USB:บทที่ 520 เลือกสิ่งของ

นี่ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในกล่องจักรวาล และไม่ได้อยู่ในวงแหวนมิติของเขาด้วยเช่นกัน ฮวงเฟิงรู้สึกว่ามันต้องเป็นสิ่งที่อยู่ในโลกอื่น แต่เขาไม่รู้ว่ามันมาจากที่ใดกันแน่ แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญอะไร ในเมื่อเขาอยู่เคยอาศัยอยู่ในยุคนั้นมานานถึงหนึ่งปี และนั่นก็ถือว่านานพอสมควรแล้ว อีกทั้งตลอดระยะเวลาที่เขาอยู่ที่นั่นเขาได้เดินทางไปทั่วเมืองต่าง ๆ มากมายหลายเมือง  ไม่เพียงแค่นั้นการเดินทางระหว่างเมืองต่างนั้นไม่ว่าจะเป็นทางอากาศหรือภาคพื้นดิน เขาก็สามารถเดินทางได้รวดเร็วกว่าในโลกปัจจุบันของเขามากนั่น และนั่นก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ภารกิจของเขาลุล่วงได้เร็วขึ้น ขณะที่เขาท่องเที่ยวไปยังเมืองต่าง ๆ เขามักจะซื้อหาสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่นเอาไว้

ฮวงเฟิงรู้ดีว่าเมื่อเขาไม่สามารถเดินนำของพวกนั้นออกมาจากโลกดังกล่าวได้ทั้งหมด  ในโลกนั้นเขาไม่ได้มีเพียงแค่เป็นศิลปะที่ล้ำค่า และเครื่องมือต่าง ๆ เท่านั้น แต่เขายังมีเสื้อผ้า รองเท้า รวมทั้งโทรศัพท์และไวน์ขาวของเขาเองด้วย แน่นอนว่านอกจากสิ่งของล้ำค่าพวกนั้นที่เขาเก็บรวบรวมไว้แล้ว ก็ยังมีสิ่งสำคัญอีกอย่าง นั่นก็คือกล้องขนาดเล็กและสิ่งที่อยู่ในนั้น ซึ่งฮวงเฟิงรู้ถึงมูลค่าของมันดี ไม่เช่นนั้นคงไม่ฉกมันมาจากมือของตระกูลพวกนั้น และถึงแม้ว่าของนั้นจะสูญหายไปแล้ว แต่ตระกูลพวกนั้นก็ยังไม่รามือที่จะตามหามัน

หลังจากที่ฮวงเฟิงเดินทางกลับไปยังโลกที่เขาจากมาก่อนหน้านี้อีกครั้ง ในช่วงนี้โลกนั้นไม่ได้เจริญรุ่งเรื่องเหมือนอย่างตอนที่เขาไปตรั้งแรก  เนื่องจากทั้งตระกูลชอว์ตันและเพย์ตัน ต่างก็ได้สูญเสียทายาทสืบตระกูลของตัวเองไป ซึ่งแทนที่ทั้งสองตระกูลควรจะปรองดองกันไว้ แต่สืบต่อจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นทำให้การแข่งขันกันระหว่างสองตระกูลก็เริ่มทวีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้น และลูกชายคนโตของชอว์ตั้นเกือบถูกจับเข้าคุกหลังจากที่เขาทำร้ายใครคนหนึ่งจนได้รับบาดเจ็บสาหัส ท่ามกลางการต่อสู้อันดุเดือดของสองตระกูลใหญ่

ทำให้ตระลูกเล็ก ๆ มากมายต่างแยกตัวเป็นอิสระ พวกเขาเริ่มทยอยก่อปัญหาวุ่นวายให้กับสองตระกูลใหญ่เพิ่มมากขึ้น ในช่วงเวลาอันสั้นนี้ดูเหมือนว่าจะไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นกับคนธรรมดา อย่างไรก็ตามเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนั้นก็ไม่เกี่ยวข้องใด ๆ กับฮวงเฟิง เขาเพียงแค่กลับไปสืบข่าวในเมืองนั้นนิดหน่อยหลังจากนั้นเขาก็กลับออกมาจากเมืองนั้นอีก ไม่มีใครรู้เลยว่ามีใคนบางคนแสร้งทำตัวเป็นนักท่องเที่ยวแฝงตัวอยู่ในเมือง

ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีที่เขาอาศัยอยู่ในโลกนั่น นอกจากจะท่องเที่ยวไปยังเมืองต่าง ๆ และทำธุรกิจของตัวเองแล้ว เขายังได้ได้พยายามอย่างหนักเพื่อท่องจำนวัตกรรมรถยนต์แบบใหม่ที่บันทึกไว้ในกล้องขนาดเล็กนั่น แน่นอนว่าเขาไม่สามารถทำได้ ต่อให้เขามีเวลามากกว่าหนึ่งปีเขาก็ไม่สามารถจดจำข้อมูลมากมายเช่นนั้นได้หมด เดิมทีเขาคิดว่าหลังจากท่องจำข้อมูลทั้งหมดแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องนำกล้องบันทึกภาพนั้นกลับออกไปด้วย เนื่องจากกล่องจักรวาลไม่สามารถลบความทรงจำของเขาได้ เหมือนอย่างเช่นตอนที่เขาเริ่มฝึกฝนกำลังภายในจากอีกโลกหนึ่ง เมื่อเขาที่เขาเลือกสิ่งของออกจากกล่องจักรวาล กำลังภายในของเขาก็ยังคงอยู่  ถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะมีความทรงจำเป็นเลิศ แต่เขาก็ไม่อาจจดจำได้มากเท่าเมมเมอรรี่การด์มาก ฮวงเฟิงจำต้องยอมแพ้เนื่องจากข้อมูลนั้นมีจำนวนมากเกินไป

