บทที่ 322 มรดก

"พวกนี้คิดยังไงกันนะ เสี่ยวหวงก็คิดว่าฉันเป็นมือสังหาร ในฟอรั่มก็คิดว่าฉันเป็นมือสังหาร" หยางป๋อพึมพำในใจ

"เกือบลืมไปเลย ไม่รู้ว่าหัวหน้าโจรสลัดคนนี้มีบัญชีอินเทอร์เน็ตอะไรบ้างไหม มีเงินในนั้นไหม?" หยางป๋อเห็นบัญชีออนไลน์ของตัวเอง จู่ๆ ก็นึกถึงปัญหาที่ร้ายแรงมาก นั่นคือหัวหน้าโจรสลัดอาจจะมีอะไรในอินเทอร์เน็ตด้วย

คิดถึงตรงนี้ หยางป๋อรู้สึกหัวใจเต้นเร็วขึ้น หัวหน้าโจรสลัดคนหนึ่ง ยิ่งเป็นหัวหน้าโจรสลัดที่มีกองยาน จะมีเงินเท่าไหร่ ตัวตนที่แท้จริงคืออะไร?

"จะมีฐานลับอะไรไหม?"

"หรือจะมีบริษัทสีเทาอะไรบ้าง?" หยางป๋อถึงกับลุกขึ้นมาเดินไปมา เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้หัวใจเต้นเร็วเกินไป

"ทำไมเราถึงไม่นึกถึงเรื่องนี้ นอกจากนี้ยังได้ยินมาว่าโจรสลัดยังมีพันธมิตร หัวหน้าโจรสลัดน่าจะมีตำแหน่งในนั้นด้วยสินะ?"

"แต่จะเข้าสู่ระบบที่ไหนล่ะ? ที่บ้านแน่นอนว่าไม่ได้ ไปที่สมาคมนักล่าเงินรางวัลดีไหม?" แต่หยางป๋อก็เผชิญกับปัญหาใหญ่อีกอย่างหนึ่ง นั่นคือจะยืนยันตัวตนออนไลน์ของตัวเองที่ไหน

ส่วนใหญ่ของเรื่องออนไลน์จะใช้การยืนยันตัวตนทางชีวภาพ ม่านตา เสียง ฯลฯ เพื่อระบุตัวตนและกู้คืนบัญชี แน่นอนว่าก็มีแบบที่ใช้รหัสผ่านอย่างเดียว เหมือนสกุลเงินเข้ารหัสที่ยอมรับแค่รหัสผ่าน

"หวังว่าหัวหน้าโจรสลัดคนนี้จะไม่ใช้วิธีรหัสผ่านนะ" หยางป๋อยังคงกังวลในใจ ถ้าเป็นแบบนั้นก็จบเลย

หยางป๋อเปิดเว็บไซต์ตลาดมืด ค้นหาอย่างละเอียด พบว่ามีอุปกรณ์ส่งสัญญาณเชื่อมต่อไร้สายแบบเข้ารหัสไม่น้อย นอกจากนี้ยังมีอุปกรณ์ป้องกันการติดตามแบบต่างๆ รวมถึงไอพีแบบไดนามิกอะไรประมาณนั้น

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีช่องสัญญาณการสื่อสารลับโดยเฉพาะ การซื้ออุปกรณ์ประเภทนี้จะผ่านช่องทางเข้ารหัส คนอื่นอยากรู้ก็ยาก

"แบบนี้ไม่น่ามีปัญหานะ?" ชาติที่แล้วหยางป๋อก็แค่คนทำงานธรรมดา ไม่รู้อะไรมากมายเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ และวิทยาศาสตร์บนโลกเมื่อเทียบกับที่นี่ก็ดูอ่อนด้อยไปเลย

"ช่างเถอะ ไปดูที่ฐานสมาคมนักล่าเงินรางวัลดีกว่า" หยางป๋อยังคงตัดสินใจไปดูที่ฐานสมาคมนักล่าเงินรางวัล ที่นั่นมีอุปกรณ์อะไรให้แลกเปลี่ยนบ้าง?

