USB:บทที่ 223 เรียกพบ
ฝ่ายศัตรูพ่ายแพ้ราบคาบ มีทั้งคนที่เสียชีวิต คนที่ได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ยังมีบางส่วนที่หนีรอดไปได้
เมื่อเห็นผลลัพธ์ที่ออกมา รอยยิ้มบนใบหน้าของผู้นำชิวก็ฉีกกว้าง หลังจากการต่อสู้ได้ผ่านไป เขามีส่วนทำให้กองกำลังอ่อนแรงลง ดังนั้นคนที่ได้รับชัยชนะจากการต่อสู้จึงพากันค้นหาอาหารและเครื่องมือจำนวนมาก
ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้สร้างชื่อเสียงให้ตัวเองไปด้วย นับว่าเป็นเรื่องที่ดีต่อความก้าวหน้าในอนาคตของเขาอย่างยิ่ง!
ในเช้าวันที่สอง ผู้นำชิวผู้ที่แต่งตั้งตัวเองว่าเป็น ‘แม่ทัพสวรรค์’ ได้ทำการต่อกบฏอย่างเป็นทางการ
แรงผลักดันนี้ยิ่งใหญ่มาก บางคนที่อยู่ห่างไกลไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ แต่เมื่อคนที่ก่อกบฏและยังพอมีเรี่ยวแรงเหลืออยู่ได้ยินชื่อเสียงของเขา ทุกคนก็เริ่มมุ่งหน้าไปยังมณฑลเหมยเพื่อเข้าร่วมค่ายของเขาคนแล้วคนเล่า
"ผู้จัดการฮวง ผู้อำนวยการเซี่ยเรียกหาคุณอยู่ค่ะ"
เช้าวันที่สอง ในขณะที่ฮวงเฟิงกำลังฝึกกำลังภายในอยู่ในห้องทำงาน เลขาของเซี่ยเมิ่งเจียวก็ได้เดินเข้ามาเรียกหาเขา
"อืม เข้าใจแล้ว" ฮวงเฟิงหยุดการฝึกวิชา
"ไม่เห็นจะเข้าใจเลย ทำไมยัยผู้หญิงบ้าคนนี้ต้องตามหาฉันด้วยล่ะ?" ฮวงเฟิงพึมพำเสียงเบา
เนื่องจากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ฮวงเฟิงไม่ได้รู้สึกดีกับเซี่ยเมิ้งเจียวเท่าไหร่นัก เพราะเหตุนี้ ถึงเขาจะได้เจอเธอตอนนี้ ในใจเขาก็ไม่ได้รู้สึกยินดีเลยแม้แต่น้อย
"ฉันบอกว่าไง ถังมู่ คุณก็ดูการแข่งขันจบแล้ว ทำไมคุณยังคงอยู่ที่นี่อยู่อีกละ? คุณไม่กลับไปเมืองหลวงเหรอ?" ในห้องทำงานของเซี่ยเมิ่งเจียว เซี่ยเมิ่งเจียวกล่าวขณะที่จ้องมองถังมู่เสวี่ย (ถังมู่ซือ)ด้วยความโมโห
ถังมู่เสวี่ยอยู่ที่นี่แล้วมองดูเธอสติแตกตั้งแต่แรก แต่เธอก็ไม่ได้ถือสาอะไร เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่านอกจากอีกฝ่ายจะไม่กลับไปที่เมืองหลวงแล้ว ยังพักอยู่ที่เมืองเจียง อาศัยอยู่ในสำนักงานของตนอีก
"แล้วจะให้กลับไปเมืองหลวงเพื่ออะไรล่ะ? มันไม่ได้สนุกอย่างที่คุณคิดนะ" ถังมู่เสวี่ยตอบส่งๆในขณะที่นอนเล่นอยู่บนโซฟาในห้องทำงานของเซี่ยเมิ่งเจียว
การกระทำของอีกฝ่ายประกอบกับรูปร่างและรูปลักษณ์ของเธอแล้ว มันทำให้แม้แต่เซี่ยเมิ่งเจียวที่มีใบหน้างดงามไม่ต่างกันยังรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย
ในตอนนี้ หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ยิ่งศัตรูของตัวเองโดดเด่นมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกเหม็นหน้าอีกฝ่ายมากขึ้นเท่านั้น
กีอก ก๊อก
ในขณะเดียวกัน จู่ๆเสียงเคาะประตูดังขึ้นมาจากด้านนอก ถังมู่เสวี่ยจึงหยัดกายขึ้นมาอยู่ในท่านั่ง
"ผู้อำนวยการเซี่ย คุณเรียกผมเหรอครับ?" ฮวงเฟิงผลักประตูแล้วเดินเข้าไปในห้อง
เขาเห็นถังมู่เสวี่ยนั่งอยู่บนโซฟาเลยรู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรออกไป
“อ๊ะ น้องชายสุดหล่อคนนั้นนี่เอง เมื่อคืนหลับสบายไหมจ๊ะ?” ในตอนที่ถังมู่เสวี่ยเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาคือฮวงเฟิง เธอจึงเอ่ยถามอีกฝ่ายด้วยทีสบายๆพร้อมกับเอนกายลงบนโซฟา ทำให้อีกฝ่ายให้เห็นร่างกายอันแสนบอบบางของตนได้อย่างชัดเจน
“ถังมู่ นั่งให้มันดีๆหน่อยได้ไหม?” เซี่ยเมิ่งเจียวกล่าวด้วยความโกรธ
“ทำไมเธอต้องโมโหขนาดนี้ด้วย น้องชายสุดหล่อไม่ใช่คนนอกสักหน่อย” ถังมู่เสวี่ยตอบอย่างไม่แยแส
"นี่ น้องชายสุดหล่อ นายรู้ไหมว่าใครเป็นคนช่วยนายเข้ามาในโรงแรมเมื่อวาน?"
