USB:บทที่ 428 เขางั้นหรอ

"นั่นเขาเหรอ?" หลี่เหวยเหมินถามด้วยความประหลาดใจ "ทําไมพวกเธอสองคนถึงอยู่ด้วยกัน?"

หลี่เหวยเหมินรู้เรื่องของฮวงเฟิงอยู่แล้ว แต่ครั้งล่าสุดฮวงเฟิงช่วยหลี่ปิงอวิ้น เขายังบังเอิญไปรู้ว่าฮวงเฟิงอยู่ที่เมืองชิงในตอนนั้น เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าฮวงเฟิงอยู่ในเมืองชิงอยู่แล้วและไม่คิดว่าน้องสาวตนจะพบอีกฝ่ายทันทีเมื่อไปถึงยังเมืองชิง

ดังนั้นหลี่เหวยเหมินจึงไม่ยังไม่ค่อยเข้าใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเช่นนี้นัก

"คืออย่างนี้ค่ะ เขาเป็นรปภ.ของบริษัทที่หนูเป็นสปอนเซอร์ หนูมาที่เมืองชิงเพื่อมาถ่ายโฆษณาให้บริษัทนี้ ดังนั้นบริษัทจึงจัดให้เขามาเป็นคนขับรถและบอดี้การ์ดให้หนู" หลี่ปิงอวิ้นอธิบายเสริมอีกว่า "อีกอย่าง เจ้านายของบริษัทเขาดูเหมือนจะไม่รู้จักตัวตนอื่นของเขาเหมือนกันค่ะ"

"เป็นอย่างนั้นเองหรอกเหรอ” หลี่เหวยเหมินเข้าใจว่าเมื่อสมาชิกของหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติที่อยู่ในภารกิจ บางครั้งพวกเขาก็เลียนแบบคนบางคนคนเหล่านี้ ทุกคนมีตัวตนที่แตกต่างกัน บางทีขอทานข้างถนนอาจเป็นหนึ่งในนั้นด้วย

อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่คนเหล่านี้มักจะปลอมตัวชั่วคราวเมื่อต้องทำภารกิจและไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ในเมืองหลวงตลอดและเขาไม่คิดว่าฮวงเฟิงจะเป็นยามรักษาความปลอดภัยในบริษัทไปตลอดเช่นกัน

แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นฮวงเฟิงมาก่อน แต่เขาก็ไว้ใจทักษะของฮวงเฟิงเพราะคนปกติทั่วไปไม่สามารถเข้าหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติได้ อีกอย่างครั้งก่อนฮวงเฟิงได้ช่วยน้องสาวของเขาไว้ซึ่งนั่นก็พิสูจน์จากการกระทำของเขาได้ว่าเขามีความสามารถที่จะการปกป้องน้องสาวและในทางกลับกันก็เป็นคนที่เคยช่วยชีวิตเขาไว้ก่อนหน้านี้ด้วย

"เอาล่ะ น้องสามารถติดต่อคนที่พี่จัดไว้ให้ได้ ถ้าน้องต้องการอะไรก็อย่าลืมโทรหาพี่ล่ะ" หลี่เหวยเหมินกล่าว

"ได้ค่ะ พี่ชาย"

หลังจากหลี่ปิงอวิ้นวางสายจากพี่ชายเธอ เธอก็ได้กดเบอร์โทรศัพท์ที่เขาเพิ่งให้ไว้ติดต่อคนที่กำลังติดตามเธอ ในที่สุดเขายืนยันได้แล้วว่า คนอีกฝ่ายที่ฮวงเฟิงพบเป็นคนของพี่ชายหลี่ปิงอวิ้น ตอนนี้ทุกคนในรถจึงรู้โล่งใจเป็นอย่างมาก

