นางตายก็เพราะเจ้า
เจ้าฆ่านาง !
ความเร็วของจี้เทียนซิงรวดเร็วดังพายุคลั่ง
ร่างพุ่งทะยานเข้าหาจี้หลิงในชั่วพริบตา
เขาชกออกไปด้วยพลังปราณสีทองที่ฉาบเคลือบไว้ทั่วกำปั้นจนเกิดเสียงแหลมกรีดกรายบนอากาศและถึงใบหน้าของจี้หลิงทันที
ฟุ่บ
!
จี้หลิงปฏิกิริยารวดเร็วและก้าวถอยหลังพลางกระโดดออกจากศาลาทันที
เขารอดพ้นจากการโจมตีอันดุดันของจี้เทียนซิงไปได้
และกระโดดขึ้นไปนั่งบนต้นไม้ด้วยรอยยิ้ม “จี้เทียนซิง
เจ้าเอาชนะข้าไม่ได้หรอก”
“ทั้งก่อนหน้า ปัจจุบันและในอนาคต
เจ้าจะต้องถูกข้าเหยียบย่ำเอาเปรียบอยู่ร่ำไป !
ข้าจะทำให้เจ้าได้รู้สำนึกว่าอะไรคือความสิ้นหวัง !”
“เพ้อเจ้อ
! ไปตายซะ
!”
จี้เทียนซิงร่ำร้องด้วยความโกรธและทะยานเข้าหาจี้หลิงอีกครั้ง
เส้นทางในบริเวณนี้เต็มไปด้วยต้นไม้เรียงรายจนค่อนข้างแคบและเป็นการยากที่จี้หลิงจะหลบรอดจากการโจมตีของจี้เทียนซิงได้
“หัตถ์หูเยวี่ย !” [虎跃掌 พยัคฆ์ทะยาน]
จี้หลิงโคจรพลังปราณด้วยจิตวิญญาณอันแข็งแกร่งและปรากฏเพลงฝ่ามืออันดุเดือดรุนแรงขึ้น
“เปรี้ยง ! เปรี้ยง ! เปรี้ยง !”
ในชั่วพริบตาเดียวหมัดและฝ่ามือของชายหนุ่มทั้งสองปะทะหักหาญกันหลายต่อหลายครั้งและระเบิดเป็นเสียงทุ้มดังสนั่น
ถึงแม้ว่าจี้หลิงจะมีพลังยุทธ์ในขอบเขตปราณแท้ขั้นที่
7 แต่มันก็ยังไม่แข็งแกร่งและหนาแน่นเทียบเท่าจี้เทียนซิง
เขาถูกกระแทกถอยกลับไปถึง 5 ก้าว
โดยมิรั้งรอให้อีกฝ่ายได้ยืนหยัดได้อย่างมั่นคง
จี้เทียนซิงก็ทะยานเข้าใส่อีกคำรบพร้อมกับควงหมัดเข้าหา
“พลั่ก พลั่ก ตูม ! ”
เพียงชั่วอึดใจเดียว
จี้หลิงต้องโบกฝ่ามือออกไปป้องกันถึงสามหมัด แต่ก็มีหนึ่งหมัดของจี้เทียนซิงที่ลอดผ่านไปได้จนกระแทกเข้าใส่หน้าอก
จี้หลิงต้องถอยถลาไปอีกห้าก้าว
ใบหน้ากลายเป็นซีดเซียวและสำลักโลหิตคำโตออกมา
“จี้หลิง ! ดูกันซิว่าใครจะสิ้นหวังมากกว่ากัน
!” จี้เทียนซิงแผ่ซ่านเจตนาฆ่าฟัน
คำรามกึกก้องและพุ่งเข้าใส่จี้หลิงอีกครั้ง
ใบหน้าของจี้หลิงดูมืดมนและใช้หัตถ์หูเยวี่ยออกมาต้านการโจมตีของอีกฝ่ายอย่างทุลักทุเล
การต่อสู้ของทั้งสองดุเดือดรุนแรงในป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้ เงาร่างสองสายขยับวูบวาบ
ซ้ายทีขวาทีอย่างพร่างพราวตลอดเวลา
“พลั่ก
พลั่ก ….!”
ทุกครั้งที่หมัดและฝ่ามือของทั้งสองตกกระทบกันก็จะเกิดเสียงระเบิดอย่างรุนแรงจนทำลายสภาพแวดล้อมรอบๆจนมีสภาพไม่น่าดู
ในช่วงเวลาสั้นๆทั้งสองก็รบกันมามากกว่า
20 กระบวนท่าแล้ว
จี้เทียนซิงที่มีพลังในขอบเขตปราณแท้ขั้น
6 กลับเป็นฝ่ายมีชัยเหนือจี้หลิง
ทำให้สีหน้าของจี้หลิงซีดขาวลงเรื่อยๆและมีเหงื่อเย็นไหลเต็มหน้าผาก
ในขณะนั้นเอง
มีเงาร่างอรชรสายหนึ่งวิ่งมาแต่ไกล
นางก็คือจี้เค่อที่รีบมาตามนัดหมายกับจี้เทียนซิงนั่นเอง
เมื่อนางมาถึงก็เห็นจี้เทียนซิงกับจี้หลิงกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด
สีหน้าของนางเปลี่ยนไปทันทีและมุ่นคิ้วเป็นปม "นี่มันเกิดอะไรขึ้น ?"
