USB:บทที่ 309 จนมุม

ถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะยังคาใจอยู่หลายอย่าง แต่เขาก็ปล่อยคู่ต่อสู้ของเขาและปีนออกจากตัวของเธอ อย่างไรก็ตามเขาก็ยังไม่เชื่อเธออย่างสนิทใจเพราะอย่างนี้เขาถึงยังคงตั้งการ์ดเอาไว้อยู่

เป็นเพียงเพราะว่าตอนนี้ฮวงเฟิงเพิ่งตระหนักได้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บ แขนของเธอมีเลือดออกและที่ท้องก็มีเลือดออกเช่นกัน เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้นคิ้วของฮวงเฟิงก็ขมวดเข้าหากัน และเขาก็ค่อยๆ เข้าใจได้ว่า “ถ้าคุณยังไม่อยากตายล่ะก็ก็รีบไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด” เธอกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ อีกฝ่ายเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่เรื่องล้อเล่น สถานที่แห่งนี้มีอันตรายจริงๆ

อย่างไรก็ตาม ฮวงเฟิงหัวเราะออกมาอย่างขื่นๆ ถึงแม้ว่าเขาจะอยากออกไปจากที่นี่ แต่มันก็คงจะเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะเพราะ “พวกนั้น” ได้มาถึงที่นี่แล้ว และกำลังมองดูผู้หญิงคนที่ได้รับบาดเจ็บ เขาคงจะดูโหดเหี้ยมมากแน่ๆ ถ้าเขาจะหนีไปตอนนี้ อีกฝ่ายคงคิดว่าเขาอยู่กับผู้หญิงคนนี้และทำร้ายเธอด้วย

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อฮวงเฟิงห็นว่าผู้หญิงคนนี้กำลังอดทนต่อความเจ็บปวดและกำลังจะลุกขึ้นยืนและเตรียมที่จะต่อสู้ ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจมากมายก็เกิดขึ้นในใจของเขา

"เป็นไปตามที่คาดไว้ผู้หญิงสวยย่อมได้เปรียบ" ฮวงเฟิงคิดในใจ ผู้หญิงคนนั้นเคยทำร้ายเขามาก่อน แม้ว่ามันจะดูเหมือนเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่อีกฝ่ายก็ได้ลงมือทำไปแล้ว

อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงยังไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้นเพราะเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายรู้ว่าผู้หญิงคนนี้อยู่ที่นี่ แต่แน่นอนว่าอีกฝ่ายไม่รู้ว่านอกจากผู้หญิงคนนี้แล้วยังมีเขาอยู่ที่นี่เช่นกัน

ในเวลานี้ผู้หญิงคนนั้นไม่สนใจฮวงเฟิงอีกต่อไปแล้ว เธอจับมีดสั้นเอาไว้แน่น เธอจ้องตรงไปข้างหน้า ร่างกายของเธออยู่ในสภาวะเตรียมพร้อมเหมือนกับเสือดาวตัวเมียที่กำลังล่าสัตว์

ในที่สุดร่างแรกก็ปรากฏขึ้นต่อสายตาของฮวงเฟิงและในเวลานี้ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขาก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน

ผู้หญิงคนนั้นดึงมีดสั้นออกมาและกำลังจะโจมตีอีกฝ่าย อย่างไรก็ตามเธอก็ถูกเตะลอยกลับมาทั้งๆที่เธอไม่อยาก ท้ายที่สุดเธอก็ไม่อาจที่จะเคลื่อนไหวได้ เห็นได้ชัดว่าเธอถูกล้มโดยใครบางคน

ฮวงเฟิงมองไปที่ร่างที่กำลังลอยมาหาเขาและคว้าตัวเธอเอาไว้อย่างช่วยไม่ได้ ในตอนนี้เขานั่งยองๆ อยู่ที่พื้นและกำลังอุ้มร่างของผู้หญิงคนนั้นเอาไว้

"คนสวย จงยอมมอบตัวซะดีๆ เถอะน่า" ในตอนนี้มีอีกสองสามคนได้ปรากฏตัวขึ้น คนที่นำมาพูดภาษาจีนแบบแปร่งๆ

เมื่อมองผ่านช่องว่างระหว่างร่างกายของผู้หญิงคนนั้น เขาสามารถเห็นได้ว่ายังมีพวกนั้นอยู่อีกห้าหรือหกคนและพวกเขาก็ดูคล้ายกับคนจีนมาก อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงรู้สึกได้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนจีน

"ฝันไปเถอะ!" เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่และไม่ได้คิดที่จะดิ้นรนออกจากวงแขนของฮวงเฟิงเลย เธอขยับตัวเล็กน้อยและบังฮวงเฟิงเาไว้ข้างหลังเธออย่างมิดชิ และเนื่องจากพวกเขาอยู่ในที่มืดและอีกฝ่ายอยู่ในที่ที่มีแสงสว่าง พวกนั้นจึงไม่สังเกตเห็นว่าฮวงเฟิงอยู่ที่นั่นด้วย

อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงรู้ว่ามันก็เพียงชั่วคราว ทันทีที่พวกนั้นคุ้นเคยกับแสง พวกนั้นก็จะสามารถมองเห็นความผิดปกติข้างผู้หญิงคนนั้นได้ จากนั้นพวกนั้นก็จะมองเห็นฮวงเฟิงได้ และด้วยสถานการณ์ปัจจุบันเมื่ออีกฝ่ายพบเขา ไม่ว่าเขาจะอธิบายอย่างไรว่าเขาไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้นอีกฝ่ายก็คงจะไม่มีทางเชื่อเขา

ดังนั้นฮวงเฟิงจึงเตรียมรับมือเช่นกัน

"ฝันไปเถอะงั้นเหรอ? ฮ่าๆๆ นี่เธอกำลังจะบอกฉันว่ามันสายไปแล้วงั้นเหรอ? ฉันอยู่จีนมาก็สักพักแล้วและฉันก็จีบสาวจีนมาแล้วหลายคน แต่ว่าฉันยังไม่เคยได้เชยชมเจ้าหน้าที่พิเศษของจีนเลยนะ!” คนๆ นั้นหัวเราะเบาๆ และพูดกับหญิงสาวคนนั้น

ฮวงเฟิงสามารถรู้สึกได้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นตัวสั่นเทิ้ม แต่ไม่ใช่เพราะเธอกลัวแต่เป็นเพราะว่าเธอโกรธต่างหาก แต่ตอนนี้เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสและเพียงแค่การลอบโจมตีอย่างกะทันหันก็ใช้กำลังของเธอไปมากแล้ว และหลังจากนั้นเมื่อถูกเตะเข้าอีกครั้งเธอไม่เหลือพละกำลังอีกแล้ว เธอไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นยืนนับประสาอะไรกับการโจมตีฝ่ายตรงข้าม

“ถ้าเธอไม่พูดอะไรงั้นฉันก็จะถือว่าเธอยินยอมโดยปริยาย งั้นก็ไปล้างเนื้อล้างตัวแล้วไปนอนกันเถอะคนสวย” ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาผู้หญิง

"ฆ่าฉันซะเถอะ!" จู่ๆ ผู้หญิงก็พูดขึ้น

"ฆ่าเธองั้นเหรอ? ได้ฉันจะจัดให้ แต่ต้องหลังจากที่ฉันได้เธอจนพอใจแล้ว” ถ้าหากสาวสวยขนาดนี้ตายไปง่ายๆ จริงๆ แล้วเขาเองก็ไม่อยากอ้อมค้อม ถึงแม้ว่าเขาจะคิดอยู่ในใจแต่เขาก็ยังต้องการที่จะหาประโยชน์จากอีกฝ่าย ไม่ว่าเธอจะมีเพื่อนที่มาด้วยกัน หรือหลักฐานอื่นใดหรือไม่ แต่เขาก็ไม่อาจที่จะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้ตายไปตอนนี้

อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงที่ยืนอยู่ข้างหลังของผู้หญิงคนนี้รู้ว่าผู้หญิงคนไม่ได้พูดคำเหล่านั้นกับคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ แต่เธอพูดกับเขา เขาไม่เพียงแต่รู้สึกอย่างนั้น แต่เธอยังเอียงศีรษะเล็กน้อยเมื่อพูดถ้อยคำเหล่านั้นออกมา

ฮวงเฟิงรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ต้องการที่จะถูกจับได้และนั่นคือเหตุผลที่เธอพูดคำเหล่านั้นกับเขา อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงก็ไม่สามารถทำได้

นอกจากนี้จากคำพูดไม่กี่คำที่เธอพูดออกมา แม้ว่าฮวงเฟิงจะไม่รู้จักตัวตนของอีกฝ่าย แต่เขาก็รู้เกี่ยวกับร่างกายของผู้หญิงคนนี้ คนไม่กี่คนที่จะมาฆ่าเธอนั้น เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่คนดีและไม่ใช่คนจีนเสียด้วยซ้ำ!

ฮวงเฟิงได้ตัดสินใจแล้วและการตัดสินใจนี้เป็นเรื่องธรรมดาที่จะไม่ฆ่าผู้หญิงคนนี้

เมื่อคนที่นำคนพวกนั้นตรงหน้าเข้ามาเพื่อพาผู้หญิงคนนั้นออกไป ฮวงเฟิงก็ขยับผู้หญิงคนนั้นออกจากร่างกายของเขาเล็กน้อยและกระแทกด้วยกำปั้นของเขา

หมัดฟ้าผ่าเจ็ดดาวเคราะห์! นี่เป็นเคล็ดลับวิชาหมัดเพียงอย่างเดียวที่ฮวงเฟิงได้เรียนมา แม้ว่าเขาจะไม่คุ้นเคยกับมันมากนัก แต่เขาก็ได้เตรียมมันไว้ล่วงหน้า ดังนั้นอีกฝ่ายจึงไม่ทันระวังตัวและเขาก็สามารถแสดงพลังของมันได้เพียงเล็กน้อย นอกจากนี้พลังงานภายในร่างกายของฮวงเฟิงยังสามารถเพิ่มความสามารถของเคล็ดลับวิชาหมัดนี้ได้มาก!

เห็นได้ชัดว่าคนที่อยู่ตรงข้ามกับเธอไม่คิดว่าจะมีใครซ่อนอยู่ข้างหลังของผู้หญิงคนนี้ เขาจึงไม่ได้เตรียมใจเลย