"ซานเย่!" ยามของสมาคมนักล่าเงินรางวัลกุมหน้าอก เมื่อเห็นหยางป๋อปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันที่ด้านหลังห่างออกไปหลายสิบเมตร เกือบตกใจตาย

"อืม" หยางป๋อตอบรับเสียงหนึ่ง คราวนี้หยางป๋อใช้การต้านแรงโน้มถ่วง แล้วปล่อยสัญญาณรบกวนจากตัวเอง ทำให้มาที่นี่ได้เร็วขึ้นไม่น้อย

"ดูเหมือนจะไม่มีปัญหา" หยางป๋อรู้ว่าสมาคมนักล่าเงินรางวัลมีระบบตรวจจับและเตือนภัย หากระบบเฝ้าระวังดาวเคราะห์สแกนพื้นที่นี้ ฐานก็จะถูกตรวจพบ

เมื่อมาถึงฐาน หยางป๋อใช้การตรวจจับการสั่นสะเทือนผ่านพื้นจากเสียงฝีเท้า พบว่าในฐานนี้คนไม่เยอะเท่าไหร่ แต่ก็สมเหตุสมผล เพราะช่วงนี้สมาคมนักล่าเงินรางวัลกำลังช่วยรักษาความสงบ

"ซานเย่ คุณมาแล้ว" คนที่รับผิดชอบต้อนรับที่นี่ยังเป็นผู้หญิงคนเดิม ดูเหมือนลูกท้อสุกงอม ทั้งตัวแผ่กลิ่นอายเย้ายวนชวนหลงใหล

"ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้จะไม่ธรรมดา" หยางป๋อคิดในใจ ที่ผู้หญิงคนนี้ยังไม่ถูกใครกิน คงมีความสามารถไม่น้อยเลยทีเดียว

"อืม" หยางป๋อตอบรับอีกครั้ง

"ไม่ทราบว่าซานเย่มาด้วยธุระอะไร ประธานไม่อยู่ที่นี่" อีกฝ่ายนั่งลงตรงข้ามหยางป๋อ ยิ้มมองหยางป๋อ

หยางป๋อไม่ดื่มน้ำ ยังคงสวมชุดเกราะ แล้วพูดว่า "ขอตัวตนใหม่ให้ฉันหนึ่งอัน แล้วก็ขออุปกรณ์เชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตที่มีระดับการรักษาความปลอดภัยสูงสุดหนึ่งเครื่อง"

"ซานเย่ รอสักครู่นะคะ" อีกฝ่ายไม่กล้าชักช้า เพราะพลังของซานเย่นั้นลึกล้ำเหลือคณานับ

"ซานเย่ นี่คืออุปกรณ์เชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตที่สมาคมนักล่าเงินรางวัลของเราพัฒนาขึ้นเอง ใช้ช่องสัญญาณการสื่อสารของสมาคมเราเอง ปลอดภัยมาก" ไม่นาน อีกฝ่ายก็นำแว่นตาคู่หนึ่งมาให้

"นี่คือแบบที่สมาคมใช้กันมากที่สุด แบรนด์อุปกรณ์ไร้สายนี้เป็นของสมาคมนักล่าเงินรางวัลเราเอง มีสองแบบ แบบหนึ่งใช้สำหรับประชาชนทั่วไป อีกแบบใช้ภายในสมาคมของเรา เรามีช่องสัญญาณถ่ายทอดการสื่อสารเข้ารหัสของเราเองบนดาวซันเหยว่ ใช้เทคโนโลยีการส่งข้อมูลควอนตัม" อีกฝ่ายอธิบาย

หยางป๋อได้ยินแบบนี้ ก็คิดในใจ "คนในสมาคมรู้หรือเปล่าว่าที่อยู่ล็อกอินหรือตำแหน่งของแต่ละคนคืออะไร?"

แต่ก็ไม่มีทางเลือก อย่างน้อยของพวกนี้ก็ดีกว่าของสาธารณะ หยางป๋อจึงสวมแว่นตา มันดูเหมือนแว่นกันแดดทรงกบ หยางป๋อรู้ว่ายังมีอุปกรณ์ประเภทคอนแทคเลนส์ด้วย

อันนี้ชาร์จไฟแล้วใช้งานได้ ชาร์จครั้งหนึ่งใช้งานต่อเนื่องได้ 50 ชั่วโมง ถ้ามีแสงแดด ตอนไม่ได้ใช้งานอินเทอร์เน็ต ก็เอาไปตากแดดชาร์จได้

เลนส์สองข้าง ข้างหนึ่งชาร์จ อีกข้างใช้งาน ใช้ได้ทั่วทั้งดาวซันเหยว่ ทั้งดาวเคราะห์

"เธอไปทำงานเถอะ" หยางป๋อโบกมือ ให้ผู้หญิงคนนี้ออกไป ใครจะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนปลอมตัวมาหรือเปล่า บางทีผู้ชายแต่งเป็นผู้หญิงยังดูเหมือนผู้หญิงมากกว่าผู้หญิงจริงๆ เสียอีก

