บทที่ 225: หุ่นยนต์ขนาดเล็กไร้คนขับ

หยางป๋อวิ่งหนีไปอย่างทุลักทุเล โดรนพลีชีพขนาดเล็กเหล่านี้ใช้งานได้ไม่กว้างในสภาพแวดล้อมพิเศษแบบนี้ มันยิ่งมีราคาสูง

เพราะถ้าคู่ต่อสู้มีระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้า โดรนขนาดเล็กนี้จะไร้ประโยชน์

ในขณะที่ระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้ามีราคาถูกมาก มีเพียงโดรนขนาดใหญ่และหุ่นยนต์ขนาดใหญ่เท่านั้นที่สามารถป้องกันระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้าได้

และรอยแยกภูเขาที่หยางป๋ออยู่ก็แข็งแรง ไม่เหมือนอีกสองทางเข้า ทางหนึ่งแคบเกินไป อีกทางหนึ่งพังทลายแล้ว

“มีโดรนพลีชีพ!” หยางป๋อวิ่งไปตะโกนในช่องสื่อสาร

“ซานเย่ รีบมา เรามีระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้า” ประธานสมาคมนักล่าเงินรางวัลตะโกนในช่องสื่อสาร

หยางป๋อวิ่งเร็ว โดรนที่ตามมาก็เร็วเช่นกัน

เมื่อหยางป๋อวิ่งมาถึงแนวป้องกันที่สาม ก็เห็นคนของสมาคมนักล่าเงินรางวัลขว้างระเบิดขนาดเท่ากำปั้น

แล้วก็เกิดการสั่นสะเทือนอย่างมากและฝุ่นฟุ้งกระจาย

แต่ในที่นี้อากาศเบาบาง ฝุ่นฟุ้งกระจายแล้วตกลงมาเหมือนทราย

“กองกำลังกบฏใช้เงินมากในการทำสิ่งนี้ โดรนหนึ่งตัวมีค่าใช้จ่ายอย่างน้อย 300,000 เครดิต” ประธานสมาคมนักล่าเงินรางวัลพูดในช่องสื่อสาร

หยางป๋อพยักหน้า ในสภาพแวดล้อมที่มีแรงโน้มถ่วงและอากาศเบาบางเช่นนี้ จำเป็นต้องผลิตโดรนพิเศษ ซึ่งไม่เหมือนดาวอื่นที่มีอากาศเป็นพาหะ

“ไม่รู้ว่าสมาคมนักล่าเงินรางวัลมีข้อมูลเกี่ยวกับโดรนเหล่านี้หรือไม่” หยางป๋อรู้สึกว่าเขารู้เรื่องนี้น้อยเกินไป และข้อมูลไม่เป็นระบบ

“โดรนเป็นแค่การปกปิด ยังมีคนอีกแน่นอน บางทีอาจมีอุปกรณ์หนักด้วย” มีคนพูดในช่องสื่อสาร

“พวกนี้บ้าแน่ๆ อย่างน้อยมีโดรนหลายร้อยตัว นี่มันกี่เครดิต?”

“หรือมีอะไรในอุโมงค์ที่เป็นความลับ?”

“ไม่น่าจะใช่ เรามีคนมากมาย แต่ไม่มีใครพบสิ่งผิดปกติ”

หยางป๋อได้ยินก็รู้สึกแปลกใจ กองกำลังกบฏได้รับข่าวอะไรถึงได้มาที่นี่?