"สัญญาณเตือนผิด คนพวกนั้นถูกส่งโดยพี่ชายของคุณงั้นเหรอ?"หลังจากฮวงเฟิงพบว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเขาไม่ใช่คนจากกองทหารรับจ้างปีศาจ เขาก็โล่งใจ เขาจึงได้ผ่อนความเร็วของรถในตอนนี้ลง อย่างไรก็ตามทักษะการขับรถของเขาถือว่ายังอยู่ในขั้นพื้นฐาน เพราะหากเขาขับรถเร็วเกินไปอาจะเกิดสิ่งที่เลวร้ายตามมาก็เป็นได้ ในเมื่อไม่มีอันตรายใด ๆ อีกต่อไป เขาก็ไม่จำเป็นต้องขับรถด้วยความเร็วเช่นนี้

"ใช่ ฉันเองก็ไม่คิดว่าจะเป็นคนของพี่ชาย หลังจากที่พี่บอกฉันว่าไล่บอดี้การ์ดเซตเก่าออกหมดแล้ว เขาก็บอกว่าได้จ้างเซตใหม่มาคุ้มกันฉันแล้ว" หลี่ปิงอวิ้นกล่าวตามที่พี่ชายเธอได้บอกกับฮวงเฟิงอย่างระเอียด เพราะเธอไม่คิดว่าจะต้องปิดบังอะไรกับฮวงเฟิงเหมือนกับคนอื่น ๆ

ฮวงเฟิงพยักหน้า คนในรถข้างหลังเขาเห็นได้ชัดว่าเป็นมืออาชีพมากกว่าบอดี้การ์ดที่หลี่ปิงอวิ้นไล่ออกไปก่อนหน้านี้ ถ้าไม่ใช่เพราะข้อเท็จจริงที่ว่าเขาเคยอยู่ในสนามรบและความจริงที่ว่าพลังงานในร่างกายของเขามีความรู้สึกถึงอันตราย เขาอาจไม่สังเกตเห็นมัน

อย่างไรก็ตาม ถ้ามีคนพวกนั้นอยู่ด้วย หลี่ปิงอวิ้นก็ดูเหมือนจะปลอดภัยกว่าก่อนหน้านี้และปลอดภัยกว่าก่อนที่จะเขาจะรู้จักเธอเสียอีกและพวกเขาไม่ต้องการให้อะไรเกิดขึ้นกับเธอแน่

เมื่อฮวงเฟิงขับรถไปถึงโรงแรม เขาก็เห็นว่ารถที่ขับตามมาไม่ได้เข้าใกล้พวกเขาแต่จอดอยู่ไกลออกไปเพียงเพื่อเฝ้ามองพวกเขาเท่านั้น

ฮวงเฟิงช่วยหลี่ปิงอวิ้นขนของไปยังห้องของเธอและเมื่อเขาลงมาเห็นคนพิงอยู่ข้างรถ

"คุณคือคนที่อยู่ในรถคันเดียวกับคุณปิงอวิ้นไปใช่ไหม"ชายคนนี้ถามขึ้นเมื่อเห็นฮวงเฟิงเดินมา

แม้ว่าคําถามของอีกฝ่ายจะถามกะทันหันเพียงใดแต่ฮวงเฟิงก็ยังคงเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร เขาจึงพยักหน้าและกล่าวว่า"พวกคุณที่เพิ่งตามผมเมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหมครับ?"

"ใช่" คนคนนั้นไม่ได้ปฏิเสธแถมยังกล่าวต่ออีกว่า "ใครจะคิดว่ารปภ.จะสามารถหาเราเจอได้? ดูเหมือนว่าเราจะเฉื่อยขึ้นจริงๆช่วงนี้”

ดูเหมือนว่าเขาจะรู้นะของฮวงเฟิงว่าเปนเพียงรปภ.จากหลี่เหวยเหมินเท่านั้นแต่ไม่รู้ตัวตนของฮวงเฟงในฐานะสมาชิกของหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติ

"เฉิงไห่ดีใจที่ได้พบคุณ" ชายคนนี้ริเริ่มยื่นมือพูดกับฮวงเฟิง

“ผมฮวงเฟิง ก็ดีใจที่ได้พบคุณเช่นกัน”ฮวงเฟิงกล่าวขณะที่เขากุมมืออีกฝ่าย

ฮวงเฟิงรู้สึกว่าออร่าที่แข็งแรงของคนคนนี้ซ่อนอยู่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะมีได้แน่นอน มันแข็งแกร่งกว่าออร่าของเหล่ากองทหารรับจ้าปีศาจที่เขาเห็นเมื่อครั้งก่อนอีก

