USB:บทที่ 414 สอบสวน (2)

นั่นสิ ลูกชายฉันจะรอดไหมนี่? ถงเฉียนจุนถามตัวเองอยู่ในใจ

ลูกชายเขามักทำให้ผู้คนขุ่นเคือง แต่ตอนนี้เมื่อไม่เขาคอยปกป้องแล้ว คนเหล่านั้นก็จะหาทางแก้แค้นอย่างแน่นอน ครั้งก่อนที่ลูกชายเขามาหา ก็มาร้องไห้เกี่ยวกับเรื่องนี้

ถงเฉียนจุนได้ทิ้งสมบัติให้ลูกชายไว้หลายอย่าง ทั้งเงินสด วัตถุโบราณมีค่า ฯลฯ ซึ่งมากเกินพอ สามารถนำมาใช้จ่ายกับชีวิตที่เหลืออยู่ได้สบายๆ  แต่กับคนที่ลูกชายเขาสร้างความแค้นเคืองให้ แม้คนเหล่านั้นจะต้องการแก้แค้น มากสุดก็แค่ทำร้ายร่างกาย ไม่ถึงกับทำให้ถึงตาย

แต่เมื่อในรายชื่อคู่อริของลูกชายเขา รวมชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้านี้ด้วย เรื่องก็จะต่างออกไป คนที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นคนของสภาความมั่นคงแห่งชาติที่มี "ใบอนุญาตฆ่า" เมื่อถึงเวลานั้น การหาข้ออ้างที่จะฆ่าลูกชายเขาก็ไม่มีมากไปกว่าแค่การเขียนรายงานส่ง มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรที่จะจัดการ

“อย่านะ ทำอย่างนั้นไม่ได้!” ใบหน้าของถงเฉียนจุนเต็มไปด้วยความโกรธและกังวลตอนที่แผดเสียงใส่ฮวงเฟิงหากมีตำรวจนายอื่นอยู่ที่นี่ นายตำรวจคงจะกล่าวหาฮวงเฟิงว่าก้าวล่วงอำนาจตำรวจ แต่น่าเสียดายที่ตำรวจทุกนายถูกฮวงเฟิงไล่ออกไป และไม่มีแม้แต่โทรทัศน์วงจรปิด

“ทำอย่างนั้นไม่ได้งั้นเหรอ” ลูกชายคุณสั่งให้คนอื่นตัดแขนตัดขาผม หรือกระทั่งฆ่าผม แล้วผมจะแก้แค้นเขาไม่ได้งั้นเหรอ โอ๊ย มียังงี้ในโลกด้วย! "ฮวงเฟิงกล่าวด้วยสีหน้าราบเรียบ  สิ่งที่เขาต้องการคือความวิตกกังวลของถงเฉียนจุน ตัวเขาเองจึงดูสงบเยือกเย็น

“ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับลูกชายฉัน เมื่อฉันได้ออกไป ฉันจะไม่ปล่อยแกไว้แน่นอน!” ถงเฉียนจุนขู่ ถงเฉียนเป็นจุดอ่อนของเขา เขามีลูกชายเพียงคนเดียว เขาจึงรู้สึกเจ็บปวดมาก เขาไม่อยากให้ลูกเดือดร้อน

"ออกไปงั้นเหรอ?" ตอนนี้คุณออกไปได้ไหมล่ะ?" หน้าของฮวงเฟิงแสดงความเยาะเย้ย "โอ้ คุณรอให้คนที่หนุนหลังคุณอยู่พาออกไปงั้นสิ?"

ถงเฉียนจุนไม่ได้เอ่ยคำใด สายตาเขาจ้องแน่นิ่งไปยังฮวงเฟิง

“อย่ามองผมแบบนั้นสิ คุณมีคนหนุนหลังอยู่ ทุกคนเขาก็รู้กันหมด ไม่เช่นนั้นลูกพ่อค้าอย่างคุณจะถูกเรียกว่านายน้อยอันดับหนึ่งของเมืองชิงได้อย่างไร เห็นได้ชัดว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ถึงแม้ว่าจะมีคนหนุนหลังคุณอยู่ พวกเขาคงไม่สามารถช่วยคุณได้ในตอนนี้" ฮวงเฟิงกล่าว

“งงงั้นเหรอ?” งั้นผมจะบอกให้! สมุดบัญชีที่คุณพูดถึงตอนแรกน่ะ ผมได้มันมาแล้ว จึงเป็นไปไม่ได้หรอกที่พวกคนในสมุดบัญชีจะช่วยคุณได้ในตอนนี้ ฮวงเฟิงพูดกับถงเฉียนจุนต่อ

เมื่อเห็นสีหน้าของถงเฉียนจุนเปลี่ยนไปหน่อยหนึ่ง ฮวงเฟิงก็หัวเราะและพูดว่า: "แหม คุณอาจคิดนะว่า นั่นแค่เป็นเพียงคนกลุ่มเดียวเท่านั้น คุณยังคงมีคนหนุนหลังอยู่ แต่น่าเสียดายนะ สมุดบัญชีที่คุณทิ้งไว้ให้ลูกชาย มันก็ตกอยู่ในมือผมอีกละ ผมน่ะไปยังวิลล่าที่ซ่อนของคุณด้วยนะ และจับลูกชายคุณไว้ ใช่แล้วล่ะ ตอนนั้นมีคนอื่นอยู่กับลูกชายคุณด้วย คนพวกนั้นได้รับคำสั่งให้หาสมุดบัญชี ถ้าไม่เป็นเพราะผม ลูกชายคุณคงตายไปแล้ว!"

