USB:บทที่ 318 รอพบกันอีกครั้ง

ในอีกที่หนึ่ง ไป่เสี่ยวโหรวซึ่งมีปฏิสัมพันธ์กับฮวงเฟิงในช่วงสั้นๆ กำลังได้รับการรักษาที่เฉพาะทางมากขึ้น คุณภาพร่างกายของเธอไม่ได้แย่และอาการบาดเจ็บของเธอก็ไม่ถึงขั้นเสียชีวิต

“เสี่ยวโหรว รู้สึกอย่างไรบ้าง?” ชายวัยกลางคนที่ดูแข็งแรงมองไปที่ไป่เสี่ยวโหรวและถามออกมา

"ไม่มีอะไรร้ายแรงหรอกค่ะ" ไป่เสี่ยวโหรวกล่าว

"ดีแล้ว" ชายวัยกลางคนรู้สึกโล่งใจในที่สุด ท้ายที่สุดแล้เขาเป็นคนที่มอบหมายภารกิจให้กับคนๆ นี้และอันตรายที่จะเกิดขึ้นในอนาคตก็ไม่มากเกินไปดังนั้นไป่เสี่ยวโหรวจึงสามารถรับมือกับมันได้อย่างดี เพียงแค่นั้นเขาไม่ได้คาดคิดว่าไป่เสี่ยวโหรวจะได้รับบาดเจ็บ

"หัวหน้า สถานการณ์ที่นั่นร้ายแรงกว่าที่เราคิด อย่างไรก็ตามอีกด้านถูกคุ้มกันอย่างแน่นหนาฉันจึงไม่ได้ยินอะไรมากนัก" ไป่เสี่ยวโหรวกล่าว

และที่ยืนอยู่ตรงหน้าของไป่เสี่ยวโหรวนี้ก็คือหัวหน้าตำรวจของพวกเขา หรงหนิง ชายวัยกลางคนที่มีความแข็งแกร่งและน่าเกรงขาม

"คุณคิดอย่างไรบ้าง?"หรงหนิงมองไปที่ไป่เสี่ยวโหรวและกล่าวออกมา

"ฉันวางแผนที่จะไปอีกครั้งหนึ่งหลังจากที่อาการบาดเจ็บของฉันหายดีแล้ว คราวนี้ฉันต้องได้หลักฐานมาด้วย" ไป่เสี่ยวโหรวกล่าว

แม้ว่าพวกเขาจะสงสัยในตัวถงเฉียนจุ้นอยู่แล้ว แต่ถงเฉียนจุ้นนั้นไม่ใช่คนธรรมดา การที่จะฉุดเขาลงมาค่อนข้างที่จะอ่อนไหว ถ้าไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนพวกเขาคงจะไม่ยอมง่ายๆ

"การสอบสวนจะดำเนินต่อไปอย่างแน่นอน แค่ว่าอาการบาดเจ็บของคุณก็ไม่ใช่น้อย ปล่อยให้คนอื่นทำไปเถอะ" หรงหนิงกล่าวหลังจากคิดอยู่สักพัก

“หัวหน้า ฉันไม่เป็นอะไร นอกจากนี้ฉันก็ได้ตรวจสอบเรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้วและคุ้นเคยกับเรื่องนี้เป็นอย่างดี การให้คนอื่นมาช่วยฉันอาจจะไม่สะดวกนัก” ไป่เสี่ยวโหรวกล่าว

แม้ว่าเขาจะไม่ต้องการให้ไป่เสี่ยวโรวทำภารกิจนี้ต่อไป แต่หรงหนิงก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมรับว่าสิ่งที่ไป่เสี่ยวโหรวพูดนั้นสมเหตุสมผล เพราะไม่มีใครคุ้นเคยกับเรื่องนี้มากไปกว่าเธออีกแล้ว

“ยิ่งไปกว่านั้นฉันได้พบกับคนที่น่าสนใจด้วยและในคราวนี้ฉันก็อยากจะพบเขาด้วย” ไป่เสี่ยวโหรวคิดถึงสิ่งที่ฮวงเฟิงพูด

"คนที่น่าสนใจงั้นเหรอ?" อย่างไรก็ตามหรงหนิงเองก็อยากรู้อยากเห็น

"ใช่ แต่ฉันยังไม่ได้สอบสวนเขาอย่างละเอียดฉันจะรายงานกลับไปให้คุณทราบหลังจากที่ฉันดำเนินการเสร็จแล้ว" ไป่เสี่ยวโหรว กล่าว