"ค่ะ ซานเย่" อีกฝ่ายพยักหน้าแล้วออกไป

แว่นตาของหยางป๋อมองออกไปด้านนอกเป็นแบบโปร่งแสงครึ่งหนึ่ง สามารถปรับได้ ตอนออนไลน์คนข้างนอกมองไม่เห็น

"ล็อกอินกล่องจดหมายก่อน" หยางป๋อเลือกกล่องจดหมายออนไลน์แบบหนึ่ง เป็นแบบที่ใช้กันอย่างแพร่หลายที่สุดในจักรวาล ไม่ได้ล็อกอินบัญชีของสมาคมนักล่าเงินรางวัล

หลังจากเปิดการยืนยันตัวตนด้วยม่านตา หยางป๋อพบว่ามีบัญชีกล่องจดหมายอยู่ ในนั้นมีจดหมายที่ยังไม่ได้อ่านสองฉบับ

ฉบับหนึ่งส่งมาเมื่อสามเดือนก่อน ถามว่า "ที่รัก คุณอยู่ไหม? ถ้าอยู่ช่วยตอบกลับในเกมหุ่นรบหน่อย"

"ดูเหมือนว่าในเกมหุ่นรบจะมีบัญชีอยู่" หยางป๋อจับประเด็นได้อย่างว่องไว แล้วถึงนึกขึ้นได้ว่านี่คือภรรยาของหัวหน้าโจรสลัด

ส่วนอีกฉบับหนึ่งเป็นใบรับรองการหักภาษี เป็นของทางการจากจักรวรรดิสุ่ยหลาน พิจารณาอย่างละเอียดแล้ว หยางป๋อพบว่าหัวหน้าโจรสลัดคนนี้มีตำแหน่งขุนนางในจักรวรรดิสุ่ยหลาน และยังมีที่ดิน นี่คือใบรับรองการหักภาษีของปีที่แล้ว

"ไม่รู้ว่าเป็นขุนนางสืบทอดหรือขุนนางที่ซื้อมา?" หยางป๋อคิดในใจ ขุนนางในจักรวรรดิสุ่ยหลานแบ่งเป็นสองประเภท

ประเภทหนึ่งคือพลเมืองต่างชาติสามารถลงทุนในจักรวรรดิเพื่อรับตำแหน่งขุนนาง ที่จริงแล้วก็คือคนจากอีกสองประเทศที่อยู่ไม่ได้จึงมาอยู่ที่นี่

ตำแหน่งขุนนางแบบนี้ไม่สามารถสืบทอดได้ และภาษีมรดกสูงถึง 70%

ส่วนขุนนางสืบทอดสามารถสืบทอดได้ทุกรุ่น ตราบใดที่แต่ละรุ่นจ่ายภาษีเพียงพอ แต่ละที่ดินมีเพดานภาษีขั้นต่ำ นั่นคือเจ้าของที่ดินต้องจ่ายภาษีเท่านั้นต่อปี ส่วนจะเก็บภาษีจากคนอื่นเท่าไหร่ รัฐไม่สนใจ

ส่งผลให้ขุนนางที่ดินที่มีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ร่ำรวยมหาศาล ส่วนขุนนางที่ไม่มีทรัพยากรอะไรก็ต้องทำงานจ่ายภาษี เพราะถ้าไม่จ่ายภาษี ตำแหน่งขุนนางก็จะถูกริบคืน

ราชวงศ์ของจักรวรรดิใช้เคียวเกี่ยวเงินได้อย่างยอดเยี่ยม

"ภาษี 90 ล้านเครดิต?" หยางป๋อเห็นตัวเลขบนใบรับรอง ก็คิดในใจ

แค่ดูตัวเลขนี้อย่างเดียวไม่สามารถตัดสินขนาดของที่ดินได้ เพราะถ้าเป็นที่ดินที่แห้งแล้ง บางทีจักรวรรดิอาจต้องจ่ายเงินให้แทน

แต่สามารถตรวจสอบได้ หยางป๋อใช้รหัสบนใบรับรองนี้ค้นหาในเว็บไซต์ทางการของจักรวรรดิสุ่ยหลาน พบที่ดินแปลงหนึ่ง

"เกาะ?" สิ่งที่ทำให้หยางป๋อประหลาดใจคือ มันเป็นเกาะบนดาวเมืองหลวงจักรวรรดิของจักรวรรดิสุ่ยหลาน

