USB:บทที่ 69 นายแบบจำเป็น

เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ จึงมีผู้คนจำนวนมาก ที่มาเที่ยวจับจ่ายซื้อของภายในตลาดไป๋หลี่ ซูหยูโม่นั้นดูเหมือนจะสนใจซื้อของมาก ตราบใดที่เธออยากซื้อของ เธอก็จะหยุดดูตลอดเส้นทางภายในตลาด

อย่างไรก็ตาม ฮวงเฟิงตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่า ซูหยูโม่นั้นเป็นไม้แขวนเสื้อผ้าที่ดีจริง ๆ ไม่ว่าเธอจะใส่เสื้อผ้าแบบไหน มันก็ดูดี แม้ว่าจะเป็นสีแดงแสบตาก็ตาม คนอื่นที่ลองสวมเสื้อผ้าชุดเดียวนั้น ถูกซูหยูโม่ทำให้หมองไปถนัดตา

เมื่อยามที่เธอเลือกซื้อเสื้อผ้า นั้นสายตาทุกคนจับจ้องไปที่ซูหยูโม่ โดยที่ซูหยูโม่ไม่รู้ตัวเลย ว่าเธอนั้นเป็นจุดศูนย์กลางของความสนใจ

เนื่องจากซูหยูโม่ต้องการระบายความอึดอัดใจ ดังนั้นเธอจึงถล่มซื้อเสื้อผ้าตามที่ใจปรารถนา โดยไม่สนใจราคา ฮวงเฟิงยืนรอพลางเดาะลิ้นของเขา สถานการณ์แบบนี้ ทำให้ฮวงเฟิงพูดไม่ออก ความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจน ทำไมช่องว่างมันถึงใหญ่ขนาดนี้

ซูหยูโม่ที่ซื้อของตามความชอบของตัวเอง โดยไม่สนใจราคา แต่สำหรับคนอย่างฮวงเฟิง คนที่ไม่มีเงิน สิ่งแรกที่พวกเขามองเมื่อซื้อของก็คือราคา

"ผอ. ซู เสื้อผ้าทั้งกองที่คุณซื้อมานี่ เทียบเท่ากับค่าใช้จ่ายของผมสองหรือสามเดือน ถ้าในอนาคต แฟนของผมใช้จ่ายมากขนาดนี้ ผมคงไม่มีเงินจ่าย น่าจะต้องอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต" ฮวงเฟิงพูดติดตลก

สิ่งที่ฮวงเฟิงพูดนั้น เขาไม่ได้ตั้งใจพูดออกมา เขาเห็นเพียงราคาของเสื้อผ้า และนั่นเป็นเพียงเพราะเขารู้สึกหวั่นไหวไปกับมัน

อย่างไรก็ตาม คำพูดที่ไม่ได้ตั้งใจของฮวงเฟิง ทำให้มือของซูหยูโม่หยุดลงชั่วขณะ จากนั้นเธอก็วางเสื้อผ้าลงในมือลง และเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามอง

“ เป็นอะไรไป...ผู้อำนวยการซู คุณไม่อยากเลือกเสื้อผ้าต่อเหรอ?” ฮวงเฟิงถาม ขณะที่เขาไล่ตามเธอไป

"อืม ฉันไม่ค่อยชอบ สไตล์เสื้อผ้าแบบนั้น" ซูหยูโม่พูดอีกว่า "นอกจากนี้ มันไม่ใช่เวลางาน ดังนั้นอย่าเรียกฉันว่าผู้อำนวยการซู"

“ แล้วให้ผมเรียกว่าอะไรดี?” ฮวงเฟิงถาม

"เรียกฉันว่า หยูโม่" ซูหยูโม่ ดูเหมือนจะพูดไม่เป็นธรรมชาติ: "เพื่อนๆ เรียกฉันว่าอย่างนั้น"

"หยูโม่ ?" ฮวงเฟิงลังเลเล็กน้อย  ซูหยูโม่ได้ปฏิบัติกับเขา ในฐานะเพื่อนแล้ว ถ้าเขาทำตัวไร้เหตุผล แสดงว่าเขาไม่เห็นเธอเป็นเพื่อน และจะทำให้เธอโกรธแน่นอน

