USB:บทที่ 322 ตกลงเข้าร่วม

เมื่อเห็นไป่เสี่ยวโหรวผงกหัว คิ้วของฮวงเฟิงก็ขมวดมากขึ้น: "พวกคุณก็เป็นส่วนหนึ่งของประเทศ ทำไมผมถึงรู้สึกว่าคุณเป็นคนเดียวที่ต้องทำภารกิจที่อันตรายเช่นนี้ เจ้านายของคุณสามารถสบายใจและปล่อยให้คุณมาคนเดียวงั้นเหรอ?”

เมื่อเห็นว่าฮวงเฟิงไม่พอใจเล็กน้อย ไป่เสี่ยวโหรวก็รู้เหตุผลทันที: "องค์กรที่เหลือยังคงมีภารกิจอื่นๆ และพวกเขาก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ในอีกสองสามวันข้างหน้า แต่เดิมหัวหน้าต้องการให้ฉันรออีกไม่กี่วัน แต่จากสถานการณ์ปัจจุบันเห็นได้ชัดว่าไม่สามารถรอได้อีกต่อไปแล้ว "

ไปเสี่ยวโหรวเองก็รู้สึกหมดหนทาง เธอเป็นหัวหน้ากลุ่มและมีคนไม่กี่คนที่อยู่ภายใต้เธอ บังเอิญว่าพวกเขาทุกคนมีภารกิจของตัวเองในเวลานี้ ถ้าไม่ใช่เธอซึ่งเป็นหัวหน้ากลุ่มก็คงไม่ได้มาด้วยตัวเองหรอก

อย่างไรก็ตาม ไป่เสี่ยวโหรวยังคงมีความมั่นใจในตัวเอง สาเหตุที่เธอได้รับบาดเจ็บครั้งล่าสุดเป็นเพราะความประมาทของเธอเอง คราวนี้ถ้าเธอระวังก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

อย่างไรก็ตาม ฮวงเฟิงยังไม่สบายใจเขาได้เห็นไป่เสี่ยวโหรวได้รับบาดเจ็บด้วยตัวเอง ซึ่งหมายความว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคู่ต่อสู้เธอเลยและสภาพของคู่ต่อสู้ยังไม่ได้รับการตรวจสอบอย่างเต็มที่โดยไป่เสี่ยวโหรวเห็นได้ชัดว่าการประเมินความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้นั้นไม่เพียงพอ หากเป็นเช่นนั้นฮวงเฟิงจะมั่นใจได้อย่างไรว่าเธอจะสามารถไปคนเดียวได้

ยิ่งไปกว่านั้นอีกฝ่ายก็มาเคาะประตูบ้านเขาแล้วและเขาอาจจะถูกเปิดโปงแล้ว หากไป่เสี่ยวโหรวไม่สามารถจัดการกับพวกเขาได้เขาก็จะตกอยู่ในอันตรายจากการแก้แค้นได้ทุกเมื่อและเขายังสามารถป้องกันตัวเองได้ครั้งหรือสองครั้ง แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะคอยคุ้มกันตลอดเวลาและเขาก็ไม่สามารถป้องกันได้เช่นกัน วิธีที่ดีที่สุดคือจัดการอีกฝ่ายให้เรียบร้อย

“ผมจะไปกับคุณเพื่อที่เราจะได้ดูแลกัน” ฮวงเฟิงกล่าวหลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง ถ้ามันเป็นเพียงแค่ฝีมือเท่านั้น ฮวงเฟิงอาจจะไม่ใช่คู่หูของไป่เสี่ยวโหรว แต่เขายังมีสิ่งอื่นที่เขาสามารถทำได้และเขาก็สามารถใช้เวทมนตร์ได้เช่นกัน ดังนั้นความแข็งแกร่งโดยรวมของเขาจึงไม่ได้ด้อยไปกว่าของไป่เสี่ยวโหรวเลย

