USB:บทที่ 169 เข้าสู่สนามรบ

"รวบรวมวัตถุทั้งสี่ในห้วงเวลา แล้วคุณต้องการที่จะเทเลพอร์ตเลยไหม?"

เสียงเครื่องจักรดังขึ้นอีกครั้งในใจของฮวงเฟิง และเตือนเขาอีกครั้งอย่างชัดเจน

"ตกลง!"

ฮวงเฟิงไม่ลังเลใจอยู่นานนัก ในขณะที่เขายืนยันเพราะเขาไม่รู้ว่าห้วงเวลาและพื้นที่ที่เขากำลังจะเข้าไปนั้นจะมีหน้าตาเป็นอย่างไรและก็ไม่เป็นการดีสำหรับเขานักเพราะไม่ได้เตรียมการไว้ล่วงหน้า

สิ่งของที่เขาได้รับทั้งหมดถูกเก็บไว้ในแหวนจักรวาลและเขาไม่สามารถดำเนินการเตรียมการอื่นใดต่อไปได้

เมื่อสิ้นเสียงพูดของฮวงเฟิง ปืนพกที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้ก็ลอยออกมาจากแหวนจักรวาลโดยอัตโนมัติ และสามสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเขาก็ลอยออกไปเช่นกัน ตอนนี้มีของทั้งหมดสี่สิ่งและหมุนเป็นวงกลมต่อหน้าเขาและพวกมันก็หมุนอย่างรวดเร็ว

“เป็นอย่างนี้นี่เอง” การคาดเดาของฮวงเฟิงไม่ผิดอย่างที่คาดไว้มันคือสี่สิ่งนี้

เพียงแต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าหลังจากที่เขาได้รับมันมาไม่นาน เขาก็เป็นคนแรกที่ได้รวบรวม "สี่อุปกรณ์นี้"

สิ่งเหล่านั้นที่เขาได้รับเมื่อนานมานี้ ได้แก่ รองเท้าหนัง ชุดเกราะอ่อนไหมสีทอง เป็นต้น จนถึงขณะนี้ก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

เมื่อเขาคิดถึงชุดเกราะอ่อนไหมสีทอง ฮวงเฟิงก็รู้สึกสะเทือนใจ ในขณะที่เขายังมีเวลาอยู่เขาจึงรีบวางมันลงเพราะเขาไม่รู้ว่าพื้นที่เทเลพอร์ตเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตามเมื่อมองไปที่ของทั้งสี่สิ่ง พื้นที่แห่งนั้นไม่น่าจะเงียบสงบนัก เขาจึงรู้สึกว่ามันน่าจะดีกว่าที่จะสวมชุดเกราะอ่อนไหมสีทองไว้บนร่างของเขา

หลังจากที่สวมชุดเกราะอ่อนไหมสีทองแล้ว ฮวงเฟิงก็สวมรองเท้าหนังของเขาทันที และในขณะเดียวกันก็สวมถุงมือที่เขาเพิ่งได้มาซึ่งเป็นสถานะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาแล้ว

หลังจากแต่งตัวแล้ว ฮวงเฟิงก็รออย่างเงียบๆ

วัตถุทั้งสี่ที่อยู่ข้างหน้าเขาหมุนเร็วขึ้นและตรงกลางของวัตถุทั้งสี่นั้น ก็มีกระแสน้ำวนค่อยๆ ปรากฏขึ้น

กระแสน้ำวนนั้นใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และฮวงเฟิงก็รู้สึกได้ถึงแรงดึงดูดและแรงดูดก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ฮวงเฟิงค่อนข้างกังวลในใจ ท้ายที่สุดนี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะทำการเทเลพอร์ต และเขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือจะเกิดอุบัติเหตุอะไรหรือไม่

อย่างไรก็ตาม ฮวงเฟิงรู้ดีว่าเขาไม่อาจที่จะหลบหนีได้ ท้ายที่สุดกล่องจักรวาลนี้ก็เป็นโอกาสและเขาจะไม่ยอมล้มเลิกง่ายๆ

ดังนั้นเมื่อเขารู้สึกถึงแรงดูดที่เพิ่มขึ้นแม้ว่าฮวงเฟิงจะรู้สึกกระวนกระวายในใจ แต่เขาก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะหลบหนี

ในที่สุดร่างของฮวงเฟิงก็ถูกดูดขึ้นไปในอากาศและค่อยๆ ไหลเข้าไปหากระแสน้ำวนนั้น

แต่น่าแปลกที่สิ่งของต่างๆ ที่อยู่ภายในห้องนั้นไม่ได้มีผลกระทบใดๆ เลยและยังคงตั้งอยู่กับที่อย่างมั่นคง

หลังจากนั้น เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว ร่างของฮวงเฟิงก็เข้าไปสู่กระแสน้ำวน รอบๆ ตัวเขามีเพียงความมืด ไม่มีแสงไฟและไม่มีแม้แต่เสียงใดๆ

โชคดีที่ช่วงเวลานี้ไม่ได้นานจนเกินไป แสงได้ปรากฎขึ้นอีกครั้งตรงหน้าของฮวงเฟิง และคลื่นเสียงก็ดังมาจากข้างๆ หูของเขา

ใครบางคนกำลังคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว บางคนร้องเสียงดัง แต่ส่วนใหญ่เป็นเสียงปืนและระเบิดมือที่ระเบิดขึ้นมา

"ต้านไว้! ทุกคนยึดฐานที่มั่นไว้! ห้ามใครถอยเด็ดขาด!"

