USB:บทที่ 656 สงคราม (4)

"หา? นี่เจ้าบอกว่าพวกเขาแพ้แล้วงั้นรึ? "

ในค่ายของติงเหวินฉาง เขาเพิ่งได้รับข่าวที่น่าตกใจอย่างมากจากผู้ใต้บังคับบัญชา กองทัพพันธมิตรที่มาสนับสนุนพวกเขาแพ้แล้วจริงๆ อีกทั้งยังตกอยู่ในมือของกองทัพอื่นอีก

ติงเหวินฉางไม่คิดว่าพวกเขาจะแพ้ทั้งแบบนั้น นี่มันจะเร็วเกินไปแล้ว!

ความจริงแล้ว เขาไม่ทราบจำนวนคนที่ฮวงเฟิงพามาที่แน่ชัด และสิ่งที่ผู้ใต้บังคับบัญชานำมารายงานเขานั้นเป็นเพียงตัวเลขที่คลุมเครือราวๆ ห้าถึงหกหมื่นเท่านั้น

และฮวงเฟิงเพิ่งเข้ายึดมณฑลอู่ได้ ดังนั้นเขาต้องทิ้งคนบางส่วนไว้ที่นั่นเพื่อปกป้องเมือง ดังนั้นจำนวนทหารที่มาที่นี่ได้ควรไม่เกินสี่หมื่นคน และกำลังเสริมของเขามีจำนวนมากถึงหกหมื่นคน ซึ่งมากกว่ากองทัพของฮวงเฟิงถึงสองหมื่นคน!

การคาดเดาที่ผิดไปคือติงเหวินฉางยังคิดว่าความสามารถในการต่อสู้ของทหารภายใต้คำสั่งของฮวงเฟิงนั้นใกล้เคียงกับพวกเขาถึงขั้นเหมือนพวกเขาเลยก็ว่าได้ ในเมื่อพวกเขาได้เปรียบในด้านกำลังคน มันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่พวกเขาจะได้รับชัยชนะ

เพียงแต่ความเป็นจริงไม่เหมือนกับที่เขาจินตนาการไว้ กองทัพของเขาได้รับความเสียหายและฝ่ายพ่ายในเวลาเพียงสั้นๆ พ่ายแพ้อย่างหมดรูป!

ตอนนี้ มีทหารนับไม่ถ้วนกำลังหนีทัพ และพวกเขาก็ได้สูญเสียกองกำลังที่จะต่อต้านกองทัพฮวงเฟิงไปแล้ว

กำลังเสริมเหล่านี้ทำให้ติงเหวินฉางตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน เดิมที เขาคิดว่าหลังจากเอาชนะกองทัพของฮวงเฟิงแล้ว กำลังเสริมก็จะสมทบเขาได้ทันเวลา

“ท่านผู้นำ เกิดเรื่องแล้ว! กองทัพจักรวรรดิบุกเข้ามาแล้ว!” ขณะที่ติงเหวินฉางกำลังปวดหัว เพราะนอกจากเขาไม่มีกำลังเสริมแล้ว ผู้ใต้บังคับบัญชายังแจ้งข่าวร้ายอีกเรื่องให้เขาทราบอีก

เขารู้ว่าแม้แต่ติงเหวินฉางที่มีกำลังเสริมยังแพ้ฮวงเฟิง จึงว่าฮวงเฟิงร่วมมือกับพวกเขาและทำให้กองกำลังของเขาแข็งแกร่งขึ้น แต่ในอีกด้านหนึ่ง ติงเหวินฉางที่สูญเสียกำลังเสริมไปแล้ว ดังนั้น ความแข็งแกร่งของเขาจึงลดลงอย่างมาก ในกรณีนี้ กองทัพพยัคฆ์คำรามของเขาควรได้รับกำลังเสริม บุกฝ่าแนวป้องกันของติงเหวินฉางและโจมตีพวกเขาทันที

