USB:บทที่ 209 มืออาชีพ

เช้าวันต่อมา หลังจากที่ฮวงเฟิงตื่นขึ้นมา เขาก็รู้สึกสบายตัวขึ้นมาก เขาไม่ได้รู้สึกเหนื่อยล้าเหมือนที่เคยเป็นเมื่อวานอีกแล้ว

เห็นได้ชัดว่าหลังจากที่ได้พักผ่อนและปรับตัวมาตลอดทั้งวันเขาก็หายเป็นปลิดทิ้ง

วันนี้เป็นวันอาทิตย์และเขายังมีการแข่งขันนัดสุดท้ายให้ลงเล่น เริ่มตั้งแต่สัปดาห์หน้าเขาจะสามารถนอนดึกได้ในช่วงวันหยุด

ยังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ภายในกล่องจักรวาลและฮวงเฟิงเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

หลังจากล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้ว เขาก็มุ่งหน้าไปที่บริษัท

เมื่อฮวงเฟิงมาถึงบริษัท เขาก็พบว่าผู้เล่นส่วนใหญ่ที่จะเข้าร่วมการแข่งขันได้มาถึงพร้อมหน้ากันแล้ว

นอกจากนี้ใบหน้าของพวกเขาทุกคนก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและประหม่า

"เกิดอะไรขึ้นกับทุกคนงั้นเหรอ?" ฮวงเฟิงนั่งลงและถามพี่หวังที่อยู่ข้างๆ เขา

“เป็นเพราะเจ้านายครับ” พี่หวังตอบว่า "เมื่อวานผู้จัดการทั่วไปไม่ได้บอกงั้นเหรอว่าทุกคนต้องชนะในวันนี้ ไม่เช่นนั้นแล้วจะถูกตัดเงินเดือนและโบนัส ทุกคนก็เลยเกร็งๆ หน่อยเป็นธรรมดา"

ในเช้าวันนี้ทุกคนได้รับข่าวว่าไม่เพียงแต่จะมีพนักงานทั่วไปที่จะไปร่วมชมการแข่งขันฟุตบอลในวันนี้

แต่ CEO ทั้งสองคนก็จะไปให้กำลังใจทุกคนด้วย ดังนั้นทุกคนจึงตื่นเต้นมาก

ไม่กี่ปีที่ผ่านมาแม้ว่าบริษัทจะจัดให้มีผู้ชมเข้าร่วมชมการแข่งขันฟุตบอล

แต่โดยพื้นฐานแล้ว CEO ทั้งสองคนจะไม่ไปร่วมชม พี่หวังอธิบาย

"อย่างนี้นี่เอง" ฮวงเฟิงผงกหัวอย่างไม่แปลกใจเลยสำหรับพนักงานธรรมดาอย่างพวกเขา โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยการพบเจ้านายไม่ใช่เรื่องง่ายๆ

ในวันนี้เมื่อเจ้านายทั้งสองปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน แล้วจะไม่ให้พวกเขาตื่นเต้นได้อย่างไร

ถ้าพวกเขาทำผลงานได้ดี บางทีตอนที่เจ้านายมองมาพวกเขาอาจจะได้รับค่าตอบแทนเพิ่มขึ้นหรือเป็นอะไรทำนองนั้น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ฮวงเฟิงไม่ได้คิดอะไรมากนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นผู้อำนวยการเซี่ยแต่เขาก็เคยเห็นซูหยูโม่มาหลายครั้งแล้ว เมื่อวานนี้ทั้งสองคนยังไปทานอาหารเย็นด้วยกันอยู่เลย แต่ก็ไม่เลวนักถ้าเจ้านายจะมาชมการแข่งขันถึงที่ขอบสนาม

หลังจากนั้นเมื่อทุกคนมาพร้อมกัน รถก็เริ่มเคลื่อนตัว เมื่อเห็นว่ารถเคลื่อนออกมาแล้ว โค้ชชั่วคราวก็รู้สึกตื่นเต้นและประหม่าเล็กน้อย หลังจากสตาร์ทรถแล้ว เขาอธิบายประเด็นสำคัญให้ทุกคนในรถฟังและชี้ให้เห็นข้อบกพร่องบางอย่างในการแข่งขันครั้งก่อน