ฮวงเฟิงไม่กล้าสบตากับถังมู่เสวี่ย เนื่องจากท่าทางของอีกฝ่ายในตอนนี้ยั่วยวนเกินไป
ฮวงเฟิงจ้องมองเพดานแล้วตอบว่า "ผมไม่ทราบครับ"
“นี่ น้องชายสุดหล่อ นายจะพูดกับคนอื่นโดยที่ไม่มองเขาไม่ได้นะ ทำแบบนั้นมันเสียมารยาทนะ”
ดูเหมือนว่าฮวงเฟิงจะทำอะไรผิดพลาดไปนิดหน่อย แต่เขายังคงทำเป็นไม่ได้ยินและจ้องมองเพดานต่อ
เรียกได้ว่าทั้งถังมู่เสวี่ย ซูหยูโม่ เซี่ยเมิ่งเจียว ต่างก็งดงามไม่ต่างกัน มีเพียงรูปร่างของถังมู่เสวี่ยที่เหมือนจะดีกว่าคนอื่นเล็กน้อย และเธอรู้วิธีแสดงมันออกมาให้โดดเด่นมากยิ่งขึ้น
"ถึงนายไม่อยากรู้ก็ไม่เป็นไร แต่ฉันขอบอกนายว่า ฉันเป็นคนช่วยพานายมาส่งโรงแรมเมื่อคืนเพราะนายเป็นของเมิ่งเจียว ถ้าเมื่อวานฉันไม่อยู่ที่นี่ เธอก็คงได้อยู่กับนายแล้ว เธอจะโทษฉันไม่ได้นะ ถ้าจะโทษก็ไปโทษเขานู่น..." ถังมู่เสวี่ยตอบด้วยท่าทางเขินอาย
"ถังมู่เสวี่ย! ถ้าเธอยังพูดเรื่องไร้สาระอีก ฉันจะฉีกปากเธอเป็นชิ้นๆซะ!" เซี่ยเมิ่งเจียวโกรธจัดจนร่างกายสั่นเทา
"ก็ได้ๆ ฉันไม่พูดแล้ว นี่ เมิ่งเจียว ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าให้ควบคุมอารมณ์หน่อย อารมณ์ร้อนแบบนี้ ผู้ชายที่ไหนจะมาชอบเล่า? ดูอย่างน้องชายสุดหล่อคนนี้สิ เขาดูเหมือนชอบเธอที่ไหนล่ะ” ถังมู่เสวี่ยว่า
"เอ่อ..ผู้อำนวยการเซี่ยครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ" ฮวงเฟิงสัมผัสได้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้ไม่ค่อยดีนัก จึงตัดสินใจออกไปจากตรงนี้ก่อนที่ถูกไฟครอก
"เมื่อเช้า ฉันกับถังมู่ตื่นสาย พวกเรายังไม่ได้ทานอาหารเช้า นายไปเตรียมอาหารเช้าให้ฉันทีสิ" เซี่ยเมิ่งเจียวกล่าว
"แล้วก็ นายอย่าไปหลงเชื่อคำพูดไร้สาระของยัยจิ้งจอกล่ะ เมื่อวาน พี่หยูโม่ไม่อยากทิ้งนายไว้ที่โรงแรมคนเดียว เธอเลยขอให้ไปส่งนายที่โรงแรมน่ะ"
เซี่ยเมิ่งเจียวคิดว่าถ้าเธอได้อธิบายให้อีกฝ่ายเข้าใจน่าจะดีกว่า เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายกังวลเกินเหตุ
"เข้าใจแล้วครับ" ไม่แปลกที่ฮวงเฟิงจะไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูดง่ายๆ ผู้หญิงคนนั้นไม่ทางยอมช่วยเขาเนื่องจากความสัมพันธ์ของเขากับเซี่ยเมิ่งเจียวแน่
"ว่าแต่ ผู้อำนวยการเซี่ย คุณเองก็มีเลขาส่วนตัวไม่ใช่เหรอครับ? ทำไมคุณต้องให้ผมทำเรื่องแบบนั้นด้วยละครับ?”
