USB:บทที่ 735 ภารกิจ

ผู้ครองอาณาจักรจันทราแดงเป็นเพียงแค่มนุษย์ธรรมดาไม่ได้เป็นผู้ฝึกตนแต่อย่างใดซึ่งขณะนี่เขามีวัยที่มากกว่า 70ปีแล้ว และสำหรับมนุษย์ธรรมดาในวัยเช่นนี้ถือว่าค่อนข้างชรามากแล้ว สามารถลาจากโลกนี้ไปได้ทุกขณะ ในฐานะแห่งผู้ครองอาณาจักรแน่นอนว่าเขาไม่อยากตายไปเช่นนี้แน่ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นด้วยเพราะการดึงดูดใจของผลไม้ศักดิ์สิทธิหรือเป็นเพราะคำสั่งของผู้ครองอาณาจักรจันทราแดงก็ตาม ล้วนเป็นสาเหตที่ทำให้เวลานี้มีผู้คนจำนวนมากต้องการที่จะเข้าไปในป่าหมอก อีกทั้งคนพวกนั้นไม่ใช่เพียงแค่คนของอาณาจักรจันทราแดงเท่านั้น หากแต่ยังเป็นคนจากอาณาจักรอื่น ๆ อีกด้วย

"เป็นอย่างนี้นี่เอง" ฮวงเฟิงพึมพำพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย แน่นอนว่าอาต้อมาที่นี่ก็เพื่อที่จะสืบหารายละเอียดเกี่ยวกับภารกิจของผู้ครองอาณาจักรจันทราแดงดังกล่าว

"ตามหาผลม่วงศักดิ์สิทธิที่อยู่ลึกไปในป่าหมอก แล้วจงนำกลับมาให้ได้เป็นการสิ้นสุดภารกิจของท่าน ภารกิจนี่หาได้มีการกำหนดระดับขั้นแต่อย่างใด หากทว่าเป็นภารกิจที่มากด้วยอันตราย "ภารกิจประกาศโดยผู้ครองนครอาณาจักรจันทราแดง ตั้งรางวัลไว้ที่เหรียญทองจำนวนหนึ่งล้านเหรียญ ได้รับสิทธิเข้าร่วมหน่วยเฟิ่ง กองกำลังชุดเกราะแห่งจันทราแดง หนึ่งล้านเหรียญเห่งความสำเร็จ!"

"เป็นรางวัลที่สามารถตั้งตัวได้เลยทีเดียว" ฮวงเฟิงพึมพำขึ้นหลังจากที่อ่านรายละเอียดของภารกิจจบลง ฮวงเฟิงแอบนึกในใจว่าหลังจากที่ทานผลม่วงศักดิ์สิทธเข้าไปแล้วผลที่จะได้รับนั้นน่าจะขึ้นอยู่กับแต่ร่างกายของคนผู้นั้น

"อาต้า เจ้าจงไปสมัครเป็นทหารรับจ้างด้วยอีกคนจากนั้นบอกให้น้องสาวของเข้ามาสมัครด้วยอีกคน" ฮวงเฟิงหันกลับไปบอกกับอาต้า

"นายน้อย เรื่องนี้..." อาต้ารู้สึกไม่มั่นใจเล็กน้อย เขาไม่เคยได้ยินว่าเคยมีทาสคนได้สามารถเป็นทหารรับจ้างได้มาก่อน

"เอาละ เลิกสงสัยแล้วรีบไปได้แล้ว" ฮวงเฟิงพูดขึ้นพร้อมกับยื่นเหรียญทองหนึ่งเหรียญให้กับอาต้า

"ขอรับ คุณชาย"

แน่นอนว่าอาต้าย่อมไม่กล้าขัดคำสั่งของฮวงเฟิงผู้เป็นนานทาส หลังจากรับเอาเหรียญทองไปแล้วเขาก็ตรงเข้าไปสมัครเป็นทหารรับจ้างทันที เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเขาก็กลับออกไปควานหาตัวน้องสาวของเขา  ส่วนฮวงเฟิงนั้นยังคงรั้งอยู่ที่สหพันธ์ทหารรับจ้างคอยสืบหาเบาะแสต่อไป  สามารถพูดได้เลยว่าสถานที่แห่งนี้ครึกครื่นเป็นอย่างมาก คลาคล่ำไปด้วยผู้คนจำนวนมากที่เข้ามาเพื่อขอรับภารกิจ และก็มีจำนวนไม่น้อยที่ได้รับมอบหมายภารกิจให้ไปปฏิบัติการ เมื่อฮวงเฟิงตราจภารกิจต่างๆได้มากพอสมควรแล้ว อาต้าก็หาตัวอาหลี้น้องสาวของเขาจนเจอและได้ช่วยเหลือจนนางก็สามารถเป็นทหารรับจ้างได้เช่นกัน หลังจากนั้นฮวงเฟิงก็พาทั้งสองพี่น้องไปยังช่องหน้าต่างแล้วพูดขึ้นกับเจ้าหน้าที่ด้านในว่า

"หวัดดี ข้าอยากจัดตั้งกลุ่มกองกำลังทหารรับจ้าง!"

