USB:บทที่ 205 ตอบโต้

ทั้งสองคนได้เดินไปอยู่ที่ด้านข้างของชิวหนิงช่วงแล้ว แต่ชิวหนิงช่วงก็ยังไม่ตอบสนอง แม้แต่ฮวงเฟิงก็ยังเป็นห่วงเธอและเขาก็ได้เตรียมการไว้แล้ว

แน่นอนว่าถ้าชิวหนิงช่วงสามารถจัดการได้ด้วยตัวเองนั่นจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด

เพราะฮวงเฟิงก็ไม่ต้องการให้เปิดเผยทักษะของเขาต่อหน้าผู้คนมากเกินไปโดยเฉพาะต่อหน้าตำรวจ

และในวันนี้หากเขาไม่อยากจะสืบเรื่องของพี่เปียวอย่างละเอียดเขาก็คงไม่เต็มใจที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับตำรวจเช่นนี้

เมื่อทั้งสองคนเดินไปที่ด้านข้างของชิวหนิงช่วง หนึ่งในนั้นหัวเราะและเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของชิวหนิงช่วง

ซึ่งเห็นได้ชัดว่าพวกเขาต้องการที่จะหาความสุขก่อนที่จะฆ่าชิวหนิงช่วงเสีย

อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาเอื้อมมืออกไปได้เพียงครึ่งเดียว ชิวหนิงช่วงก็เอื้อมมือของเธอออกไปจับมือของอีกฝ่ายแล้วดึงมาตรงหน้า ชายคนนั้นไม่ทันได้ตั้งตัวเลยแม้แต่น้อยและถูกชิวหนิงช่วงดึงออกทันที

อ๊าก!

เสียงร้องที่น่าสังเวชดังออกมาจากปากของชายคนนั้น

หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปน ขณะที่เหงื่อเย็นๆ หยดลงจากหน้าผากของเขา

"แม่งเอ้ย อีหมาตัวเหม็น แกกล้าดียังไงมาแก้เผ็ดเขา ปล่อยเขาซะ !" อีกฝ่ายโกรธทันที

เขาไม่คาดคิดว่าตำรวจหญิงที่ดูสวยงามและอ่อนแอคนนี้จะกล้าตอบโต้ นอกจากนี้การโจมตีของเธอก็ไม่เบาเลยทีเดียว

ชายคนนั้นชูกำปั้นขึ้นและชกไปที่ชิวหนิงช่วง

ตอนนี้เขาไม่ได้มีความปราณีต่อเพศแม่อีกต่อไปแล้ว แม้ว่าดอกไม้ที่อยู่ตรงหน้าเขาจะสวยงาม แต่ก็เป็นดอกกุหลาบที่มีหนามแหลมคม

อย่างไรก็ตามร่างกายของชิวหนิงช่วงงอหลบหมัดของเขา

จากนั้นเธอก็เตะเข้าที่เอวของมันส่งให้เขาลอยออกไปทันที

ในขณะที่คนก่อนหน้านั้นยังอยู่ภายใต้การควบคุมของเธอ

"อ๊ะ ปล่อย! อีบ้าปล่อย!" ชายคนนั้นตะคอก

"พูดมาสิ ทำไมต้องหนี? แล้วชนพวกเราทำไม?" ชิวหนิงช่วงถาม

“ก็ฉันเห็นว่าพวกแกไล่พวกเรามาตลอด คิดว่าพวกแกเป็นคนไม่ดีนั่นคือสาเหตุที่พวกเราวิ่งหนี” ชายคนนั้นยังคงเล่นลิ้น

"แกยังคงดื้อด้านแม้แต่ในเวลาเช่นนี้อีกเหรอ?" ชิวหนิงช่วง กล่าวอย่างเย็นชา: "เฮ้ ไปดูรถของพวกมันสิ!"

ฮวงเฟิงถูจมูกของเขาจากนั้นก็ลงจากรถโดยไม่พูดอะไร

แม้ว่าชิวหนิงช่วงจะตะโกนเรียก "เฮ้" แต่ฮวงเฟิงก็รู้ว่าเธอกำลังเรียกเขา

ในขณะนี้ทั้งสองคนตระหนักว่าคนที่ไล่ตามพวกเขานั้นไม่ใช่แค่ตำรวจจราจรเพียงคนเดียว แต่มีอีกคนหนึ่งด้วย

พวกเขาคิดว่าจะหาโอกาสซุ่มโจมตีเขาเมื่อตำรวจจราจรไปที่รถเพื่อตรวจสอบสถานการณ์

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผล

เมื่อนึกถึงเรื่องนั้นคนที่ถูกควบคุมตัวไว้โดยชิวหนิงช่วงก็หยิบมีดสั้นออกมาและกำลังจะแทงชิวหนิงช่วง

แม้ว่าความสามารถในการต่อสู้ของชิวหนิงช่วงจะไม่เลวร้ายนัก แต่เธอก็ไม่มีประสบการณ์การต่อสู้ที่แท้จริงมากนัก

เธอคิดว่าพวกเขาสองคนถูกเธอปราบได้แล้วและจะไม่ต่อต้านอีกแต่ในทางกลับกัน ฮวงเฟิงที่เพิ่งออกมาจากรถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและตะโกนทันที: "ระวัง!"

