ท้าประลองหยุนเหยา

?

เฉินซู่ทำได้เพียงพยายามต่อต้านการจู่โจมของพลังกระบี่จากกระบวนท่าคมมีดขนนกพันเล่มจึงไม่เห็นการเคลื่อนไหวของจี้เทียนซิง

ดังนั้นมันจึงไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายลอบใช้กระบี่หรือไม่

แต่สามัญสำนึกบอกแก่มันว่า

หากจี้เทียนซิงสามารถสำแดงเพลงกระบี่ที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้

มีวิธีเดียวคือต้องใช้กระบี่

เมื่อได้เฉินซู่ทำหน้าตาเหรอหราและซีดเป็นไก่ต้ม

ในที่สุดอาวุโสผู้ควบคุมการประลองก็อดไม่ได้ที่จะต้องพูดแทรก

“เฉินซู่ ! เพลงกระบี่ใช่ว่าต้องใช้กระบี่เสมอไป

!”

น้ำเสียงของเย่หงดังกังวานเหมือนเป็นเครื่องเตือนสติให้เฉินซู่ตื่นจากภวังค์

เฉินซู่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นและได้เข้าใจในสิ่งที่ตนเองยังไม่ชัดเจนจากคำพูดของเย่หง

เมื่อมันจ้องมองจี้เทียนซิงอีกครั้ง

โทสะที่เคยคุกรุ่นก็ลดทอนลงเหลือเพียงความร้อนรนและความสับสนวุ่นวาย

เห็นได้ชัดว่ามันเพิ่งจะทำตัวเองให้ขายหน้าต่อหน้าเหล่าศิษย์และผู้อาวุโสทั้งหมด

จี้เทียนซิงขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางถามอย่างเฉยเมยว่า

“เฉินซู่

ยังไม่คิดลงมืออีกหรือ ? อย่ามัวเสียเวลาอยู่เลย”

ทันใดนั้นเฉินซู่ก็ฟื้นสติกลับมา

นัยน์ตาของมันจ้องมองจี้เทียนซิงด้วยความโกรธกริ้ว

“ฮึ่ม ! ศิษย์น้องจี้

เจ้ามันบ้าไปแล้ว รับกระบวนท่า !”

มันตะโกนอย่างเยือกเย็น

ร่างกายกลายเป็นริ้วลำแสงสีฟ้าที่พุ่งเข้าจู่โจมจี้เทียนซิงอย่างรวดเร็ว

“มังกรทรราชย์ฟาดฟันสวรรค์ !”

ในขณะนั้นเฉินซู่ระเบิดพลังปราณสีฟ้าอันพร่างพราวออกมา

คนทั้งร่างเปลี่ยนเป็นกระบี่ยักษ์สีฟ้า

มันทะยานขึ้นฟ้าด้วยความสูงกว่าสิบเมตรและระเบิดพลังชีวิตทั้งปวงออกมา

จากนั้นดิ่งจากฟ้าเข้าหาจี้เทียนซิง

นี่เคล็ดวิชามังกรทรราชย์ฟาดฟันสวรรค์

มันมิใช่เป็นเพียงแค่วิชากระบี่คู่กายของเฉินซู่เท่านั้น

แต่เขายังใช้ร่างตัวเองแทนกระบี่อีกด้วย !

เหล่าศิษย์จำนวนมากที่ได้เห็นกระบวนท่านี้ของเฉินซู่ล้วนเผยสีหน้าตกใจออกมา

ตามมาด้วยเสียงอุทานอย่างไม่น่าเชื่อ

“โอ้ววว

สวรรค์ ! ศิษย์พี่เฉินฝึกฝนกระบวนท่านี้สำเร็จแล้วจริงๆ ?”

“นี่เป็นกระบวนท่าสุดท้ายของเพลงกระบี่มังกรสวรรค์

เขาเปลี่ยนตัวเองเป็นกระบี่เลยหรือ ?”

“อัจฉริยะ ! ศิษย์พี่เฉินสมแล้วที่เป็นอัจฉริยะอันดับต้นๆของนิกาย

เต๋ากระบี่ของเขานั้นน่าทึ่งยิ่งนัก !”

