USB:บทที่ 76 สมปรารถนา

"ทำไมล่ะ? ท่านไม่เห็นด้วยที่จะมอบให้ข้าหรือ?" โอวหยางซิงเหวินตะโกน

"รู้หรือไม่ว่า...แหวนมิติคืออะไร? เจ้าอันธพาลตัวน้อย เจ้ากล้าที่จะขอมันจริง ๆ หรือ?" โอวหยางเทียนกล่าว

“ แน่นอน ข้ารู้ว่ามันคืออะไร และนั่นคือเหตุผลที่ข้าต้องการ เพราะท่านมีแหวนทั้งหมดสองชิ้น ทำไมไม่มอบให้ข้าสักอันเล่า” โอวหยางซิงเหวินกล่าวด้วยความไม่พอใจ

"เจ้า?" โอวหยางเทียนชี้ไปที่โอวหยางซิงเหวิน และครู่หนึ่งเขาก็พดไม่ออก เขาเพิ่งได้รับแหวนมิติมาสองชิ้น และไม่คาดคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะรู้

อย่างไรก็ตามแม้ว่า โอวหยางเทียนจะมีแหวนมิติสองชิ้น แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า แหวนมิตินั้นเป็นของธรรมดาและหาได้ทั่วไป แต่มันตรงกันข้าม ในโลกนี้ แหวนมิติเป็นสมบัติ และสามารถนับชิ้นได้  การสร้างแหวนมิติ ต้องใช้ส่วนผสมพิเศษและวัสดุเหล่านี้หายากมาก ยิ่งไปกว่านั้นต้องใช้นักเวทย์ระดับสูงในการสร้างพวกมัน

ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า มูลค่าของแหวนมิตินั้น เท่ากับของยาเสริมความหลักแหลม อาจะกล่าวได้ว่า มันมากกว่าด้วยซ้ำ นอกจากนี้แหวนมิติที่ใช้เก็บของ ยังสามารถใช้เก็บเสบียงทางทหาร

และแหวนชิ้นแรก โอวหยางเทียนได้รับมาจาก บิดาของเขา เมื่อตอนที่ขึ้นเป็นผู้นำตระกูล เพื่อเป็นของขวัญสำหรับเขาที่จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นผู้นำตระกูลโอวหยาง แต่แหวนมิติชิ้นที่สอง เมื่อไม่นานมานี้ มีโจรร้ายขโมยมันมาจากหลุมฝังศพของนักเวทย์ เมื่อหลายปีก่อน

ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า ไม่ใช่เรื่องง่าย ที่เขาจะได้รับแหวนมิติทั้งสองชิ้นนี้มา หนึ่งในนั้น จะถูกมอบให้กับโอวหยางซิงเหวิน เมื่อเขาขึ้นเป็นผู้นำตระกูล เป็นมรดกตกทอดในตระกูลโอวหยาง

“ ท่านพ่อท่านสัญญาแล้ว อีกทั้งในอนาคตข้าก็ได้รับมัน ทำไมไม่มอบให้ข้าเลยล่ะ?” โอวหยางซิงเหวินกล่าวว่า: "ยิ่งไปกว่านั้น พรสวรรค์ของข้ากำลังจะตื่นขึ้นมา ข้ากำลังจะกลายเป็นนักเวทย์ ถ้ามีแหวนมิติ อะไรๆ ก็จะสะดวกยิ่งขึ้น?"

คำพูดของโอวหยางซิงเหวินนั้น ทำให้บิดาหวั่นไหว หากว่าเขาได้เป็นนักเวทย์จริงๆ การมีแหวนมิตินั้นจะสะดวกมาก แหวนมิตินั้นเป็นสมบัติที่หายาก และยังมีอีกหลายตระกูลที่มีอำนาจพอๆกับตระกูลโอวหยางแต่พวกเขานั้น ยังมีแหวนมิติอยู่ในมือ

อย่างไรก็ตาม สำหรับตระกูลใหญ่นั้น แหวนมิตินั้นไม่ได้หายาก มีเพียงนักเวทย์ที่จะมีมันไว้ในมือได้ ซึ่งแหวนมิตินั้นสะดวกต่อการใช้งานของนักเวทย์จริงๆ

“ ท่านพ่อ หากท่านไม่ยอมมอบมันให้ข้า ข้าจะไปบอกท่านแม่ ว่าท่านสัญญาไว้ แล้วไม่ยอมทำตาม ทำให้ข้าเสียใจ นอกจากนี้ข้าก็ยังไม่มีอารมณ์ที่จะฝึกฝนต่อ หากข้าไม่สามารถปลุกพรสวรรค์ได้ ก็เป็นความผิดของท่านทั้งหมด " เมื่อเห็นความลังเลบนใบหน้าของบิดาโอวหยางซิงเหวินก็รีบกล่าว

"เอาล่ะๆ เจ้าเด็กน้อย บิดาจะมอบแหวนให้ แต่เจ้าต้องฝึกฝนให้มากขึ้น ในสองสามวันนี้ และปลุกพลัง โดยเร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นบิดาจะเอาแหวนวงนี้คืน ได้ยินหรือไม่?!" ในที่สุดโอวหยางเทียนก็ยินยอม แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะเตือนบุตรชาย

“ เข้าใจแล้ว ข้าจะใช้เวลานี้ ในการฝึกฝนอย่างแน่นอน ข้าไม่ได้ออกไปข้างนอก ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา มันเหนื่อยและเครียดมาก” เมื่อเห็นว่าพ่อของเขาตกลงในที่สุด ใบหน้าของ โอวหยางซิงเหวินก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มทันที

"รับไป ถ้าไม่ใช่เพราะการฝึกฝนหนักเมื่อเร็ว ๆ นี้ บิดาจะไม่ยกให้เจ้า" โอวหยางเทียนหยิบแหวนโบราณออกมาจากอกของเขา และส่งมอบให้โอวหยางซิงเหวิน เขายังมีแหวนอีกวงอยู่ แต่เขาใช้แหวนวงนั้นบ่อยครั้ง และมีหลายสิ่งหลายอย่างในตัว ที่เขาไม่สามารถมอบให้กับโอวหยางซิงเหวินได้

โอวหยางซิงเหวินได้รับแหวนมิติมาทันที และใบหน้าก็ฉายไปด้วยความสุข เขาไม่เคยคิดเลยว่า หลังจากที่แสดงได้ดี ในวันนี้เขาจะสามารถได้รับสมบัติเช่นนี้มา เขาโชคดีจริง ๆ

“ ขอบคุณท่านพ่อ ข้าจะฝึกฝนต่อ” เมื่อได้ของแล้ว โอวหยางซิงเหวินก็เริ่มกระตุ้นให้พ่อของเขาออกไป ท้ายที่สุด ถ้าพ่อของเขาไม่จากไป เขาก็คงออกไปเที่ยวเล่นไม่ได้

" บิดาจะออกไปแล้ว เจ้าต้องฝึกฝนต่อไป จำแหวนวงนี้ไว้ ถ้าเจ้าทำมันหาย ข้าจะทุบตีเจ้า เพราะฉะนั้นจดจำคุณค่าของมันให้ดี?" โอวหยางเทียนกล่าว เขามีเรื่องที่ต้องดูแล ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจออกไปเช่นกัน อย่างไรก็ตาม

ก่อนออกเดินทาง เขารู้สึกว่าต้องเตือนลูกชายอีกรอบ

"เข้าใจแล้ว" โอวหยางซิงเหวินบอกพ่อของเขา อย่างกระวนกระวาย ขณะที่เขาจ้องดูแหวน

"เอาล่ะ บิดาจะออกไปแล้ว เจ้านั่งสมาธิต่อไป และรักษาสถานะนี้ไว้ ก่อนที่จะปลุกพรสวรรค์ได้ ห้ามออกไปข้างนอก" โอวหยางเทียนให้คำแนะนำอีกสองสามครั้ง จากนั้นก็เลี้ยวซ้ายออกจากห้องไป

และหลังจากที่โอวหยางซิงเหวินเล่นกับแหวนมิติอยู่พักหนึ่ง เขาก็เก็บมันไว้ ตอนนี้เขายังคงต้องออกไปเล่นข้างนอก เอาไว้ค่อยๆ ดูแหวนมิติทีหลังก็ย่อมได้

“ นายน้อย นายท่านออกไปแล้ว” หวังเอ๋อปรากฎตัวอีกครั้ง และพูดกับ โอวหยางซิงเหวินด้วยเสียงเบาๆ

ดี ๆ นายน้อยคนนี้ เพิ่งได้สมบัติวันนี้ มันเป็นโอกาสที่มีความสุข โชควันนี้ต้องดีแน่ๆ  ข้าจะจัดการทุกคนบนโต๊ะพนัน! "" โอวหยางซิงเหวินกล่าวด้วยความร่าเริง เขาอารมณ์ดีจริง ๆ แม้ว่ามันจะทำให้เขาล่าช้าในการออกเดินทาง แต่เขาก็ยังพอใจกับ แหวนมิติของเขามาก

“ ถูกต้องแล้วนายน้อย วันนี้ใครที่มาแข่งกับนายน้อยจะต้องย่อยยับ” หวังเอ๋อกล่าวประจบทันที

"เอาล่ะ ไปกันเถอะ อย่าให้พวกเขารออีกต่อไป พวกเขาอาจจะเข้าใจผิดได้" โอวหยางซิงเหวินกล่าว สำหรับแหวนมิตินั้น มันอยู่ในมือของเขา สมบัติล้ำค่าเช่นนี้ ถ้าเขาไม่ได้อวดมัน ก็จะทำให้เขารู้สึกแย่

ตามที่คาดไว้เพื่อนของโอวหยางซิงเหวิน ทุกคนถูกแหวนมิติดึงดูดใต และหลังจากที่รู้ว่านี่คือแหวนมิติ พวกเขาก็อิจฉาเขาอย่างมาก การแสดงออกแบบนั้นทำให้ โอวหยางซิงเหวินมีความสุขอย่างมาก และจิตวิญญาณการเสี่ยงโชคก็พุ่งสูงสุดฟ้า

โอวหยางซิงเหวินได้รับรางวัลทั้งแหวนมิติและเงิน โอวหยางซิงเหวินอารมณ์ดีมาก ดังนั้นหลังจากที่เขาออกจากเรือพนัน เขาและเพื่อน ๆ ก็ไปดื่มเหล้า และจากนั้นก็เมามายอีกครั้ง