ที่สุด ถงเฉียนจุนก็หน้าถอดสี ก่อนหน้านี้ตอนที่ฮวงเฟิงพูดว่าถงเฉียนอยู่ในกำมือเขา ถงเฉียนจุนก็กำลังเดาว่าที่ๆ ไหนที่ฮวงเฟิงจับตัวลูกชายเขาไว้ ถ้าเป็นที่วิลล่านั่นล่ะก็ ต้องแย่แน่ๆ

และเมื่อฮวงเฟิงบอกว่ายังมีคนอื่นอยู่กับถงเฉียนด้วย คนพวกนั้นคุกคามชีวิตของถงเฉียน เขาก็สามารถคาดเดาได้คร่าวๆ แล้วว่าคนเหล่านั้นเป็นใคร

“ผมว่า คุณน่าจะเดาอะไรบางอย่างได้แล้วนะ เพราะงั้นผมว่าคุณอย่าสร้างวิมานในอากาศเลย ตอนนี้มีคนมากมายที่ต้องการคร่าชีวิตลูกชายคุณ และผมก็เป็นแค่หนึ่งในนั้น!”

ฮวงเฟิงพูดว่าเขาต้องการชีวิตของถงเฉียน ทำให้ถงเฉียนจุนรู้สึกโกรธมาก แต่เขาก็รู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก เพราะเขาไม่สามารถหยุดมันได้

“แน่ล่ะ ถึงแม้คุณจะให้ความร่วมมือ คุณก็ไม่รอดคุกหรอก แต่กลุ่มคนที่หนุนหลังคุณก็จะถูกจับเหมือนกัน และจำนวนคนที่ต้องการเล่นงานลูกชายคุณก็จะลดลง สำหรับผม เมื่อสะสางคดีนี้ได้ ผมก็ไม่โดนหัวหน้าเฉ่ง และเมื่อผมมีความสุข ผมก็จะไม่สนใจลูกชายคุณอีกต่อไป" ฮวงเฟิงบอกสิ่งที่เขาคิดออกไป

ถงเฉียนจุนไม่ได้ให้คำตอบฮวงเฟิงในทันที เขาได้แต่นั่งเงียบคนเดียว ฮวงเฟิงก็ไม่ไปรบกวนเขา ฮวงเฟิงเพียงแค่ยืนอยู่ในห้องสอบสวนและมองไปยังถงเฉียนจุนผู้ที่แต่ก่อนเคยมีบารมีมากมาย

ถงเฉียนจุนกำลังชั่งใจถึงข้อดีข้อเสีย กระทั่งถึงตอนนี้ เขาก็ไม่ได้เริ่มที่จะฟื้นฟูสภาพหลายอย่าง นั่นเป็นเพราะยังคงฝันเฟื่องว่าที่คนหนุนหลังเขาจะช่วยเขาออกมาได้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความเป็นไปได้นี้จะไม่สูงนัก เพราะข้อมูลของสมุดบัญชีทั้งสองได้รั่วไหลไปแล้ว และอยู่ในมือของตำรวจ

และหากคนพวกนั้นไม่รู้ว่าตำรวจได้สมุดบัญชีนี้มายังไง และคิดว่าเขาเป็นคนส่งมอบให้ คนเหล่านั้นก็จะคิดต่อได้ว่าอะไรจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาต่อไป

ตัวเขาเองอาจจะตาย แต่เขาไม่ต้องการให้ลูกชายของเขามามีส่วนเกี่ยวข้อง ยิ่งไปกว่านั้นคนจากสภาความมั่นคงแห่งชาติได้ก้าวเข้ามาดูแลคดี ซึ่งจะไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านไปง่ายๆ แม้ว่าคนที่หนุนหลังเขาต้องการช่วยเขา แต่คนพวกนั้นก็ไม่สามารถทำอะไรได้

หลังจากนั่งคิดใตร่ตรอง ถงเฉียนจุนก็รู้สึกว่าเขาไม่มีหวังที่จะได้ออกจากที่นี่ ตอนนี้เขาทำได้เพียงพยายามปกป้องลูกชาย และไม่ให้ลูกชายตกเป็นเป้าของชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่ใช่คนใจดี และขาของลูกชายที่หักก็เกิดจากน้ำมือของคู่อริ

"ผมจะให้ความร่วมมือกับคุณ!" ถงเฉียนจุนตัดสินใจ เงยหน้าขึ้นพูดกับฮวงเฟิง

“ตัดสินใจแล้วใช่ไหม? นั่นยังไม่พอหรอกนะ”ฮวงเฟิงถอนใจด้วยความโล่งอก เขารู้ว่าถ้ามีคนอยู่ด้วย พวกเขาคงไม่เห็นด้วยแน่ที่จะใช้วิธีขู่เอาชีวิตของถงเฉียน แต่ฮวงเฟิงรู้ว่าถงเฉียนคือจุดอ่อนของถงเฉียนจุน

"ผมคิดถ้วนถี่ละ ผมจะบอกทุกสิ่งที่ผมรู้ แต่คุณต้องรับรองความปลอดภัยให้ลูกชายผม และต้องไม่ไปยุ่งกับเขาอีก!" ถงเฉียนจุนยื่นข้อแม้