USB:บทที่ 624 ไม่รู้

คำพูดของฮวงเฟิงปลุกคนรอบข้างทันที พวกเขามองไปที่ฮวงเฟิงด้วยความผวาเล็กน้อย จากนั้นก็มองกันและกันราวกับไม่รู้ว่าพวกเขาต้องทำอย่างไร

ฮวงเฟิงขมวดคิ้ว เขาไม่ต้องการที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงก้าวไปข้างหน้า

สำหรับทหารคนอื่น ๆ เมื่อพวกเขาเห็นท่าทางของฮวงเฟิงจึงก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว แม้ว่าพวกเขาจะมีมากกว่า แต่ก็กลัวการเคลื่อนไหวของฮวงเฟิงไปแล้ว

“ท่านผู้นำตายแล้ว ถ้าพวกเจ้าไม่รีบหนี อีกไม่นานกองทัพจักรวรรดิก็จะมาถึง แล้วพวกเจ้าทุกคนจะไม่สามารถหลบหนีไปได้!” ในเวลานี้ หนิงอู๋ซวงที่หายจากอาการช็อกพูดขึ้นกับคนอื่น ๆ

คนเหล่านั้นไม่มีความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับฮวงเฟิงตั้งแต่แรก เวลานี้เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของหนิงอู๋ซวงจึงตระหนักได้ว่า พวกเขาไม่ได้เป็นเพียงฝ่ายเดียวที่ต้องการมีชีวิตอยู่ในเมืองนี้ กองทัพของจักรวรรดิก็ต้องการชีวิตของพวกเขาเช่นกัน

"ไปสิ!"

หลังจากนั้น ผู้คนต่าง ๆ จึงหันหลังแล้ววิ่งหนีไป ความเร็วของพวกเขานั้นเร็วมาก พวกเขาหวังให้พ่อแม่ของพวกเขาเตะเร่งพวกเขาอีกสักสองสามที เพื่อที่พวกเขาจะได้อยู่ห่างจากฮวงเฟิงและออกจากสถานที่อันตรายนี้โดยเร็วที่สุด

ในไม่ช้า นอกจากพวกเขาสองคนแล้ว ก็ไม่มีใครอยู่รอบ ๆ ฮวงเฟิงอีก เมื่อเห็นอย่างนี้ฮวงเฟิงก็งุนงงเล็กน้อย

สิ่งที่หนิงอู๋ซวงเพิ่งพูดออกไป ทำให้ฮวงเฟิงคาดเดาอะไรบางอย่างได้ เพียงแต่เขายังคงรู้สึกว่ามันเหลือเชื่อ ที่เขาบังเอิญได้พบกับผู้นำของกองกำลังพันธมิตร? ไม่เพียงแค่นั้น ฮวงเฟิงยังฆ่าเขาตายด้วยซ้ำงั้นเหรอ?

ระหว่างทางฮวงเฟิงได้ฆ่าคนไปสองสามคน และไม่คิดจะฆ่าอีก แม้ว่าตัวตนของผู้นำฉีอู่จะพิเศษเล็กน้อย แต่ในสายตาของฮวงเฟิงกลับไม่แตกต่างกัน เขาไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไร แค่รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญนิดหน่อย แค่นั้นเอง

เมื่อเห็นว่าคนอื่น ๆ ออกไปแล้ว ฮวงเฟิงก็พร้อมที่จะหันหลังแล้วจากไป แต่หลังจากก้าวไปได้สองสามก้าว เขาก็หยุดลงพร้อมขมวดคิ้ว หันกลับมามองด้านหลัง

“แล้วเจ้า…?”

"ข้า ข้าเหรอ?" จู่ ๆ ก็ถูกถามโดยฮวงเฟิง หนิงอู๋ซวงจึงไม่รู้ว่าควรจะทำหรือตอบอะไรออกไป

ในตอนแรก หนิงอู๋ซวงเพียงต้องการฆ่าที่ปรึกษาโกวและแก้แค้นให้พ่อของนาง แต่ตอนนี้ทั้งผู้นำฉีอู่และที่ปรึกษาโกวก็ตายลงแล้ว นางไม่รู้ว่าจะทำอะไร ไม่รู้ว่านางควรไปที่ไหน หรือควรทำอย่างไรต่อไป

"อย่าตามข้ามา" ฮวงเฟิงกล่าว เพราะก่อนหน้านี้เขาเคยเห็นหนิงอู๋ซวงกับผู้นำฉีอู่ยืนอยู่ด้วยกัน เขาเชื่อว่าหนิงอู๋ซวงคงอยู่ฝ่ายเดียวกับผู้นำฉีอู่ เมื่อเผชิญหน้ากับเขาแม้เขาจะไม่ฆ่าผู้หญิงที่อ่อนแอและไม่เป็นอันตราย แต่ฮวงเฟิงก็ไม่ได้ต้องการให้นางติดตามเขาไปแบบนี้

"นี่ รอก่อนสิ" นางตะโกนขึ้นเมื่อเห็นว่าฮวงเฟิงต้องการจะจากไป พอเห็นฮวงเฟิงมองมาที่นางด้วยสายตาที่ตั้งคำถาม หนิงอู๋ซวงจึงรู้สึกเขินอายและประหม่าเล็กน้อย

แม้ว่าก่อนหน้านี้หนิงอู๋ซวงเคยคิดที่จะหลับนอนกับผู้นำฉีอู่ และวางแผนที่จะสร้างความไม่ลงรอยกันระหว่างผู้นำฉีอู่กับตัวนางเอง แต่นั่นเป็นเพียงเพราะนางต้องการแก้แค้นให้พ่อของนาง