ฮวงเฟิงยังคงเป็นเป้าหมายหลักของโค้ช สำหรับฮวงเฟิงที่มักจะสวมรองเท้าหนังเพื่อเข้าร่วมการแข่งขัน โค้ชก็ชักจะชินกับมันแล้วและไม่ได้พูดอะไรอีก

"มู่ซิ่ว ฉันขอโทษจริงๆ สำหรับเรื่องเมื่อวาน พอดีว่ามีนัดและฉันก็มาต้อนรับเธอไม่ได้" ซูหยูโม่แห่งเฮฟเว่นส์ไพรด์กรุ๊ปกล่าวกับ ถังมู่ซิ่วที่อยู่ในสำนักงานของเธอ

"ไม่เป็นไรพี่หยูโม่ ไม่จำเป็นต้องแบ่งแยกกันแบบนี้หรอก" ถังมู่ซิ่วพูดเรียบๆ  ขณะที่จ้องมองห้องทำงาานของซูหยูโม่

แม้ว่าส่วนใหญ่แล้วซูหยูโม่และเซี่ยเมิ่งเจียวใช้เวลาส่วนใหญ่ในมณฑลชิง

แต่พวกเขาก็ยังคงกลับไปเมืองหลวงในช่วงเทศกาลปีใหม่ ดังนั้นพวกเขาจึงได้พบกันบ้างเป็นครั้งคราวและความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ไม่ได้แตกต่างจากกันมากนัก

“แน่นอน ไม่ต้องสนใจหรอก พี่หยูโม่ไม่รู้เหรอว่าปีศาจจิ้งจอกตนนี้ไม่เพียงแต่ล่อลวงผู้ชายเท่านั้นนะ แต่เมื่อเราสั่งอาหารมันถึงกับกล้าเสี่ยงสั่งไวน์และอาหารดีๆ ทำให้ฉันต้องเสียเงินไปเยอะมาก” ด้านเซี่ยเมิ่งเจียวหน้ามุ่ยและพูดอย่างไม่พอใจ

"กินนิดเดียวเอง แล้วเธอขี้เหนียวงั้นเหรอ? ฉันไม่ดีพอที่จะเป็นเพื่อนเธอสินะ" ถังมู่ซิ่วพูดด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นก็มองไปที่ซูหยูโม่และพูดว่า "พี่หยูโม่ฉันได้ยินมาจากเมิ่งเจียวว่าว่าพี่มีแฟนแล้วใช่ไหม? พี่พามาหน่อยสิ พวกเราจะได้เจอเขา?"

"แฟนอะไรกัน อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระเลย" ในตอนแรกซูหยูโม่จ้องมองเซี่ยเมิ่งเจียว จากนั้นก็อธิบายกับถังมู่ซิ่วว่า "เราเป็นแค่เพื่อนธรรมดา"

"พี่หยูโม่ เธอเข้าใจฉันผิดแล้ว ฉันไม่ได้บอกว่าเธอกำลังพูดถึงแฟนสักหน่อย" เซี่ยเมิ่งเจียวกล่าวด้วยความไม่พอใจ

"เอาล่ะ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ไปที่สนามกันก่อนเถอะ การแข่งขันกำลังจะเริ่มขึ้นแล้วนะ" ซูหยูโม่กล่าว

เธอไม่ต้องการพูดมากเกินไปในประเด็นนี้ สาเหตุหนึ่งเป็นเพราะเธอรู้สึกอายและอีกสาเหตุหนึ่งเป็นเพราะยังไม่ได้ตัดสินใจ

"งั้นไปกันเถอะ ฉันอยากเห็นว่าทีมของเมิ่งเจียวจะแพ้ยังไง" ถังมู่ซิ่วกล่าว

“ทีมของฉันไม่มีทางแพ้!” เซี่ยเมิ่งเจียวกล่าวว่า: "นอกจากนี้ทีมของฉันก็ยังเป็นทีมของพี่หยูโม่ด้วย เธอคิดว่าทีมของพี่หยูโม่จะแพ้งั้นเหรอ?