“ทุกคนฟังคำสั่งฉัน ต่อไป กองกำลังกบฏอาจใช้หุ่นยนต์ติดอาวุธหนัก เราต้องเตรียมใจ” ประธานพูดในช่องสื่อสาร

ทุกคนหันมามองหยางป๋อ หยางป๋อก็พูดในช่องสื่อสารว่า “ถ้าพวกมันกล้าเข้ามา เดี๋ยวฉันจะอ้อมไปจากทางเข้าหลักอุโมงค์ แล้วไปโจมตีจากด้านหลัง”

เมื่อได้ยินหยางป๋อพูด ทุกคนก็โล่งใจ มีคนด่าขึ้นมา “กองกำลังกบฏพวกนี้ไม่มีมนุษยธรรม ไม่เคารพสิทธิมนุษยชน เราจะเปิดโปงเรื่องนี้เมื่อกลับไป”

“ใช่ กล้าใช้โดรนพลีชีพ”

“พวกนี้คงเร่งรีบมาก ถึงใช้วิธีนี้”

“พวกกองกำลังกบฏยังมีหน้าพูดในเน็ตว่าสหภาพกดขี่ประชาชน”

หยางป๋อรู้สึกหมดคำพูดกับสังคมนี้ สามประเทศมีข้อตกลงที่ดูเหมือนไร้สาระ

อย่างเช่น สามประเทศพูดถึงสิทธิมนุษยชน แต่ใครใส่ใจจริงๆ?

กองกำลังกบฏได้รับการสนับสนุนจากอีกสองประเทศ บางครั้งในความขัดแย้ง อีกสองประเทศยังออกข่าวสนับสนุน และถ้าสหภาพใช้กำลังเกินไป อีกสองประเทศก็จะอ้างสิทธิมนุษยชนมาวิพากษ์วิจารณ์

แน่นอน ถ้ากองกำลังกบฏของอีกสองประเทศถูกโจมตีหนัก สหภาพก็จะออกมาวิจารณ์เช่นกัน

ผู้บังคับการกองกำลังกบฏไม่คิดว่าจะมีระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้า ทำให้เสียโดรนพลีชีพหลายร้อยตัว

หน้าตาดูแย่มาก โดรนพลีชีพที่เหลือหยุดอยู่ที่รอยแยกภูเขา

รอจนทีมพิเศษสองทีมและอุปกรณ์ต่อสู้ไร้คนขับมาถึง แล้วค่อยเริ่มปฏิบัติการ

ผู้บังคับการดูวิดีโอซ้ำไปซ้ำมา แต่ไม่เห็นว่าหัวหน้าทีมมนุษย์ดัดแปลงคนแรกตายได้ยังไง เพราะเพื่อนร่วมทีมสี่คนไม่คิดว่าหัวหน้าจะตายตั้งแต่เจอครั้งแรก

“ที่รัก” หยางป๋อกับประธานสมาคมนักล่าเงินรางวัลและอีกสองสามคนแอบสอดแนมที่รอยแยกภูเขา

เห็นโดรนพลีชีพกว่า 1000 ตัวอยู่ที่รอยแยก ทุกคนมองหน้ากัน

และมีหุ่นยนต์ไร้คนขับรูปร่างแมงมุมหลายสิบตัว เห็นได้ว่ามีกระบอกปืนเลเซอร์อยู่ตรงกลาง

มีทีมมนุษย์ดัดแปลงสองทีม เห็นได้ว่าพวกนี้ไม่มีอุปกรณ์ป้องกันใดๆ ร่างกายและหัวมีการป้องกันบ้าง แต่ร่างกายเห็นโลหะสีเงินขาวได้ชัดเจน

“14 มนุษย์ดัดแปลง แต่ละคนให้ 8 แต้ม ก็เป็น 112 แต้ม และอาวุธดัดแปลงของพวกนี้ก็ของดี” หยางป๋อหามานานแล้วอาวุธที่เขาสามารถใช้ได้เต็มที่

ค้อนปล่อยไฟฟ้าแรงสูงที่เพิ่งได้มา ทำให้หยางป๋อมีแนวคิดใหม่ ก่อนหน้านี้หยางป๋อสนใจแต่พลังงาน แต่ตอนนี้เห็นว่าอาวุธเทคโนโลยีขั้นสูงก็ใช้ได้ดี

เมื่อรวมกับพลังงานในตัวหยางป๋อ การใช้อาวุธเทคโนโลยีขั้นสูงก็ยิ่งมีประสิทธิภาพ

“กองกำลังกบฏใช้เงินมากในครั้งนี้”

“ซานเย่ อย่าทำลายหุ่นยนต์ไร้คนขับมากนัก เทคโนโลยีของมันมีคนต้องการมาก”

“น่าจะเป็นหุ่นยนต์ช่วยจู่โจมของจักรวรรดิสุ่ยหลาน ทหารแต่ละคนพกหุ่นยนต์ขนาดเล็กจำนวนหนึ่ง หุ่นยนต์นี้จะช่วยโจมตี”

“ไม่ใช่แค่หุ่นยนต์รูปร่างแมลง แต่ยังมีรุ่นอื่นๆอีกมาก” ประธานสมาคมนักล่าเงินรางวัลพูด

หยางป๋อพยักหน้า ไม่พูดอะไร สงครามในสังคมเทคโนโลยีขั้นสูงโหดร้ายมาก หุ่นยนต์ไร้คนขับ โดรนรบ หลากหลายรูปแบบ

ตอนปราบดาวพาโด หยางป๋อประเมินว่า เรือรบมีหุ่นยนต์ไร้คนขับหลายหมื่นตัว ไม่ต้องพูดถึงโดรนรบ

แต่สหภาพมีข้อบังคับแปลกๆมากมาย ทำให้สงครามมีข้อจำกัดมาก

เห็นฉากนี้ หยางป๋อและคนอื่นรีบถอย ความสามารถของคน ถ้าต้องสู้กับเครื่องจักรและเทคโนโลยีไม่พอที่จะต่อกร

“ประธาน กองกำลังกบฏจะเอาโดรนพลีชีพมาหลายหมื่นตัวโจมตีเราไหม?” มีคนในสมาคมนักล่าเงินรางวัลถาม

หยางป๋อได้ยิน ก็ตั้งใจฟัง หลายครั้งหยางป๋อไม่สามารถถามอะไรได้มาก เพราะสถานะของเขา

“ความเป็นไปได้น้อยมาก จุดประสงค์ของสงครามคืออะไร เพื่อทรัพยากร?”

“และโดรนพลีชีพในสภาพแวดล้อมพิเศษนี้ มีราคาสูงและต้องการวัสดุพิเศษมาก”

“ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามกำลังทดสอบ เพราะเขาไม่แน่ใจว่าจะใช้โดรนมากมายนี้ยึดอุโมงค์ได้หรือไม่”

“ทำตามสถานการณ์ ถ้าใช้โดรน หุ่นยนต์ไร้คนขับ มนุษย์ดัดแปลง และโดรนพลีชีพทั้งหมดแล้ว ถ้าไม่สำเร็จจะทำยังไง?”

“แน่นอน เราก็ต้องระวัง คนในกองกำลังกบฏบางคนบ้า เคยใช้อาวุธต้องห้ามระหว่างประเทศ เช่น อาวุธรังสีแรงสูง” ประธานสมาคมนักล่าเงินรางวัลเตือนให้ทุกคนระวัง

“โดรนพลีชีพมาแล้ว พวกนี้ออกมาแค่สิบกว่าตัว ดูเหมือนต้องการใช้ระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้าของเรา” มีคนในช่องสื่อสารตะโกน นี่คือคนที่ถูกส่งไปเฝ้าระวัง

“อย่าใช้ระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้า ใช้ปืนเลเซอร์ก่อน” ประธานสมาคมนักล่าเงินรางวัลรีบตะโกน

โดรนไร้คนขับและหุ่นยนต์ไร้คนขับกลัวระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้าที่สุด ระเบิดนี้ออกแบบมาเพื่อทำลายโดรนและหุ่นยนต์ไร้คนขับ

คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าแรงสูงจะทำลายระบบพลังงานของโดรนและหุ่นยนต์ไร้คนขับทันที

และระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้ามีราคาถูกกว่าโดรนและหุ่นยนต์ไร้คนขับมาก