ในความเป็นจริง ก่อนที่ครอบครัวของนางจะมีปัญหา หนิงอู๋ซวงไม่มีโอกาสได้ออกจากบ้านมากนัก มีไม่กี่ครั้งที่นางบังเอิญพบเจอกับผู้นำฉีอู่ ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น

เวลานี้ เมื่อได้แก้แค้นความแค้นอันยิ่งใหญ่แล้ว ดูเหมือนหนิงอู๋ซวงจะหวนกลับไปสู่บุคลิกเดิมก่อนหน้า เมื่อนางมองไปที่ฮวงเฟิง ดวงตาของนางหลบเลี่ยงการจ้องมองของเขา ไม่ใช่เพราะนางกลัว แต่เป็นเพราะความละอายในใจ

"เจ้าต้องการอะไร?" ฮวงเฟิงเอ่ยถาม

"ข้าว่าข้าต้องการติดตามเจ้า" หนิงอู๋ซวงกล่าว เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของฮวงเฟิง นางก็พูดอย่างเร่งรีบ: "ข้าไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน บ้านของข้าถูกทำลายโดยผู้นำฉีอู่คนนี้ เวลานี้ข้าเลยกลายเป็นคนไร้บ้าน"

เมื่อนึกถึงตระกูลของนางที่เลี้ยงดูมาอย่างดี หนิงอู๋ซวงเผยสีหน้าเศร้าและสลดใจอีกครั้ง เดิมทีนางเป็นคนสวย แต่ด้วยท่าทางนี้ แม้นางจะดูเป็นคนเข้มแข็ง แต่หัวใจกลับยังอ่อนไหว

แม้ฮวงเฟิงจะไม่ใช่คนใจอ่อน แต่เนื่องจากมักมีสาวสวยอยู่รายล้อมรอบตัวเขาอยู่บ้าง เขาเลยค่อนข้างไม่เต็มใจที่จะเห็นนางในสภาพเช่นนี้หรือทิ้งนางไว้ทั้ง ๆ อย่างนี้

เขายังคงมีความสงสัยอยู่ในใจ ในเมื่ออีกฝ่ายหนึ่งมีความแค้นกับกองทัพกบฏ ทำไมพวกเขาถึงอยู่ด้วยกันได้ล่ะ?

"ตามข้ามา" ฮวงเฟิงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง เขาไม่ได้ต้องการรู้ไปถึงเบื้องลึกของเรื่องนี้ และสำหรับคนที่เขาไม่ได้สนใจมากนัก ฮวงเฟิงจึงไม่ต้องการถามมากเกินไป

เมื่อได้ยินคำพูดของฮวงเฟิง หนิงอู๋ซวงก็ดีใจมากและตามเขาไปทันที นางได้เห็นทักษะของฮวงเฟิงมาด้วยตาของนางเองแล้ว และแน่นอนว่ามันทรงพลังอย่างยิ่ง ถ้านางตามเขาไป นางจะต้องออกไปอย่างปลอดภัยได้แน่นอน

นอกจากนี้ หนิงอู๋ซวงยังนึกถึงคำสาบานที่ให้ไว้ในใจของตนเอง ถ้าใครสามารถช่วยนางแก้แค้นได้ นางจะตอบแทนเขาเป็นอย่างดี และตอนนี้ฮวงเฟิงได้ฆ่าผู้นำฉีอู่ให้แล้ว นางจะต้องจ่ายหนี้บุญคุณนี้

การมีคนมาเพิ่มไม่ถือเป็นภาระสำหรับเขาเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่าในเวลานี้สถานที่นี้อันตรายมาก ก่อนหน้านี้ฮวงเฟิงจะเดินมาไกลมากและได้พบกับการโจมตีหลายระลอกแล้ว

“ตามข้ามาใกล้ ๆ!” แม้ว่าหนิงอู๋ซวงจะค่อนข้างสวย แต่ว่าเขาทำอย่างนั้นเพื่อปกป้องอีกฝ่าย ยิ่งกว่านั้น การโจมตีที่นี่มักจะมาจากทุกทิศทุกทาง ดังนั้นไม่มีใครรู้ว่าลูกศรจะมาจากทางไหนในวินาทีหน้า

แต่หนิงอู๋ซวงไม่ได้คิดแบบนั้น ทันทีที่ฮวงเฟิงกอดนางไว้ นางก็อยากจะขัดขืนโดยสัญชาตญาณ แต่พบว่าไม่ว่านางจะดิ้นรนหนักแค่ไหน นางก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้ ความแข็งแกร่งของนางไม่สามารถเทียบได้กับของฮวงเฟิง

หลังจากนั้น หนิงอู๋ซวงจึงยอมแพ้กับความพยายามที่ไร้ประโยชน์นี้ เมื่อคิดถึงอีกฝ่ายที่ช่วยนางแก้แค้นและยอมให้นางใช้ประโยชน์ ทำไมนางถึงจะอดทนนานสักนิดไม่ได้ล่ะ? นางเคยพูดแล้วว่าจะยอมทำทุกอย่างเพื่ออีกฝ่าย

ฮวงเฟิงไม่ได้รู้เลยว่าการกระทำที่เขาไม่ได้ใส่ใจ จะทำให้หนิงอู๋ซวงมีความคิดที่ซับซ้อนเช่นนี้