USB:บทที่่ 261 ตกลง

“ต่างคนต่างได้อย่างนั้นเหรอ? คุณหยวนควรจะพูดให้ชัดเจนนะว่าจะพูดอะไร?” ถงเฉียนจุ้นยังคงมีท่าทางสงบและสุขุม แม้ว่าจริงๆ แล้วเขาจะรู้สึกสะเทือนใจอยู่บ้าง

อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้แสดงมันออกมา และต้องการที่จะได้เปรียบมากขึ้นในความร่วมมือต่อไปนี้

"ต่างคนต่างได้แน่นอนอยู่แล้ว" ผู้จัดการหยวนกล่าว: "ถ้าเราสามารถเอาชนะเฮฟเว่นส์ไพรด์กรุ๊ปได้ บริษัทของเราจะสามารถรวมเข้ากับจังหวัดชิงได้ดีขึ้น และลดคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งลง ซึ่งมันจะเป็นประโยชน์ต่อการขยายตัวของพวกเรา"

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง ผู้จัดการหยวนยังคงพูดต่อไปว่า "และถ้าคุณทำลายเฮฟเว่นส์ไพรด์กรุ๊ปได้ มันก็จะเป็นประโยชน์ต่อผู้อำนวยการถงเช่นกัน ที่ซูหยูโม่ไม่ได้สนใจนายน้อยถงในตอนนี้ก็เพราะว่ามันเป็นเพราะตัวตนของเธอ แต่หากปราศจากเฮฟเว่นส์ไพรด์กรุ๊ป เธอจะสูญเสียผู้สนับสนุนและความภาคภูมิใจส่วนหนึ่งของเธอ เมื่อถึงเวลานั้นหากนายน้อยถงตามจีบเธอด้วยท่าทีแห่งชัยชนะ ก็จะประสบความสำเร็จได้ง่ายมาก "

“แม้ว่าตระกูลซูและตระกูลเซี่ย จะมีอิทธิพลมากมายในเมืองหลวง แต่ครอบครัวของพวกเธอก็ไม่ได้ปรารถนาให้พวกเธอออกมาก่อตั้งบริษัท เพื่อที่จะแยกตัวออกจากการควบคุมของพวกเขา แม้ว่าเราจะต้องโจมตีพวกเธอก็ตาม การสนับสนุนพวกเธอจะไม่เข้ามาแทรกแซงและยินดีที่ได้เห็นครอบครัวของพวกเธอตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรกับการแต่งงานของพวกเธอในเวลานั้น แม้ว่านายน้อยถงจะยังไม่ได้รับความโปรดปรานจากซูหยูโม่ แต่พวกเขาก็สามารถใช้ประโยชน์ครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังของเธอได้ เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

ผู้จัดการหยวนพูดคุยค่อนข้างน้อย แต่ถงเฉียนจุ้นไม่ได้มีการแสดงออกใดๆ ตั้งแต่ต้นจนจบทำให้ผู้จัดการหยวนที่แอบสังเกตเขาอยู่นั้น รู้สึกไม่สบายใจอยู่เล็กน้อย

ในขณะเดียวกัน เขาก็ยิ่งแน่ใจว่าถงเฉียนจุ้นคนนี้เป็นจิ้งจอกเฒ่า และจะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษในการจัดการกับเขาในอนาคต

“ฉันต้องขอบอกว่าคำพูดของผู้จัดการหยวนค่อนข้างสมเหตุสมผล”

หลังจากที่ผู้จัดการหยวนพูดจบถงเฉียนจุ้นก็กล่าวขึ้นมาช้าๆ: "อย่างไรก็ตามผู้จัดการหยวน เคยคิดหรือไม่ว่าเฮฟเว่นส์ไพรด์กรุ๊ปได้ให้ผลลัพธ์บางอย่าง แล้วนอกจากนี้พวกเขาก็ยังแสดงศักยภาพบางอย่างของพวกเขาและเป็นการยากที่จะปกป้อง ครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาไม่ให้ทิ้งเนื้อชิ้นนี้ไป”