เกาะมีพื้นที่ 4,000 ตารางกิโลเมตร และยังมีพื้นที่ทะเลโดยรอบอีก 200 กิโลเมตร บนเกาะมีเมืองหนึ่งเมือง มีประชากรกว่า 1,000 คน

"ขุนนางสืบทอด?" หยางป๋อพบว่าหัวหน้าโจรสลัดคนนี้เป็นขุนนางสืบทอด เป็นวิสเคานต์ของจักรวรรดิสุ่ยหลาน และยังมีชาติกำเนิดที่สูงส่ง

"แม่ง ไม่ใช่คนที่จักรวรรดิสุ่ยหลานส่งมาก่อกวนสหภาพหรอกนะ?"

"ได้ยินมาว่าโจรสลัดทุกคนล้วนมีประเทศคอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง?" หยางป๋อครุ่นคิดในใจ

"ไม่รู้ว่าพวกพ้องของหัวหน้าโจรสลัดคนนี้จะรู้ตัวตนของเขาหรือเปล่า"

"แล้วภรรยาของหัวหน้าโจรสลัดล่ะ รู้หรือเปล่า?" หยางป๋อคิดถึงเรื่องอื่น รอบๆ เกาะของหัวหน้าโจรสลัดคนนี้เป็นแนวปะการังใหญ่ ในนั้นอุดมไปด้วยสิ่งมีชีวิตทางทะเลที่รสชาติอร่อยมากชนิดหนึ่ง ข้อมูลอื่นๆ เป็นความลับ จากนั้นหยางป๋อก็ตรวจสอบธนาคารอื่นๆ พบว่าหัวหน้าโจรสลัดมีบัญชี แต่ว่างเปล่า ไม่มีเงิน

"ดูเหมือนว่าหัวหน้าโจรสลัดคนนี้จะโอนเงินออกไปแล้ว?" หยางป๋อก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นเพราะไม่มีอยู่แต่แรกหรืออะไรอื่น

"หรือว่าฟอกเงินในเกมหุ่นรบ?" ไม่นานหยางป๋อก็นึกถึงความเป็นไปได้อีกอย่าง

จากนั้นก็พบจดหมายฉบับหนึ่งในแฟ้มร่าง มีข้อมูลบัญชีและรหัสผ่านมากมาย หยางป๋อลองเอาอันหนึ่งมาล็อกอินเกมหุ่นรบ

ล็อกอินได้จริงๆ แล้วในนั้นมีเหรียญเกม 200 ล้าน และหยางป๋อยังพบว่าหัวหน้าโจรสลัดเป็นคนของกลุ่มจอมสับนกด้วย

"จุ๊ๆ" หยางป๋อมองดูข้อมูลบัญชีและรหัสผ่านสิบกว่าอันในแฟ้มร่าง ก็พอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เกมหุ่นรบที่ไม่ระบุชื่อนี้เหมาะมากสำหรับการทำเรื่องไม่ดี แต่หยางป๋อไม่ได้ตรวจสอบทีละอัน เพราะไม่แน่ใจว่าทหารของสหภาพพวกไร้ยางอายนั่นจะตรวจสอบบัญชีที่น่าสงสัยหรือไม่

ตอนนี้หยางป๋อยังไม่รู้ว่าจะจัดการกับเหรียญเกมในบัญชีเกมเหล่านี้อย่างไรดี

สุภาษิตกล่าวไว้ว่าทุกสิ่งล้วนทิ้งร่องรอยไว้ หยางป๋อไม่เชื่อว่าการโอนเหรียญเกมออกไป ทางทหารสหภาพจะไม่สามารถตรวจสอบได้แน่ๆ

ดังนั้นจะโอนออกอย่างไร? โอนไปที่บัญชีไหน? เรื่องนี้ยังต้องวางแผนอย่างรอบคอบ

ส่วนในบัญชีเหล่านี้มีเหรียญเกมเท่าไหร่ ตอนนี้หยางป๋อก็ยังไม่ไปตรวจสอบทีละอัน อย่างไรเสียดูไปก็ไม่มีประโยชน์

และอุปกรณ์เชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตที่ใช้อยู่นี้ จะมีคนสามารถตรวจสอบจากแผงควบคุมด้านหลังได้หรือไม่ก็ยากที่จะบอกได้

คิดอย่างละเอียดแล้ว หยางป๋อไม่ค่อยเข้าใจเรื่องพวกนี้มากนัก ถ้าใช้ความคิดจากชาติที่แล้วมาทำความเข้าใจสิ่งต่างๆ ในโลกนี้ หลายอย่างก็ไม่เป็นไปตามหลักวิทยาศาสตร์