ไม่ได้มีเพียงแค่เหล่าศิษย์เท่านั้น

แต่ยังรวมถึงผู้อาวุโสและผู้ดูแลอีกหลายคนที่พยักหน้าเผยรอยยิ้มอย่างชื่นชมยินดี

เมื่อได้เห็นคนกระบี่แสงสีฟ้าอันยิ่งใหญ่ที่กำลังแหวกอากาศเข้าหาจี้เทียนซิงนี้

พวกเขาทั้งหมดก็อยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะต้านรับอย่างไร

ทว่า

แม้จะอยู่ในช่วงเวลาคับขันเยี่ยงนี้ จี้เทียนซิงก็ยังคงสงบเยือกเย็น

คนกระตุ้นตัวอ่อนกระบี่ให้ตื่นจากการหลับไหล

โผบินออกจากร่างกายและกลายเป็นกระบี่ยักษ์สีทองเข้มเล่มหนึ่ง

“ฟุ่บ !”

กระบี่ยักษ์สีทองจากตัวอ่อนกระบี่เติบโตขึ้นถึงสี่เมตร

มันเปล่งประกายระยิบระยับไปด้วยเปลวเพลิงสีแดงจากฟากฟ้า

เปลวเพลิงสีแดงส่ายไปส่ายมาทำให้กระบี่ยักษ์เล่มนี้ดูราวกับมังกรเพลิง

"ไปเลย !"

จี้เทียนซิงแค่นเสียงเย็นพลันผลักกระบี่ยักษ์ไปข้างหน้าด้วยสองมือ

จากนั้นจัดการมันให้มุ่งหน้าเข้าปะทะกับกระบี่ยักษ์สีฟ้าที่อยู่กลางอากาศ

ผ่านไปครู่เดียวมังกรเพลิงก็ได้พุ่งชนเข้าใส่กระบี่ยักษ์สีฟ้า

ตามมาด้วยเสียงระเบิดกัมปนาทดังกึกก้องไปทั่ว

“บรึ้มมมม !!”

เสียงดังกระจายไปทั่วภูเขาและจัตุรัสก็สั่นสะเทือน

กระบี่ยักษ์สีฟ้าถูกทำลายและแตกเป็นเสี่ยงๆ

ตามมาด้วยสะเก็ดแสงสีฟ้าอันพร่างพราวเต็มท้องฟ้าอย่างน่าประทับใจ

ตัวอ่อนกระบี่ของจี้เทียนซิงนั้นกลับยังคงลุกโหมไปด้วยเปลวเพลิงสีแดงฉาดอันท้วมท้น

ในเวลานี้เองทั่วทั้งเวทีกลับกลายเป็นทะเลเพลิงจนไม่อาจมองเห็นภาพที่อยู่ข้างในได้

คลื่นทะเลเพลิงอันบ้าคลั่งทำให้เกิดกองไฟที่โหมกระหน่ำอย่างรุนแรง

แต่โชคยังดีที่มันถูกสกัดเอาไว้ด้วยม่านปราการของข่ายปราณที่เย่หงวางทิ้งไว้

ถึงกระนั้นเหล่าศิษย์ที่อยู่ใกล้เวทีล้วนรู้สึกได้ถึงอุณหภูมิที่สูงยิ่ง

ตามมาด้วยคลื่นลมร้อนที่น่าเกรงขาม

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะคิดด้วยความสยดสยองว่า

ถ้าหากตนเองเป็นผู้ที่อยู่ในเวทีนั้น

มิใช่ว่าป่านนี้คงถูกคลอกตายเป็นเถ้าถ่านด้วยเปลวเพลิงสีแดงอันร้อนแรงนี้หรอกหรือ ?”

ฮ่าวเมิ่งยืนกอดอกอยู่ท่ามกลางฝูงชน

สีหน้าของมันเต็มไปด้วยความตกใจและอารมณ์อันซับซ้อน “จี้เทียนซิง

เจ้าหมอนี่เปลี่ยนแปลงไปอย่างน่าเกรงขามจริงๆ !”

“เฉินซู่นับว่าคำนวณผิดพลาดยิ่งนัก

เดินตามเกมของจี้เทียนซิงโดยสมบูรณ์ ต่อให้จี้เทียนซิงรับปากว่าจะไม่ใช่ฝ่ามือเพลิงและกระบี่

แต่มันก็คาดไม่ถึงว่าแม้จะเหลือเพียงสองมือเปล่า

จี้เทียนซิงก็ยังสามารถใช้เพลงกระบี่อันน่าทึ่งออกมาได้ !”