"เอาล่ะ เธอสองคนชอบทะเลาะกันตลอดเลยนะ" ซูหยูโม่พูดอย่างอดไม่ได้

แม้ว่าถังมู่ซิ่วจะบอกว่าเธอต้องการเห็นทีมของเซี่ยเมิ่งเจียวแพ้ แต่ในใจเธอก็ไม่ได้คิดอย่างนั้นจริงๆ

ไม่เช่นนั้นแล้วเธอก็คงจะไม่ได้มากับพวกเขาสองคน

บริษัทที่ทีมอื่นเป็นสมาชิกเป็นสิ่งที่เธอรู้อยู่แล้ว อย่างไรก็ตามทั้งสองคนไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกต่อไป

เหตุผลที่ถังมู่ซิ่วมาที่มณฑลชิงในครั้งนี้ก็เพื่อชมการแข่งขันซึ่งเป็นเพราะมีเพียงแง่มุมเดียวเท่านั้น

ในความเป็นจริงมันเป็นเพียงแง่มุมเล็กๆ เพื่อที่จะมาที่มณฑลชิงเพื่อเล่นและดูเซี่ยเมิ่งเจียว และการดูการแข่งขันนั้นก็เป็นเพียงผลพลอยได้เท่านั้น

การแข่งขันยังไม่เริ่มต้นขึ้น เมื่อทั้งสามคนมาถึงสนาม แต่ผู้เล่นจากทั้งสองทีมอยู่ที่นั่นแล้วเพื่ออุ่นเครื่อง

"มู่ซิ่ว เธอมาแล้วงั้นเหรอ?" เธอบอกว่าวันนี้เธอจะมาดูการแข่งขันของบริษัทของฉัน ฉันก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลย ฉันไม่คิดมาก่อนว่าเธอจะมาจริงๆ ฉันมีความสุขมากเลยนะ"

เมื่อเขาเห็นหญิงสาวทั้งสามคน ดวงตาของเขาก็เป็นประกายด้วยความประหลาดใจและความโลภ

อย่างไรก็ตามเขาสามารถควบคุมตัวเองได้ในภายหลังและมองไปที่ถังมู่ซิ่วขณะที่เขาพูด

ตอนที่ถังมู่ซิ่วโทรมาหาเขาก่อนหน้านี้ บอกว่าเธอจะมาดูการแข่งขันและในเวลานั้นชายหนุ่มเองก็ยังไม่เชื่อเธอ

ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาอยู่ในเมืองหลวง เขาเคยไล่ตามจีบถังมู่ซิ่วมาก่อน แต่เขาก็ไม่ประสบความสำเร็จและได้ออกจากเมืองหลวงไประยะเวลาหนึ่ง

เนื่องจากเขาไม่ได้ติดต่อกับถังมู่ซิ่ว จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะประสบความสำเร็จ ดังนั้นเมื่อเขาพบว่าถังมู่ซิ่วมาดูการแข่งขันเขาจึงไม่อยากจะเชื่อ

เดิมทีเขาไม่ได้จริงจังกับการแข่งขันครั้งนี้นัก และเขาก็ไม่ได้วางแผนที่จะมาชมที่สนามด้วยเช่นกัน

หลังจากที่เขารู้ว่าถังมู่ซิ่วกำลังจะมา เขาจึงมาเข้าร่วมการแข่งขันครั้งนี้อย่างจริงจังและขอความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน

เขาได้ผู้เล่นมืออาชีพที่เกษียณไปแล้วเพียงไม่กี่คน และทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขาต้องการที่จะเสนอหน้าต่อถังมู่ซิ่ว

"ใช่ วันนี้พวกคุณจะชนะใช่ไหม?" ถังมู่ซิ่วหัวเราะขณะที่เธอมองไปที่เขา

"นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว มู่ซิ่วไม่ต้องกังวลนะ ฉันรับประกันว่าไม่มีใครเอาชนะฉันได้แน่นอน!" ชายหนุ่มตบที่หน้าอกของตัวเองเพื่อเป็นการการันตี