“พี่ใหญ่เทียนซิงนัดข้ามาพบที่นี่มิใช่หรือ ? แล้วท่านอามาได้อย่างไร
นั่นพวกเขากำลังสู้กัน ?”
จี้เค่อกระซิบกระซาบกับตัวเองอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็รีบวิ่งไปหาจี้เทียนซิงและตะโกนอย่างกระวนกระวายว่า “พี่ใหญ่เทียนซิง ท่านอาจี้หลิง พวกท่านหยุดสู้กันก่อน !”
“ไม่ว่าพวกท่านจะมีความแค้นอันใดต่อกันแต่ตอนนี้พวกเราอยู่ในพื้นที่ของนิกาย พวกท่านจะถูกลงโทษตามกฎเอานะ !”
จี้เทียนซิงและจี้หลิงต่างก็ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของจี้เค่อ พวกเขาทั้งสองเปลี่ยนสีหน้าในทันที
นัยน์ตาของจี้หลิงฉายแววเย้ยหยันและเย่อหยิ่งราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในแผนการของเขาทั้งหมด
จี้เทียนซิงหยุดมือและหันไปมองจี้เค่อพลางถามด้วยใบหน้างุนงง
“เค่อเค่อ เจ้ามาทำอะไรที่นี่ ?!”
จี้เค่อตะลึงงันและถามด้วยความสับสนว่า
“พี่ใหญ่เทียนซิง มิใช่ว่าท่านส่งจดหมายนัดข้ามาพบที่นี่หรอกหรือ
? ท่านบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับข้า....
ดังนั้นข้าก็เลยรีบมานี่ไง”
จี้เทียนซิงขมวดคิ้วและตระหนักว่าสถานการณ์เริ่มไม่เข้าท่าแล้วพลางตะโกนออกมา
“ไม่ใช่นะเค่อเค่อ ! ข้าไม่ได้ส่งจดหมายอะไรหาเจ้า
เจ้าถูกหลอกแล้ว !”
จี้เค่อมองอย่างงุนงง
หลังจากคิดชั่วขณะหนึ่งก็คาดเดาได้ เป็นฝีมือของท่านอาจี้หลิงของนางเอง !
อย่างไรก็ตามในขณะที่จี้เทียนซิงกำลังเทความสนใจไปทางจี้เค่อ
จี้หลิงก็ฉวยโอกาสชักกระบี่อ่อนที่พันรอบเอวออกมาและปะทุพลังปราณออกมาเสือกแทงไปที่หน้าอกของจี้เทียนซิงดุจสายฟ้าฟาด
“จี้เทียนซิง เจอกันชาติหน้า !”
จี้เค่อที่เพิ่งหันไปมองจี้หลิงก็เห็นภาพนี้ทันที นางได้เห็นท่านอาของนางชักกระบี่อ่อนกำลังจะจ้วงแทงเข้าที่ช่วงอกด้านหลังของจี้เทียนซิง
“พี่ใหญ่เทียนซิง ระวัง !” ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้
นางอุทานและกระตุ้นเตือนจี้เทียนซิงอย่างร้อนรน
อย่างไรก็ตามกว่าจี้เทียนซิงจะหันหลังกลับไปป้องกันก็พบว่ามันสายเกินกว่าจะหลบเสียแล้ว ในเสี้ยววินาทีนั้นเอง
จี้เค่อที่ไร้ซึ่งความลังเลแม้แต่น้อยกลับพุ่งทะยานสุดชีวิตเข้าไปบังหน้าจี้เทียนซิงและปิดกั้นวิถีกระบี่ด้วยร่างกายของนางเอง
!
“ฉึก ! ”
คมกระบี่เจาะทะลุอาภรณ์สีสันของดรุณีน้อย
เสียงแทงทะลุเนื้อหนังเสียดแก้วหูดังขึ้นและมีโลหิตแดงฉาดฉีดพุ่งออกมา
จี้เค่อหันหลังให้กับจี้เทียนซิงและกระบี่อ่อนสีดำก็แทงเข้าที่ไหล่ขวาของนางจนปลายกระบี่ทะลุมาโผล่ที่ด้านหลัง
โลหิตสีแดงสดไหลทะลักฉีดพุ่งจากบาดแผล
ย้อมอาภรณ์ด้านหลังของนางจนกลายเป็นสีแดงเถือก
จี้เทียนซิงคาดไม่ถึงว่าจี้หลิงจะชั่วช้าสามานย์ถึงขั้นนี้ ลอบกัดด้วยกระบี่อ่อนที่ซุกไว้รอบเอว
เขาคิดไม่ถึงเลยด้วยซ้ำว่าความลังเลเพียงเล็กน้อยของตนกลับทำให้จี้เค่อต้องมาเสี่ยงชีวิตแทน
!