ใช่แล้วเป้าหมายของฮวงเฟิงคือการจัดตั้งกลุ่มกองกำลังทหารรับจ้าง เพียงแต่เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าสิ่งนี้จะเป็นธุรกิจแรกของเขาในโลกแห่งนี้ และยิ่งไปกว่านั้นสมาชิกในกลุ่มกองกำลังทหารรับจ้างของเขาก็คือทั้งสองของเขานั่นเอง ในเมื่อโลกแห่งความยุ่งเหยิง หากไร้ซึ่งการปกป้องจากผู้คุกคาม ฉะนั้นแล้วไม่ว่าจะเป็นธุรกิจประเภทใดก็ไม่ใช่เรื่องง่ายทั้งนั้นถึงแม้ว่าเขาจะปรารถนาที่จะควบคุมทุกอย่างด้วยตัวเองก็ตาม  แต่เนื่องจากเขาไม่สามารถอาศัยอยู่ในมิติต่างเวลาได้เหมือนอย่างเช่นที่เขาจำเป็นต้องพึ่งพาอิทธิพลของซูเป่ยเพื่อคุ้มครองธุรกิจของตัวเอง หากแต่ในมิติแห่งนี้เขาต้องอาศัยข้าทาสที่มีความจงรักภักดีต่อเขา เพราะฉะนั้นขณะที่ฮวงเฟิงกำลังลงทะเบียนเป็นทหารรับจ้าง จู่ ๆ เขาก็ครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา ถึงแม้ว่าในตอนนั้นเขาจะไม่ได้พบกับอาต้าที่นี่อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงก็ตั้งใจที่จะบอกให้อาต้าลงทะเบียนเป็นทหารรับจ้างอยู่ดี

การจัดตั้งกลุ่มกองกำลังทหารรับจ้างซึ่งมีสมาชิกในกลุ่มเพียงแค่สามคนนั้นมีค่าลงทะเบียนสูงถึง 1000 เหรียญทอง หลังจากที่ฮวงเฟิงจ่ายเงินให้เพื่อจัดตั้งกลุ่มกองกำลังทหารรับจ้างเรียบร้อยแล้ว ในที่สุดเขาก็ได้รับมอบเหรียญสัญลักษณ์แทนกลุ่มกองกำลังทหารรับจ้าง ด้านหลังของเหรียญเป็นตราประทับรูปกำแพงแข็งแกร่งซึ่งเลือกโดยฮวงเฟิง  และด้านหน้าของเหรียญปรากฏอักษรคำว่า "หัวเซีย" บอกได้เลยว่าสถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยสิ่งลี้ลับมากมายเนื่องจากเพียงแค่ฮวงเฟิงลูบไล้พื้นผิวขรุขระบนกำแพงหนาทันใดนั้นเองเขาก็สามารถสร้างสัญลักษณ์ตราประทับบนเหรียญได้ทันที นอกจากด้านหน้าของเหรียญจะปรากฏอักษรคำว่า "หัวเซีย" ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่อักษรฟู่แต่ความหมายของมันก็ยังคงหมายถึงกลุ่มกองกำลังทหารรับจ้างระดับต่ำสุดอยู่ดี ทว่าฮวงเฟิงก็ไม่ได้ให้ความใส่ใจนักเนื่องจากระดับขั้นสามารถพัฒนาสู่ขั้นที่สูงขึ้นเรื่อย ๆ ได้

"ไปรับงานกันดีกว่า!" ฮวงเฟิงบอกกับทาสทั้งสองของเขา

หลังจากนั้นฮวงเฟิงก็พาคนทั้งสองไปมาหยุดอยู่ที่หน้าฉากแล้วจ้องไปสองตัวอักษรขนาดใหญ่บนเหรียญสัญลักษณ์ในมือเขา เพียงไม่นานก็ปรากฏลำแสงสาดกระจายออกมาจากเหรียญในมือของเขา เป็นการบ่งบอกว่าฮวงเฟิงได้รับมอบหมายภารกิจเรียบร้อยแล้ว อาต้าและอาหลี้ก็มีเหรียญแบบเดียวกับฮวงเฟิง ดังนั้นทั้งคู่จึงได้เลียนแบบการกระทำจากเขาและทาสทั้งสองก็ได้รับมอบหมายภารกิจเช่นเดียวกัน