จริงๆแล้ว เลขามีหน้าที่เตรียมอาหารเช้าให้เจ้านายไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาต้องเป็นคนทำมันด้วยเล่า?
"เธอมีเรื่องอื่นต้องทำน่ะ" เซี่ยเมิ่งเจียวตอบ ความหมายก็คือถ้ามีคนทำให้ ก็ต้องใช้พวกเขาสิ ถ้าจะให้ฉันทำเอง ถ้าจะให้ฉันไม่เกียจคร้าน ฉันจะจ้างคนมาทำซากอะไร?
“แหะๆ เอามาให้ฉันด้วยนะ เมื่อเช้า ฉันยังกินอาหารของโรงแรมไม่อิ่มเลย” ถังมู่เสวี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม
"หา นี่เธอยังหิวอยู่อีกเร๊อะ? ระวังจะตายเพราะไขมันอุดตัน!" เซี่ยเมิ่งเจียวสาปส่งคนตรงหน้า
“ถึงพี่สาวคนนี้จะกินเยอะขนาดไหน ก็ยังหุ่นดีเหมือนเดิม อิจฉาฉันไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ!” ถังมู่เสวี่ยว่า
"ใคร..ใครอิจฉาเธอกัน!"
"เธอไง ยัยขี้อิจฉา!"
จากนั้น หญิงสาวทั้งสองดูท่าว่าลืมฮวงเฟิงไปเสียสนิท ในขณะที่พวกธอกำลังทะเลาะกัน ฮวงเฟิงยังคงเฝ้าดูฉากตรงหน้าโดยไม่พูดไม่จา เขาไม่รู้ว่าตัวเองควรปฏิเสธหรือทำตามคำสั่ง
ท้ายที่สุด ฮวงเฟิงตัดสินใจว่าจะไปซื้ออาหารมาให้เจ้านาย ถึงเขาจะไม่อยากซื้อมันมาให้เซี่ยเมิ่งเจียวเท่าไหร่นัก แต่เพราะซูหยูโม่เป็นเพื่อนของเขา เขาก็ยินดีซื้อมาให้โดยไม่มีปัญหาใดๆ
เรื่องการซื้ออาหารเช้าเมื่อเช้าเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น เพราะหลังจากนั้น เซี่ยเมิ่งเจียงก็ขอให้เขาทำอย่างอื่นต่อ เนื่องจากไม่มีคนทำให้เธอนั่นเอง
อย่างไรก็ตาม เซี่ยเมิ่งเจียงยังคงพูดคำเดิมว่าถ้าคนอื่นกำลังยุ่งอยู่ แม้ว่าเขาจะบอกเธอว่าเขาก็มีธุระที่ต้องจัดการเช่นกัน เธอก็ยังคงถามเขาว่า ถ้าเขาไม่ทำใคร แล้วใครจะทำให้อยู่ดี
“ฟู่ว ยัยผู้หญิงบ้า เธอจงใจหาเรื่องฉันอยู่ใช่ไหม?” หลังจากที่ฮวงเฟิงเปลี่ยนถังน้ำในห้องทำงานของเซี่ยเมิ่งเจียวเสร็จ เขาก็กลับไปที่ห้องทำงานของตนแล้วนั่งก่นด่าผู้หญิงที่ใช้งานตน
"ผู้จัดการ เมื่อวานคุณพูดกับผู้อำนวยการเซี่ยแบบนั้นต่อหน้าฝูงชน ไม่แปลกที่เธอจะมาหาเรื่องคุณ" เขามาหาฮวงเฟิงเพื่อมีธุระ แต่ฮวงเฟิงทำงานที่ห้องทำงานของเซี่ยเมิ่งเจียวตลอด เขาจึงรออีกฝ่ายสักพักแล้ว
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รู้สึกประหลาดใจกับงานของฮวงเฟิงในวันนี้เลยแม้แต่น้อย สิ่งที่ฮวงเฟิงพูดกับเขาเมื่อวานได้กำหนดแล้วว่าวันนี้เขาต้องทำอะไรบ้าง ไม่แปลกที่เขาจะเข้าใจมันทั้งหมด
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved