USB:บทที่ 603 หลงใหล

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาก็คงจะไม่มีทางเชื่อเรื่องที่หนิงอู่ซวงเล่าแต่เพียงฝ่ายเดียว แต่ในตอนนี้มันได้เปลี่ยนไปแล้ว เขานั้นเป็นห่วงหนิงอู่ซวงมากและยิ่งไปกว่านั้นหนิงอู่ซวงก็เป็นคนที่สวยมากดังนั้นตามความคิดเห็นของเขาแล้วก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ที่ปรึกษาโกวจะตกหลุมรักนางเช่นกัน

เพียงแต่เขาไม่คิดว่าที่ปรึกษาโกวจะหน้าด้านขนาดนี้ ที่ช่างกล้ามาล่วงเกินหนิงอู่ซวงทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าเขานั้นคิดกับหนิงอู่ซวงเช่นไรและยังอยากจะให้เขายกหนิงอู่ซวงให้เป็นของขวัญเสียด้วย ช่างฝันกลางวันเสียจริงๆ!

เมื่อคิดว่าหนิงอู่ซวงต้องถูกที่ปรึกษาโกวล่วงเกิน ถึงแม้ว่าจะยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ผู้นำฉีอู่ก็ยากที่จะรับได้

“ไปสิ ไปเรียกตัวที่ปรึกษาโกวมาหาข้าที่นี่” ผู้นำฉีอู่สั่งบริวารที่อยู่รอบตัวเขา

“ขอรับ!” บริวารกล่าวตอบ

ไม่นานนักที่ปรึกษาโกวก็มาปรากฏตัวที่ด้านข้างของผู้นำฉีอู่ เขาให้ความสำคัญกับคำสั่งของผู้นำฉีอู่เสมอ ดังนั้นทุกครั้งที่ผู้นำฉีอู่ต้องการพบเขา เขาก็จะมาปรากฏตัวอยู่เคียงข้างเขาแค่เพียงเวลาไม่นาน

เห็นได้ชัดว่าที่ปรึกษาโกวเป็นคนฉลาด เขารู้ว่าเขาได้รับทุกสิ่งที่เขามีอยู่ในตอนนี้มาได้อย่างไรและเขาก็รู้ด้วยว่ามีศัตรูสักกี่คนที่ขุ่นเคืองเขากว่าได้มาซึ่งสถานะปัจจุบันนี้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงรักษาตำแหน่งปัจจุบันและปกป้องชีวิตของตัวเองเอาไว้โดยทำให้ผู้นำฉีอู่พอใจ ซึ่งโดยปกติแล้วเขาจะปฏิบัติตามคำสั่งของผู้นำฉีอู่อย่างจริงจัง

"ท่านผู้นำ ท่านตามหาข้าอย่างนั้นหรือ?" ที่ปรึกษาโกวถาม

ผู้นำฉีอู่ไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแต่ใช้สายตาจ้องมองไปที่ที่ปรึกษาโกว การกระทำของผู้นำฉีอู่ทำให้เขารู้สึกอึดอัด แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะไม่พอใจ

“ข้าขอถามเจ้าหน่อย เจ้าคิดอย่างไรกับหนิวอู่ซวงอย่างนั้นหรือ? หลังจากนั้นเพียงไม่นานผู้นำฉีอู่ก็เปิดปากถาม

เมื่อเห็นว่าในที่สุดผู้นำฉีอู่ก็เปิดปาก ที่ปรึกษาโกวก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก สถานการณ์ในตอนนี้ทำให้เขารู้สึกไม่ชินและรู้สึกพ่ายแพ้ในขณะเดียวกัน แต่ตอนนี้ผู้นำฉีอู่ได้เปิดปากของเขาแล้วในที่สุดเขาจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เกี่ยวกับคำถามของผู้นำฉีอู่ ที่ปรึกษาโกวตอบโดยไม่ต้องคิดว่า: "แม่นางหนิงเป็นคนสวยที่หาได้ยากและมีพรสวรรค์ที่ไม่มีใครเทียบได้ ผู้ชายคนไหนก็ต้องหลงรักนางอย่างแน่นอน ในความคิดของข้ามีเพียงท่านผู้นำคนเดียวเท่านั้นที่คู่ควรกับนาง”

