USB:บทที่ 532 พอใจ

ผ่านไปเกือบชั่วโมง ท่านหูกับกัวเหลียงก็กลับมาที่สำนักงาน ท่าทางของท่านหูแสดงให้เห็นว่าตอนนี้เขาอารมณ์ดีสุดๆ อาจเป็นเพราะเขาพึงพอใจในอุปกรณ์บำบัดน้ำเสียของฮวงเฟิง

ฮวงเฟิงและผู้กำกับชิวไม่ได้คิดผิด ท่านหูอารมณ์ดีจริงๆและยังคิดว่าเขาคงคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะตื่นเต้นขนาดนี้

หูปิงไม่เคยคิดเลยว่าโรงงานขนาดเล็กแห่งนี้ที่ตอนแรกเขาคิดว่าเป็นของญาติผู้กำกับชิวจะทำให้เขาตื่นเต้นได้ขนาดนี้

นี่เป็นเรื่องที่น่าทึ่งจริง ๆ เนื่องจากท่านหูเพิ่งได้รับชมการบำบัดของอุปกรณ์บำบัดน้ำเสียกับตา อีกทั้งยังมีประสิทธิภาพมากกว่าที่เขาเคยเห็นมาทั้งหมด ที่สำคัญกว่านั้นคืออุปกรณ์บำบัดน้ำเสียที่ใช้มีขนาดเล็กและต้นทุนต่ำ

ก่อนหน้านี้เขาได้สอบถามราคาของอุปกรณ์นี้จากกัวเหลียง และเขาก็พอใจกับคำตอบที่ได้รับมาก เพราะราคาของมันต่ำกว่าอุปกรณ์ที่มีลักษณะเหมือนกันแต่คนละเจ้า อีกทั้งประสิทธิภาพและการทำงานของมันก็ไม่ได้ดีเท่า

"หัวหน้าหู คุณดูครบแล้วใช่ไหมครับ? ถ้าไม่เข้าใจตรงไหนก็ถามผมได้เลยนะครับ " ฮวงเฟิงว่า

"อืม ครบแล้ว" ท่านหูยิ้มตอบ "ผมขอพูดได้ไหมครับ คุณฮวง อุปกรณ์ของคุณไม่เลวเลยจริงๆ"

จากนั้นท่านหูก็หันไปพูดกับผู้กำกับชิวว่า "ครั้งนี้ต้องขอบคุณผู้กำกับชิวจริงๆที่นึกถึงผม ช่วยผมได้เยอะเลย"

“ไม่หรอกครับ พวกเราทั้งคู่ต่างก็อยากพัฒนาเมืงนี้และอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมไปพร้อม ๆ กันไม่ใช่เหรอครับ?” ผู้กำกับชิวกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"นั่นสินะครับ" ท่านหูเห็นด้วย

หลังจากนี้ผู้กำกับชิวมีธุระต้องทำ เขาจึงขอตัวกลับไปก่อน แต่ก่อนที่เขาจะจากไปนั้น ฮวงเฟิงก็บอกเขาว่าพรุ่งนี้เขาจะกลับมาแต่ว่าเขาไม่อยากมาคนเดียว เขาจึงต้องการให้เจ้าของโรงงานไปกับเขาสักคน

ในความเป็นจริง หากพูดถึงชื่อเสียงของท่านหู เขาอาจจะไม่ได้พบกับหัวหน้าที่นี่ แต่เพราะอีกฝ่ายดันรู้จักกับเศรษฐีหน้าใหม่แห่งเมืองชิง ผู้กำกับชิว มันจึงต่างออกไป

แต่เพราะถึงเขาไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้กำกับกับฮวงเฟิงเป็นแบบไหน เขาก็ไม่ควรทำตัวเสียมารยาท เนื่องจากผู้กำกับชิวให้ความสำคัญกับฮวงเฟิงมาก

ด้วยเหตุนี้ หัวหน้าหูจะมาหาเขาแน่นอน ไม่จำเป็นต้องรอให้ผู้กำกับชิวบอก เขาก็รู้ตัวดีว่าต้องทำอย่างไรต่อ

"คิดไม่ถึงเลยว่าหัวหน้าสำนักงานรักษาความปลอดภัยจะมาที่โรงงานของเราด้วยตัวเอง" หลังจากส่งผู้กำกับชิวและหูปิงเสร็จ กัวเหลียงก็พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

“ไม่มีอะไรหรอก ไม่แน่ในอนาคตนายอาจจะได้เห็นคนที่ใหญ่กว่าเขาอีก” ฮวงเฟิงว่า

“หลงตัวเองชะมัด!” กัวเหลียงหัวเราะพลางกล่าว ทว่าเขาไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของฮวงเฟิง

กัวเหลียงยังคงคิดว่า ตราบใดที่โรงงานของพวกเขายังไม่ประสบปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้ มันก็จะต้องพัฒนาและเติบโตอย่างแน่นอน และหลังจากที่ขนาดของโรงงานใหญ่ขึ้น เขาก็จะมีโอกาสได้ทำความรู้จักกับคนที่ไม่รู้จักที่นี่มากขึ้น

วันนี้ฮวงเฟิงไม่ได้ไปกินมื้อเย็นกับกัวเหลียงเพราะมีใครบางคนกำลังรอเขาอยู่ที่บ้าน เมื่อวานเขาทิ้งให้เธอต้องอยู่บ้างเพียงลำพัง ขืนวันนี้เขาไม่กลับไปทำอาหารให้เธอ มีหวังเธอได้พังบ้านแน่

ในตอนที่ฮวงเฟิงกลับถึงบ้านตรงเวลา ใบหน้าของไป๋เสี่ยวโหรวก็เต็มไปด้วยความพึงพอใจ

หากวันนี้ฮวงเฟิงทิ้งเธอให้อยู่บ้านคนเดียว เธอจะทำให้เขาได้รู้จักกับความทุกข์ทรมานเอง คอยดูสิ!

