ตอนที่ 311 - เกิดใหม่เป็นลิโป้

ความมั่นใจของเอียวฮองเพิ่มขึ้นอย่างมากหลังจากสามารถเอาชนะได้โดยไม่ต้องหลั่งเลือด

ในเมืองโห้ลายนั้น มีคนจำนวนไม่น้อยที่เข้ามาสวามิภักดิ์ต่อเอียวฮอง ทำให้เวลานี้ ทัพของเอียวฮองมีไพร่พลที่จัดระเบียบขึ้นใหม่จำนวนแปดพันคน นับเป็นการท้าทายต่อศักดิ์ศรีและบารมีของเตียวเอี๋ยนโดยตรง

..........................

ทางด้านของลิโป้ หลังจากกลับมาถึงภูเขาที่ซ่อนสมบัติเอาไว้ คืนนั้นเขาก็บุกเข้าไปในค่ายที่เคยเป็นของจางเส้า อย่างไรเสียเขาก็ยังต้องรอขบวนรถใหม่อีกครั้ง

มีโจรหลายคนที่เข้าไปสวามิภักดิ์ต่อชิงหนิวเพราะค่ายจางเส้าถูกทำลาย ตอนนี้จางเส้ากลับมาอีกครั้ง ทั้งยังนำกลุ่มคนชุดดำที่ลึกลับในครั้งก่อนกลับมาด้วย เหล่าโจรจึงต่างพากันยอมจำนนและให้สัตย์สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อจางเส้า แต่เมื่อทราบว่าจางจ้งตายไปแล้ว จางเส้าก็ดูเหม่อลอย

จางจ้งและจางเส้าเติบโตมาด้วยกัน พวกเขามีประสบการณ์หมุ่บ้านถูกเผาทำลายเหมือนกัน พวกเขากลายเป็นโจรและต่อสู้ฟันฝ่าร่วมกัน ภายในค่ายที่เขาสร้างขึ้น มีแต่จางจ้งที่เขาไว้วางใจมากที่สุด

"นายท่าน เวลานี้มีคนอยู่ในค่ายมากเกินไป ดังนั้นจึงควรระวังเอาไว้ นายท่านควรเดินทางกลับปิ้งโจวไปก่อน โดยให้หน่วยเฟยอิงรั้งอยู่ที่นี่เพื่อรอขบวนรถ" กาเซี่ยงเสนอ

"เหวินเหอกล่าวมีเหตุผล" ลิโป้พยักหน้า

"นายท่าน จางเส้าเป็นโจรมาหลายปี ไฉนนายท่านไม่รับตัวเขาไว้ใช้สอยให้เป็นประโยชน์ต่อปิ้งโจวเล่าขอรับ?" กาเซี่ยงลดเสียงลงกล่าว

ลิโป้ขมวดคิ้ว จางเส้าเป็นโจร อีกทั้งทักษะฝีมือของเขายังไม่ดีเท่าชิงหนิว ที่แตกต่างกันก็คือ ชิงหนิวสังหารผู้คุ้มกันขบวนรถของปิ้งโจว ขณะที่จางเส้าถูกลิโป้กำราบไว้โดยไม่ทันได้ต่อสู้ สำหรับชิงหนิวนั้น แม้ว่าลิโป้จะรู้สึกชื่นชม แต่เขาก็จำเป็นต้องสังหารอีกฝ่าย นั่นก็เพราะลิอุยหองเข่นฆ่าทหารของปิ้งโจวไปมากมาย

ขบวนรถปิ้งโจวนั้นเปรียบได้ดังหน้าตาของปิ้งโจว ลิอุยหองกล้าโจมตีใส่ขบวนรถทั้งยังล้างเลือดผู้คุ้มกันขบวนไป ความโกรธแค้นของลิโป้จึงเป็นที่คาดคิดคำนวณได้ ด้วยเหตุนี้ ลิอุยหองจึงต้องตาย

"นายท่าน ซือลี่ยามนี้ตกอยู่ในความวุ่นวาย ยากที่จะเข้ายึดครองซือลี่ได้ ดังนั้นพวกเราจึงควรเตรียมการเอาไว้แต่เนิ่นๆ ตอนนี้ค่ายโจรของชิงหนิวถูกนายท่านทำลายลงไปแล้ว หลังจากพวกเรากลับไปปิ้งโจว การจะมีกลุ่มโจรผุดขึ้นมาใหม่ก็เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้ ใยจึงไม่ผลักดันจางเส้าขึ้นเป็นผู้นำของพวกโจร เพียงทิ้งทหารเฟยอิงสองนายไว้คอยช่วยสนับสนุนจางเส้า จางเส้าย่อมไม่กล้าก่อความวุ่นวายแน่นอนขอรับ" กาเซี่ยงกล่าว

"นายท่านสามารถกำชับจางเส้าไม่ให้ปล้นชิงผุ้คนหรือพ่อค้าที่ผ่านไปผ่านมา แม้จะมีขบวนพ่อค้าผ่านมา พวกเขาก็ทำได้แค่เรียกเก็บเงินจำนวนหนึ่งเท่านั้น โดยเป้าหมายหลักของพวกเขาก้คือการกวาดล้างกลุ่มโจรในละแวกลั่วหยาง"

เทียบกับลิโป้แล้ว กาเซี่ยง ในฐานะที่เป็นที่ปรึกษา ชัดเจนว่าย่อมต้องใช้สมองความคิดมากกว่า ขาต้องการจะเตรียมการเพื่อปูทางในอนาคตให้กับปิ้งโจว

ลิโป้นิ่งเงียบอยู่นาน จากนั้นจึงเอ่ยขึ้นว่า "เช่นนั้นให้เหวินเหอจัดการเรื่องนี้ก็แล้วกัน จะต้องสั่งจางเส้าให้ห้ามสร้างความเดือดร้อนต่อผู้คน ส่วนพวกโจรในละแวกนี้ก็ไม่จำเป็นต้องปราณี หากว่าเหวินเหอเห็นว่าจางเส้ามีความตั้งใจจะสวามิภักดิ์จริง ก็มอบสมบัติที่ริบได้มาจากค่ายของชิงหนิวให้เขาไปสามส่วน ส่วนหน่วยเฟยอิงที่จะอยู่สนับสนุนจางเส้า ก็ให้ท่านเลือกไว้สองคน"

จางเส้าก่อการอยู่ในละแวกนี้มานานปี ลิโป้สามารถหาข้อมูลของจางเส้ามาได้จากหน่วยเฟยอิง จางเส้านั้นมาจากชาวบ้านทั่วไป เขาทราบความทุกข์ร้อนของชาวบ้านทั่วไป บางครั้งยังเคยนำเงินออกไปจุนเจือช่วยเหลือชาวบ้าน เห็นได้ชัดว่ากลุ่มโจรของจางเส้านั้นค่อนข้างมีคุณธรรมทีเดียว

กาเซี่ยงกุมมือกล่าวว่า "ผู้น้อยจะรับไปดำเนินการเดี๋ยวนี้ขอรับ"

หลังจากกลับมาที่ค่าย จางเส้าก็ไม่อาจไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ ที่ข้างกายของเขามีทหารเฟยอิงสองคนคอยติดตามอยู่ข้างกายเขาตลอดเวลา อย่างไรเสีย ภายในค่ายของจางเส้าก็ยังมีโจรในสังกัดอยู่กว่าสามร้อยคน ซึ่งคนเหล่านี้สามารถเป็นภัยคุกคามต่อฐานะตัวตนของลิโป้ได้ตลอดเวลา

โดยเฉพาะบริเวณรอบที่พักของลิโป้ จะมีทหารเฟยอิงห้าสิบนายคอยคุ้มกันทั้งกลางวันและกลางคืน หลังจากจ่ายไปด้วยชีวิตของโจรในค่ายไปหลายคน พวกโจรที่เหลือก็ไม่มีผู้ใดกล้าเฉียดกรายเข้าใกล้บริเวณบ้านพักของลิโป้อีก

หลังจากกาเซี่ยงได้พบกับจางเส้าและพูดคุยอยู่พักหนึ่ง จางเส้าก็รู้สึกลิงโลดจากคำพูดของกาเซี่ยง ที่แท้ กลุ่มคนที่ลึกลับเหล่านี้กลับเป็นคนจากปิ้งโจว คำพูดของกาเซี่ยงได้ขจัดความโลภของจางเส้าที่มีต่อทรัพย์สมบัติในภูเขาไปโดยสิ้นเชิง ปิ้งโจวยิ่งใหญ่ปานใด มีหรือที่หัวหน้าโจรกลุ่มเล็กๆจะไปเทียบได้? สุดท้าย กาเซี่ยงก็สัญญาว่าจะมอบสมบัติจากค่ายของชิงหนิวให้จางเส้าจำนวนสามส่วน เรื่องนี้ทำให้จางเส้าตื่นเต้นยินดีอย่างมาก

สิ่งที่ทำให้จางเส้ายอมทิ้งความโลภและยอมสยบต่อปิ้งโจวก็คือ การล่มสลายของค่ายโจรของชิงหนิว ชิงหนิวเป็นใครน่ะหรือ เขาก็คือขุนโจรที่มีสมุนบริวารมากที่สุดในละแวกลั่วหยาง ซึ่งมีโจรในสังกัดกว่าห้าพันคน ขณะที่ทางฝั่งกลุ่มคนของปิ้งโจวนั้น มีอย่างมากก็ไม่เกินสองร้อยคน ทว่าพวกเขากลับสามารถบุกทำลายค่ายโจรของชิงหนิวลงได้ เผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่งเกินกำลังของฝ่ายตนไปไกลเช่นนี้ เขาจึงได้แต่ละทิ้งความคิดต่อต้านไป จางเส้าไม่เชื่ออยู่แล้วว่า คนที่กาเซี่ยงบอกว่าส่งมาช่วยเขาทั้งสองนั้นจะมาช่วยเขาจริงๆ เขาทราบดีว่าที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะทางปิ้งโจวไม่ไว้ใจเขา

เมื่อเอ่ยถึงเรื่องการปล้นชิงผู้คนและขบวนพ่อค้าที่ผ่านทางมา น้ำเสียงของกาเซี่ยงก็เปลี่ยนเป็นเน้นถ้อยคำ เรื่องนี้ทำให้จางเส้าตื่นตัว ในใจเกิดโน้มเอียงไปทางปิ้งโจวโดยไม่รู้ตัว แม้ว่าในปีที่ผ่านมาจะมีโจรมากมายถูกเขาฆ่าตายไป แต่น้อยครั้งที่เขาจะสังหารชาวบ้านที่ผ่านทางมา เขาเองก็เป็นลุกหลานชาวบ้านธรรมดา ย่อมทราบดีว่าคนเหล่านี้ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดด้วยความยากลำบากเพียงใด

การยอมสวามิภักดิ์ของจางเส้าเป็นไปตามการคาดการณ์ของกาเซี่ยง ไม่กลุ่มโจรใด เมื่อได้รับข้อเสนอการร่วมมือกับปิ้งโจวย่อมต้องไม่ปฏิเสธแน่ แม้แต่ผู้เข้มแข็งอย่างชิงหนิวยังมีความคิดจะหันมาสวามิภักดิ์ต่อปิ้งโจว แต่เขาก็ถูกสั่งประหารเพราะทำการซุ่มโจมตีขบวนรถของปิ้งโจว ตามความคิดของกาเซี่ยงแล้ว ชิงหนิวเหมาะที่จะเป็นหมากที่ผลักดันให้เป็นหัวหน้าโจรในละแวกลั่วหยางมากกว่าจางเส้า แต่ชิงหนิวสังหารคนของปิ้งโจวไป ทำให้ลิโป้ไม่คิดใช้สอย

หลังจากทิ้งจางเส้าและทหารเฟยอิงห้าสิบนายเอาไว้ ลิโป้ กาเซี่ยง และคนอื่นๆก็ออกเดินทางไปยังเมืองโห้ลายโดยเงียบเชียบ

ลิโป้ค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ในเมืองโห้ลาย ขอเพียงสามารถยึดกุมโห้ลายไว้ได้แนบแน่น นี่ก็จะมีส่วนช่วยต่อปิ้งโจวอย่างมาก ปิ้งโจวอยู่ติดกับโห้ลาย ทัพปิ้งโจวสามารถรุดถึงเมืองโห้ลายได้ในเวลาเพียงแค่วันเดียว ต่อให้ทางฝั่งกิจิ๋วเคลื่อนทัพเข้ามาเช่นกัน พวกเขาก็หาเกรงกลัวไม่

โห้ลายนั้นไม่เหมือนเมืองอื่นๆในซือลี่ หากไม่มีเอียวฮองเข้ามา ที่นี่ก็น้อยครั้งจะเกิดสงคราม อย่างไรก็ตาม ในสายตาของบรรดากลุ่มโจรแล้ว กองทัพเมืองโห้ลายก็ยังนับเป็นยักษ์ใหญ่ในพื้นที่แถบนี้ อีกทั้งที่นี่ยังมีกองกำลังของเอียวฮองอยู่

เพื่อไม่เป็นการเปิดเผยศักดิ์ฐานะออกไป ลิโป้และคนอื่นๆจึงเปลี่ยนเป็นผู้ติดตามของกาเซี่ยง นอกจากนี้ ในค่ายของเอียวฮองยังมีทหารม้าเฟยฉีที่นำโดยหลี่เยี่ยนอยู่ ต่อให้เอียวฮองต้องการสร้างปัญหา พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องกัลวใดๆ ทหารม้าเฟยฉีไม่กริ่งเกรงต่อซิหลง ยิ่งไม่แยแสเอียวฮอง หลี่เยี่ยนติดตามลิโป้กรำศึกมานาน ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ในสนามรบหรือด้านอื่นๆ หลี่เยี่ยนก็เป็นแม่ทัพที่ยอดเยี่ยม

ยิ่งได้ถือครองอำนาจมากขึ้นก็ยิ่งทำให้คนเกิดความมักใหญ่ใฝ่สูง กองทหารม้าเฟยฉีได้ใช้ความแข็งแกร่งบอกต่อเอียวฮองแล้วว่าที่ข้างกายของเขามีคนจากปิ้งโจวอยู่ และเขาก็นับเป็นคนของปิ้งโจวแล้ว

เมื่อได้พบกาเซี่ยงอีกครั้ง เอียวฮองก็แสดงความนอบน้อมอย่างยิ่ง โดยเฉพาะหลังจากที่ได้ทราบว่ากาเซี่ยงเป็นถึงกุนซือของกองทัพปิ้งโจว เอียวฮองยังไม่ลืมเอ่ยแนะนำซิหลงต่อกาเซี่ยงอีกครั้ง

กาเซี่ยงเพียงยิ้มบาง เอียวฮองแนะนำซิหลงต่อหน้าเขา แต่เขากลับไม่รู้เลยว่าคนที่ลิโป้ให้ความสำคัญก็คือซิหลง ขณะเดียวกัน นี่ก็เป็นสิ่งที่กาเซี่ยงรู้สึกชื่นชมเอียวฮอง สามารถคิดคำนึงถึงแม่ทัพในสังกัดได้ ในแผ่นดินทุกวันนี้จะมีบุคคลเช่นนี้อยู่สักกี่คนเชียว?