บทที่ 86: การเหยียบย่ำ

หัวหน้าโจรสลัดเพิ่งพุ่งเข้าไปในอุโมงค์ซ่อมบำรุง ก็เห็นหยางป๋อมุดเข้าไปในอีกอุโมงค์หนึ่ง อุโมงค์นี้เล็กกว่าเดิม

หัวหน้าโจรสลัดไม่กล้าประมาท ชุดเกราะพลังงานทั้งตัวส่องประกายเจิดจ้า ถืออาวุธพลังงานไว้ข้างหน้า ไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้หยางป๋อใช้พลังพิเศษของตัวเองเป็นหลัก เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว และหลบหลีกการไล่ล่าของหัวหน้าโจรสลัดชั่วคราวโดยใช้ประโยชน์จากลักษณะภูมิประเทศ

หยางป๋อเลือกจุดที่เหมาะสมเอาไว้แล้ว ขอแค่อยู่ตรงนั้น ไอ้หมอนี่ต้องหนีหุ่นยนต์ของเขาไปไม่พ้นแน่

ตอนนี้หยางป๋อจะทำให้หัวหน้าโจรสลัดคิดไปเองว่า ด้านพลังพิเศษของเขาไม่เก่ง ทำได้แค่บังคับหุ่นยนต์ พอหัวหน้าโจรสลัดรู้ตัวว่าคิดผิดและรู้ว่ากำลังเผชิญหน้ากับหุ่นยนต์อยู่ มันก็สายเกินไปแล้ว

หยางป๋อคาดการณ์ไว้ถูก ถึงแม้หัวหน้าโจรสลัดจะตามเขามาติดๆ แต่ด้วยหัวหน้าโจรสลัดเองก็ไม่คุ้นเคยกับที่นี่ และไม่รู้ความลับของหยางป๋อจึงไม่กล้าโจมตีอย่างบ้าระห่ำ เพราะพื้นที่ตรงนี้ค่อนข้างจำกัด

หัวหน้าโจรสลัดต้องรอจนถึงที่โล่ง ที่ซึ่งตัวเองสามารถแสดงพลังได้อย่างอิสระ

หยางป๋อเห็นการเคลื่อนไหวของหัวหน้าโจรสลัดครั้งก่อน ก็เดาว่าพลังของอีกฝ่ายน่าจะเกี่ยวข้องกับความเร็ว และพลังแบบนั้นต้องมีพื้นที่กว้างพอให้แสดงออก

อุโมงค์ซ่อมบำรุงเองก็ไม่กว้างขวางนัก จะจำกัดการใช้พลังของอีกฝ่าย และในเมื่อยังไม่รู้ศักยภาพที่แท้จริงของเขา ก็คงไม่กล้าบุ่มบ่ามโจมตี

แน่นอน ถ้าหยางป๋อเดาผิดและหัวหน้าโจรสลัดอยากฆ่าเขาตอนนี้ เขาก็มีวิธีรับมือ ยังไงก็ปล่อยหุ่นยนต์ออกมาต่อสู้ตัวต่อตัวที่นี่ได้

ไล่ตามมาได้สักพัก หยางป๋อคิดว่าถึงจุดแล้ว จึงออกมาจากอุโมงซ่อมบำรุงแล้ววิ่งไปข้างหน้าอย่างเร็ว แต่แล้ววินาทีถัดมา มีร่างหนึ่งวูบผ่านจากด้านหลัง หยางป๋อหลบไปอีกทางทันที

"ฮ่าๆๆ!" หัวหน้าโจรสลัดไม่ได้ต้องการฆ่าหยางป๋อ เพราะใจเขายังสงสัยอยู่มาก ส่วนพลังพิเศษที่หยางป๋อแสดงออกมา หากสามารถควบคุมหุ่นยนต์ได้อย่างอิสระจริง ถึงลูกน้องคนไหนจะตายก็ไม่เป็นไร เพื่อการพัฒนากลุ่มโจรสลัดนั่นแหละสำคัญสุด!

"แกหัวเราะอะไร? แกบ้าหรือไง?" หยางป๋อตอนนี้สวมชุดทำงาน เสียงพูดเป็นเสียงชายวัยกลางคน และมีอาวุธพลังงานปรากฏในมือด้วย นี่คือเหตุผลที่หยางป๋อไม่กลัวเสียงตัวเองจะหลุดออกไป เพราะการปลอมเป็นคนอื่นทำให้สายเสียงเปลี่ยนไปหมด ดังนั้นเสียงพูดก็จะกลายเป็นของคนอื่น!

