USB:บทที่ 330 เข้าร่วม

“ข้อแม้อะไร?” ฮวงเฟิงถาม

“ต้องมาร่วมงานกับเรา!” ไป่เสี่ยวโหรวกล่าว เมื่อเห็นว่าฮวงเฟิงกำลังจะพูดบางอย่าง เธอก็กล่าวเสริมว่า “ไม่ใช่แค่มาเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการหรอกนะ แต่เป็นสมาชิกภายนอก”

ฮวงเฟิงฉงนกับคำพูดนั้นและกำลังจะพูดออกมาและเปลี่ยนน้ำเสียงของเขา “แล้วมันต่างกันยังไงกับสมาชิกอย่างเป็นทางการ?”

“ต่างสิ สมาชิกภายนอกไม่มีสวัสดิการ ไม่มีสวัสดิการค่าบ้าน ไม่มีสวัสดิการค่ารถ”

“หยุดเลย หยุดเลย นี่คุณหมายความว่าสมาชิกภายนอกจะไม่ได้รับผลประโยชน์อะไรเลยงั้นเหรอ?” ฮวงเฟิงกล่าว ถ้าเป็นแบบนั้นเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะเขามีกล่องจักรวาลอยู่แล้ว และเขาก็สามารถที่จะหาเงินเองได้ไม่น้อยแล้วเขาจะไปสนใจอะไรเกี่ยวกับสวัสดิการพวกนั้น

“นอกเหนือไปจากจะไม่มีสวัสดิการอะไรแล้ว ก็ยังไม่อยู่ในระบบที่เป็นทางการด้วย ยิ่งไปกว่านั้นถ้าคุณไปฆ่าใครสักคนจริงๆ การสืบสวนก็จะยิ่งเข้มข้นขึ้น” ไป่เสี่ยวโหรวกล่าวเสริม

“ไม่มีปัญหา” เพื่อที่จะให้ไป่เสี่ยวโหรวช่วยเก็บความลับเอาไว้ คงเป็นไปไม่ได้ถ้าเขาจะไม่เข้าร่วมกับองค์กรตราบใดที่ไม่ได้มีกฎระเบียบอะไร

ไป่เสี่ยวโหรวเองก็ยิ่งพอใจมาก ถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะไม่ได้เต็มใจที่จะมาเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการแต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ สิ่งสำคัญอยู่ที่เขาตกลงที่จะเข้าร่วมด้วยและแน่นอนว่าเธอจะต้องรายงานเรื่องนี้ให้ผู้บังคับบัญชาทราบซึ่งนั่นก็ไม่ใช่ปัญหา

หลังจากนั้นฮวงเฟิงก็ได้ติดตามตำรวจไปยังสถานีตำรวจ ในตอนนี้เขาไม่มีใบรับรองอะไรดังนั้นเขาจึงต้องไปที่สถานีตำรวจ แต่เขาก็ไม่โดนใส่กุญแจมือ

ไป่เสี่ยวโหรวไม่จำเป็นต้องไปสถานีตำรวจตั้งแต่แรกดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าตำรวจเหล่านั้นไม่กล้าพาตัวเธอไปและพวกเขาก็ไม่มีสิทธิ์ อย่างไรก็ตามไป่เสี่ยวโหรวได้ตัดสินใจที่จะไปกับพวกเขาเพราะคนที่ถูกควบคุมตัวไปไม่ใช่แค่คนธรรมดา

เมื่อฮวงเฟิงและไป่เสี่ยวโหรวมาถึงที่สถานีตำรวจ ฮวงเฟิงก็เข้าใจว่าเรื่องในครั้งนี้ร้ายแรงกว่าที่เขาคาดไว้ ที่นั่นไม่ได้มีแค่ผู้กำกับชิวแต่ยังมีเจ้าหน้าที่ของรัฐอีกหลายคนอยู่ข้างๆ เขาอีกด้วย