ฮวงเฟิงยังคงรู้สึกดีที่เขาสามารถพัฒนาโรงงานบำบัดน้ำเสียได้ แต่เพราะเขายังมีเรื่องต้องจัดการ พรุ่งนี้เขาต้องไปที่นั่นอีกครั้ง ในเมื่อมันเป็นเช่นนั้น เขาก็ต้องลาหยุดเพิ่มอีกหนึ่งวัน

ก่อนหน้านี้เขาสัญญาว่าจะพาหลีปิ๋งอวิ้นไปเที่ยววันพรุ่งนี้ เห็นทีคงต้องยกเลิกแล้ว

นอกจากนี้กล่องจักรวาลก็ยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ทำให้ฮวงเฟิงกังวลเล็กน้อย

ฮวงเฟิงรู้สึกว่าเขามีงานต้องทำเยอะมาก เขาต้องดูแลโรงบำบัดน้ำเสีย เปิดโรงหมักไวน์ เขาสัญญาว่าจะพาหลี่ปิงอวิ้นไปเที่ยว ฝั่งเทียนหลินเขายังต้องใช้เวลารักษาบาดแผล เขาไม่สามารถหยุดการฝึกกำลังภายในและพลังเวท และที่สำคัญที่สุด เขาเพิ่งเริ่มจีบซูหยูโม่ เขาจะมาหยุดกลางคันไม่ได้เด็ดขาด

เมื่อนึกถึงซูหยูโม่ วันนี้ทั้งวัน เขายังไม่ได้เห็นหน้าเธอเลย ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้เจอเธอมาสองวันก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะตอนนั้นเขากับเธอยังเป็นแค่เพื่อนกัน ไม่เหมือนกับตอนนี้

ดังนั้นหลังจากไป๋เสี่ยวโหรวไปอาบน้ำ ฮวงเฟิงก็ต่อสายไปหาซูหยูโม่ทันที

อีกด้านหนึ่ง ซูหยูโม่ก็กำลังคิดถึงฮวงเฟิง เธอเองก็รู้สึกเหมือนกับฮวงเฟิง แค่ไม่เจอหน้ากันวันเดียวก็คิดถึงเขาจนถึงขั้นใจลอยระหว่างทำงาน

ตอนที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง ซูหยูโม่ก็รีบหยิบมันมาดูทันที แต่ปรากฏว่าเบอร์ที่โทรมาไม่ใช่เบอร์ของฮวงเฟิง

ในตอนนี้โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง เธอรีบหยิบมันมาและเห็นหมายเลขที่คุ้นเคยในที่สุด ใบหน้าของเธอก็ผุดรอยยิ้มทันที

“อย่าบอกนะว่าเป็นหมอนั่น” เมื่อเห็นรอยยิ้มของซูหยูโม่ เซี่ยเมิ่งเจียวก็รู้ทันทีว่าคนที่โทรมาคือฮวงเฟิง ทั้งวันนี้เธอได้เห็นท่าทางของซูหยูโม่ก็ยิ่งรู้สึกไม่ชอบฮวงเฟิง

เห็นๆอยู่ว่าพี่หยูโม่หลงฮวงเฟิงหัวปักหัวปำ และนี่เป็นครั้งแรกที่เซี่ยเมิ่งเจียวได้คิดทบทวนในสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไป และเธอไม่ได้ทำอะไรผิด

พี่หยูโม่คงจะชอบฮวงเฟิงมากจริงๆ เพราะแค่ไม่ได้เจอหน้าฮวงเฟิงแค่วันเดียว พี่หยูโม่ก็อาการหนักขนาดนี้แล้ว

"เธออย่าคิดร้ายกับฮวงเฟิงขนาดนั้นสิ เขาเป็นคนดีจริงๆนะ" ซูหยูโม่พูดเข้าข้างฮวงเฟิง

"ก็เพราะความรักมันบังตาพี่น่ะสิ ไม่อย่างนั้นทำไมพี่ถึงคิดว่าหมอนั่นมีดีขนาดนั้นล่ะ เหอะ อยากคุยก็คุยไป เชิญตามสบาย ฉันจะไปอาบน้ำแล้ว" เซี่ยเมิ่งเจียวตอบ

ถ้าเมื่อวานเธอเห็นพี่หยูโม่คุยกับฮวงเฟิง เธอก็คงเข้าไปขวางแล้ว แต่พอได้เห็นท่าทางของพี่หยูโม่ในวันนี้ เธอก็คิดว่าตัวเองทำผิดไปแล้วจริงๆ

ในขณะเดียวกัน ซูหยูโม่ก็รู้สึกดีขึ้นมา เพราะถ้าเซี่ยเมิ่งเจียวเข้าใจก็คงจะดีไม่น้อย จากนั้นเธอก็คุยโทรศัพท์ต่อ ตอนนี้ซูหยูโม่อารมณ์ดีขึ้นมาก