"ยินดีที่ได้รู้จัก ผมคือหัวหน้ากลุ่มโจรสลัดหยินเยว่ พลังพิเศษของคุณหม่าน่าสนใจมาก จากข้อมูล คุณเป็นแค่ช่างดอกไม้ธรรมดา ไม่คิดว่าจะควบคุมหุ่นยนต์ของคนอื่นได้ และมีออาวุธพลังงานด้วย ถ้าผมเดาไม่ผิด คุณน่าจะมีชุดเกราะพลังงานอยู่ใต้ชุดทำงานด้วยสินะ?" หัวหน้าโจรสลัดยืนห่างจากหยางป๋อ 30 เมตร มองหยางป๋อด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เพราะที่ระยะนี้ เขามั่นใจ 100% ว่าสามารถสร้างความเสียหายร้ายแรงถึงชีวิตแก่หยางป๋อได้ในพริบตา!

"แกรู้จักฉันได้ยังไง?" เสียงหยางป๋อฟังดูกระวนกระวาย เอ่ยถามออกมา

"เพราะพวกเรามีข้อมูลคนทั้งเรือขนส่ง ข้ายังรู้อีกว่านายมีลูกสาวหนึ่งคน ลูกชายหนึ่งคน และภรรยาหนึ่งคน ข้าขอถามอีกครั้ง นายมีพลังพิเศษอะไร? ถ้าไม่บอก ข้าจะหักขานายก่อน แล้วจับตัวนายมัดไว้ จากนั้นจะพาลูกชายลูกสาวกับเมียนายมาอยู่ต่อหน้า"

"ถ้านายยังไม่บอก ข้าจะฆ่ามันทีละคน ยังไม่บอกอีก ก็จะฆ่าคนที่สอง ฆ่าไปเรื่อยๆ จนกว่านายจะบอกข้า ถ้าสุดท้ายนายไม่ยอมบอก ข้าจะฝังชิปทาสไว้ในสมองนาย นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ใหม่ล่าสุดของจักรวรรดิสุ่ยหลาน พอฝังชิปนี้แล้ว นายจะไม่สามารถขัดคำสั่งข้าผู้เป็นเจ้านายไม่ว่าเรื่องอะไร!" อาวุธพลังงานในมือหัวหน้าโจรสลัดเรืองรองแสงนวล คำพูดที่เขาเอ่ยออกมาพร้อมสีหน้ายิ้มแย้ม ช่างทำให้คนฟังขนลุกไปทั้งตัว!

เมื่อหยางป๋อได้ยินจนถึงตรงนี้ เขาได้ความรู้เพิ่มอีกอย่าง นั่นก็คือจักรวรรดิสุ่ยหลาน ยังมีระบบทาสอยู่ด้วย และพัฒนาชิปทาสออกมาแล้ว?

นี่เป็นสิ่งที่หยางป๋อไม่เคยได้ยินมาก่อน ขณะครุ่นคิดไปด้วย เขาเอ่ยเสียงเย็นชาว่า "แกคงฝันไปแล้วมั้ง! ยังไม่ทันได้ต่อสู้ จะให้ฉันบอกนายว่าฉันมีพลังพิเศษอะไร? ถ้าคิดว่าเก่ง ก็เชิญมาลองดูสิ"

"ฮ่าๆๆๆๆ ไอ้ปลาเล็กปลาน้อย กล้าโม้เป็นกรดในนี่เชียวนะ รู้ไว้เถอะว่าข้านี่เป็นผู้มีพลังพิเศษระดับ A" หัวหน้าโจรสลัดได้ยินดังนั้นก็หัวเราะลั่น

วินาทีต่อมา ชุดเกราะพลังงานบนตัวหยางป๋อเปล่งแสงวาบ ร่างทั้งร่างพุ่งใส่หัวหน้าโจรสลัดเหมือนสายฟ้าฟาด

หัวหน้าโจรสลัดต่างก็ตกใจ คลื่นพลังงานจากตัวอีกฝ่ายค่อนข้างสูง เขาจึงรีบหลบไปด้านข้างทันที!