“เร็วเข้า เจ้ารีบพาพวกพ้องไปขวางพวกเขาไว้ แล้วข้าจะส่งคนไปช่วย!” ติงเหวินฉางรีบพูด ในเวลานี้เขาไม่มีความคิดที่จะคิดเกี่ยวกับการเสริมกำลังของตัวเองอีกต่อไปและเขาก็ไม่มีความคิดที่จะคิดถึงฮวงเฟิง สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ต้องทำในตอนนี้คือการไล่ล่ากองทัพพยัคฆ์คำรามที่ฝ่าฟันฝ่าฟันไปได้

ในทางกลับกัน ใบหน้าของเหว่ยกวงมีประกายสีแดง ชัยชนะยังคงเป็นของเขา และผู้รักษาการแห่งมณฑลอู่ยังคงยืนหยัดข้างกายเขาในตอบจบ สิ่งนี้ทำให้เขามีความมั่นใจที่จะเอาชนะฝ่ายตรงข้ามอย่างติงเหวินฉาง

“ท่านแม่ทัพ มีคนชื่อหวังต้าหนิวประสงค์จะพบท่าน เขาบอกว่าเขาเป็นแม่ทัพของกองทัพพันธมิตรที่ยึดครองมณฑลอู่ ในเวลานี้ ยามของเหว่ยกวงเข้ามารายงาน

“อ้อ เช่นนั้นก็ให้เขาเข้ามา” อีกฝ่ายต้องมาขอสิ่งตอบแทนแน่ ท้ายที่สุด อีกฝ่ายเคยบอกเขาก่อนหน้านี้ว่า หากพวกเขาช่วยเขาจัดการกองทัพศัตรู เขาต้องตอบแทนพวกเขาอย่างเหมาะสม และตอนนี้พวกเขากำลังต่อสู้กับกองทัพศัตรู อีกฝ่ายจะต้องการสิ่งตอบแทน

“นี่ นี่ เจ้ายังต้องการของตอบแทนจากข้าอีกรึ? รอให้ข้าจัดการกองทัพพวกนั้นต่อหน้าเจ้าเสร็จแล้ว ข้าจะยกทัพไปจัดการพวกเจ้าทั้งหมด!” เหว่ยกวงคิดในใจอย่างพึงพอใจ เขาเป็นคนจากทางการและอีกฝ่ายหนึ่งเป็นเพียงกบฏแต่ต้องการได้รับสิ่งจอบแทนจากเขา ช่างละโมบเสียจริง

เหว่ยกวงให้คำสาบานต่อฟ้าดินว่าหากหวังต้าหนิวนำคนมาโจมตีกองทัพศัตรูไปพร้มกับเขาได้ เขาจะให้สิ่งตอบแทนต่อพวกเขาอย่างสมน้ำสมเนื้อทันทีที่อีกฝ่ายถูกกำจัด

คำสาบานจากปากของเหว่ยกวง หวังต้าหนิวไม่ได้มีข้อโต้แย้งใดๆ อีกทั้งยังตอบตกลง ภายใต้สายตาเหยียดหยามของเหว่ยกวง เขาได้นำคนตามหลังกองทัพพยัคฆ์คำราม และเตรียมรับมือกับกองกำลังศัตรู

“ช่างโง่เขลายิ่งนัก ถูกหลอกง่ายเช่นนี้ คนดื้อดึงผู้นี้ช่างรนหาที่ตายเสียจริง!” ในใจเหว่ยกวงรู้สึกยินดีมาก เขาไม่ต้องจ่ายเพื่อขอความช่วยเหลือสักแดงเดียว จึงไม่แปลกที่เขาจะรู้สึกดี

ฮวงเฟิงให้เขาร่วมมือกับกองทัพพยัคฆ์คำราม และรอให้สถานการณ์เข้าข้างเขามากขึ้น ด้วยเหตุนี้ ในความเป็นจริง หวังต้าหนิวไม่ได้สนว่าเหว่ยกวงได้ให้อะไรเป็นสิ่งตอบแทน เพราะไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไร เขาก็ตอบตกลงอยู่ดี