“ตกลง” หรงหนิงรู้จักบุคลิกของไป่เสี่ยวโหรว ถ้าเธอไม่แน่ใจเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างเธอจะไม่พูดแบบมั่วๆ

หลังจากที่ทั้งสองคนทานอาหารเสร็จ ฮวงเฟิงก็ไม่มีกิจกรรมอื่นใดอีกดังนั้นพวกเขาจึงกลับไป เมื่อวูหยูโม่กลับมาถึงบ้าน เซี่ยเมิ่งเจียวยังไม่นอนและกำลังรอเธออยู่

“พวกเธอทานข้าวเสร็จเร็วเกินไปหรือเปล่า?” ซูหยูโม่กล่าวขณะที่เขามองไปที่ทั้งสองคน

"ฮึ" เซี่ยเมิ่งเจียวส่งเสียงคำรามอย่างเย็นชาและกล่าวว่า: "พี่หยูโม่ พี่ทำเกินไปแล้วนะ!

ใบหน้าของซูหยูโม่ดูอึดอัดเล็กน้อย เธอขึ้นไปนั่งข้างๆ เซี่ยเมิ่งเจียว กอดไหล่ของเธอและพูดว่า: "เป็นแบบนี้ได้ยังไง ฉันสัญญากับเธอก่อน”

“ยังไงก็เหอะ ตอนนี้เธอก็มีหนุ่มหล่อแล้วนี่ เธอคงจะไม่สนใจเพื่อนๆ อย่างเราอีกแล้วล่ะ” เซี่ยเมิ่งเจียวกล่าวด้วยความไม่พอใจ

“มันจะเป็นไปได้ยังไงกันล่ะ?” ซูหยูโม่ตอบ “แล้วอีกอย่างนะ ตอนนี้ระหว่างพวกเราทั้งสองคนก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยนะ”

“ไหงงั้นล่ะ พี่หยูโม่ พี่ชวนเขาออกไปกินข้าวข้างนอกและยังขับไล่พวกเราอีก พี่ทำแบบนี้กับพวกเราได้ยังไง? ถ้าพี่ไม่พอใจงั้นพวกเราก็จะไม่มาให้พี่เห็นหน้าอีกแล้วล่ะ” เซี่ยเมิ่งเจียวกล่าว

“ถ้าฉันมีแฟนจริงๆ แล้วล่ะก็ ฉันสัญญานะว่าฉันจะพาเขามาเลี้ยงข้าวพวกเธอ” ซูหยูโม่ยิ้มและกล่าวว่า “อย่างไรก็ตามฉันยังไม่มีแฟนจริงๆ สักหน่อย”

“งั้นก็พาเพื่อนธรรมดาคนนั้นของพี่มาพบฉันสิ แล้วฉันจะเลี้ยงข้าวเขาเอง!” เห็นได้ชัดว่าเซี่ยเมิ่งเจียวนั้นอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับ “เพื่อนธรรมดา” ของซูหยูโม่

“เกี่ยวกับเรื่องนี้ รอสักหน่อยก่อนเถอะนะ” ซูหยูโม่รู้ดีว่าสีหน้าของเซี่ยเมิ่งเจียวนั้นไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นเธอจึงไม่อยากให้เธอต้องเจอกับฮวงเฟิงในตอนนี้ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะต้องมาเจอกันอีกแต่มันก็ต่างสถานะกัน

เซี่ยเมิ่งเจียวนั้นกำลังไม่พอใจแต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น

เมื่อฮวงเฟิงกลับบ้านไปในคืนนั้น เขาไม่ได้รับของใหม่จากกล่องจักรวาล อย่างไรก็ตาเมื่อเขาเข้าไปทำงานในวันต่อมา เขาก็ได้รับข่าวดี

“อะไรนะ!?” นายหมายความว่าอุปกรณ์ของเราขายได้แล้วยังงั้นเหรอ?”