ถึงแม้ว่าตอนนี้จะมีสิ่งของให้เขาเลือกมากกว่าครั้งที่แล้ว ฮวงเฟิงก็ไม่มีทางเลือกอื่นไปได้ นอกจากข้อมูลดังกล่าว เขาไม่สามารถพิจารณาถึงสิ่งอื่นไปได้เลย  ในเมื่อเป้าหมายของเขาคือสิ่งเดียว หลังจากที่ฮวงเฟิงเลือกเอากล้องถ่ายรูปแล้ว ข้าวของอื่น ๆ ก็หายไปหมดสิ้นแม้แต่ไวน์ขาวขวดแรกที่เขาทำขึ้นเองก็หายไปด้วยเช่นกัน ถึงแม้ว่าเขาจะต้องสูญเสียสิ่งต่าง ๆ มากมาย  แต่ความจริงแล้วครั้งนี้เขาได้รับของสองสิ่งจากกล่องจักรวาล สิ่งหนึ่งก็คือข้อมูลที่ถูกถ่ายบันทึกไว้ในเมมโมรี่การ์ด และของอีกสิ่งก็คือกล่องถ่ายรูปซึ่งเป็นสื่อกลางในการเปิดข้อมูลดังกล่าว แค่นี้เขาก็พอใจมากแล้ว หลังจากที่เขาเก็บกล้องถายรูปไว้ในวงแหวนมิติแล้ว ฮวงเฟิงก็ทำการเคลื่อนย้ายกล่องจักรวาล เขาต้องการหาสิ่งอื่น ๆ มาเพิ่มเติมพื้นที่ว่างในทุก ๆ ครั้งที่เขาได้สิ่งไปมาจากกล่อง เขาก็จำเป็นต้องหาสิ่งอื่นใส่ลงไปแทน  เขาจะต้องเติมเต็มกล่องจักรวาลอยู่ตลอดเวลา ไม่อาจปล่อยให้มีพื้นที่ว่างได้ และนั่นก็ส่งผลให้เขามีโอกาสเลือกมากขึ้น เพียงแต่ว่าครั้งงนนี้เขาไม่สามารถเปิดกล่องจักรวาลได้ ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน มันก็เหมือนอย่างเช่นทุกครั้ง ฮวงเฟิงเริ่มจะคุ้นชินกับมันมากขึ้น ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปในทันที

"หรือว่ามันอาจจะเป็นเพราะกล่องจักรวาลได้เพิ่มระดับขึ้นอีกขั้นแล้ว?" ฮวงเฟิงรู้สึกตื่นเต้นอยู่ในใจ  เนื่องจากรู้อยู่แล้วว่ามันสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไปไม่ต่างไปจากครั้งก่อน ไม่ว่าฮวงเฟิงจะใช้วิธีใดก็ไม่สามารถเปิดฝากล่องจักรวาลได้  ครั้งนี้เขารู้สึกเป็นวิตกอยู่นาน แต่ความจริงก็ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเขาไม่จำเป็นต้องวิตกกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลย กล่องวิญญาณยังคงสามารถใช้ได้อยู่ ถึงแม้ว่ามันระดับของมันจะเพิ่มขึ้นก็ตาม เนื่องจากการยกระดับของกล่องจักรวาลนั้น จะส่งผลต่อภาระกิจที่เพิ่มมากขึ้นด้วย ถึงแม้ว่าฮวงเฟิงจะยังไม่รู้ว่าครั้งเขาต้องพบเจอกับอะไรบ้างก็ตาม แต่เขาก็ยังหวังว่าเขาสามารถยกระดับได้ขึ้นอีกครั้ง

ในที่สุดครั้งนี้กล่องจักรวาลก็ได้ยกระดับขึ้นอีก จะมีสิ่งอื่นใดที่ทำให้ฮวงเฟิงรู้สึกปลื้มปีติได้มากไม่กว่านี้อีก?" ฮวงยังคงพยายามอยู่อีกสอง สามครั้งแต่เขาก็ยังไม่สามารถเปิดฝากล่องจักรวาลได้ ดังนั้นตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาทำได้นั่นก็คือรอให้กล่องจักรวาลยกระดับขึ้นเอง  แล้วดูว่ามันจะทำให้เขาประหลาดใจอีกหรือไม่ หลังจากที่ฮวงเฟิงยุ่งอยู่กับพยายามเปิดฝ่ากล่องจักรวาลอยู่นาน เนื่องจากการยกระดับขึ้นของกล่อง ฮวงเฟิงซิ่งยังคงอารมณ์นี้ แน่นอนว่าหากไม่มีเหตุกการณ์ที่เกิดขึ้นกับไป๋เสี่ยวโหรวแล้วละก็มันจะทำให้เขาอารมณ์ดีมากกว่านี้

ฮวงเฟิงสามารถนอนหลับฝันดี หากแต่มีใครบางคนที่ไม่อาจข่มตาหลับลงได้  และไป๋เสี่ยวโหรวผู้ซึ่งพักอยู่ห้องถัดจากห้องฮวงเฟิงก็เป็นหนึ่งในนั้น  ถึงแม้ว่าระหว่างเธอกับเขาจะมีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในห้องน้ำก่อนหน้าที่จะออกไปฏิบัติภารกิจด้วยกัน แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอต้องลืมเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้า ในทางตรงข้ามมันกลับฝังลึกลงไปในก้นบึ้งของใจเธอ