หยางป๋อลองล็อกอินโซเชียลอื่นๆ อีกครั้ง พบว่าไม่มีบัญชีอื่น

แน่นอนว่าในอินเทอร์เน็ตมีโซเชียลเน็ตเวิร์กมากมาย ว่าจะมีหรือไม่ก็ต้องทดลองต่อไปในภายหลัง

"ถ้าตัวตนโจรสลัดนี้เป็นสายลับของจักรวรรดิจริงๆ ฉันก็โชคดีมากแล้ว" หยางป๋อคิดง่ายๆ ว่าสายลับย่อมเป็นชนชั้นสูง มีพลังพิเศษที่น่าทึ่งมากมาย แม้ว่าพลังพิเศษของทุกคนจะไม่ได้สุ่มออกมาทั้งหมด

แต่พวกชนชั้นสูงเหล่านี้ มีโอกาสได้รับความสามารถหายากสูงที่สุด

"บนดาวซันเหยว่มีคนผลิตยาเสพติดและค้ายาเสพติดไหม?" หยางป๋อทำมือท่าหนึ่งเรียกหญิงสาวท่าทางยั่วยวนคนนั้นเข้ามา แล้วถามตรงๆ

ใบหน้าขาวผ่องของหญิงสาวคนนั้นแสดงความสงสัย "ซานเย่หมายความว่าอย่างไรคะ?"

"ไม่ชอบคนพวกนี้ อยากฆ่าคน" หยางป๋อตอบอย่างเรียบเฉย

คำตอบนี้ทำให้หญิงสาวท่าทางยั่วยวนตกใจ "บนดาวซันเหยว่ไม่ค่อยมีคนแบบนี้หรอกค่ะ ดาวดวงนี้ยังพัฒนาไม่มาก มีคนมาท่องเที่ยวเยอะ แต่ไม่ค่อยมีลูกค้าประจำ"

"งั้นเธอรู้ไหมว่าที่ไหนมีคนพวกนี้เยอะที่สุด?" หยางป๋อได้ยินแบบนี้ก็เข้าใจ ประชากรเคลื่อนย้ายมากเกินไปไม่เอื้อต่อการค้าขาย เพราะไม่ใช่คนคุ้นเคย ไม่กล้าขาย ก็ไม่กล้าซื้อ

"สหพันธ์เฟยหงมีดาวเคราะห์หลายดวงที่ทำเรื่องนี้อย่างถูกกฎหมาย"

"ที่นั่นมีขายกันเปิดเผยในร้านค้าเลย" หญิงสาวท่าทางยั่วยวนหยิบนาฬิกาข้อมือของตัวเองขึ้นมา พลางอธิบายไปด้วย

"บนดาวซันเหยว่นี้มีอาชญากรพวกไหนบ้าง?" หยางป๋อเห็นว่าอยู่ต่างประเทศก็ช่างเถอะ มีเวลาไปต่างประเทศ ไม่สู้อยู่ในเกมจะเร็วกว่าและปลอดภัยกว่า

หญิงสาวท่าทางยั่วยวนได้ยินคำถามของหยางป๋อก็ส่ายหน้า "องค์กรฮุยจิ่น หงเป่ยจวี่พวกนี้ พวกเราไม่รู้ข้อมูลของพวกเขา ส่วนองค์กรผิดกฎหมายอื่นๆ หนีไปเร็วกว่าใครเพื่อน เรื่องใหญ่ครั้งนี้ กลัวว่าจะถูกลากเข้าไปเกี่ยว"

"จริงสิ รหัสตำรวจสองอันนี้เป็นคนของหงเป่ยจวี่ เกือบลืมไปเลย" หยางป๋อนึกถึงครั้งที่ล่องหนไป เห็นว่าในตำรวจมีคนของหงเป่ยจวี่สองคน

หญิงสาวท่าทางยั่วยวนสูดหายใจลึก เครือข่ายข่าวกรองของซานเย่ช่างน่าเกรงขามจริงๆ

"พวกเธอมีช่องทางฟอกเงินที่ปลอดภัยไหม?" หยางป๋อถามต่อ

"แน่นอนว่ามีค่ะ แต่ธุรกิจส่วนนี้เป็นประธานที่จัดการ ในสามประเทศ สหภาพนี่แหละที่ควบคุมเข้มงวดที่สุด พวกเราก็ร่วมมือกับบริษัทอื่นๆ" หญิงสาวท่าทางยั่วยวนอธิบาย