น้ำเสียงที่ตื่นเต้นของฮวงเฟิงดังจนพนักงานที่เดินผ่านห้องทำงานของเขาได้ยิน

อย่างไรก็ตามไม่น่าแปลกใจที่ฮวงเฟิงจะรู้สึกตื่นเต้นมากขนาดนี้เพราะกัวเหลียงได้โทรหาเขาและบอกว่ามีพนักงานขายและโรงงานอื่นๆ ที่ขายอุปกรณ์บำบัดน้ำเสียอยู่แล้ว แม้ว่าฮวงเฟิงจะรู้ว่าเขาจะไม่สามารถขายอุปกรณ์ของตัวเองได้เร็วนัก แต่เขาก็ยังคงตื่นเต้นมากที่สามารถขายได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้

อย่างไรก็ตามกัวเหลียงรู้สึกกระวนกระวายใจยิ่งกว่าฮวงเฟิงเสียอีก ในตอนเช้าขณะที่เขายังอยู่ที่สำนักงานเขาได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าพนักงานขายได้บรรลุข้อตกลงกับโรงงานแห่งหนึ่งในการซื้อชุดอุปกรณ์บำบัดน้ำเสียยี่ห้อรุ่ยเจี๋ยแล้ว นอกจากนี้โรงงานของอีกฝ่ายมีจำนวนไม่มากนักหากอุปกรณ์บำบัดน้ำเสียมีประสิทธิภาพตามที่พนักงานขายได้กล่าวไว้พวกเขาก็จะซื้อเพิ่มในภายหลัง

เกี่ยวกับอุปกรณ์บำบัดน้ำเสียของเขาไม่ว่าจะเป็นฮวงเฟิง กัวเหลียง หรือแม้แต่ตัวแทนฝ่ายขายไม่มีใครเป็นกังวลเลย สิ่งที่พวกเขาต้องทำตอนนี้ก็คือส่งสินค้าให้เร็วที่สุด และส่งคนงานไปติดตั้งอุปกรณ์เพื่อให้อีกฝ่ายเผมใจถึงประโยชน์ของอุปกรณ์

"จัดการเรื่องการจัดส่งทันทีเลยนะ จากนั้นจดเครดิตให้พนักงานขายคนนั้นด้วย นอกจากค่าคอมมิชชั่นเดิมแล้วเขายังจะได้รับรางวัลเป็นเงินสด และในขณะเดียวกันให้เขาส่งต่อข้อมูลนี้ไปยังพนักงานขายคนอื่นๆ แม้กระทั่งคนงานในห้องปฏิบัติการ เพื่อให้ทุกคนได้รู้ว่าสินค้าของเราได้ขายอย่างเป็นทางการแล้ว” ฮวงเฟิงพูดกับกัวเหลียงทางโทรศัพท์

"ได้เลย ฉันจะทำทันที" กัวเหลียงกล่าวอย่างทันควัน

สำหรับคนแรกที่ขายอุปกรณ์ได้ ทั้งฮวงเฟิงและกัวเหลียงต้องการที่จะตอบแทนเขา หลังจากนั้นอีกฝ่ายก็เริ่มต้นได้อย่างยอดเยี่ยมและความเร็วของพวกเขาก็ยังเร็วมาก รางวัลจึงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้อีกฝ่ายและพนักงานขายคนอื่นมีแรงจูงใจมากขึ้น

หลังจากนั้นไม่นานพนักงานที่เหลือในโรงงานก็ทราบข่าวว่าผู้เชี่ยวชาญเหอได้จัดเตรียมอุปกรณ์ชิ้นแรกที่จะส่งออกไปแล้ว เขาไม่ได้เป็นแค่ช่างเทคนิคธรรมดาๆ อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เขารับผิดชอบการผลิตทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง เรื่องสำคัญในการประชุมเชิงปฏิบัติการ กัวเหลียงกำลังมองหาอีกไม่กี่อย่างและยิ่งไปกว่านั้นโรงงานก็มาถูกทางแล้ว เขาไม่สามารถไปที่ห้องปฏิบัติการต่อได้

ส่วนพนักงานขายที่กำลังยุ่งอยู่ข้างนอก เมื่อทราบข่าวก็ดีใจยิ่งกว่าคนงานเสียอีก เพราะว่าท้ายที่สุดแล้วจำนวนเงินเดือนของพวกเขานั้นเกี่ยวข้องกับค่าคอมมิชชั่นนั่นเอง

อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ขายอุปกรณ์ได้ในระยะเวลาสั้นๆ สิ่งนี้ทำให้พวกเขามีแรงจูงใจอย่างมากมายราวกับว่าพวกเขาได้เห็นเงินเป็นตั้งๆ กำลังลอยมาหาพวกเขา