นี่คือเหตุผลว่าทำไมเกราะของคนต้องมีหมวก เพราะบางระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้าจะรบกวนและทำลายสมองคน

หยางป๋อก็หยิบปืนเลเซอร์ ยิงต่อเนื่อง ปืนเลเซอร์มีข้อจำกัดคือแบตเตอรี่

ถ้าแบตเตอรี่หมด ปืนเลเซอร์ก็เป็นแค่เศษเหล็ก

“ฉันจะอ้อมจากทางเข้าหลักอุโมงค์” หยางป๋อรู้สึกว่าถึงเวลาแล้ว มนุษย์ดัดแปลงควรเข้าไปในอุโมงค์แล้ว

“ซานเย่ ระวังด้วย” ประธานสมาคมนักล่าเงินรางวัลเตือน

“หรือจะลองจีบประธานนี้ จะได้รู้ทุกอย่าง?” ความคิดหนึ่งแวบขึ้นมาในหัวหยางป๋อ แต่ทันใดนั้นก็ตกใจ คิดถึงตอนประธานนี้กลายเป็นผู้ชาย

ตอนกลางคืนอาจนอนด้วยกัน ถ้าฝ่ายตรงข้ามกลายเป็นผู้ชาย คิดแล้วน่ากลัว

กองกำลังกบฏวางกำลังส่วนใหญ่อยู่ที่รอยแยกภูเขา ทางนี้ตรงไปยังชั้นล่างสุดของเหมือง

และทางนี้ยังไม่พังและมีพื้นที่เพียงพอ

ที่ทางเข้าหลักของอุโมงค์ สู้กันอย่างดุเดือด คนของกองกำลังกบฏ ใช้ปืนเลเซอร์พลังงานสูง ปืนใหญ่เลเซอร์ ทำให้กลุ่มอำนาจที่สามพ่ายแพ้

และมีหุ่นยนต์ไร้คนขับช่วยเหลือ หุ่นยนต์เหล่านี้มีพลังงานมากกว่าแบตเตอรี่ของปืนเลเซอร์มาก

“ทำอะไรอยู่?” หยางป๋อปรากฏตัว ถูกผู้บัญชาการของกลุ่มอำนาจที่สามถามเสียงดัง

แต่เมื่อเห็นหยางป๋อในชุดเกราะ ผู้บังคับการตกใจถอยหลัง

“ไอ้ขยะพวกนี้!” หยางป๋อพูดในช่องสื่อสารสาธารณะ

กลุ่มอำนาจที่สามมีคนหลายสิบคน แต่ไม่มีใครกล้าเถียงคำพูดของหยางป๋อ

ทุกคนทำเหมือนไม่ได้ยิน แต่ละคนทำหน้าที่ของตัวเอง

นี่คือคนที่กล้าปล้นยานรบด้วยตัวคนเดียว ใครทำแบบนี้ไม่ได้ ต้องระวังคำพูดกับคนแบบนี้

“มีมนุษย์ดัดแปลงไหม?” หยางป๋อสนใจคำถามนี้

“มี มีประมาณสิบคน พวกนี้ยโสมาก ในช่องสื่อสารสาธารณะด่าทอเรา ท้าทายเรา”

“มีโดรนประมาณ 200 ตัว มีโดรนสอดแนม มีโดรนสัญญาณกลาง และโดรนพลีชีพ”

“และหุ่นยนต์ขนาดเล็กประมาณ 20 ตัว เราใช้ระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้าทำลายหุ่นยนต์ขนาดเล็ก 5 ตัว และโดรน 25 ตัว ตอนนี้การโจมตีของพวกเขาระมัดระวังมากขึ้น” ผู้บัญชาการของกลุ่มอำนาจที่สามรีบรายงาน

“ของที่ได้จากการรบ ฉันขอเลือกก่อน มีใครมีปัญหาไหม?” หยางป๋อถามในช่องสื่อสารสาธารณะ

(จบบท)