"แน่นอนสิไม่มีปัญหา แต่คุณต้องฟังฉันนะ!" ไป่เสี่ยวโหรวเห็นด้วยทันที

จริงๆ แล้วสาเหตุที่ไป่เสี่ยวโหรวมาหาฮวงเฟิงในครั้งนี้ก็เพื่อดึงเขาเข้ามาร่วมองค์กร อันที่จริงไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะได้พบกับคน "ป่า" ที่รู้เรื่องกำลังภายใน แม้ว่าเขาจะเริ่มฝึกตนเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็หายากมากแล้ว

นอกจากนี้ประวัติของฮวงเฟิงก็ยังคงสะอาดมากและไป่เสี่ยวโหรว ก็ไม่อยากพลาดคนเช่นนี้ อย่างไรก็ตามหากเธอต้องการรับสมัคร ฮวงเฟิงไม่ใช่สิ่งที่เธอสามารถตัดสินใจได้ด้วยคำเดียว แม้ว่าเธอจะเป็นหัวหน้าทีม แต่เธอก็ไม่ได้มีอำนาจมากขนาดนั้นและในภารกิจนี้หากฮวงเฟิงสามารถเข้าร่วมได้ ตราบใดที่เขาทำสำเร็จหัวหน้าของเธอก็จะยินยอมที่จะให้เขาเข้าร่วมองค์กรอย่างแน่นอน

ไป่เสี่ยวโหรวยังคงคิดหาวิธีที่จะเกลี้ยกล่อมให้ฮวงเฟิงปฏิบัติภารกิจนี้ร่วมกับเธอ แต่ใครจะไปคิดว่าสิ่งที่ไม่คาดคิดจะเกิดขึ้นและฮวงเฟิงก็เป็นคนเริ่มขอให้เธอทำเช่นนั้น

ท้ายที่สุดแล้วประสบการณ์ของคู่ต่อสู้ของเธอนั้นเหนือกว่าเขาอย่างแน่นอนดังนั้นถ้าจะให้ฮวงเฟิงเชื่อฟังเธอก็ไม่ใช่ปัญหา นอกจากนี้นี่ก็เป็นภารกิจแรกของพวกเขาอีกด้วย

เหตุผลที่ฮวงเฟิงคิดที่จะขอเข้าร่วมด้วยไม่ใช่เพราะเขาต้องการเข้าร่วมอีกฝ่าย ในความเป็นจริงเขาไม่ได้มีความคิดแบบนี้เลย เขาเพียงต้องการแก้ปัญหาเพื่อไม่ให้ตกอยู่ในอันตรายอีกต่อไป

ฮวงเฟิงจะเข้าร่วมในเรื่องนี้ดังนั้นไป่เสี่ยวโหรวจึงอธิบายเนื้อหาของภารกิจนี้ให้เขาฟังอย่างเป็นธรรมชาติ ตอนนี้ในใจของเธอ เธอปฏิบัติต่อฮวงเฟิงในฐานะเพื่อนร่วมทีมของเธอเอง

"อะไรนะ?!" คุณว่าคนที่คุณกำลังตรวจสอบคือถงเฉียนจุ้นงั้นเหรอ? เขาเกี่ยวข้องกับการลักลอบค้ามนุษย์ด้วยใช่ไหม? "เมื่อได้ยิน ไป่เสี่ยวโหรวอธิบายเนื้อหาของภารกิจเสร็จสิ้น ฮวงเฟิงก็ตะโกนออกมาด้วยความตกใจเขาไม่เคยคิดว่าถงเฉียนจุ้นจะเป็นเป้าหมายของภารกิจของเขาในครั้งนี้ มันช่างเป็นเรื่องบังเอิญเสียจริง

"คุณรู้จักเขางั้นเหรอ?" ไป่เสี่ยวโหรวถามอย่างสงสัย แม้ว่าเธอจะตรวจสอบประวัติของฮวงเฟิงแล้ว แต่เธอก็ตรวจสอบเขาเพียงแค่วันหรือสองวันและเธอได้พบกับฮวงเฟิงและถงเฉียนจุ้นเพียงแค่สองครั้งในช่วงเวลาสั้นๆ และเธอไม่สามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ ดังนั้นเธอจึงเชื่อว่าฮวงเฟิงและถงเฉียนจุ้นชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองชิงไม่ควรมีความสัมพันธ์ใดๆ ต่อกัน