เมื่อเทียบกับวิธีที่ผู้จัดการหยวนจินตนาการถึงทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว

การพิจารณาของถงเฉียนจุ้นนั้นครอบคลุมมากกว่ามาก ตระกูลซูและตระกูลเซี่ยไม่เห็นด้วยกับซูหยูโม่และเซี่ยเมิ่งเจียวที่เริ่มต้น บริษัทที่อยู่ภายนอก

แต่ตอนนี้ทั้งสองคนได้ประสบความสำเร็จบางอย่างแล้วและอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนใจพวกเขา

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าซูหยูโม่และเซี่ยเมิ่งเจียวจะพูดอะไร พวกเธอก็ยังคงเป็นตัวแทนของตระกูลซูที่อยู่ข้างนอก และพวกเขาไม่อาจที่จะทนดูลูกหลานของตัวเองถูกรังแกได้

“ผู้อำนวยการถงไม่ต้องกังวลกับเรื่องเหล่านี้หรอก” ผู้จัดการหยวนค่อนข้างมั่นใจในตัวเอง: "พูดตามตรง กลุ่มออคิดบีนของเรา ยังคงมีความแข็งแกร่งในเมืองหลวงแห่งนี้ ดังนั้นเราจึงสามารถหาข้อมูลได้เช่นกัน ตระกูลซูนี้ไม่ใช่ถังเหล็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนรุ่นเก่า พวกเขาค่อนข้างที่จะเบื่อหน่ายกับการกระทำที่ดื้อรั้นของทั้งสองสาวนั้น และในตอนนั้นเมื่อทั้งสองคนออกมา พวกเขาก็ได้ตั้งกฎที่จะไม่ใช้ความแข็งแกร่งของครอบครัวของตัวเอง แต่ในขณะที่พวกเขาหันไปหาครอบครัวเพื่อขอความช่วยเหลือ นั่นก็หมายความว่า พวกเขายอมทิ้งโอกาสนี้ไป นอกจากนี้เมื่อบริษัทของพวกเธอถูกกดดันจากบริษัทอื่น ครอบครัวของพวกเธอก็จะไม่ตั้งคำถามกับพวกเธอด้วย”

"พวกเราได้รับแจ้งข้อมูลจากผู้จัดการหยวนแล้ว  คุณรู้เรื่องนี้ด้วยเหรอ?" ถงเฉียนจุ้นกล่าวด้วยความประหลาดใจ คราวนี้เขารู้สึกตกใจจริงๆ แต่ไม่ได้แสดงออกมาอย่างโจ่งแจ้ง เพราะข้อมูลนี้เป็นสิ่งที่เขาเองก็ไม่รู้

หากสิ่งที่ผู้จัดการหยวนพูดนั้นเป็นความจริง ครอบครัวของเขาและลูกชายของเขาก็จะมีโอกาส ถ้าเขาสามารถเอาชนะเฮฟเว่นส์ไพรด์กรุ๊ปได้ด้วยวิธีนั้น

เมื่อเซี่ยเมิ่งเจียวและซูหยูโม่แพ้การเดิมพันกับครอบครัวของพวกเธอ เขาก็จะสามารถบอกให้สมาชิกในครอบครัวของเขารู้ถึงความแข็งแกร่งของเขาได้

ในขณะเดียวกันอีกฝ่ายก็จะต้องขอบคุณเขาด้วยซ้ำที่ช่วยสอนบทเรียนให้เด็กสาวที่ดื้อรั้นสองคนนี้

และหลังจากนั้นเมื่อเขาเสนอการแต่งงาน แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาเองจะด้อยกว่าตระกูลใหญ่ๆ ในเมืองหลวง แต่เขาก็ยังร่ำรวยที่สุดในมณฑลชิง นี่เป็นสิ่งที่เขาได้แต่หวังเอาไว้