ในจุดนี้นับว่าฮ่าวเมิ่งเข้าใจจี้เทียนซิงดีกว่าคนอื่น

เมื่อตอนที่เขาได้ร่วมมือกับอีกฝ่ายในการปิดล้อมถ้ำปีศาจ

ตอนนั้นเขาเคยเห็นจี้เทียนซิงแสดงฝีมือมาก่อนแล้ว

ดังนั้น

เมื่อยามที่จี้เทียนซิงสัญญากับเฉินซู่ว่าจะไม่ใช้ทั้งฝ่ามือและกระบี่

ฮ่าวเมิ่งก็คาดเดาถึงผลลัพธ์นี้ได้แล้ว

หลังจากนั้นไม่นานทะเลเพลิงที่ลุกโหมไปทั่วเวทีก็ค่อยๆมอดดับและสลายไป

ฟุ่บ

!

กระบี่ยักษ์สีทองย่อส่วนลงเหลือเพียงขนาดเท่านิ้วโป้งและบินกลับเข้าร่างของจี้เทียนซิง

ความหายนะกลับคืนสู่ความสงบและทัศนวิสัยของทุกคนกำลังมาชัดแจ้งอีกครั้ง

สายตาของทุกคนรวมกันไปที่กลางเวทีเพื่อค้นหาเงาร่างของจี้เทียนซิงและเฉินซู่

ภาพที่ทุกคนเห็นคือ

จี้เทียนซิงยังคงยืนอยู่กลางเวทีโดยไร้ซึ่งอันตราย

มีเพียงสีหน้าที่เริ่มซีดลงและลมหายใจที่เริ่มอ่อนล้าปั่นป่วน

ท้ายที่สุดแล้วเฉินซู่ในสภาพจนตรอกก็นับว่าน่ากลัวมิใช่น้อย

ไม่ว่าจะอย่างไรมันก็เป็นถึงผู้ฝึกยุทธ์ในขอบเขตปราณจิตขั้นที่เก้าและยังเป็นอันดับสองของนิกาย

ดังนั้นเพื่อรับมือกับกระบวนท่าที่รุนแรงที่สุดของอีกฝ่าย

จี้เทียนซิงก็จำเป็นที่จะต้องใช้ไพ่ที่แข็งแกร่งที่สุด.... ตัวอ่อนกระบี่ในสภาพกายหยาบ

อย่างน้อยๆเคล็ดวิชานี้ก็สูญกลืนพลังลมปราณของเขาไปถึงเจ็ดส่วน

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆแต่ก็จำเป็นต้องพักผ่อนอีกหลายวันเพื่อฟื้นฟูพลังกลับมา

จุดจบของเฉินซู่นั้นนับว่าน่าสังเวชยิ่ง

ร่างดำเป็นเถ้าถ่านนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น คนแค่นเสียงโอดโอยด้วยความเจ็บปวด

จมูก

ปากและศีรษะของมันมีควันพวยพุ่งออกมาอยู่ตลอดเวลาเหมือนเศษถ่านที่ยังไม่มอดดับ

ด้วยอาการบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้เห็นได้ชัดว่ามันสูญเสียความสามารถในการต่อสู้หมดสิ้น  แม้จะพยายามหลายครั้งก็ยังไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้

โชคดีที่มันเป็นยอดฝีมือระดับปราณจิตขั้นเก้าซึ่งความสามารถโดยรวมเทียบเท่ากับผู้ฝึกยุทธ์ระดับปราณโอสถขั้นต้น

ทำให้ไม่ถึงกับสิ้นใจตายด้วยพิษบาดแผล

หากเปลี่ยนเป็นผู้ฝึกยุทธ์ระดับปราณจิตทั่วไปที่รับพลังกระบี่อันรุนแรงเยี่ยงนี้

เกรงไม่ตายก็คงพิการ

เมื่อทุกคนได้เห็นรูปลักษณ์ที่ปรากฏขึ้นของเฉินซู่

พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้างด้วยความสยดสยองอย่างสุดซึ้ง

ศิษย์สาวกหลายร้อยคนมองจี้เทียนซิงด้วยแววตาที่เปลี่ยนไป

เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความริษยา

ไม่มีผู้ใดสามารถปักใจเชื่อได้ว่าอัจฉริยะอันดับสองของนิกายพันธมิตรสวรรค์อย่างเฉินซู่, ผู้ฝึกยุทธ์ในขอบเขตปราณจิตขั้นที่เก้าจะถูกสยบสิ้นด้วยสภาพที่น่าเวทนาเยี่ยงนี้

!