หัวหน้าโจรสลัดอยากเห็นว่าหยางป๋อมีฝีมือแค่ไหน

แล้ววินาทีถัดมา หยางป๋อไม่สนใจอีกฝ่าย วูบไปอีกห้องโดยสารทันที

หัวหน้าโจรสลัดงง แล้วทั้งตัวก็พุ่งตามไปในทันที

แล้วก็ถูกตีกลับมาด้วยความเร็วที่สูงกว่า

ชุดเกราะพลังงานแตกกระจาย ร่างทั้งร่างจมลงไปในผนังเรือขนส่ง มองหุ่นยนต์ที่โผล่มาตรงหน้าด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ เขาไม่เคยเห็นหุ่นรุ่นนี้มาก่อน ไม่ได้ดูใหญ่โตหรือน่าเกรงขามอะไร แต่ภาพรวมค่อนข้างลื่นไหล มันถืออาวุธเย็นที่เปล่งประกายวับวาว เมื่อครู่นี่เองที่อาวุธเล่มนี้ฟาดใส่เขาอย่างแรง

เมื่อครู่หัวหน้าโจรสลัดเพิ่งพุ่งเข้าห้องโดยสารข้างๆ เพิ่งโผล่หน้าออกมาจากอุโมงค์ด้านล่าง ก็โดนอาวุธเย็นฟาดอย่างจังจนปลิวกลับมา ส่วนหุ่นยนต์ตัวนั้นลอยอยู่เหนือทางออกอุโมงค์พอดี

จริงๆ แล้วหัวหน้าโจรสลัดเองก็ใส่ชุดเกราะกันพลังอยู่ โล่พลังงานขึ้นอยู่กับพลัง แต่น่าเสียดายที่พลังของอาวุธหุ่นยนต์นั้นแข็งแกร่งกว่า บวกกับแรงของอาวุธขนาดใหญ่ ชุดเกราะของหัวหน้าโจรสลัดจึงแตกกระจายไปในทันที!

แน่นอนว่าเขาก็ประมาทไปเอง เหมือนตอนที่ลงไปจับปลา แล้วดันจับได้ปลาลายเสือ พอจับแล้วจะรู้เลย แต่หัวหน้าโจรสลัดนี่เหมือนเปิดกล่องสุ่มชัดๆ

จับปลาแล้วรู้สึกว่ามันไม่ลื่น มีความหยาบๆ รีบปล่อยไปเลย นี่มันปลาลายเสือชัดๆ

"หุ่นยนต์สั่งทำพิเศษ!" หัวหน้าโจรสลัดมองหุ่นประหลาดตรงหน้า พยายามลุกขึ้น แต่กลับกระอักเลือดสดออกมาทันที ก่อนจะทรุดลงไปกองกับพื้น

เมื่อครู่ที่โดนอาวุธเย็นของหุ่นฟาดเข้า เขาเลยไม่ตายในทันที แต่ถ้าโดนอาวุธนั่นฟันล่ะก็ คงถูกผ่าครึ่งไปแล้วแน่ๆ

แต่นั่นมันหุ่นยนต์นะ หุ่นหนักร้อยกว่าตัน แถมยังมีอาวุธพลังงานด้วย ใครบ้าถึงกับให้อาวุธพลังงานกับหุ่นกันเนี่ย?

หัวหน้าโจรสลัดคิดว่าหยางป๋อซุ่มหุ่นเอาไว้ที่นี่ล่วงหน้า เพราะหุ่นเปลี่ยนรูปร่างไป อาวุธพลังงานของมันก็เปลี่ยนไป ไม่อย่างนั้นเขาคงจำได้ทันทีว่านี่คือหุ่นจากเหตุการณ์หงเป่ยจวี่นั่นเอง

ใช่แล้ว นี่คือแผนของหยางป๋อ พาหัวหน้าโจรสลัดเดินวนไปมา แล้วฉวยโอกาสทำเป็นสู้ตาย ตรงนี้หยางป๋อก็พนันเหมือนกัน กลัวว่าหัวหน้าโจรสลัดจะบังคับให้ต่อสู้กับเขา ส่วนตัวเขาเองใช้ประโยชน์จากการบังของห้องโดยสารทั้งสอง มาที่ห้องข้างๆ แล้วก็ปล่อยหุ่นออกมาลอยคอยอยู่เหนือทางออกอุโมงค์

หยางป๋อไม่ได้ไม่อยากฟันฆ่าอีกฝ่าย แต่การฟาดด้วยอาวุธพลังงานจะมีโอกาสสำเร็จมากกว่า ถ้าฟันล่ะก็ อีกฝ่ายอาจหนีรอดไปได้

"ข...ข้า?" หัวหน้าโจรสลัดยังจะพูดอะไรสักอย่าง แต่วินาทีถัดมาก็โดนหุ่นยนต์ตัวนี้กระโดดเหยียบร่างจนแบน

"ตัวร้ายต้องฆ่าทิ้งซะ ถ้าปล่อยให้พูดมากๆ มักไม่จบสวยหรอก!" หยางป๋อไม่ฟังไอ้หมอนั่นพูดมากแล้ว

ได้รับสกิลขับเรือรบ +32!

(จบบท)