ขณะที่พูดคุยกัน ทั้งสองก็มาถึงประตูเมือง เมื่อทหารยามที่ประตูเมืองเห็นซิหลงพกพากระบี่ไว้ที่เอว พวกเขาก็ทราบว่าคนผู้นี้ไม่ธรรมดา ดังนั้นพวกทหารจึงทำการตรวจสอบด้วยความระมัดระวัง

"เข้าเมืองมาด้วยจุดประสงค์ใด?" ทหารยามผู้ถามจ้องมองซิหลงด้วยความตื่นตัว ขณะที่ทหารยามที่โดยรอบก็จ้องมองมาทางนี้

ซิหลงเคยพเนจรอยู่ในซือลี่มาไม่ใช้ช่วงสั้นๆ ดังนั้นจึงสามารถรับมือได้โดยไม่มีปัญหา

"พวกข้าน้อยมาจากฉินสุ่ย เอียวฮองบุกโจมตีฉินสุ่ย บัดนี้อำเภอฉินสุ่ยไม่ปลอดภัย ดังน้นจึงต้องการลี้ภัยมาขอพักอยู่กับญาติที่อำเภอหวย หวังว่าท่านแม่ทัพจะช่วยให้สมหวัง" กล่าวจบ ซิหลงก็ยัดถุงเงินใส่มือของทหารยาม

เมื่อกะประมาณน้ำหนักของเหรียญที่อยู่ภายในถุงดูแล้ว ทหารยามนั้นก็ลอบยินดี เขาพยักหน้าก่อนจะกล่าวว่า "เวลานี้ภายในเมืองไม่สงบ อย่าได้ก่อปัญหาใด"

ซิหลงกุมมือรับคำ จากนั้นจึงเ้ขาไปในเมืองพร้อมกาเซี่ยง

หน้าที่ของพวกทหารยามคือตรวจตราผู้ที่ผ่านเข้าออก ดังนั้นย่อมหลีกเลี่ยงเรื่องการติดสินบนเล็กน้อยๆไปไม่ได้ ว่าการว่าการตรวจสอบคนเข้าออกเมืองนั้น ส่วนใหญ่แล้วแทบจะไม่มีประสิทธิภาพใด พวกทหารที่เบื้องล่างก็เพียงกระพอเป็นพิธีให้คนเบื้องบนดูเท่านั้น

"จะไม่เป็นการเร็วกว่าหรือขอรับหากว่าไม่เข้าเมืองหวยและมุ่งหน้าไปยังปิ้งโจวโดยตรง?" ซิหลงถามด้วยความสงสัย

"แม่ทัพซิไม่ต้องรีบร้อน หลังติดตามข้าไปแล้ว แม่ทัพซิก็จะเข้าใจเอง" กาเซี่ยงกล่าวด้วยรอยยิ้ม ตัดสินจากคำตอบและการรับมือกับสถานการณ์ของซิหลงแล้ว ซิหลงจะต้องได้เป็นแม่ทัพที่มีตำแหน่งไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ขณะเดียวกัน กาเซี่ยงก็ยิ่งรู้สึกนับถือเลื่อมใสลิโป้มากกว่าเดิม

เมืองหวยเป็นอำเภอเอกของโห้ลาย ภายในเมืองจึงมีผู้คนอยู่นับหมื่น แม้พวกเขาจะทราบว่าเอียวฮองได้นำทัพบุกโจมตีโห้ลาย กระนั้นตามท้องถนนก็ยังคงมีผู้คนออกมาเดินกันหนาตา เพียงแต่ราคาอาหารภายในเมืองก็ได้ถีบตัวสูงขึ้นไม่น้อย เมื่อเห็นโอกาสที่จะทำกำไร ตระกูลขุนนางภายในเมืองจึงกักตุนข้าวและขึ้นราคาตามอำเภอใจ ทำให้เหล่าชาวบ้านต้องโอดครวญ