เนื่องจากที่ปรึกษาโกวรู้อยู่แล้วว่าผู้นำฉีอู่ของหนิงอู่ซวงและกำลังเตรียมที่จะเลื่อนตำแหน่งให้กับหนิงอู่ซวง ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะตอบแต่สิ่งดีๆ ที่เกี่ยวกับหนิงอู่ซวง

"อ้อ งั้นเจ้าก็หลงนางเช่นกันใช่ไหม?" ผู้นำฉีอู่กล่าว

ที่ปรึกษาโกวไม่รู้ว่าทำไมผู้นำฉีอู่ถึงได้พูดเช่นนั้น แต่เขายืนพิงและพูดว่า "ใช่ ใช่แล้ว แม่นางหนิง ข้าเองก็เป็นผู้ชายเหมือนท่านก็ย่อมชอบของสวยๆ งามๆ อยู่แล้ว แต่ท่านผู้นำฉีอู่ ไม่ต้องเป็นกังวล เพราะข้าไม่มีทางที่จะคิดเป็นอื่นอย่างแน่นอน!”

สิ่งที่ที่ปรึกษาโกวพูดนั้นเป็นความจริงและเขาก็ถูกหนิงอู่ซวงใส่ความเข้าให้แล้ว แต่นั่นก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ผู้นำของเขาชอบพอด้วย ซึ่งเขาเองไม่มีทางที่จะคิดเกินเลยอย่างแน่นอน และถ้าเขาบอกว่าเขาไม่ได้หลงเสน่ห์ของนาง นั่นจะไม่หมายความว่าผู้นำของเขาไม่มีตาหรือยังไงกัน? ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถที่จะพูดเช่นนั้นได้

อย่างไรก็ตามคำพูดของที่ปรึกษาโกวยังคงทำให้หัวใจของผู้นำฉีอู่เต็มไปด้วยความโกรธ เขาไม่ได้คาดหวังว่าที่ปรึกษาโกวจะยอมรับว่าเขาตกหลุมรักหนิงอู่ซวง ส่วนการบอกว่าเขาไม่มีเจตนาแอบแฝงนั้นเขาไม่เชื่อเลย! เพราะนับตั้งแต่ที่เขามีความรู้สึกกับหนิงอู่ซวง เขาก็มีความคิดลามกมาโดยตลอด ในเมื่อตัวของเขายังคิด แล้วนับประสาอะไรกับที่ปรึกษาโกวที่จะไม่มีความคิดแบบนี้เช่นกัน

ดังนั้นผู้นำฉีอู่ซึ่งตอนแรกไม่เชื่อในคำพูดของหนิงอู่ซวง ตอนนี้เขาก็ได้เชื่อนางอย่างสมบูรณ์แล้ว

"เอาล่ะ ไม่มีอะไรแล้วเจ้าออกไปได้แล้ว" ผู้นำฉีอู่กล่าว

ที่ปรึกษาโกวได้ออกจากห้องโถงไปแล้ว อย่างไรก็ตามเขายังคงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทัศนคติของผู้นำที่มีต่อเขาดูห่างเหินอยู่สักหน่อย

"บางทีข้าอาจจะคิดมากเกินไป คนที่ท่านผู้นำเชื่อมั่นมากที่สุดก็คือข้า และข้าก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเขาจะทำตัวออกห่างจากข้าได้อย่างไรกัน?" ที่ปรึกษาโกวคิด

“ไอ้สารเลวนี่!” แกช่างกล้าดีนักที่กล้าคิดอะไรกับผู้หญิงของข้า! ข้าจะให้เจ้าตายอย่างสยดสยอง!” ก่อนหน้านี้ซูเป่ยที่เอาเขาไปนินทาลับหลัง เขาก็ได้ปลดฐานะของอีกฝ่ายรวมถึงหน้าที่การงาน แต่ในตอนนี้ที่ปรึกษาโกวต้องการที่จะครอบครองผู้หญิงของเขาและยังเคยล่วงเกินหนิงอู่ซวงก่อนเขาเสียอีก ในความคิดของเขาแล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อภัยให้ไม่ได้!