"ข้าศึกบุกหนักเกินไป พวกเราไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไปแล้ว!"

"ถึงแม้ว่าจะเป็นคนสุดท้าย แต่คุณก็ต้องยึดฐานที่มั่นเอาไว้ เผื่อว่าศัตรูอยู่ในตำแหน่งป้องกัน ถึงแม้ว่าศัตรูจะไม่อยู่ในตำแหน่งป้องกันแต่ยังไงซะศัตรูก็ต้องกลับมาอยู่ในตำแหน่งป้องกันอยู่ดี!"

"ครับท่าน!"

"สนับสนุน! เราต้องการการสนับสนุนที่นี่!"

"กระสุนอยู่ไหน? ไม่มีกระสุนแล้ว! รีบนำกระสุนออกมาเร็วเข้า!"

คลื่นเสียงดังขึ้นข้างหูของฮวงเฟิง เขายังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จู่ๆ ร่างของเขาก็ถูกดึงและเขาก็ล้มลงกับพื้นโดยไม่ทันได้เตรียมตัว

"มึงอยากตายเหรอ! ทำไมมึงยืนขึ้นสูงจังวะ!"

ตอนนั้นฮวงเฟิงถึงได้รู้ว่าคนที่ดึงเขาคือเด็กหนุ่มที่ดูเหมือนจะอายุเพียงสิบห้าหรือสิบหกปี

ตอนนี้ทั้งร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยโคลนและแน่นอนว่าเขามีเลือดอยู่มากมาย

เพียงแค่ว่าเขาไม่รู้ว่าใครเป็นใคร แต่ในขณะนี้เขากำลังเบิกตากว้างและจับจ้องไปที่ฮวงเฟิง ราวกับว่าเขาไม่พอใจกับการกระทำที่บุ่มบ่ามของเขา

"กัปตันบอกว่าเขาส่งคนมาที่กองพลของเราและเขาก็เป็นมือใหม่ที่ไม่รู้อะไรเลย กัปตันนี่เล่ห์เหลี่ยมเยอะเสียจริง!" ชายหนุ่มก่นด่าขณะที่เขาเอนหลังพิงและมองไปข้างหน้า

รึว่าเขากำลังคุยกับฉันงั้นเหรอ?

ขณะที่ฮวงเฟิงคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็คลานขึ้นจากพื้น คราวนี้เขาไม่ได้ยืนขึ้นในทันที แต่ก้มตัวลงแล้วมองดูตัวเองและสภาพแวดล้อมรอบตัว

ประการแรก ฮวงเฟิงพบว่าเสื้อผ้าของเขาได้เปลี่ยนเป็นชุดทหารสีอมเทา บางส่วนก็เก่าและบางส่วนก็ฉีกขาด แต่เขายังคงสวมถุงมือวิเศษที่เขาเพิ่งจะได้รับมาก่อนหน้านี้

รองเท้าของเขาอยู่ด้านบนของรองเท้าและชุดเกราะอ่อนไหมสีทองอยู่ภายใต้ชุดทหารซึ่งคนภายนอกไม่สามารถมองเห็นได้

ผู้คนที่อยู่รอบตัวเขาล้วนแต่สกปรกเต็มไปด้วยโคลนและเลือด แต่เขาสวมเสื้อผ้าที่สะอาดถุงมือสีขาวและรองเท้าหนังสีดำ

เขาดูเหมือนเป็นผู้บัญชาการของงานปาร์ตี้ในทีวีมากกว่า

แต่ในความเป็นจริงตัวตนในปัจจุบันของเขาคงจะเป็นทหารซึ่งสนับสนุนเด็กหนุ่มคนนี้ที่อาจจะยังไม่ถึงวัยด้วยซ้ำ

คนที่กัปตันส่งมาเพื่อช่วยเหลือเขาอาจจะเสียชีวิตกลางคันหรือไม่ก็ไปที่อื่น

ฮวงเฟิงเองก็ไม่รู้ เขารู้แค่ว่าอีกฝ่ายดูเหมือนจะปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนอื่นที่ให้การสนับสนุนเขา

ในมือของฮวงเฟิง คือปืนยาวจาก "ชุดของสี่ชิ้น" ก่อนหน้านี้

เขามีระเบิดมือและปืนพกอยู่ที่เอวของเขาในขณะที่พลั่วที่หักอยู่บนพื้นข้างๆ เขาเห็นได้ชัดว่าสิ่งของทั้งสี่ชิ้นก็มาที่นี่ด้วยเช่นกัน