"ดูนั่นสิน มีคนกำลังรนหาที่ตายเพิ่มขึ้นอีกคนแล้ว" หลังจากฮวงเฟิงและอีกสองคนได้รับมอบหมายภารกิจ ชายหนุ่มผู้ฝึกตนท่าทางอันธพาลคนหนึ่งได้เย้ยหยันขึ้นและส่งเสียงหัวเราะมาทางพวกเขาทันที

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า เป็นเพียงแค่กลุ่มกองกำลังที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้ง มิหนำซ้ำทั้งกลุ่มยังมีกันเพียงแค่สามคนเท่านั้น พวกมันเอาความกล้ามาจากไหน?" ชายหนุ่มคนนั้นยังคงพูดขึ้นอีก ทำให้ผู้คนโดยรอบนึกขันและยิ้มหยันพร้อมทั้งชี้มือชี้ไม้มายังฮวงเฟิงและคนทาสทั้งสองของเขา

"เจ้าหมายความว่าอย่างไร? อยากตายหรือไง?" ฮวงเฟิงพูดขึ้นอย่างหมดความอดทน ในเมื่อนี่มันเป็นภารกิจที่เขาได้รับมอบหมาย ปกติแล้วเขาไม่ควรที่จะเห็นการเยียดหยันจากผู้อื่น

"อะไร พี่ชาย ท่านอยากมีปัญหาหรือไง?" ชายหนุ่มคนนั้นตอบกลับฮวงเฟิงอย่างไม่นึกเกรงกลัวแม้แต่น้อย ขณะที่เขามองไปยังอาต้าด้วยสายแววตาเย้ยหยัน

แม้ว่าร่างกายของอาต้าจะดูแข็งแกร่งแต่ด้วยรูปลักษณ์ที่ไม่ต่างไปจากสัตว์เดรัจฉาน ไม่มีแม้แต่การฝึกตนขั้นพื้นฐาน ซึ่งนี่ก็เป็นเอกลักษณ์ของปีศาจ ซึ่งมีพละกำลังที่แข็งแกร่งเหนือกว่ามนุษย์ แม้แต่อาหลี้ซึ่งภายนอกจะดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่เด็กสาวอ่อนแอคนหนึ่งเท่านั้น แต่พละกำลังของเธอนั้นไม่น้อยเลย ปกติแล้วเผ่าพันธุ์ปีศาจจะไม่ได้รับอนุญาติให้มีการฝึกตน ท้ายที่สุดแล้วทำให้การฝึกตนของพวกปีศาจจึงไม่สูงมากนัก และแน่นอนว่าย่อมมีปีศาจบางตนที่สามารถฝึกตนได้จนถึงระดับเดียวกับมนุษย์ยอดฝีมือคนหนึ่งได้เช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตามมีเพียงไม่กี่ตนเท่าเท่านั้น ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นปีศาจที่มีสติปัญญาเฉลียวฉลาด แม้ว่าเผ่าพันธุ์ปีศาจจะไม่สามารถฝึกตนได้ แต่ทว่าพวกปีศาจก็สามารถเป็นคู่ต่อสู้กับเผ่าพันธ์มนุษย์ระดับยอดฝีมือได้โดยอาศัยร่างกายและพละกำลังที่แข็งแกร่งอย่างน่าพรึงกลัว มิเช่นนั้นแล้วเผ่าพัน์ปีศาจคงถูกมนุษย์ทำลายล้างไปนานแล้ว

"อาต้า ไม่ต้องไปใส่ใจ" ฮวงเฟิงเอ่ยปากห้ามปรามอาต้าเอาไว้ ไม่ใช่เป็นเพราะว่าเขาไม่ต้องการสั่งสอนคนผู้นั้น หากแต่เป็นเพราะเขาเหลือบเห็นคนของสมาคมทหารรับจ้างกำลังเดินตรงเข้ามาหาเขา และตอนนั้นเองทำให้เขาได้รู้ว่าไม่ควรมีก่อเรื่องวุ่นวายขึ้นที่นี่ไม่เช่นนั้นแล้วถือว่าคนผู้นั้นเป็นศัตรูกับสมาคมทหารรับจ้าง และไม่เพียงแค่พวกเขาจะจับคนพวกนั้นโยนออกไปเท่านั้น สมาคมทหารรับจ้างยังจะปลดพวกคนที่ก่อปัญหาออกจากการเป็นทหารรับจ้างอีกด้วย แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่แย่มาก

"เหอะ ไอ้พวกโง่" เมื่อชายหนุ่มผู้นั้นเห็นอาต้ากำลังล่าถอยเขาก็ยิงลำพองใจมากขึ้น