บทที่ 399 การต่อสู้ของหุ่นรบ

หลังจากดูความวุ่นวายสักพัก หยางป๋อก็เข้าไปยังฟอรั่มดัดแปลงหุ่นรบ คราวนี้เขาค้นพบอีกที่ที่น่าสนใจ นั่นคือการดูการต่อสู้

หลังจากดัดแปลงหุ่นรบจะมีการท้าทายจัดอันดับ อันดับต่างๆ มีรางวัลแตกต่างกัน อันดับท็อปเท็นจะได้รับหุ่นรบดัดแปลงจริง ซึ่งก็คือบริษัทหุ่นรบยอมรับการดัดแปลงของคุณและให้สิทธิ์ใช้งานหุ่นรบหนึ่งตัว

"โอ้โห" หยางป๋อดูเงื่อนไขพวกนี้แล้วรู้สึกว่าดีมาก

ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่เน้นทดสอบสมรรถนะของหุ่นรบ มีการจำกัดความเร็วมือของคน เพื่อให้เกิดความยุติธรรม ไม่อย่างนั้นคนที่มีความเร็วมือระดับปรมาจารย์กับนักขับหุ่นรบระดับกลางจะไม่เท่าเทียมกันโดยธรรมชาติ

การดูการต่อสู้ไม่จำเป็นต้องลงทะเบียนหรือเสียเงิน สามารถดูได้เลย

ทุกวันจะมีการต่อสู้จัดอันดับหุ่นรบ หยางป๋อเข้าไปในสนามประลองแห่งหนึ่ง พบว่าที่นี่เป็นสนามเกาะทะเล ทั้งเกาะมีพื้นที่กว่า 4,000 ตารางกิโลเมตร

ทั้งเกาะมีป่าไม้หนาทึบ ภูเขาสูง แม่น้ำ และหุบเขา

หุ่นรบสองตัวกำลังต่อสู้กันอยู่ในนั้น ทั้งคู่เป็นหุ่นรบรุ่นที่ 9 ตัวหนึ่งเป็นรูปร่างมนุษย์ อีกตัวกลับเป็นสัตว์ป่า ดูเหมือนเสือดำตัวใหญ่

หยางป๋อพิจารณาแผนการดัดแปลงหุ่นรบของทั้งสองฝ่ายอย่างละเอียด พบว่าหุ่นรบรูปสัตว์ป่าเหมาะกับพื้นที่ภูเขาแบบนี้มาก มีความสามารถในการพรางตัว และมีความสูงโดยรวมต่ำ สามารถหลบเลี่ยงเรดาร์ได้มาก

เช่น สามารถซ่อนตัวหลังก้อนหินหรือต้นไม้ขนาดใหญ่ได้

หุ่นรบเสือดำยาว 5 เมตร สูงโดยรวม 2 เมตร แต่ถ้าคลานราบกับพื้นจะสูงไม่ถึง 1 เมตร

หางของหุ่นรบเสือดำเป็นอาวุธเลเซอร์ ในปากมีปืนเลเซอร์อีกกระบอก อุ้งตีทั้งสี่ยังมีอาวุธเย็น และยังมีโล่พลังงานด้วย

หุ่นรบเสือดำมีชื่อรหัสว่าเงามรณะ อยู่อันดับที่ 37

ส่วนหุ่นรบรูปมนุษย์อีกตัว ภายนอกดูธรรมดา แต่เมื่อหยางป๋อมองอย่างละเอียด พบว่ามันใช้อาวุธเย็นสองชิ้น

หุ่นรบรูปมนุษย์มีอาวุธเย็นติดอยู่ทั้งที่เท้าด้านหน้าและด้านหลัง ด้านหลังมีปืนเลเซอร์หลายลำกล้อง

หยางป๋อสงสัยว่าทำไมถึงเลือกใช้ปืนเลเซอร์หลายลำกล้อง จึงพบว่ามันช่วยในการสะสมพลังงานและเพิ่มอานุภาพ

อาวุธเลเซอร์ต้องการเวลาในการสะสมพลังงาน แต่ถ้าใช้พลังงานต่ำกว่า 50% ก็แทบไม่ต้องสะสมพลังงาน