เหลาอาหารซื่อฟางภายในเมืองนั้นเป็นกิจการในเครือเดียวกันกับเหลาอาหารซื่อฟางที่อยู่ในจิ้นหยาง แน่นอนว่าเจ้าของกิจการที่แท้จริงก็คือปิ้งโจว โดยมีบิต๊กคอยควบคุมดูแลอย่างลับๆ เหลาอาหารตามเมืองต่างๆนั้นไม่เพียงทำหน้าที่สร้างผลกำไรเท่านั้น แต่บ่อยครั้งมักจะถูกใช้เพื่อเก็บรวบรวมข่าวสารส่งกลับไปให้ปิ้งโจว ผู้ที่สามารถเข้าออกเหลาอาหารแห่งนี้ได้ล้วนแต่ต้องเป็นบุคคลสำคัญของเมือง เพราะอย่างไรเสีย ราคาอาหารของที่นี่ก็เห็นกันชัดเจนอยู่ สิ่งที่แขกที่มาใช้บริการที่นี่พูดออกมาโดยไม่ตั้งใจอาจจะเป็นข่าวสารที่เป็นประโยชน์ต่อปิ้งโจว

เหลาอาหารแห่งนี้ถูกเปิดขึ้นภายใต้การอนุมัติอย่างลับๆจากจวนเจ้าเมืองปิ้งโจว มีคนไม่ถึงห้าที่ล่วงรู้ว่านี่เป็นทรัพย์สินของปิ้งโจว

ภายในเมืองหวย เหลาอาหารซื่อฟางเองก็ค่อนข้างมีชื่อเสียง เถ้าแก่ของเหลาอาหารเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี ทั้งยังมีความสัมพันธือันดีกับตระกูลต่างๆภายในเมือง

ภายใต้การนำทางของเสี่ยวเอ้อร์ กาเซี่ยงและซิหลงจึงมาถึงห้องอาหารแห่งหนึ่งของเหลาซื่อฟาง

"นายท่าน โชคดีที่ผู้น้อยไม่ทำให้นายท่านต้องผิดหวัง สามารถเชิญแม่ทัพซิมาได้แล้วขอรับ" เมื่อเห็นลิโป้ กาเซี่ยงก็ค้อมคารวะอย่างนอบน้อม

ซิหลงตกตะลึง กาเซี่ยงนั้นเป็นขุนนางคนหนึ่งของปิ้งโจว สามารถได้รับการเรียกหาจากกาเซี่ยงว่านายท่านได้ เป็นไปได้หรือไม่ว่าบุคคลที่เบื้องหน้านี้ก็คือจิ้นโหว?

เมื่อเห็นซิหลงเกิดความลังเล กาเซี่ยงก็เอ่ยแนะนำว่า "แม่ทัพซิ ท่านนี้คือจิ้นโหว"

ขณะที่ลิโป้มองประเมินซิหลง ซิหลงก็ลอบมองสำรวจลิโป้เช่นกัน จากร่างของลิโป้ ซิหลงก็สัมผัสได้ถึงความอันตราย เป็นความอันตรายที่เขาไม่เคยพบจากแม่ทัพคนใดมาก่อน ในใจลอบคิดคำนวณว่หากต้องต่อสู้กับลิโป้ ผลจะออกมาเป็นเช่นไร

"คำนับจิ้นโหว" ซิหลงค้อมตัวคำนับอย่างนอบน้อม แม้จะไม่ทราบว่าลิโป้มาปรากฏตัวที่เมืองหวยด้วยเหตุใด ทว่าซิหลงก็ไม่ได้รู้สึกสงสัยในตัวตนของอีกฝ่ายแต่อย่างใด เล่าลือกันว่าลิโป้นั้นสูงถึงเก้าฉื่อ ซึ่งนับเป็นความสูงอันหาได้ยากในยุคนี้ นอกจากนั้นเขายังสัมผัสได้ถึงอำนาจบารมีจากลิโป้ ซึ่งนี่เป็นกลิ่นอายที่จะเกิดขึ้นเมื่ออยู่ในตำแหน่งที่กุมอำนาจเหนือผู้อื่นมาอย่างยาวนาน นอกจากนี้ยังไม่มีเหตุผลที่กาเซี่ยงจะต้องหลอกลวงเขา