"งั้นก็ช่างเถอะ"

"นี่คือตัวตนใหม่ของคุณค่ะ!" อีกฝ่ายยื่นนาฬิกาข้อมือและข้อมูลตัวตนบางอย่างให้

"ดีแล้ว ฉันไปก่อนล่ะ!" หยางป๋อคิดว่าพอแล้ว สามารถหาตัวตนเดิมของหัวหน้าโจรสลัดได้ ส่วนแผนการต่อไปค่อยๆ วางแผนทีหลัง

"ซานเย่ เดินทางปลอดภัยค่ะ!" หญิงสาวท่าทางยั่วยวนโค้งคำนับอย่างนอบน้อม

"ต่อไปอย่าใช้พลังพิเศษต่อหน้าฉัน ไม่งั้นถ้าฉันทำอะไรเธอจริงๆ เธอจะเสียใจ" หยางป๋อทิ้งประโยคหนึ่งไว้ก่อนจากไป

คำพูดนี้กำกวมมาก ว่าจะทำอะไรจริงๆ จะตีความอย่างไรก็แล้วแต่คนฟังจะคิด

"ดิฉันทราบแล้วค่ะ ขอบคุณซานเย่ที่เตือน" หญิงสาวท่าทางยั่วยวนได้ยินประโยคนี้ ทั้งตัวก็เย็นวาบ ตอบอย่างนอบน้อม

หยางป๋อไม่ได้จากไป แต่ไปหาที่แห่งหนึ่งในภูเขา แล้วเปิดอุปกรณ์ความปลอดภัยสูงของสมาคมนักล่าเงินรางวัลอีกครั้ง

พิจารณาอย่างละเอียดถึงสิ่งที่แลกได้ด้วยคะแนนภายในสมาคมนักล่าเงินรางวัล

จากนั้นก็กลับบ้านตอนรุ่งสาง แล้วดูตัวตนใหม่ที่สมาคมนักล่าเงินรางวัลเตรียมไว้ให้

คราวนี้เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง ได้รับรางวัลเงินก้อนใหญ่จากการเข้าร่วมกิจกรรมของบริษัทแห่งหนึ่ง แล้วย้ายถิ่นฐานมาอยู่ดาวซันเหยว่ เป็นพลเมืองคนหนึ่ง แต่อาศัยอยู่ในบ้านพักส่วนตัวขนาดเล็ก ไม่ชอบติดต่อกับคนอื่น ชอบอยู่ตามลำพัง

หยางป๋อเข้าใจเรื่องนี้ ตัวตนแบบนี้ถึงจะปลอมใช้ได้ง่าย คนที่มีความสัมพันธ์ทางสังคมซับซ้อนเกินไป ตัวตนจะปลอมใช้ยาก

ที่ฐานสมาคมนักล่าเงินรางวัล โจวรุ่ยกลับมาที่ฐาน ได้ฟังหญิงสาวท่าทางยั่วยวนรายงานเรื่องนี้จนจบ

"คนอย่างซานเย่นี่เป็นมือเก๋าแล้ว ต่อไปเธอต้องระวังหน่อย พลังเสน่หาของเธอนี่ ไม่เหมาะกับงานต้อนรับหรอก" โจวรุ่ยมองหญิงสาวตรงหน้า ส่ายหน้าพูด

"ประธาน ถ้าดิฉันไม่ทำงานต้อนรับ ก็ไม่สามารถออกไปทำภารกิจได้" หญิงสาวท่าทางยั่วยวนนั่งบนโซฟา เผยให้เห็นเส้นโค้งงดงามด้านหลัง ตอบด้วยรอยยิ้มขมขื่น

โจวรุ่ยได้ยินแบบนี้ก็ขมวดคิ้ว เพราะผู้หญิงตรงหน้านี้แค่แข็งแรงกว่าคนทั่วไปเท่านั้น พลังเสน่หานี้ถ้าออกไปทำภารกิจ ก็มักจะถูกคนอื่นรังแก

ส่วนจะไปหางานปกติอื่นๆ ก็ยาก พลังพิเศษแบบนี้เหมาะกับการเป็นนกในกรงทอง แม้แต่งานสายลับก็ไม่เหมาะ เพราะดึงดูดความสนใจมากเกินไป

"ต่อไปบอกซานเย่ให้ชัดเจนเถอะ" โจวรุ่ยพยักหน้า

(จบบท)