ชิวหนิงช่วงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สัญชาตญาณของเธอได้ช่วยเธอไว้ ทำให้เธอบิดเอวไปทางด้านข้างและในขณะเดียวกันมีดสั้นของฝ่ายตรงข้ามก็แทงทะลุถึงแม้ว่ามันจะแทงเข้าตรงๆ แต่มันก็ถากไปที่เอวของเธออยู่เหมือนกัน

เธอขมวดคิ้วเมื่อรู้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บ แต่ก็ไม่น่าจะรุนแรงขนาดนั้น

“ไอ้เหี้ย ลงนรกซะเถอะ!” การโจมตีของชายคนนั้นไม่โดนเข้าจังๆ และชิวหนิงช่วงกำลังจะโต้กลับ

แต่คนที่เขาล้มลงกับพื้นก่อนหน้านั้นก็กระโดดขึ้นและเตะเข้าที่ขาของเธอ ทำให้เธอเสียการทรงตัวทันที

มือที่เธอกำลังจะโจมตีก็สูญเสียทิศทางไปเช่นกัน

คนที่ชิวหนิงช่วงจับเป็นตัวประกันมีแววตาที่ไร้ความปรานี

ตำรวจจราจรคนนี้ถ้าไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวเรื่องของคนอื่นมันทั้งสองคนก็คงจะโยนศพทิ้งนอกเมืองได้อย่างง่ายดายไปแล้ว

แต่กับสถานการณ์ปัจจุบันตำรวจจราจรคนนี้มันกำลังรนหาที่ตาย!

ดวงตาของชิวหนิงช่วงเป็นประกายด้วยความสิ้นหวัง

ในเวลานี้มันสายไปแล้วที่เธอจะทำอะไรได้อีก

เธออยากเป็นตำรวจมาโดยตลอด เพื่อที่จะสามารถคลี่คลายคดีใหญ่เช่นนี้ได้

เธอกำลังได้ทำคดีใหญ่ แต่เธอประมาทเกินไป และตกหลุมพลางของทั้งสองคน คดีไม่ได้รับการคลี่คลาย แต่กลับเธอที่กำลังจะตาย

"ชิวหนิงช่วง แกมันไร้ประโยชน์สิ้นดี ไม่น่าแปลกใจที่แกเป็นตำรวจไม่ได้" ชิวหนิงช่วงคิดในใจ

ขณะที่มีดสั้นของโจรกำลังจะแทงไปที่ชิวหนิงช่วง

เงาสีดำก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอตามมาด้วยเงาของรองเท้าหนังคู่หนึ่ง

รองเท้าหนังมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และก่อนที่เธอจะทันได้ตอบสนองอะไร เขาก็ได้ซัดเข้าที่หน้าของมันอย่างจัง

"อ๊าก!"

ขาของฮวงเฟิงเตะเข้าที่ใบหน้าของมันอย่างจัง ทำให้ชายคนนั้นเสียการทรงตัวและล้มลงไปพร้อมกับชิวหนิงช่วงที่อยู่ข้างๆ เขา

ชิวหนิงช่วงตกใจ แต่ปฏิกิริยาของเธอก็ยังรวดเร็วอยู่

หลังจากที่ล้มลงบนพื้น เธอก็กลิ้งไปบนพื้นและออกจากด้านข้างของชายคนนั้น

จากนั้นเธอก็นั่งคร่อมบนร่างของชายคนนั้นและคว้ามีดสั้นไว้ในมือ ทำให้มีดสั้นร่วงลงด้วยการบิด!

ในอีกด้านหนึ่ง เจ้าคนที่ล้มลงกับพื้นก่อนหน้านี้ได้พุ่งตรงไปที่ ฮวงเฟิง

ก่อนหน้านี้พวกมันเคยคิดว่าฮวงเฟิงเป็นเพียงผู้โดยสารแท็กซี่ธรรมดา

แต่พวกมันไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะมีฝีมือเช่นนี้

เมื่อฮวงเฟิงได้ยินเสียงฝีเท้าที่อยู่ข้างหลังเขาโดยที่ไม่ได้หันไปมอง

เขาหันไปรอบๆ และเตะเข้าที่ศีรษะของชายคนนั้นทำให้เขาถูกเตะหนักกว่าเดิม

อย่างไรก็ตามความแข็งแกร่งของฮวงเฟิงก็ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถเทียบได้

ในตอนนี้ ชิวหนิงช่วงได้ใช้เสื้อผ้าของอีกฝ่ายมัดมือทั้งสองข้างของมันเอาไว้แล้ว

เธอเป็นแค่ตำรวจจราจรและไม่สามารถที่จะพกกุญแจมือและปืนติดตัวไปด้วยได้

“ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะมีพลังมากขนาดนี้” ชิวหนิงช่วงมัดเจ้าอาชญากรไว้อย่างแน่นหนา เธอลุกขึ้นยืนและพูดกับฮวงเฟิง

"ก็งั้นๆ แหละ มันก็แค่แข็งแกร่งขึ้นนิดหน่อย" ฮวงเฟิงกล่าวว่าเขากลัวว่าตำรวจจราจรจะจับได้

ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าใช้เวทมนต์ใดๆ ถ้าไม่ใช่เพราะตำรวจจราจรคนนี้กำลังตกอยู่ในอันตรายถึงขั้นแก่ชีวิต เขาก็จะไม่ลงมือเลย

อย่างไรก็ตาม ชิวหนิงช่วงไม่ได้ดูถูกฮวงเฟิงอีกต่อไป

รูปลักษณ์ของฮวงเฟิงที่แสดงให้เห็นนั้นไม่ธรรมดาเลยเช่นเดียวกับความแข็งแกร่งของเขา

หลังจากนั้นชิวหนิงช่วงก็นำฮวงเฟิงไปที่ด้านข้างของรถและเปิดประตูด้านหลังของรถออก แน่นอนเธอพบว่ามีคนนอนอยู่บนเบาะหลังอย่างไม่ไหวติง