“ผู้อำนวยการถงต้องล้อเล่นแน่ๆ ผมเพิ่งจะรู้ข่าวนี้เองนะ” เมื่อเห็นสีหน้าที่ประหลาดใจของถงเฉียนจุ้น เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเอง

"เอาล่ะ ฉันคิดว่าเรามีพื้นฐานสำหรับความร่วมมือแล้ว พรุ่งนี้คุณพาเขาไปที่ทำงานของฉัน แล้วเราจะคุยเรื่องนี้กันโดยละเอียดอีกที" ถงเฉียนจุ้นตกหลุมพรางเข้าให้แล้ว แต่เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับพูดคุยในรายละเอียด ดังนั้นเขาจึงจะรอจนถึงวันพรุ่งนี้เท่านั้น

"ได้เลย พรุ่งนี้จะไปที่นั่นแน่นอน!" เมื่อเห็นว่าเขาบรรลุเป้าหมายแล้ว ผู้จัดการหยวนก็ดีใจมากที่เขาได้รับความช่วยเหลือมากมายจากจังหวัดชิง

หลังจากนั้นเขาก็ยกแก้วไวน์ขึ้นและพูดกับถงเฉียนจุ้นว่า: "ถ้าอย่างนั้น ซีอีโอถงฉันหวังว่พวกาเราจะได้ร่วมมือกันอย่างมีความสุข!"

“ร่วมมือกันอย่างมีความสุข!”

“กริ๊ง!” ด้วยรอยยิ้มที่พึงพอใจ คนทั้งสองได้ชนแก้วไวน์กันและดื่มในรวดเดียว

“ฟู่ ฉันเหนื่อยจังเลย!”

ในอีกด้านหนึ่งนั้น ถังมู่เสวี่ยที่กำลังทำงานอยู่ข้างนอกตลอดทั้งวัน ได้กลับไปยังที่พักที่ซูหยูโม่และเซี่ยเมิ่งเจียวพักอยู่

“ทนไม่ได้แล้วงั้นเหรอ? ฉันแนะนำให้เธอรีบกลับเมืองหลวงไปซะเถอะ นั่น ผู้ชายพวกนั้นรอล้อมหน้าล้อมหลังเธออยู่ เธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยไงล่ะ” เซี่ยเมิ่งเจียวที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่งกล่าว

“ยัยงูพิษ ฝันไปเถอะ ฉันไม่ยอมแพ้ง่ายๆ หรอก ความลำบากเล็กน้อยแค่นี้ไม่ได้กินฉันหรอก” ถังมู่เสวี่ยกล่าว

ถึงแม้ว่าเธอจะได้ตัดสินใจว่าเธออยากเป็นอย่างซูหยูโม่และเซี่ยเมิ่งเจียว การเริ่มต้นธุรกิจของเธอเองนั้นเธอเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะต้องทำอย่างไร

เธอรู้แค่ว่ามันไม่เหมือนกับสิ่งที่เธอเคยทำเมื่อก่อนนี้ ซึ่งเธอแค่เล่นสนุกไปเรื่อยตามที่เธอต้องการ เพราะสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความสุขของเธอไปตลอดชีวิต

“ไม่ต้องห่วงนะ ไม่ต้องรีบร้อนเกินไปหรอก” เธอรู้ว่าไม่จำเป็นต้องสงสัยในความมุ่งมั่นที่ถังมู่เสวี่ยมีในตอนนี้ แต่เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เธอกลัวว่าถังมู่เสวี่ยจะกังวลเกินไปและทำให้เธอเบื่อหน่าย

“ฉันรู้ พี่หยูโม่” ถังมู่เสวี่ยกล่าว แม้ว่าหัวใจของเธอจะเหนื่อยล้ามาก แต่เธอก็เต็มไปด้วยจิตใจและรู้สึกว่าเธอเต็มไปด้วยแรงจูงใจ

ไม่ว่าเธอจะขมขื่นและเหนื่อยแค่ไหน เธอก็รู้สึกว่ายังอดทนต่อไปได้