ผู้นำฉีอู่รู้สึกหวงหนิงอู่ซวงมากและในตอนนี้ที่ปรึกษาโกวก็เหมือนเป็นหอกข้างแคร่ จะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไร?

ดังนั้นหลังจากที่ที่ปรึกษาโกวจากไปแล้วเขาก็กำลังคิดอยู่ว่าจะลงโทษที่ปรึกษาโกวคนนี้อย่างไร

เมื่อตกกลางคืน เนื่องจากมีกองกำลังของข้าศึกล้อมรอบเมืองด้านนอกเอาไว้ เมื่อถึงเวลากลางคืนมณฑลเม่ยทั้งหมดจึงเงียบลง บรรยากาศเริ่มเต็มไปด้วยความตึงเครียดและมืดมนและในสภาพแวดล้อมที่มืดมิดก็มีหลายสิ่งเกิดขึ้น

เดิมทีพวกเขาไม่ต้องการแสดงท่าทีเร็วนักแต่เพราะว่าในมุมมองของพวกเขาแล้ว ไม่ว่าใครจะเข้ายึดเมืองนี้ได้พวกเขาก็จะไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้

พวกเขารู้สึกถึงความเร่งด่วนและเริ่มวางแผนสำหรับอนาคตของตัวเอง เห็นได้ชัดว่าผู้นำฉีอู่ที่ผิดสัญญาต่อพวกเขาไม่มีความน่าเชื่อถือใดๆ อีกต่อไปแล้ว และหากพวกเขาละทิ้งไปแล้ว พวกเขาจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเลือกกองทัพของจักรวรรดิที่อยู่นอกเมือง

แม้ว่าที่ปรึกษาโกวจะจัดให้มีคนคอยดูแลตระกูลเหล่านี้ แต่เดิมตระกูลเหล่านี้เป็นตระกูลใหญ่ในท้องถิ่นและดำเนินกิจการอยู่ในมณฑลเม่ยของตนมานานหลายปีและฝังรากลึก ที่ปรึกษาโกวที่เพิ่งมาใหม่และคนอื่นๆ จะไปเทียบกันได้อย่างไร?

ดังนั้นการเฝ้าระวังของที่ปรึกษาโกวเกี่ยวกับคนเหล่านี้จึงไร้ประโยชน์ คนเหล่านั้นสามารถติดต่อกับกองทัพภายนอกได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนที่ตั้งความหวังไว้กับกองทัพจักรวรรดิที่อยู่นอกเมือง เพราะว่าพวกเขาเข้าใจเป็นอย่างดีว่ากองทัพของจักรวรรดิเป็นอย่างไร เนื่องจากมณฑลเม่ยก่อนหน้านี้ได้ถูกปกครองโดยกองทัพจักรวรรดิและในช่วงเวลานั้นชีวิตของพวกเขาก็ไม่สู้ดีนักเช่นกัน พวกเขาถูกเอารัดเอาเปรียบในทุกรูปแบบ ไม่เช่นนั้นแล้วพวกเขาก็คงจะไม่เลือกที่จะสนับสนุนผู้นำฉีอู่ตั้งแต่แรก

ไม่มีความแตกต่างกันมากนักระหว่างกองทัพจักรวรรดิและกองทัพพันธมิตรของผู้นำฉีอู่ ดังนั้นบางคนจึงล้มเลิกที่จะอยู่กับคนทั้งสองกลุ่มนี้และเลือกคนอื่นแทน

ชายคนนี้ก็คือซูเป่ย!

คนเหล่านั้นมีความประทับใจที่ดีต่อซูเป่ยและพวกเขาคิดว่าถ้าซูเป่ยได้เป็นผู้นำที่แท้จริงของพันธมิตรแห่งนี้ พันธมิตรแห่งนี้ก็น่าจะพัฒนาได้มากยิ่งขึ้น

น่าเสียดายที่ซูเป่ยเป็นเพียงแม่ทัพและไม่ใช่ผู้นำ