ส่วนพลังงาน 100% โดยทั่วไปต้องใช้เวลาสะสม 1 วินาที และยังมีการใช้งานแบบเกินกำลัง

อาวุธพลังงานทั้งหมดสามารถใช้งานแบบเกินกำลังได้ แต่มีข้อจำกัดด้านเวลา หุ่นรบมีโหมดระเบิดพลังเต็มกำลัง ซึ่งก็มีข้อจำกัดด้านเวลาเช่นกัน ถ้าใช้นานเกินไประบบพลังงานจะรับแรงดันมหาศาลนี้ไม่ไหว

การใช้หลายลำกล้องก็เพื่อลดเวลาในการสะสมพลังงานในสถานการณ์เช่นนี้

หุ่นรบรูปมนุษย์มีชื่อรหัสว่านักดาบคู่ สูง 12 เมตร มีอาวุธเย็นสองชิ้น อันยาวประมาณ 5 เมตร อีกอันสั้นประมาณ 1 เมตร

"ดูท่าทางเป็นมือฉมังเลยนะ" หยางป๋อเห็นการจัดวางอาวุธของหุ่นรบนี้แล้วก็อดชื่นชมในใจไม่ได้

หุ่นรบรูปมนุษย์เดินอยู่บนเนินเขา กระโดดจากยอดเขาหนึ่งไปอีกยอดหนึ่ง แต่เพราะด้านหลังมีปืนเลเซอร์หลายลำกล้อง เจทแพ็คจึงค่อนข้างเล็ก

เจทแพ็คเล็กทำให้มีข้อจำกัดในการเร่งความเร็วทันทีและการกระโดด

ไม่มีทางเลือก หุ่นรบมีขนาดเท่านี้ อุปกรณ์ที่บรรจุได้ก็มีจำกัด

แน่นอนว่าสามารถเพิ่มระบบพลังงานของหุ่นรบได้ แต่ถ้าเพิ่มระบบพลังงาน ขนาดหุ่นรบก็ต้องใหญ่ขึ้น ขนาดใหญ่ขึ้นน้ำหนักก็เพิ่มขึ้น

การดัดแปลงหุ่นรบโดยพื้นฐานคือการลดความสามารถบางส่วนเพื่อเพิ่มความสามารถบางส่วน หุ่นรบที่บริษัทผลิตจะค่อนข้างสมดุล เพราะบริษัทไม่สามารถปรับแต่งตามนักขับหุ่นรบแต่ละคนได้

เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าใครจะมาใช้หุ่นรบของตน และความถนัดของคนนั้นคืออะไร

การดัดแปลงหุ่นรบเป็นอุตสาหกรรมที่ได้รับความนิยมมาก เพราะแม้แต่ในกองทัพก็อนุญาตให้ดัดแปลงหุ่นรบได้ เนื่องจากเป็นการเพิ่มสมรรถนะการรบของนักขับหุ่นรบ

นักขับหุ่นรบไม่ใช่ว่าจะเก่งไปหมดทุกด้าน ต่างก็มีความถนัดของตัวเอง

หยางป๋อดูจากมุมมองเหนือสนาม เขาแบ่งภาพเสมือนออกเป็นสองส่วน ด้านหนึ่งมองเห็นเงามรณะที่ซุ่มอยู่บนยอดเขาด้านหนึ่ง

มันใช้หางที่มีกล้องถ่ายภาพสอดส่องความเคลื่อนไหวของนักดาบคู่

เมื่อหุ่นรบใช้เรดาร์ อีกฝ่ายจะรู้ตัวทันที

นักดาบคู่ก็กำลังค้นหาอย่างต่อเนื่อง กระโดดจากยอดเขาหนึ่งไปอีกยอดหนึ่ง สามารถใช้เวลาลอยในอากาศสั้นๆ เพื่อสำรวจจากที่สูง

เงามรณะคลานอยู่ในป่าทึบ พยายามใช้ภูมิประเทศให้เป็นประโยชน์มากที่สุด หลบการตรวจจับของนักดาบคู่

ทั้งหมดนี้เป็นการควบคุมระยะไกลเสมือนจริง นั่นคือทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันบนอุปกรณ์จำลองการขับหุ่นรบ

แต่ทุกปีในการจัดอันดับสุดท้ายของปีจะมีการต่อสู้จริง สตูดิโอที่ทำการดัดแปลงล้วนร่ำรวย บางสตูดิโอมีหุ่นรบหลายตัว แน่นอนว่าบางสตูดิโอมีความสัมพันธ์แนบแน่นกับบริษัทผู้ผลิตหุ่นรบ

