USB:บทที่ 584 นั่นรถคุณเหรอ

"ไม่จำเป็นหรอก"  ฮวงเฟิงปฏิเสธ

"ผมรู้ว่าคุณมั่นใจในความสามารถของตัวเองมาก แต่อย่างไรก็ตามเขาได้เปรียบในเรืองของจำนวนคน ดังนั้นไม่ใช่เสียหายอะไรที่จะระวังไว้บ้าง" เทียนจุนพูดด้วยความเป็นห่วง  เมื่อลองนึกดูแล้วเทียนจุนคิดว่าความสามารถของพวกเขาสองคนน่าจะอยู่ในระดับเดียวกัน หรืออาจจะแข็งแรงกว่านิดหน่อย  อย่างไรก็ตามเทียนจุนก็ไม่กล้าพูดว่า เขาสามารถรับมือกับคนจำนวนมากที่โจมตีเขาได้ด้วยตัวเอง แม้ว่าฮวงเฟิงจะพกอาวุธร้ายแรงไปด้วย แต่มันก็ไร้ประโยชน์อยู่ดีเมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนจำนวนมาก อาวุธพวกนั้นไม่ส่งผลอะไรกับพวกมันเลย

"ไม่ต้องห่วง ผมรับมือได้" ฮวงเฟิงกล่าว "ที่สำคัญ ผมไม่คิดที่จะนั่งรอความตาย!"

ถ้าหากเป็นก่อนหน้านี้ ฮวงเฟิงอาจคงไม่กล้าเป็นฝ่ายเริ่มก่อน แต่ในเวลานี้ความแข็งแกร่งของเขาได้เพิ่มมากขึ้นอย่างมาก ที่สำคัญยังได้ร่ำเรียนสิ่ง ๆ ต่าง ๆ มากมายที่ทำให้เขามีชีวิตรอดต่อไป และนี่คือความมั่นใจที่เขามี และในเมื่อตอนนี้ได้รู้แล้วใครคือคนที่กำลังจะบุกมาหาเขา ดังนั้นฮวงเฟิงจึงเลือกที่จะเป็นฝ่ายชิงลงมือก่อน เขาไม่จำเป็นต้องรอให้ศัตรูโจมตีก่อน เพราะถ้าหากเป็นแบบนั้น เวลาและสถานที่ในการต่อสู้ จึงไม่ใช่สิ่งที่เขาจะกำหนดได้

"คุณหมายความว่าไง?" เทียนจุนถามขึ้น

"คุณน่าจะรู้ว่าสามารถผมจะไปหาฟางหัวโตคนนั้นได้ที่ไหน?" ฮวงเฟิงหันไปมองที่เทียนจุน และพูดขึ้น

เทียนจุนลุงทุนลงแรงกับเรื่องนี้ราวกับเป็นเรื่องของตัวเอง และได้แต่ภาวนาให้อีกฝ่ายก็จะทุมเทเช่นเดียวกันเขา เนื่องจากเทียนจุนมีเป้าหมายบางอย่าง และนั่นก็สามารถทำให้ฮวงเฟิงรู้จักศัตรูของเขาขึ้นมาบ้าง ผลปรากฏว่าวเทียนจุนได้ให้ใครคนหนึ่งคอยสืบเรื่องของฟางหัวโต  เห็นได้ชัดว่าเทียนจุนต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อที่จะสืบหาเบาะแสเรื่องนี้ เขาอาจจะมีสายปะปนอยู่กับอีกฝ่าย หรือไม่ก็ข้อมูลที่เขาได้รับนั้นน่าจะมาจากหลายช่องทาง  แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด ก็ตามมันทำให้เขาสามารถสืบหาที่อยู่ของฟางหัวโตได้ไม่ยาก แน่นอนว่าเทียนจุนไม่ทำให้ฮวงเฟิงผิดหวัง เมื่อได้ยินคำถามของฮวงเฟิง เขาก็ตอบได้ทันที "จากข้อมูลที่ผมได้มา พวกนั้นจะไป โกลเด้นท์เจดไนต์คลับ"

"โกลเด้นท์เจดไนต์คลับเหรอ?"

