้นประสบการณ์ในการต่อสู้ของเขาจึงไม่มากนัก  ถึงแม้ว่าเรื่องก่อนหน้าที่จะทำให้พลังภายในของเธอด้อยกว่าฮวงเฟิงในตอนนี้ แต่ในฐานะสมาชิกที่มีประสบการณ์ของหน่วยงานความมั่งคงแห่งชาติ ประสบการณ์ของเธอก็ยังมากกว่าเขาอยู่ดี  อีกทั้งเธอยังเคยปฏิบัติภารกิจมากกว่า  ดังนั้นประสบการณ์ในการต่อสู้ของเธอก็อยู่เหนือกว่าเขาอีกเช่นกัน เพียงแต่ไป๋เสี่ยวโหรวไม่เคยรู้คือ ฮวงเฟิงนั้นมีกล่องจักรวาลลึกลับ และเขาก็ได้รับการถ่ายทอดจากกล่องจักรวาลหลายครั้ง เขาเข้าสู่สนามรบ  และ มีฝึกฝนศิลปะการต่อสู้

"ตกลง" ไป๋เสี่ยวโหรวคือหัวหน้า ในเมื่อเธอยืนยันที่จะไป มันก็เปล่าประโยชน์ที่ฮวงเฟิงจะคัดค้าน ไป๋เสี่ยวโหรวเป็นคนมีความสามารถ คงไม่แย่นักถ้าจะมีเธอไปด้วย

"จะเอายังไงกับพวกมันดี?" ฮวงเฟิงมองไปที่ผู้ชายน่าเวทนาทั้งสามคน แล้วถามขึ้น พวกเขาถูกไป๋เสี่ยวโหรวทรมาน ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นสาวสวย แต่สามารถทรมานพวกเขาโดยไม่กะพริบตาแม้แต่น้อย

"ทำให้มันสลบ แล้วมัดรวมกันไว้!" ไป๋เสี่ยวโหรวพูดอย่างไม่แยแส

ฮวงเฟิงพยักหน้า แม้ว่ามันจะเป็นงานหนักสำหรับเขา แต่มันก็เป็นทางออกที่ดี เนื่องเขาทั้งสองคนไม่มีเวลาเฝ้าพวกมันไว้ หลังจากที่จัดการกับทั้งชายผู้โชคร้ายทั้งสามคนแล้ว ฮวงเฟิงและไป๋เสี่ยวโหรวก็ขึ้นรถไปโรงแรมดังกล่าวทันที แม้ว่าฮวงเฟิงจะมีรถยนต์เป็นของตัวเองแล้ว แต่ก็ยังไม่มีโอกาสที่จะนำออกมาใช้ ดังนั้นเขายังคงต้องใช่บริการรถแท็กซี่ต่อไป

"ต่อไปถ้าคิดจะทำอะไร ให้ระวังตัวด้วย" ฮวงเฟิงบอกกับไป๋เสี่ยวโหรวเมื่อถึงหน้าประตูโรงแรม "คุณไม่จำเป็นต้องเข้าไปก็ได้"

"คุณระวังตัวเองให้ดีเถอะ เมื่อถึงเวลาต้องฆ่า อย่ากะพริบตา คนพวกนั้นสามารถฆ่าได้โดยไม่กะพริบตา ถ้าหากคุณทำไม่ได้ คุณก็ตาย" ไป๋เสี่ยวโหรวกล่าว

ฮวงเฟิงรู้สึกเป็นห่วงไป๋เสี่ยวโหรว ในขณะที่ไป๋เสี่ยวโหรวรู้สึกหวั่นวิตกในตัวฮวงเฟิง เธอกลัวว่าเขาจะไม่สามารถลงมือฆ่าได้อย่างเธอเมื่อถึงนาทีวิกฤติ ถ้าหากเป็นเช่นนั้นเขาต้องตายแน่

"ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่เป็นแบบนั้น" ฮวงเฟิงกล่าว เขาไม่ได้มีหลายชีวิตในมือ เขาไม่กล้าพูดว่าเขาอยู่ในโลกอื่นหรือโลกแห่งความจริง

ภายในห้องของโรงแรมเวลานั้น คนของกองกำลังรับจ้างปีศาจได้รวมตัวกันอยู่ ต่างกำลังยุ่งอยู่กับภารกิจของตัวเอง หัวหน้าทีมหันหน้าไปมองผู้คนภายในห้องแล้วถามขึ้น "ฮันส์กลับมาหรือยัง?"

"ยังเลยครับ ไม่แน่ว่าเขาอาจจะควบคุมตัวเองไม่ได้เลยออกไปหาอะไรสนุก ๆ ทำ" ทหารรับจ้างคนหนึ่งตอบพร้อมด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายบนหน้า ฮันส์และคนอื่น ๆ ใช้ข้ออ้างที่พวกเขาคุ้นเคยกันดีเพื่อที่จะออกไป ทำให้ทีมและคนอื่น ๆ ไม่สงสัยเกถึงหายตัวไปของพวกเขา ท้ายที่สุดแล้วพวกมันจึงไม่รู้ถึงการมาถึงของฮวงเฟิงและไป๋เสี่ยวโหรวเลย