หยางป๋อรู้สึกเหมือนกับนักวิจารณ์รถยนต์ที่เขาเคยเห็นในชาติก่อน หลายคนรับเงินแล้วทำงาน

หยางป๋อเปิดดูความคิดเห็น พบว่าการดัดแปลงหุ่นรบนี้แบ่งเป็นสองสาย คือสายวิชาการและสายนอกระบบ

"นักดาบคู่นี่มีกลิ่นอายของศิลปะการต่อสู้โบราณ แข็งแกร่งมาก"

"เงามรณะก็ไม่เลวนะ ถึงจะมาจากสายนอกระบบ"

"พอเถอะ เงามรณะนี่ชอบโจมตีแบบตุกติก"

"ในสนามรบ ถ้าโจมตีแบบตุกติกได้ก็ดีสิ"

"สายนอกระบบก็คือสายนอกระบบนั่นแหละ พลังการต่อสู้ของนักดาบคู่เหนือกว่าอีกฝ่ายมาก"

"พลังการต่อสู้ของนักดาบคู่แข็งแกร่งจริงๆ อีกทั้งอาวุธเย็นสองชิ้นยาวหนึ่งสั้นหนึ่ง ท่าทางการถือก็พร้อมโจมตีตลอดเวลา"

"กำลังจะเริ่มปะทะกันแล้ว"

หยางป๋อดูความคิดเห็นแล้วพบว่านักดาบคู่กำลังจะปะทะกับเงามรณะแล้ว

"ดูเหมือนเรื่องจะไม่ง่ายอย่างที่คิด" หยางป๋อมองจากมุมสูงเห็นว่าเงามรณะกับหุ่นรบรูปมนุษย์ของนักดาบคู่อยู่ห่างกันไม่ไกล

ภูมิประเทศตรงนี้เป็นเนินเขาและป่าทึบ แต่ในสายตาของหุ่นรบ ต้นไม้แทบไม่มีอยู่

เงามรณะควบคุมหุ่นรบเสือดำคลานไปข้างหน้า ระมัดระวังหลบหลีกต้นไม้ต่างๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการชนต้นไม้โดยตรงซึ่งอาจทำให้อีกฝ่ายรู้ตัว พร้อมกันนั้นก็ใช้ภูมิประเทศบังตัวไว้

นักดาบคู่ควบคุมหุ่นรบอย่างระมัดระวัง ไม่กล้าประมาท พื้นที่แบบนี้ไม่ค่อยเหมาะกับหุ่นรบของเขา

พื้นที่แบบนี้เหมาะกับหุ่นรบที่บินได้ สามารถลอยอยู่ในอากาศได้นาน สำรวจได้กว้างไกล น่าเสียดายที่พื้นที่การแข่งขันถูกสุ่มเลือก

หยางป๋อเห็นระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายใกล้เข้ามาเรื่อยๆ นี่เป็นความตั้งใจของเงามรณะที่ควบคุมหุ่นรบเสือดำ

"หุ่นรบเสือดำนี่คงต้องการสกัดกั้นจากด้านหน้า"

"แต่ก็มีแต่ด้านหน้าเท่านั้นที่เป็นจุดบอดของเรดาร์" หยางป๋อพอจะเดาแผนการของเงามรณะได้ เพราะสำหรับหุ่นรบรูปมนุษย์แล้ว บริเวณที่เดินผ่านและด้านหลังไม่มีทางเป็นจุดบอดแน่นอน

ในพื้นที่เนินเขาแบบนี้ นอกจากจะบินสูงถึงระดับหนึ่งแล้ว ถึงจะไม่มีจุดบอด

จุดบอดของเรดาร์คล้ายกับแสงอาทิตย์ ลองจินตนาการว่าเรดาร์ของหุ่นรบรูปมนุษย์เป็นแหล่งกำเนิดแสง บริเวณที่มีเงาก็คือจุดบอด

แน่นอนว่าต้นไม้ไม่นับ เรดาร์สามารถทะลุผ่านได้โดยตรง แต่ภูเขาและก้อนหินไม่สามารถทะลุผ่านได้