"มันเป็นไนต์คลับแห่งหนึ่ง ใหญ่โตไม่ใช่เล่นเลย อีกอย่างไนท์คลับแห่งนี้มีลูกสมุนของฟางหัวโตคอยให้ความคุ้มครอง เขาเป็นมือใหม่สำหรับธุรกิจแบบนี้ นอกจากที่นี่ก็ยังมีที่อื่นอีกไม่กี่แห่งที่อยู่ภายใต้การคุ้มครองจากคนของฟางหัวโต แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากนัก  ขณะที่เขากำลังบอกเล่าข้อมูลพวกนั้น ท่าที่ของฮวงเฟิงบอกให้รู้ได้ว่าเขาคิดที่จะยึดครองพื้นที่พวกนี้ และนี่ก็แสดงให้เห็นว่าพี่ชายของเขามีความสามารถเหนือกว่าเขา นอกจากนั้นแล้วฮวงเฟิงยังเรียกเก็บค่าคุ้มครองได้มากกว่าเขา เป็นธรรมดาที่เทียนจุนต้องรู้สึกอิจฉา

"ดีมาก เย็นนี้ ผมจะไปหาฟางหัวโตคนนั้น" ฮวงเฟิงประมาณการณ์

"มันไม่ปลอดภัย ถ้าคุณจะบุกไปที่นั่นคนเดียว?  อีกอย่างที่นั่นก็ไม่ใช่ที่กบดานของเขา นอกจากนั้นแล้วในนั้นก็เต็มไปด้วยลูกสมุนของมัน แล้วผมยังรู้มาอีกว่าคนของเขาล้วนแล้วแต่ต่อสู้ได้ไม่เลวเลย ไม่เพียงแค่นั้น ฟางหัวโตเคยมีประสบการณ์ในสายงานของเรามาก่อน เราพอมีคนมีฝีมืออยู่บ้าง ผมจะพาคนของผมไปกับคุณด้วย" เทียนจุนกล่าว

ฮวงเฟิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดขึ้น "งั้นแค่คุณกับผมก็พอแล้ว ไม่ต้องพาคนอื่นไปด้วย หลังจากจัดการกับหมอนั้นแล้ว คุณค่อยโทรเรียกคนของคุณให้เข้ายึดพื้นที่ของเขา

"แค่เราสองคน? เทียนจุนถามขึ้นอย่างตกใจ

"ทำไม? กลัวเหรอ?" ฮวงเฟิงถามพร้อมกับรอยยิ้ม

"ไม่มีทาง!" เทียนจุนกล่าว "เอาละ ผมจะไปกับคุณ วันนี้!"

"ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่ปล่อยให้คุณได้รับอันตราย ถ้าหากคุณเกิดอะไรขึ้นกับคุณ น้องสาวคุณต้องไม่ปล่อยไปผมแน่ เธอรู้ว่าผมคือเจ้านายของคุณ" ฮวงเฟิงหัวเราะ แล้วพูดขึ้น เมื่อดวงตาพร่ามั่วเพราะแสงระยิบระบับของทองคำ และหยกแล้วละก็ ต่อให้เห็นทะเลสาบมังกร หรือ จะเป็นถ้าเสือก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่ฝ่าไป  ถึงแม้ว่าเขาจะพาคนอื่นไปด้วย ฮวงเฟิงไม่อยากให้เทียนจุนพาคนไปด้วย เนื่องจากเขาเกรงว่าถ้าหากเขาถูกบีบให้ต้องใช้เครื่องมือพิเศษ ฮวงเฟิงไม่อยากให้คนมากมายได้เห็นสถาณการณ์แบบนั้น  แต่เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เทียนจุนยังคงไว้ใจได้

บางทีอาจเป็นเพราะกลัวว่าจะไม่ได้บอกลาฮวงเฟิง เทียนหลินจึงตื่นขึ้นหลังจากเพิ่งหลับไปได้เพียงแค่ครู่เดียว แน่นอนด้วยความตื่นเต้นบนใบหน้าเธอ เมื่อเห็นแล้วต้องคิดว่าเธอได้ไปนานมาก ความรู้สึกตื่นเต้นดีใจก็ไม่ได้หายไปจากใบหน้าเลย  เมื่อถึงเวลาที่เทียนจุนยุ่งอยู่ในครัว เทียนหลินก็อยู่เป็นเพื่อนฮวงเฟิง พูดคุยกับเขาในห้องรับแขก