ขณะที่ฮวงเฟิงนำทหารอีกกลุ่มไปก่อเหตุวุ่นวายขณะวิ่งไปยังที่ติงเหวินฉางพักอยู่

ฮวงเฟิงและคนอื่นๆแสร้งทำเป็นพวกกำลังเสริม เดิมที เมื่อกำลังเสริมถูกเขาเอาชนะ คนพวกนั้นต่างกระจัดกระจายและหลบหนี มีคนพวกนั้นอยู่ทั่วทุกที่ อีกทั้งยังมีหลายคนวิ่งตรงไปทางของติงเหวินฉาง

สำหรับติงเหวินฉางที่เดิมทีขาดกองกำลังในการต่อสู้และต้องการกำลังเสริม ในขณะเดียวกัน สถานการณ์การต่อสู้ก็ตึงเครียด ดังนั้น เขาจึงไม่มีเวลาและแรงมากพอที่จะตรวจสอบเรื่องนี้โดยละเอียด จากนั้นเขาก็ปล่อยให้กองกำลังพันธมิตรเข้ามาด้านใน

หลังจากที่ฮวงเฟิงทราบเรื่องที่เกิดขึ้น เขาก็แบ่งกองกำลังที่เหลือออกจากกันและแอบเข้าไปในค่ายที่ติงเหวินฉางอยู่ แผนการในครั้งนี้ราบรื่นไปด้วยดี แม้แต่ฮวงเฟิงเองก็เข้าไปด้านในได้อย่างง่ายดาย

หลังจากที่ฮวงเฟิงเข้ามาด้านใน เขาก็รวบรวมทหารทั้งหมดที่แทรกแทรงเข้ามายังที่แห่งนี้อย่างลับๆ หลังจากพูดคุยเรื่องแผนการต่อไป พวกเขาก็แยกย้ายและแอบเข้าไปในค่ายของติงเหวินฉาง

กองทัพพันธมิตรไม่มีการจัดระเบียบมาตั้งแต่แรก นอกจากนี้ พวกเขายังมีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นทุกวัน ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพียงกลุ่มย่อย คนพวกนั้นก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นพวกเดียวกัน จึงง่ายต่อพวกเขาที่จะแอบเข้ามา

ฮวงเฟิงรอโอกาสและรอให้ติงเหวินฉางต่อสู้กับกองทัพพยัคฆ์คำราม เพียงไม่นานโอกาสก็มาถึง และในเวลานี้ ตามแผนการของเขาก่อนหน้านี้ ทุกคนที่ลอบเข้ามาหยิบอาวุธขึ้นมา และใช้ดาบเล่มใหญ่ในมือฟันทหารของติงเหวินฉาง ทำให้กองทัพของติงเหวินฉางเกิดความโกลาหลในทันที

จนเหว่ยกวงที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งก็สังเกตเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเช่นกัน จากนั้นเขาก็รับนำคนของเขาบุกเข้าไปทันที เขาไม่อยากพลาดโอกาสที่จะกำจัดติงเหวินฉาง แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับอีกฝ่ายก็ตาม

ทว่าเรื่องนั้นไม่สำคัญ ที่สำคัญคือกองทัพกบฏตกอยู่ในความโกลาหลไปแล้ว โอกาสของเขามาถึงแล้ว!

เพียงแต่ เขาอารมณ์ดีได้ไม่นาน พวกเขาอยู่ในการต่อสู้ที่ดุเดือดกับกองกำลังพันธมิตร หวังต้าหนิวซึ่งเคยเป็นพวกเดียวกับเขา จู่ๆ ก็โจมตีพวกเขา ทำให้กองทัพพยัคฆ์คำรามเกิดความวุ่นวาย

และในเวลานี้ จุดอ่อนด้านความสามารถของเหว่ยกวงก็ได้เผยออกมา เขาไม่สามารถทำให้ความวุ่นวายนี้หยุดลงในเวลาสั้นๆได้ ด้วยเหตุนี้ จำนวนผู้เสียชีวิตในกองทหารของเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง