ค่ายของเอียวฮองตั้งอยู่ที่นอกเมืองฉินสุ่ย เขาโหมบุกโจมตีเมืองทั้งกลางวันและกลางคืน การลอบสังหารที่เกิดขึ้นทำให้เอียวฮองทั้งตกตะลึงและเกลียดชังเตียวเอี๋ยงเข้าไส้

"เรียนท่านแม่ทัพ ที่นอกกระโจมมีบุคคลซึ่งอ้างตัวว่าเป็นสหายเก่าของท่านมาขอเข้าพบท่านแม่ทัพขอรับ" ทหารที่ยืนยามอยู่หน้ากระโจมเดินเข้ารายงานเบาๆ

ซิหลงขมวดคิ้วเบาๆ ในใจเกิดความลังเล "สหายเก่า? อีกฝ่ายได้แจ้งชื่อแซ่หรือไม่?"

"เขาบอกว่าหลังจากได้พบกับท่านแม่ทัพแล้ว ท่านแม่ทัพก็จะทราบเองขอรับ" ทหารยามกล่าวตอบ

"พาเข้ามา" ซิหลงพยักหน้า เขาไม่มีท่าทีตื่นเต้นดีใจที่จะได้พบเจอกับสหายเก่าแต่อย่างใด ไม่ใช่ว่าผู้คนในสมัยก่อนไม่ใส่ใจต่อมิตรภาพเก่าก่อน แต่เพราะเป็นการยากที่จะมีสหายไปมาหาสู่กันระหว่างช่วงสงคราม

เดิมทีเขาคิดว่าซิหลงจะต้องเ็นแม่ทัพที่มีกลิ่นอายอันแข็งกร้าวและองอาจ แต่เมื่อได้พบกันจริงๆ กาเซี่ยงก็ต้องประหลาดใจเพราะว่า ซิหลงกลับดูสุขุมนุ่มลึก

"ไม่ทราบว่าท่านคือ?" หลังจากมองประเมินอีกฝ่ายแล้ว ซิหลงก็ไม่รู้สึกคุ้นเคยกับกาเซี่ยงแต่อย่างใด

กาเซี่ยงกวาดตามองดูรอบๆอย่างใจเย็น

ซิหลงพลันเข้าใจความหมาย เขาสั่งให้พวกทหารออกไปก่อน ตัวเขามีความมั่นใจในฝีมือของตัวเองยิ่ง และตัดสินจากการแต่งกายและท่าทางแล้ว กาเซี่ยงเป็นเพียงบัณฑิตผู้หนึ่ง

ภายใต้สายตาที่ฉงนงงงวยของซิหลง กาเซี่ยงก็ก้าวออกมาก่อนจะลดเสียงลงกล่าวว่า "แม่ทัพซิ ข้าน้อยมาจากปิ้งโจว"

"ปิ้งโจว?" ซิหลงงุนงงยิ่งกว่าเดิม เขามีคนรู้จักอยู่ที่ปิ้งโจวด้วยหรือ? "ท่านเป็นใครกัน?" ซิหลงจ้องมองกาเซี่ยงด้วยความตื่นตัว มือขวาค่อยๆเลื่อนไปแตะด้ามกระบี่ที่บั้นเอว

"ข้าน้อยมาจากปิ้งโจว" กาเซี่ยงยังคงกล่าวประโยคเดิม

ซิหลงตาเป็นประกาย มาจากปิ้งโจว เป็นไปได้หรือไม่ว่าชายที่อยู่เบื้องหน้านี้จะเป็นขุนนางจากปิ้งโจว? อย่างไรก็ดี การที่มีขุนนางเดินทางมาขอเข้าพบเช่นนี้แสดงว่ามีเรื่องคิดบอกกล่าว นับว่าคุ้มค่าที่จะล้างหูรอฟัง

"ที่ข้าน้อยอ้างตัวว่าเป็นสหายเก่าของท่านแม่ทัพก็เพราะต้องการจะพบหน้าท่านแม่ทัพ จิ้นโหวรู้สึกเลื่อมใสท่านแม่ทัพยิ่ง เมื่อทราบว่าท่านแม่ทัพมายังเมืองโห้ลาย จิ้นโหวจึงได้ส่งข้าน้อยมาที่นี่ ปิ้งโจวต้องการยอดขุนพลเช่นแม่ทัพซิ ไม่ทราบว่าแม่ทัพซิคิดเห็นเป็นอย่างไร?" กาเซี่ยงบอกกล่าวจุดประสงค์การมาโดยตรง

ซิหลงยิ่งงุนกว่าเดิม เขาเพียงออกเพนจรพร้อมกับเอียวฮองอยู่ในพื้นที่ซือลี่ แล้วเจ้าเมืองปิ้งโจวผู้ยิ่งใหญ่จะรู้จักเขาได้อย่างไร? เวลานี้เอียวฮองกำลังเตรียมการจะบุกโจมตีอำเภอฉินสุ่ยให้แตกพ่าย นับเป็นช่วงเวลาอันละเอียดอ่อน ดังนั้นเขาจึงเกิดสงสัยในตัวตนของกาเซี่ยงขึ้นมา

คล้ายกาเซี่ยงทราบว่าซิหลงเกิดความคลางแคลงใจ เขาจึงลดเสียงลงกล่าวว่า "ปิ้งโจวทราบข่าวสถานการณ์ของดินแดนโดยรอบเป็นอย่างดี ดังนั้นย่อมต้องรู้จักท่านแม่ทัพ"

หลังจากซิหลงทำความเข้าใจเจตนาของกาเซี่ยง เขาก็ตอบปฏิเสธอย่างเด็ดขาด "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เชิญท่านกลับไปเถอะ แม่ทัพผู้นี้ไม่ต้องการสร้างความอับอายให้แก่จิ้นโหว และขอจดจำความปรารถนาดีนี้ไว้ในใจ ท่านแม่ทัพเอียวฮองดีต่อข้ามาก แล้วข้าจะละทิ้งเขาไปเข้าร่วมกับปิ้งโจวได้อย่างไร?"

สำหรับลิโป้นั้น ซิหลงรู้สึกนับถือเลื่อมใสยิ่ง ลิโป้ถือเป็นต้นแบบของแม่ทัพทั้งแผ่นดิน หากจะบอกว่าภายในใจเขาไม่คิดเข้าร่วมกับปิ้งโจวเลยก็คงจะโกหก

"แม่ทัพซิ โปรดฟังคำพูดของข้าน้อยสักปะเดี๋ยว บัดนี้ทั่วหล้าเกิดความวุ่นวาย ราชวงศ์จะมีชะตาเป็นอย่างไรไม่อาจทราบ องค์ฮอ่งเต้เสด็จสวรรคตท่ามกลางความวุ่นวาย บรรดาเจ้าเมืองต่างหันมาแย่งชิงอำนาจกัน แม้ว่าโห้ลายจะมั่งคั่งในระดับหนึ่ง แต่ก็เป็นเพียงเมืองแห่งหนึ่งเท่านั้น หลังจากที่ตั๋งโต๊ะก่อกบฏในพื้นที่ซือลี่ ไม่ทราบมีชาวบ้านล้มตายมากมายปานใด ต่อให้เอียวฮองยึดครองโห้ลายได้แล้วจะเป็นไร? สุดท้ายแล้วเมืองโห้ลายก็ยังไม่ใช่สถานที่ที่จะใช้กระทำการใดได้ ปิ้งโจวและกิจิ๋วล้วนเข้มแข็ง หากเกิดความคิดสอดมือเข้ามาในซือลี่ ท่านแม่ทัพคิดว่าเอียวฮองยังจะสามารถรักษาเมืองโห้ลายได้อีกหรือ? ทางที่ดีที่สุดคือควรตัดสินใจโดยเร็ว จิ้วโหวเองก็เป็นยอดนักรบผู้หนึ่ง หากว่าท่านแม่ทัพเต็มใจเข้าร่วม ท่านแม่ทัพก็จะได้รับการใช้สอยอย่างแน่นอน ด้วยความสามารถของท่านแม่ทัพแล้ว ไฉนจะไม่อาจใช้ความสามารถที่มีเพื่อปิ้งโจวเล่า? แม้ว่าเอียวฮองจะเคยเป็นแม่ทัพของราชสำนัก แต่ก็ไม่มีดินแดนในครอบครอง เมืองโห้ลายเองก็ยากจะรักษาไว้ ดังนั้นจึงไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาดนัก" กาเซี่ยงกล่าววิเคราะห์ให้ฟัง

ซิหลงจมอยู่ในความคิด ความสามารถของเขาย่อมไม่มีที่กังขา ทว่าเอียวฮองให้ให้ความสำคัญต่อเขามาก คู่ควรต่อการตอบแทน ทว่าการวิเคราะห์ของกาเซี่ยงก็ทำให้ซิหลงตาสว่างจากชัยชนะที่เพิ่งได้รับ เป็นดั่งที่กาเซี่ยงว่า ต่อให้ยึดครองได้ทั้งโห้ลาย แล้วพวกเขาจะทำอะไรได้? เมื่อกองทัพของเจ้าเมืองยกกำลังมาโจมตี พวกเขาก็มีแต่พ่ายแพ้เท่านั้น

"จิ้นโหวมีศักดิ์ฐานะสูงส่ง ขณะที่ข้าน้อยเป็นเพียงแม่ทัพไร้ชื่อเสียงเรียงนามใต้บัญชาของแม่ทัพเอียวฮองเท่านั้น ขอบคุณเซียนเซิงที่ชี้แนะ" ซิหลงกุมหมัดกล่าว จากถ้อยคำของกาเซี่ยง เขาก็สัมผัสได้ถึงความไม่ธรรมดาของกาเซี่ยง สำหรับซิหลงแล้ว เขานับถือเลี่ยมใสเหล่าบัณฑิตผู้เปรื่องปราดไม่น้อย

"จิ้นโหวเคยเอ่ยถึงแม่ทัพซิหลงมากกว่าหนึ่งครั้ง" กาเซี่ยงกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากคำพูดของซิหลง เขาก็ทราบว่าซิหลงเกิดความหวั่นไหวใจแล้ว ไม่ว่าแม่ทัพคนใดก็อยากที่จะประสบความสำเร็จ ดังนั้นยากจะปฏิเสธต่อสิ่งที่เย้ายวนใจเช่นนี้ ซึ่งปิ้งโจวก็นับเป็นแดนสวรรค์ของเหล่าแม่ทัพเลยก็ว่าได้ ที่นี่มีกองทัพที่เกรียงไกรที่สุด ทั้งยังมียอดขุนพลอันดับหนึ่งในแผ่นดินอย่างลิโป้

"แม่ทัพซิคงจะมีความคิดเกลี้ยกล่อมแม่ทัพเอียวกระมัง แม้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อน พวกท่านจะเอาชนะทัพโห้ลายได้ แต่ความมั่งคั่งของโห้ลายไม่ใช่สถานที่ที่จะใช้ไพร่พลไม่กี่พันในการยึดครองอย่างแน่นอน เหล่าตระกูลใหญ่ของโห้ลายจะต้องไม่ยินยอมให้เกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้นแน่ ด้วยสองอำเภอที่มีอยู่ แม่ทัพซิคิดว่าจะสามารถใช้เอาชนะเตียวเอี๋ยงได้หรือ?" กาเซี่ยงกล่าว

"ข้าน้อยขอใคร่ครวญดูก่อนที่จะให้คำตอบ ระหว่างนี้เซียนเซิงสามารถพักอยู่ในค่าย" ซิหลงกล่าว

ภายใต้การจัดการของทหารใต้บัญชาของซิหลง กาเซี่ยงก็สามารถพักอยู่ภายในค่ายได้ด้วยฐานะทูตของปิ้งโจว ต่อให้เอียวฮองจะเกลียดชังปิ้งโจว แต่เขาย่อมไม่กล้าแตะต้องกาเซี่ยง ขบวนพ่อค้าจากปิ้งโจวก่อนหน้านี้นับเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด แม้ว่าขบวนพ่อค้าจะเดินทางผ่านอำเภอปอ แต่เอียวฮองก็ไม่ได้สร้างความำบากใดๆให้ แสดงให้เห็นว่าเอียวฮองยังคงกริ่งเกรงปิ้งโจวอยู่หลายส่วน

ซิหลงรู้สึกยากจะข่มตาหลับ เขาพลิกตัวไปมาตลอดทั้งคืน คำพูดของกาเซี่ยงยังคงดังก้องอยู่ในหัว

เช้าวันรุ่งขึ้น ซกิลงที่ดูอิดโรยเล็กน้อยก็ขอเข้าพบเอียวฮอง

สองสามวันมานี้ เอียวฮองเองก็ไม่ได้หลับพักผ่อนอย่างสบายใจแต่อย่างใด แม้ว่าเมืองฉินสุ่ยจะเป็นเพียงอำเภอเล็กๆ ทว่าทหารในเมืองกลับป้องกันเมืองได้อย่างมั่นคง ใช้ทหารหนึ่งพันต้านยันทหารจำนวนห้าพันมาได้หลายวันแล้ว ในระหว่างการล้อมโจมตี กองทัพของเอียวฮองก็มีทหารบาดเจ็บล้มตายไปไม่น้อย ทหารเหล่านี้ก็คือรากฐานของเอียวฮอง หากว่าประสบกับความสูญเสียเกินไป ก็คงจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเคลื่อนกำลังไปยึดเมืองอื่นๆในโห้ลายต่อ

ซิหลงก็คือแม่ทัพคนสำคัญที่สุดของเอียวฮอง เรื่องราวในกองทัพ บ่อยครั้งที่เอียวฮองมักจะขอความเห็นจากซิหลง ไม่ว่าจะในแง่ของการใช้กลศึกหรือว่าฝีมือส่วนตัว ซิหลงยังเหนือกว่าเขาอยู่หลายขั้น แต่เขาไม่มีความคิดระแวงซิหลงแต่อย่างใด หากไม่ใช่เพราะได้ซิหลงช่วยเหลือเอาไว้ในช่วงชุลมุน ตอนนี้คงจะไม่มีเอียวฮองแล้ว เขายังจดจำได้ดีว่าเพื่อที่จะช่วยเหลือเขาแล้ว ซิหลงได้พุ่งเข้ามาในกองทัพของศัตรูโดยลำพัง ทิ้งบาดแผลไว้ตามร่างอยู่หลายแห่ง

"ไม่อาจโจมตีฉินสุ่ยนานไป ไม่ทราบกงหมิงมีแผนการใดหรือไม่?" เมื่อเห็นซิหลงเดินเข้ามา เอียวฮองก็เริ่มเอ่ยถาม

"ท่านแม่ทัพ ที่ข้าน้อยมาก็เพราะเรื่องของข้าน้อย ไม่ใช่เพราะเรื่องฉินสุ่ยขอรับ" กล่าวจบ ซิหลงก็กวาดมองทหารที่อยู่ซ้ายขวา

เมื่อเห็นท่าทางจริงจังของซิหลง เอียวฮองก็รีบให้ทหารออกไป จากนั้นจึงลดเสียงลงถามว่า "มีเรื่องอะไรงั้นรึ?"

"ท่านแม่ทัพ บัดนี้มีคนจากปิ้งโจวพักอยู่ภายในค่ายของเราขอรับ" ซิหลงเดินเข้าไปกระซิบบอก

"คนจากปิ้งโจว?" ม่านตาของเอียวฮองพลันหดวูบ ที่โห้ลายหวาดกลัวที่สุดก็คือลิโป้แห่งปิ้งโจวและอ้วนเสี้ยวแห่งกิจิ๋ว ทั้งสองต่างก็มีกำลังทหารเข้มแข็ง แม้ว่าเอียวฮองจะถือดี แต่เขาก็กระจ่างดีว่าต่อหน้ากองทัพของทั้งสองมณฑลนี้ แต่เขาก็ไร้ซึ่งกำลังจะต่อกร