ฮวงเฟิงก็ได้แต่ยิ้มเมื่อเห็นท่าท่างของเทียนหลิน โดยที่ไม่ได้พูดอะไรแม้แต่คำเดียว

เนื่องจากวันนี้เทียนหลินสามารถเดินได้อีกครั้ง ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดี ดังนั้นเทียนจุนตั้งใจที่จะเปิดไวน์เพื่อเพิ่มเติมสีสันในการดื่มของฮวงเฟิง และเทียนหลินปกติแล้วเธอไม่ชอบให้พี่ชายของเธอดื่ม  แต่ในวันนี้เธอกลับไม่ว่าอะไรเช่นกัน  นอกจากนั้นแล้วเธอยังนั่งรอ พี่ชายเธอดื่มด้วยรอยยิ้ม ที่ปรกฎให้เห็นอยู่ตลอดเวลา  ในใจของเธอแล้ว สองคนตรงหน้านี้คือคนที่ดีต่อเธอที่สุดในโลก เนื่องจากพวกเขายังคงครุ่นคิดถึงสิ่งที่เกิดในวันนี้ อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงและเทียนจุนได้ฉลองสิ่งดีด้วยการดื่ม หลังจากที่พวกเขาขับแออลกอฮอลล์ที่ดื่มเข้าไปออกจนหมด จากกนั้นพวกเขาก็ดื่มไม่มากจนเกินไป ถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะเชื่อมั่นในความสามารถของตัวเอง  แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้ตัวเองเมามายเพราะเป็นการสร้างปัญหาให้กับคนอื่น

อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ไม่สามารถทานได้มากนัก บรรยากาศยบนโต๊ะอาหารดำเนินไปได้ด้วยดี พี่น้องเทียนจุน รู้สึกเบิกบานใจเป็นที่สุด  และถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะรู้แล้วว่ามีบางคนพยายามที่จะให้บทเรียนกับเขา แต่มันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบกับอารมณ์ของเขา ดังนั้น เขาจึงพูดคุยเล่นสนุกกับเทียนจุน สองพี่น้อง

หลังจากทานมื้อค่ำเรียบร้อยแล้ว ฮวงเฟิงและเทียนจุนโดยอ้างว่าพวกเขาที่บริษัทมีบางอย่างให้ต้องไปจัดการ แต่เทียนหลินก็ไม่นึกสงสัยแต่อย่างใด โดยเฉพาะวันนี้พี่ชายของเธอกลับมาบ้านตั้งแต่ในช่วงบ่าย เธอหวังว่าเธอจะสามารถแสดงผลลัพธ์ในเชิงบวกบางอย่างให้ทุกคนได้เห็นอีก

"ถ้าน้องสาวของคุณรู้ว่าผมไม่ได้พาคุณออกมาเพื่อทำงานนอกเวลา แต่กลับเพื่อต่อสู้ ผมไม่รู้ว่าเธอยังจะยิ้มให้ผมอีกหรือเปล่า" หลังจากออกมาจากห้องเช่าของเทียนจุน สองพี่น้องแล้ว ฮวงเฟิงก็พูดกับเทียนจุนด้วยรอยยิ้ม

"ไม่ใช่ความผิดของคุณ งานของผมคือการต่อสู้ แต่ว่าตอนนี้ผมกำลังจะไปทำงานล่วงเวลา " เทียนจุนกล่าว

"นี่รถคุณเหรอครับ?" เทียนจุนถามขึ้นเมื่อเห็นฮวงเฟิงพาเขาไปที่รถสปอร์ตหรูน่าหลงใหลบนลานจอดรถของเรสซิเดนส์ คอมเพล็กซ์  ตอนเขากลับมา เขาเห็นรถสปอร์ตคันนี้ ในตอนนั้น ถึงแม้ว่าในความคิดของเขาจะรู้สึกเป็นห่วงเทียนหลินมาก แต่เขาก็ยังลอบมองรถสปอร์ตคันนี้พร้อมกับความรู้สึกอิจฉาที่วาววับอยู่ในดวงตาของเขา ผู้ชายคนไหนบ้างที่ไม่ชอบรถคันนี้?