“ฉันเดาว่าเรารู้จักกัน ฉันมีความแค้นกับลูกชายของเขา” ฮวงเฟิงพยักหน้า จากนั้นก็อธิบายเรื่องที่เขาหยุดถงเฉียนที่ประตูทางเข้า แน่นอนว่านี่รวมถึงเรื่องของถงเฉียนที่ต้องการจะแก้แค้นเขาในภายหลัง แต่ฮวงเฟิงก็ไม่ได้พูดอะไร

"เป็นแบบนี้นี่เอง" ไป่เสี่ยวโหรวพยักหน้า แต่เธอไม่ได้สงสัยในคำพูดของฮวงเฟิง แม้ว่าเธอจะไม่เคยเห็นถงเฉียนมาก่อน แต่เธอก็เคยเห็นคนรวยรุ่นที่สองในเมืองหลวงมาไม่กี่คน ดังนั้นไป่เสี่ยวโหรวจึงไม่แปลกใจเลยว่าพวกเขามีลักษณะนิสัยแบบไหน

ตามการแนะนำของไป่เสี่ยวโหรว ฮวงเฟิงยังรู้ว่าพวกเขาได้พบกันโดยไม่ได้ตั้งใจเกี่ยวกับเรื่องของถงเฉียนจุ้น เมื่อพวกเขาพบเกี่ยวกับคดีอื่น เพียงแค่ว่าพวกเขาไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรม ดังนั้นจึงไม่สามารถจับกุมเขาได้

นั่นคือสาเหตุที่หัวหน้าหรงหนิงต้องส่งคนไปตรวจสอบและบุคคลนั้นคือไป่เสี่ยวโหรว เขาไม่คิดว่าไป่เสี่ยวโหรวมีวิธีการที่ซับซ้อนเช่นนี้ ในความคิดของเธอแม้ว่าเขาจะร่ำรวย แต่เขาก็เป็นเพียงพ่อค้าธรรมดาๆ เพียงแค่นั้นเธอไม่ได้คาดคิดว่ารอบๆ ที่อยู่อาศัยของเขาจะมีการรักษาความปลอดภัยมากมาย คนที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดหากคนเหล่านี้เป็นคนปกติพวกเขาอาจไม่สามารถสังเกตเห็นเธอก็เป็นได้ อย่างไรก็ตามในบรรดาคนเหล่านี้มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ทักษะกำลังภายในและทักษะของพวกเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลย

ด้วยเหตุนี้ก่อนที่เธอจะพบข้อมูลที่เป็นประโยชน์มากนัก เธอก็ถูกพบเสียก่อนโดยอีกฝ่ายซึ่งใช้ประโยชน์จากการที่เธอขาดความตระหนักทำร้ายเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอตื่นตัวอาการบาดเจ็บก็คงไม่ง่ายขนาดนี้

“แล้วแบบนี้อันตรายไหม?” ฮวงเฟิงถาม

"อืม มีอันตรายแน่นอน คุณยังไม่ได้เป็นสมาชิกขององค์กรดังนั้นฉันจะไม่ขอให้เข้าร่วมถ้าคุณต้องการออกคุณสามารถทำได้ทุกเมื่อ" ไป่เสี่ยวโหรวกล่าว

อย่างไรก็ตามฮวงเฟิงส่ายหัว เขามีความไม่สบายใจกับตระกูลถงในตอนแรก ถงเฉียนจะไม่มีวันปล่อยเขาไป ตอนนี้ถ้าเขาพบว่าเขาปะปนกับไป่เสี่ยวโหรวและคนอื่นๆ แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนของคู่ต่อสู้ก็ตาม ผู้คนจากตระกูลถงก็คงไม่เชื่อเขา พวกเขาจะต้องมาหาเขาอย่างแน่นอน

ดังนั้นฮวงเฟิงจึงไม่สามารถปล่อยเรื่องนี้ได้อีกต่อไป