ถงเฉียนจุ้นรู้สึกมั่นใจอยู่ลึกๆ ในใจ

“ฮวงเฟิง นี่คุณมาที่นี่ทำไม?” เมื่อผู้กำกับชิวเห็นฮวงเฟิงเขาก็ยังประหลาดใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่าฮวงเฟิงจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆ

"ครับ ผมเป็นสมาชิกในทีมของเธอ" ฮวงเฟิงชี้ไปที่ไป่เสี่ยวโหรว และกล่าวออกมา นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาคุยกันในขณะที่พวกเขากำลังเดินทางมาที่นี่: "ฉันจะตรวจสอบสถานการณ์ของถงเฉียนจุ้นร่วมกับหัวหน้าทีม"

“สมาชิกในทีมงั้นเหรอ?” คุณไม่ใช่แค่รปภ. งั้นเหรอ? เดี๋ยวก่อนแล้วคุณไม่ได้เปิดโรงงานของคุณเองงั้นเหรอ? ทำไมถึงเป็นพวกเขาอีกแล้วเนี่ย? "เกี่ยวกับตัวตนของไป่เสี่ยวโหรว ผู้กำกับชิวรู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้ว เพียงแค่ว่าเขาไม่ได้คาดคิดว่าฮวงเฟิงจะเป็นหนึ่งในนั้นด้วยจริงๆ

"ผู้กำกับชิวมีความลับบางอย่างที่เกี่ยวข้อง และไม่สะดวกที่จะเปิดเผยในตอนนี้ ฉันหวังว่าคุณจะไม่เปิดเผยตัวตนของเขา" ในเวลานี้ ไป่เสี่ยวโหรวมาเพื่อช่วยฮวงเฟิง

ผู้กำกับชิวพยักหน้า แม้ว่าเขาจะยังคงมีความสงสัยอยู่ในใจเนื่องจากไป่เสี่ยวโหรวได้กล่าวไปแล้ว เขาก็ไม่ติดใจเรื่องนี้อีกต่อไป ฮวงเฟิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกถ้าไม่ใช่เพราะไป่เสี่ยวโหรวเขาจะไม่สามารถอธิบายตัวเองและอาจเข้าไปมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ก็ได้

การสอบสวนของถงเฉียนจุ้นเริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว นี่คือสิ่งไป่เสี่ยวโหรวร้องขอเพราะถงเฉียนจุ้นนั้นไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับการลักลอบค้าของเถื่อน แต่ยังค้ามนุษย์ด้วย ทุกนาทีที่ล่าช้าคนที่ถูกขายก็ตกอันตรายมากขึ้นเรื่อยๆ

หลังจากที่ความสงสัยของฮวงเฟิงถูกปัดเป่าไปเขาก็ถูกไป่เสี่ยวโหรวส่งตัวไปเพื่อพาคนทั้งสองคนของคาวาชิมะมา ในเวลาเดียวกันเขาก็สอบปากคำถงเฉียนจุ้น เพื่อสอบปากคำสองคนนั้น

ในตอนแรกถงเฉียนจุ้นยังคงคิดที่จะปัดความรับผิดชอบและความสงสัยของเขาอย่างไร ไม่ว่าตำรวจจะซักถามเขาอย่างไรเขาก็ไม่ได้พูดอะไร แต่เมื่อเขาเห็นทั้งสองคนที่ฮวงเฟิงพามาสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

สองคนนี้ไม่ใช่แค่คนของคาวาชิมะ พวกเขาเป็นคนใกล้ชิดของคาวาชิมะ มิฉะนั้นคาวาชิมะคงจะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำ "งานส่วนตัว"ให้ ดังนั้นสองคนนี้จึงชัดเจนมากเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคาวาชิมะ

ที่สำคัญที่สุดคือคนส่วนใหญ่ที่จะถูกนำไปขายถูกรวบรวมมาเนื่องจากการกระตุ้นของคาวาชิมะ ซึ่งทั้งสองคนที่ยังไม่ถูกจับรู้ว่าคนเหล่านั้นถูกขังอยู่ที่ไหน