ที่จริงนี่เป็นเพราะกำลังของเรดาร์หุ่นรบไม่พอ ถ้าเปลี่ยนเป็นเรดาร์บนยานรบ จะสามารถทะลุทะลวงพื้นดินลงไปได้หลายร้อยเมตร

"แต่ก็ไม่แน่นะ!" หยางป๋อคิดอีกที พบว่ายังมีปัญหา

เพราะทั้งสองฝ่ายล้วนมีประสบการณ์มากมาย หยางป๋อลองสวมบทบาทเป็นคนควบคุมหุ่นรบ สำหรับพื้นที่ที่อาจเกิดการปะทะ จะต้องระมัดระวังตลอดเวลา

"หุ่นรบรูปมนุษย์นี่ อาวุธเย็นสองชิ้นพร้อมใช้งานตลอดเวลา" หยางป๋อพบว่าหุ่นรบรูปมนุษย์ มือขวาถืออาวุธยาวกลับด้าม มือซ้ายถืออาวุธสั้นเฉียงลง

การใช้อาวุธของหุ่นรบก็เหมือนกับมนุษย์ใช้อาวุธ ความคมของอาวุธและแรงเหวี่ยงในการโจมตีเป็นตัวกำหนดความรุนแรงของการโจมตี

ในจังหวะที่หุ่นรบรูปมนุษย์ของนักดาบคู่กระโดดลงมาบนยอดเนินเขา

เงามรณะที่ซุ่มอยู่ในจุดบอดของเรดาร์บนเนินเขา พุ่งออกมาเหมือนเสือดำตัวจริงโจมตีหุ่นรบรูปมนุษย์ของนักดาบคู่ทันที

เหมือนกับมีคนเพิ่งปีนขึ้นเขามา ยังไม่ทันได้มองไปอีกด้านของภูเขา ก็ถูกสัตว์ป่าจากอีกฝั่งกระโดดออกมาโจมตีทันที

หุ่นรบรูปมนุษย์ของนักดาบคู่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว อาวุธยาวในมือขวาที่จับกลับด้าม พลันฟาดออกไปปิดกั้นพื้นที่ด้านหน้าตัวเอง

เงามรณะที่ควบคุมหุ่นรบเสือดำดูเหมือนจะคาดการณ์กลยุทธ์นี้ไว้แล้ว ในระหว่างที่พุ่งเข้ามา จู่ๆ ก็เบี่ยงไปทางขวา พร้อมกับยิงเลเซอร์จากหางโจมตี

นักดาบคู่เห็นหุ่นรบเสือดำพุ่งไปทางขวา ก็เอียงตัวหลบไปด้านข้างทันที

หยางป๋อรีบดูความคิดเห็น

"นักดาบคู่ใช้อาวุธยาวในมือขวาปิดกั้นเส้นทางของอีกฝ่าย ถ้าอีกฝ่ายหลบไปทางซ้าย ก็จะชนเข้ากับอาวุธสั้นทางซ้ายพอดี"

"เงามรณะไม่ธรรมดาจริงๆ กระโดดหลบการปิดกั้นของนักดาบคู่ได้ทันที แถมยังยิงเลเซอร์จากหางโจมตีอย่างรวดเร็ว"

หุ่นรบรูปมนุษย์ของนักดาบคู่เอียงตัวไปทางซ้ายดูเหมือนจะหลบ แต่จริงๆ แล้วเป็นการเผยปืนเลเซอร์หลายลำกล้องที่หลังออกมา

แต่ดูเหมือนนี่จะเป็นความคิดของหุ่นรบเสือดำด้วย ในจังหวะที่นักดาบคู่เผยปืนเลเซอร์หลายลำกล้องที่หลังออกมา หุ่นรบเสือดำก็อ้าปากยิงเลเซอร์ทันที

เห็นได้ชัดว่าหุ่นรบเสือดำวางแผนไว้ล่วงหน้า ยิงปืนเพียงนัดเดียวก็ทำลายปืนเลเซอร์หลายลำกล้องที่หลังของนักดาบคู่จนใช้การไม่ได้

ขณะเดียวกัน อาวุธยาวในมือของนักดาบคู่ที่เพิ่งใช้ปิดกั้นเส้นทางของหุ่นรบเสือดำ ก็วาดเป็นวงกลมต่อเนื่องแล้วฟันลงมา จากนั้นเท้าขวาก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว อาวุธยาวขนาดมหึมาก็ฟันใส่หุ่นรบเสือดำในทันที