แม้แต่ผู้อาวุโสและผู้ดูแลทั้งหลายที่ได้เห็นก็ยังรู้สึกตกใจและตื่นตระหนกต่อผลลัพธ์นี้

อาวุโสเย่หงชะงักงันอย่างสะทกสะท้อนใจ

จากนั้นเมื่อได้สติกลับมาก็ประกาศผลด้วยเสียงอันดังว่า “การต่อสู้ครั้งที่สอง จี้เทียนซิงเป็นผู้ชนะ!”

“จี้เทียนซิงได้ขึ้นเป็นอันดับสองในรายชื่อขั้นสวรรค์

ส่วนเฉินซู่ตกลงไปอยู่ที่อันดับสาม !”

เมื่อเสียงอันดังของเย่หงแผ่กระจายไปทั่วจัตุรัส

เสียงอึกทึกก็ดังขึ้น

จี้เทียนซิงได้สร้างสถิติที่ยอดเยี่ยมและทำให้ทุกคนตกใจครั้งแล้วครั้งเล่า

เขาประลองชนะสามรอบติดต่อกันโดยมิได้หยุดพัก

ซึ่งทั้งสามรอบนี้ล้วนเป็นการเอาชนะอย่างใสสะอาด !

ตลอดประวัติศาสตร์หลายร้อยปีของนิกายพันธมิตรสวรรค์

ไม่เคยปรากฏอัจฉริยะที่เปี่ยมไปด้วยความสามารถเช่นนี้มาก่อน !

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือจี้เทียนซิงผู้นี้เพิ่งเข้ามาเป็นศิษย์ฝ่ายในได้ไม่ถึงสองเดือนด้วยซ้ำ

!

ความรวดเร็วในการไต่อันดับขั้นสวรรค์ของเขานั้นเหนือกว่าหยุนเหยาในปีเดียวกันอย่างทาบกันไม่ติด

!

ศิษย์สาวกนับไม่ถ้วนต่างก็ไม่อาจทำความเข้าใจได้

ชายหนุ่มที่น่ากลัวผู้นี้เป็นใครกันแน่ ?

ในขณะเดียวกัน

เย่หงก็โบกมือและส่งสัญญาณให้คนพาตัวเฉินซู่ไปรักษาอาการบาดเจ็บ

หลังจากที่เฉินซู่ถูกหามลงจากเวทีเรียบร้อยแล้ว

เย่หงก็เดินไปหาจี้เทียนซิงด้วยสีหน้าลังเล พลางกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “จี้เทียนซิง เจ้า..... ยังคิดจะท้าประลองอันดับต่อไปหรือไม่ ?”

น้ำเสียงของเย่หงเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดจริงจัง

อีกทั้งยังแฝงไว้ด้วยความคาดหวังอยู่บ้างเล็กน้อย

ท้ายที่สุดแล้ว

บัดนี้จี้เทียนซิงก็เป็นอันดับสองในรายชื่อขั้นสวรรค์

หากเขาต้องการท้าประลองต่อไป

เขาทำได้เพียงต้องท้าทายอันดับหนึ่งในรายชื่อขั้นสวรรค์  อัจฉริยะอันดับหนึ่งของอาณาจักรเทียนเฉิน

หยุนเหยา !

เงียบ

ความเงียบเข้าปกคลุมทั้งจัตุรัสจนแม้แต่เข็มตกก็ยังได้ยิน

ทุกคนเพ่งมองจี้เทียนซิงด้วยสองตาเบิกกว้างและตั้งตารอดูว่าชายหนุ่มผู้นี้จะเลือกอย่างไร

!

“หึๆ....”

ฉู่เทียนเซิงผู้นั่งอยู่บนบัลลังก์จ้องมองจี้เทียนซิงพลางหัวเราะในลำคอด้วยรอยยิ้ม

ส่วนหยุนเหยาก็มิได้มองจี้เทียนซิงแม้แต่น้อย

นางทอดสายตาคู่งามเหม่อมองไปยังทิวทัศน์ที่ห่างไกล

สีหน้าท่าทางและแววตาของนางเต็มไปด้วยความสงบเยือกเย็น

ดูเหมือนว่านางจะรู้คำตอบอยู่ก่อนแล้ว