เสียงของมวลโทสะที่ปริแตกดังขึ้นในหัว หัวใจบีบรัดหลายคำรบและเจ็บปวดราวกับมีเหล็กในต่อย
“เค่อเค่อ !”
จี้เทียนซิงร่ำร้องเสียงหลงและพุ่งตัวออกไปหมายจะช่วยชีวิตนาง
แต่จี้หลิงที่อยู่ใกล้ย่อมมีปฏิกิริยาที่ฉับไวกว่า
เขาถอนกระบี่ที่เสียบคาออกจากไหล่ขวาของนางอย่างไร้ความปราณีและรั้งตัวนางเข้าหาพลางเอากระบี่พาดที่ลำคอขาวพ่องและตะโกนออกมา
“จี้เทียนซิง
ขืนเข้ามาอีกก้าวข้าจะจบชีวิตนางเดี๋ยวนี้ !”
จี้เค่อหน้าซีดดุจกระดาษขาว
หอบหายใจถี่รัวและไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะต้านทาน
จี้เทียนซิงชะงักฝีเท้าในฉับพลัน
เขากังวลความปลอดภัยของนางมากและไม่กล้าขยับเขยื้อนเข้าไปใกล้อีก
จากนั้นก็ถอยหลังออกห่างไปห้าเมตร ดวงตาทั้งคู่มีเส้นเลือดฝอยปรากฏให้เห็น
เขาสูดลมหายใจเข้าลึกและคำรามด้วยโทสะที่เปี่ยมล้น
“เจ้ามันเลวยิ่งกว่าเดรัจฉาน !
เค่อเค่อเป็นหลานในไส้ของเจ้า ! นางห่วงเจ้ามากแต่เจ้ากลับกล้าทำร้ายนางแถมยังจับนางเป็นตัวประกัน
!”
จี้หลิงเลียริมฝีปากและยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยันพลางกล่าวว่า
“จี้เทียนซิง เจ้ามันไร้เดียงสานัก ! เกิดในตระกูลราชวงศ์ไม่เคยมีคำว่าครอบครัว
!”
“จี้เค่อกำลังจะตายวันนี้ก็เพราะเจ้าเป็นต้นเหตุ
นางจะตายก็เพราะปกป้องเจ้า!”
คำพูดอันแล้งซึ่งน้ำใจของอาแท้ๆทำให้จี้เค่อตะลึงงัน
จากนั้นจี้หลิงก็ทุบไปที่หลังคอจนทำให้นางหมดสติและเดินถอยหลังไปหลายสิบก้าวจนมาถึงสุดทาง
ซึ่งเบื้องหลังเป็นหน้าผา !
ยอดเขากระบี่หยกเป็นเขาสูงชันและเหยียดตรง หากมองจากตีนเขาจะเห็นว่ามันเป็นเหมือนกระบี่ยักษ์ที่ตั้งตะหง่านจากพื้นดินสู่ท้องฟ้า หน้าผามีความลึกมากกว่าหนึ่งกิโลเมตรและก้นผาเป็นป่าทึบ
จี้เทียนซิงเดินเข้าหาจี้หลิงทีละก้าวแต่พยายามเว้นระยะห่างไว้
เมื่อเห็นภาพนี้เขาก็คำรามอย่างเกรี้ยวกราด “จี้หลิง
! เจ้าคิดจะทำบ้าอะไร ?"
“เจ้าปล่อยเค่อเค่อไปซะ ! ข้ารับปากว่าวันนี้จะไม่ฆ่าเจ้า !”
จี้หลิงแสยะยิ้มพลางกล่าวด้วยเสียงเย็น
“โฮ่ ? เจ้าจะไว้ชีวิตข้า ? ฟังดูดีนะ แต่.... ข้าอยากจะฆ่าเจ้าทั้งคู่
!”
“เจ้ามันบื้อนัก
ไม่งั้นข้าจะต้องวางแผนให้พวกเจ้ามาที่นี่พร้อมกันเพื่ออะไรเล่า !?”
“เจ้าว่าอะไรนะ !?”
จี้เทียนซิงร้องเสียงหลงด้วยความตระหนก
จากนั้นก็พวยพุ่งจิตสังหารอันรุนแรงออกมาทันที “เค่อเค่อเป็นผู้บริสุทธิ์
นางไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเจ้าก็ยังคิดจะฆ่านาง ?!”
ใบหน้าของจี้หลิงกลายเป็นโหดเหี้ยมอำมหิต
เขาแสยะยิ้มและกล่าวเสียงเย็นว่า “นางตายก็เพราะรู้จักเจ้า เจ้าเป็นคนฆ่านาง จี้เทียนซิง !”
หลังจากสิ้นเสียง
จี้หลิงก็ผลักร่างไร้สติอันบอบบางของจี้เค่อลงสู่หน้าผาสูงชันทันที
Copyright © 2025 xxxxx.com, All Right Reserved