"แม่ทัพซิไม่สงสัยในตัวตนของข้าเลยงั้นรึ?" ลิโป้เอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม

โดยไม่รอให้ซิหลงตอบ ลิโป้ก็กล่าวต่อไปว่า "ที่โหวผู้นี้มายังซือลี่ก็เพราะมีเรื่องต้องจัดการ ระหว่างทางก็บังเอิญได้ยินว่าแม่ทัพซิก็อยู่ที่โห้ลายเช่นกัน ข้ารู้สึกเลื่อมใสท่านมาก ดังนั้นจึงให้เหวินเหอเดินทางไปยังอำเภอปอ"

ซิหลงกุมหมัดกล่าวว่า "ข้าน้อยยกย่องชื่นชมจิ้นโหวมานาน มีความมุ่งมั่นที่จะเข้ารับใช้จิ้นโหว เพียงแต่มัววุ่นวายอยู่กับเรื่องราวในกองทัพ ข้าน้อยขอคารวะในฐานะตัวแทนของแม่ทัพเอียวฮอง หวังว่าจิ้นโหวจะไม่ถือโทษ"

"กงหมิง นับจากนี้พวกเราล้วนเป็นพวกเดียวกัน ไม่ต้องมากพิธีแล้ว" ลิโป้หัวเราะ

กาเซี่ยงกุมมือกล่าวว่า "นายท่าน แม่ทัพเอียวให้การยกย่องแม่ทัพซิไม่น้อย ทั้งยังขอให้ผู้น้อยช่วยเอ่ยแนะนำแม่ทัพซิต่อนายท่าน"

"ดี กงหมิงนับเป็นแม่ทัพอันหาได้ยาก" ลิโป้กล่าวด้วยความยินดี "กงหมิงอยากจะติดตามข้าอยู่ในซือลี่ก่อนหรือว่าอยากจะเดินทางไปยังปิ้งโจว?"

สำหรับขุนพลเช่นซิหลง จะเป็นการดีที่สุดหากว่ายึดกุมอยู่ในมือให้มั่น แม่ทัพดีนั้นใช่ว่าจะสามารถหาตัวกันได้ง่ายๆ

จากคำพูดของลิโป้ ซิหลงก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจ เขากุมหมัดกล่าวว่า "ขอบคุณที่จิ้นโหวให้ความสำคัญ ข้าน้อยอยู่ใต้บัญชาของแม่ทัพเอียวฮอง บัดนี้แม่ทัพเอียวฮองกำลังทำศึกกับทัพโห้ลาย ข้าน้อยขอร้องให้จิ้นโหวอนุญาตให้ข้าน้อยกลับไปช่วยแม่ทัพเอียวที่อำเภอปอขอรับ"

ก่อนที่จะจากมา คำฝากฝังต่อกาเซี่ยงขอเอียวฮองทำให้ซิหลงซาบซึ้งใจมาก เขายังเข้าใจสถานการณ์ของเอียวฮองในช่วงหลายปีมานี้ดี ว่าหากว่าไม่มีเขา กองทัพของเอียวฮองก็คงจะถูกกลุ่มอำนาจอื่นกลืนกินไปแล้ว การไปยังปิ้งโจวตอนนี้อาจจะทำให้เขามีอนาคตที่ดี ทว่าเขาก็อดเป็นห่วงเอียวฮองที่อยู่ในอำเภอปอไม่ได้

ลิโป้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงกล่าวว่า "กงหมิงเป็นผู้ที่ซื่อสัตย์และถือคุณธรรมน้ำใจ กงหมิงสามารถอยู่ที่โหลายต่อได้ แต่กงหมิงจะต้องระวังตระกูลใหญ่ในโห้ลายให้ดี เมื่อเร็วนี้ พวกตระกูลใหญ่ภายในเมืองได้หารือแผนการที่จะจัดการกับแม่ทัพเอียว ให้ท่านคำนึงถึงความปลอดภัยเป็นสำคัญ ต่อให้เสียเมืองไปก็สามารถยึดคืนกลับมาได้ในภายหลัง"