เฉิงไห่มาที่นี่เพื่อทําความรู้จักกับฮวงเฟิง อย่างไรก็ตามช่วงเวลาที่พวกเขาตามฮวงเฟิงและคนอื่น ๆ พวกเขาถูกจับตาดูผ่านเฉิงไห่ เฉิงไห่เองก็มีความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับฮวงเฟิง แต่เขาไม่รู้สึกถึงออร่านักรบที่แข็งแกร่งจากร่างฮวงเฟิงเลย

"เป็นไปได้ไหมที่เขาหาตัวเราเจอเป็นเพราะความบังเอิญ? หรืออาจเป็นเพราะเขามีเป็นคนที่ค่อนมีไหวพริบและทักษะเล็ก ๆ น้อย ๆ?"เฉิงไห่คิด

สองสามวันนี้เขาไม่มีความจําเป็นที่จะต้องเข้าไปที่บริษัท เขาแค่ต้องไปกับหลี่ปิงอวิ้นเท่านั้นและคืนนี้เซี่ยเมิ่งเจียวกับซูหยูโม่ก็จะมาทานข้าวกับหลี่ปิงอวิ้นเช่นกัน ดังนั้นเมื่อถึงเวลาพักของหลี่ปิงอวิ้น ฮวงเฟิงจึงจะสามารถกําหนดตารางเวลาของตัวเองได้

ตอนนี้เป็นเวลาดึกมาแล้ว ฮวงเฟิงเตรียมขับไปพบเทียนจุ้นเนื่องจากเขาตัดสินใจยอมรับเทียนจุ้นแล้ว ดังนั้น เขาจึงต้องบอกรายละเอียดเฉพาะในกรณีที่เขาทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ

ฮวงเฟงรู้ว่าเขาไม่สามารถถูกมองว่าเป็นผู้ใหญ่อีกต่อไป คนที่ติดต่อกับเขาสูงสุดคือผู้กำกับชิวคนก่อนและไป๋เสี่ยวโหรวเป็นคนสุดท้าย เขาไม่รู้เกี่ยวกับคนอื่น ๆ ที่ตำแหน่งสูงกว่าและเขายังสามารถแก้ปัญหาส่วนใหญ่ได้ด้วยตนเองหรือก็ขอความช่วยเหลือจากทั้งสองคน แต่ถ้านั่นคำขอมากเกินไปเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่น และทั้งสองไม่จําเป็นต้องช่วยเขา

อย่างไรก็ตาม เมื่อฮวงเฟิงมาถึงบาร์ที่ได้นัดหมายไว้ เขาเห็นร่างอันคุ้นเคยที่นั่น

"ทําไมเขาถึงอยู่ที่นี่?" ฮวงเฟิงพึมพำ

คนที่เขาเห็นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากถงเฉียน เมื่อพูดถึงเรื่องนั้น ฮวงเฟิงรู้สึกว่าเขาเข้ากันได้ดีกับถงเฉียนได้อย่างรวดเร็วและมักจะเจอพบเขาโดยบังเอิญ

ถงเฉียนได้รับการปล่อยตัวแล้วและฮวงเฟิงก็รู้เรื่องนี้ อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ก่ออาชญากรรมใดๆและถูกฝ่ายอื่นลักพาตัว ดังนั้นหลังจากการสอบสวนสั้น ๆ เขาจึงได้รับการปล่อยตัวจากสถานนี้ตำรวจ

ที่จริงแล้วเนื่องจากพ่อของเขาเสียชีวิตอย่างกะทันหัน ตอนนี้ชีวิตของเขาจึงไม่ง่ายนัก เมื่อฮวงเฟิงเห็นเขาเป็นเช่นนี้ เขาแทบจะจําเขาไม่ได้และทั้งคนของเขาดูเหมือนจะหมดหวังมากขึ้น