ยิ่งไปกว่านั้น การเป็นเพื่อนกับซูหยูโม่นั้น มีแต่ประโยชน์ ท้ายที่สุดเธอเป็นซีอีโอของบริษัท ดังนั้นตำแหน่งในอนาคตของเขา นั้นจะมั่นคง

"เนื่องจากผู้อำนวยการซูอนุญาต ถ้าอย่างนั้นผมจะเรียก ว่า หยูโม่ ในเวลาเลิกงาน" ฮวงเฟิงกล่าว

"อืม" สิ่งที่ซูหยูโม่พูดก่อนหน้านี้นั้น ไม่ครบถ้วน อย่างไรก็ตาม เพื่อนของเธอมักจะเรียกเธอว่า 'หยูโม่' เฉพาะเพื่อน

ผู้หญิงเท่านั้น และ ฮวงเฟิงเป็นเพื่อนผู้ชายคนแรกที่เรียกเธอว่าแบบนั้น นอกเหนือจากสมาชิกในครอบครัวของเธอ

แน่นอนว่าฮวงเฟิงนั้น ไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ และไม่เข้าใจความหมายแฝง

“ ไปดูเสื้อผ้าผู้ชายกันเถอะ!” ซูหยูโม่กล่าว

ฮวงเฟิงไม่ได้คัดค้าน เกี่ยวกับเสื้อผ้าของผู้ชาย แค่ฮวงเฟิงไม่คุ้นเคยกับมัน

“ คุณคิดยังไงกับชุดนี้” จู่ๆซูหยูโม่ก็ชี้ไปที่ชุดสูทของชายคนหนึ่ง และพูดกับฮวงเฟิง

"ดีมาก คุณจะซื้อให้เพื่อนของคุณเหรอ" ฮวงเฟิงมองไปที่ชุดสูท และกล่าวว่ามันเป็นชุดสูทที่ดีการออกแบบที่สวยงาม และฝีมือก็ประณีตเช่นกัน แน่นอนว่าราคานั้นแพงแน่นอน

"ใช่." ซูหยูโม่ไม่ได้เงยหน้าขึ้น และพูดว่า: "เพื่อนของฉันคนนั้น มีขนาดพอ ๆ กับคุณ ช่วยฉันลองหน่อยสิ!

“ ได้!” แม้ว่าเขาจะไม่ได้ซื้อด้วยตัวเอง แต่ฮวงเฟิงก็ไม่ปฏิเสธ ที่จะสวมใส่เสื้อผ้าที่ดีเช่นนี้ นอกจากนี้เขายังช่วยซูหยูโม่ เลือกเสื้อผ้าด้วย

เมื่อฮวงเฟิงออกมาจากห้องลองสวมสูทราคาแพงนั้น ฮวงเฟิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ไม่เพียงแต่ซูหยู แม้แต่พนักงานชายและพนักงานหญิง ก็จ้องไปที่ ฮวงเฟิงด้วยดวงตาที่เป็นประกาย อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเห็น ซูหยูโม่ที่มาพร้อมกับฮวงเฟิง

ดวงตาของพวกเขาก็หรี่ลง แม้ว่าในใจพวกเธอ คิดว่าหน้าตาของพวกเขาไม่ได้น่าเกลียดเท่าไร แต่เมื่อเทียบกับซูหยูโม่แล้ว เธอก็เหมือนหิ่งห้อย เมื่อเทียบกับความแตกต่างระหว่างดวงจันทร์ และ หิ่งห้อย

"เป็นอย่างไรบ้าง?" ฮวงเฟิงกล่าว ขณะที่เขามาอยู่ตรงหน้าซูหยูโม่ ฮวงเฟิงพอใจกับชุดสูท แต่น่าเสียดาย ที่เขาไม่มีเงินซื้อด้วยตัวเอง และ ฮวงเฟิงได้ตัดสินใจแล้วว่า เมื่อเขามีเงินเขาจะซื้อมันด้วยตัวเอง เสื้อผ้าราคาถูกและแพงนั้น คุณภาพแตกต่างกันอย่างแน่นอนและแม้แต่ความรู้สึกในการสวมใส่ ก็แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด

"อืมไม่เลว" ซูหยูโม่ก็พยักหน้า อารมณ์ของฮวงเฟิงในตอนนี้ก็ดีมาก และยิ่งแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าราคาแพง ฮวงเฟิงก็จะยิ่งดูดีมากยิ่งขึ้น

"ซื้อชุดนี้เถอะ! ฉันคิดว่าเพื่อนของคุณจะชอบ" ฮวงเฟิงกล่าว

"คุณแน่ใจได้อย่างไร?" ซูหยูโม่กล่าว

"เสื้อผ้าดีมาก วัสดุสวย เสื้อผ้าใส่สบาย ราคาแพงขนาดนี้ จะไม่ชอบได้ยังไง?" ฮวงเฟิงกล่าว

"คุณชอบมันไหม?" ซูหยูโม่กล่าว

“ แน่นอน ฉันคิดไว้แล้ว เมื่อฉันมีเงิน ฉันจะมาที่นี่ เพื่อซื้อเสื้อผ้าพวกนี้แน่นอน” ฮวงเฟิงกล่าวด้วยความมั่นใจ

ซูหยูโม่พยักหน้า และไม่พูดอะไรอีก จากนั้นก็เดินเล่นต่อไป

"คุณยังต้องการซื้ออะไรเพิ่มอีกไหม?" ฮวงเฟิงถาม

"เอ่อ...ฉันจะซื้ออีกสองสามชุด เป็นของอย่างอื่นด้วย ซื้อแค่เสื้อผ้าอย่างเดียวคงไม่เหมาะ "

"ใช่ คุณรอบคอบมาก" ฮวงเฟิงกล่าว

จากนั้นความกระตือรือร้นในการซื้อของซูหยูโม่ ก็แผ่ซ่านอีกครั้ง เมื่อใดก็ตามที่เธอเห็นบางสิ่งที่คิดว่าไม่เลว เธอจะขอให้ฮวงเฟิงลองใช้ดู

ในท้ายที่สุด มือของฮวงเฟิงก็เต็มไปด้วยถุงเสื้อผ้าของใช้ สิ่งของที่อยู่ข้างในส่วนใหญ่เป็นของผู้ชาย เช่นเสื้อผ้า รองเท้า ถุงเท้า กระเป๋าและอื่น ๆ

ฮวงเฟิงเห็นว่า สินค้าราคาแพงมาก ขนาดนี้ ฮวงเฟิงเดาได้ว่า ซูหยูโม่คนนี้ จะซื้อของไปให้แฟนหนุ่มของเธอรึเปล่า? ไม่งั้นเธอจะซื้อดีๆเยอะเกินไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อนึกย้อนกลับไปเมื่อคืน ซูหยูโม่เคยบอกว่า เธอไม่มีแฟน หรือไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใครมาก่อน

ทันใดนั้นหัวใจของฮวงเฟิงก็เต็มไปด้วยความหึงหวง และชื่นชมคนที่ซูหยูโม่จะมอบของให้ ผู้ชายคนนี้โชคดีจริง ๆไม่เพียงแต่มีเสื้อผ้าที่มีราคาแพง แต่เจ้านายคนสวยคนนี้ ยังคงกระวีกระวาดหาซื้อของให้มากมาย น่าอิจฉาจริงๆ

"เอาล่ะได้...พอแล้ว" ซูหยูโม่มองไปที่ สิ่งของในมือของฮวงเฟิง ซึ่งเขาแทบจะแบกมันไม่ไหวแล้ว และในที่สุดก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เธอไม่มีแผนที่จะซื้อของเพิ่มเติมอีกแล้ว

แม้ว่าเธอจะมีความสุขที่ได้ลองเสื้อผ้าราคาแพงทุกประเภท อย่างต่อเนื่อง ในช่วงแรก แต่แล้วเธอก็เริ่มเบื่อ