ซิหลงกุมหมัดกล่าวว่า "ขอบคุณสำหรับความห่วงใยของจิ้นโหว หลังจากช่วยเหลือแม่ทัพเอียวฮองเสร็จแล้ว ข้าน้อยจะต้องเดินทางไปยังปิ้งโจวอย่างแน่นอนขอรับ"

"เมื่อมีกงหมิงช่วยเหลือ การปราบพิชิตซือลี่ก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลแล้ว" ลิโป้หัวเราะ

สัมผัสได้ถึงสายตาที่อบอุ่นของลิโป้และสัญญาณของกาเซี่ยง ซิหลงก็คารวะอย่างเคร่งขรึมจริงจัง "ข้าน้อยซิหลง คำนับนายท่าน!"

"ประเสริฐ ประเสริฐยิ่ง!" ลิโป้ประคองซิหลงให้ลุกขึ้นพลางกล่าวว่า "นับแต่นี้ไป ปิ้งโจวจะมียอดขุนพลเพิ่มขึ้นมาอีกคนแล้ว"

ซิหลงกุมหมัดกล่าวว่า "ข้าน้อยจะติดตามรับใช้นายท่านอย่างสุดความสามารถ"

"กงหมิงและแม่ทัพเอียวทำศึกอยู่ในโห้ลาย ทัพปิ้งโจวจะไม่นิ่งเฉยดูดายแน่นอน เหวินเหอ สั่งให้ด่านหูกวนลอบส่งทหารม้าเฟยฉีห้าร้อยนายมายังอำเภอปอและให้รับคำสั่งจากแม่ทัพซิหลง" ลิโป้กล่าว

กาเซี่ยงตกตะลึง ทัพม้าเฟยฉีนั้นเป็นทัพม้าที่อยู่ใต้บัญชาของลิโป้เพียงผู้เดียว ไม่เพียงแต่จะเป็นทัพม้าที่แข็งแกร่งที่สุดในทัพปิ้งโจวเท่านั้น แต่พวกเขาเปรียบได้กับทัพองค์รักษ์ของปิ้งโจว นับตั้งแต่ที่ทัพเฟยฉีถูกก่อตั้งขึ้นมา ทหารม้าเฟยฉีก็อยู่ในสังกัดของลิโป้เพียงผู้เดียวมาโดยตลอด ทว่าครั้งนี้เขากลับยกทหารม้าเฟยฉีห้าร้อยนายให้กับแม่ทัพผู้หนึ่ง ทั้งยังเป็นแม่ทัพที่เพิ่งเข้าร่วมกับปิ้งโจว

"ขอรับ!" กาเซี่ยงกุมมือรับคำ

ซิหลงย่อมเคยได้ยินชื่อเสียงของทหารม้าเฟยฉีมาก่อน นี่ก็คือทหารม้าที่เคยกวาดพิชิตทุ่งหญ้าของชาวเซียนเป่ย ดังนั้นจึงรีบกุมหมัดกล่าวว่า "นายท่าน นี่ไม่จำเป็นขอรับ ทัพโห้ลายเพิ่งพ่ายแพ้แก่ทัพเราไปเมื่อไม่กี่วันก่อน ต่อให้ทัพโห้ลายรวมกำลังมาอีกครั้ง พวกเขาก็ไม่อาจมีเปรียบใด"

ลิโป้กล่าวว่า "ในสายตาของข้าแล้ว ชีวิตของกงหมิงแลแม่ทัพเอียวยังมีความสำคัญกว่าทั้งโห้ลาย"

ซิหลงกุมหมัดกล่าวว่า "ข้าน้อยจะต้องช่วยนายท่านพิชิตโห้ลายให้ได้เพื่อรอต้อนรับการมาของทัพปิ้งโจวขอรับ!"