ดังนั้นหลังจากที่รู้ว่าสองคนนี้ยังไม่ตายและถูกจับได้แล้ว ความหวังสุดท้ายอันน้อยนิดในหัวใจของถงเฉียนจุ้นก็หายไปเช่นกัน แม้ว่าสองคนนั้นจะยังไม่รับสารภาพ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะอยากสารภาพเพราะหัวใจของเขาได้พังทลายไปแล้ว

นี่เป็นสาเหตุที่ไป่เสี่ยวโหรวและฮวงเฟิงปล่อยให้ถงเฉียนจุ้นรู้ว่ามีคนของคาวาชิมะอีกสองคนที่ถูกจับได้ล้ว พวกเขาไม่รู้สถานการณ์ที่แน่นอนและหวังเพียงว่าการทำเช่นนั้นจะช่วยให้ถงเฉียนจุ้นรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น แต่พวกเขาไม่คิดว่ามันจะมีผลดีเช่นนี้และมันดีเกินกว่าที่พวกเขาได้จินตนาการเอาไว้

หากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาต้องการที่จะฆ่าฮวงเฟิง และให้คาวาชิมะส่งคนไปฆ่าเขา ทั้งสองคนนี้ก็คงจะไม่รอดพ้นจากชะตากรรมที่จะโดนถงเฉียนจุ้นวางยาพิษจนตาย (คนที่ไม่ได้ไปที่บ้านพักของฮวงเฟิงก่อนหน้านี้เนื่องจากอาการปวดท้องได้ถูกบอดี้การ์ดของถงเฉียนจุ้นฆ่าไปแล้ว)

พวกเขาบอกเพียงว่าหากไม่แสวงหาความตายก็ไม่ตาย!

ไป่เสี่ยวโหรวและฮวงเฟิงไม่คิดว่าจะมีเรื่องหักมุมเกิดขึ้นที่นี่ แต่ก็ไม่ได้ส่งผลต่ออารมณ์ดีของพวกเขาเลย ในที่สุดก้อนหินขนาดใหญ่ในหัวใจของฮวงเฟิงก็ถูกย้ายออกไปและในที่สุดหัวใจของเขาก็ผ่อนคลายลงมากและเขาไม่ต้องกังวลว่าจะถูกลอบสังหารโดยถงเฉียนจุ้นอีกต่อไป

ไป่เสี่ยวโหรวเองก็อารมณ์ดีเช่นกัน ไม่เพียงแต่เธอทำอะไรเสร็จแล้วยังช่วยคนจำนวนมากที่กำลังจะถูกขายเธอยังได้พบกับ ฮวงเฟิงในฐานะสมาชิกภายนอกซึ่งทำให้เธอพอใจมาก

หลังจากทั้งสองคนออกจากสถานีตำรวจแล้ว พวกเขาก็เตรียมแยกย้ายกัน ฮวงเฟิงเตรียมตัวที่จะกลับบ้าน แต่ไป่เสี่ยวโหรวเตรียมหาโรงแรมเพื่อที่จะพักผ่อนแล้วพรุ่งนี้เช้าเธอจะกลับเมืองหลวงเพื่อรายงานภารกิจนี้ให้หรงหนิงฟัง แน่นอนว่านี่รวมถึงเรื่องของฮวงเฟิงด้วย

“งั้นทำไมคืนนี้คุณไม่ไปนอนที่บ้านผมล่ะ?” ฮวงเฟิงพูดติดตลก

“ตกลงค่ะ” เขาไม่ได้คาดหวังว่าไป่เสี่ยวโหรวจะตกลงโดยไม่ต้องคิดซึ่งทำให้ฮวงเฟิงตะลึงไปชั่วขณะ เดิมทีเขาแค่ล้อเล่นเขาไม่ได้คาดหวังว่าไปเสี่ยวโหรวจะตกลงจริงๆ

“ยืนเซ่ออะไรอยู่ล่ะ?” "ไปกันเถอะเดี๋ยวฉันจะต้องไปซื้อของระหว่างทางกลับบ้านด้วยนะ ฉันหิว" หญิงสาวสวยทำหน้าตาตะกละใส่ฮวงเฟิงและกล่าวออกมา