หุ่นรบเสือดำใช้หางสไลด์หลบหลีกการโจมตีครั้งนี้อย่างหวุดหวิด แต่อาวุธยาวในมือของนักดาบคู่ที่ฟันลงมากลับแกว่งไปทางซ้าย

ตัดหางของหุ่นรบเสือดำขาดในทันที

วินาทีต่อมา หุ่นรบเสือดำทั้งตัวกระโดดพุ่งไปที่หลังของหุ่นรบรูปมนุษย์

หุ่นรบรูปมนุษย์ใช้อาวุธสั้นในมือซ้ายพลิกกลับไปแทงที่หลังของตัวเองใส่หุ่นรบเสือดำ

แขนของหุ่นรบไม่เหมือนแขนมนุษย์ที่หมุนไม่ได้ มันสามารถหมุนได้ 360 องศา

หุ่นรบเสือดำไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเร็วขนาดนี้ แต่ตอนนี้เปลี่ยนท่าทางไม่ทันแล้ว จึงปล่อยพลังงานออกมาจากกรงเล็บทั้งสี่ทันที

เพียงชั่วพริบตา หลังของหุ่นรบรูปมนุษย์ก็ถูกฉีกขาด ขณะที่หัวของหุ่นรบเสือดำก็ถูกอาวุธสั้นของหุ่นรบรูปมนุษย์แทงเข้า

เงามรณะชนะ แม้ว่าหัวของหุ่นรบเสือดำจะถูกอาวุธสั้นแทงโดน แต่ห้องนักบินของหุ่นรบรูปมนุษย์ถูกทำลายแล้ว หมายความว่านักขับหุ่นรบเสียชีวิตแล้ว

ในส่วนความคิดเห็นมีคนแสดงความเห็นมากมาย หยางป๋ออ่านอย่างละเอียดทีละความเห็น

"ช่างเหนือความคาดหมายจริงๆ!"

"จังหวะการโจมตีที่เงามรณะเลือก ผมคิดไม่ถึงเลย"

"ผมนึกว่าเงามรณะจะรอให้อีกฝ่ายกระโดดขึ้นจากยอดเขาแล้วค่อยโจมตี"

"ผมก็คิดว่าเขาจะโจมตีตอนนั้น ไม่คิดว่าจะโจมตีก่อน"

"นักดาบคู่คราวนี้ค่อนข้างโชคร้าย เลือกสนามแบบนี้มา"

"ปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมก็มีผลต่อสงครามหุ่นรบมากเหมือนกัน"

"เรื่องนี้ก็ช่วยไม่ได้ หุ่นรบแต่ละแบบก็มีภูมิประเทศที่ถนัด"

"อันดับของเงามรณะเพิ่มขึ้นสองอันดับ คะแนนของเขาน่าจะพอเข้าร่วมรอบชิงชนะเลิศประจำปีนี้ได้แล้ว"

"ถ้านักดาบคู่แพ้อีกสองครั้ง ปีนี้คงหมดหวังเข้ารอบชิงชนะเลิศแล้ว"

"ผมคิดว่ากลยุทธ์ของนักดาบคู่มีปัญหานิดหน่อย"

"ในสนามรบ ไม่มีใครกล้ารับประกันว่ากลยุทธ์ของตัวเองถูกต้อง เพราะไม่มีใครรู้ว่าอีกฝ่ายจะใช้วิธีไหนต่อสู้"

หยางป๋ออ่านความคิดเห็นแล้วยอมรับในใจว่าตัวเองก็ประเมินเงามรณะต่ำไปเหมือนกัน หยางป๋อคิดว่าถ้าเขาควบคุมเงามรณะ คงจะรอให้อีกฝ่ายกระโดดขึ้นจากยอดเขาแล้วค่อยยิงจากด้านหลัง

ไม่คิดว่าเงามรณะจะโจมตีก่อน หยางป๋อคาดว่านี่คงเกินความคาดหมายของนักดาบคู่ด้วย

"ตำแหน่งที่นักดาบคู่ลงจอด เห็นได้ชัดว่าเว้นระยะปลอดภัยไว้เพียงพอแล้ว" หยางป๋อดูภาพย้อนหลังการต่อสู้อย่างละเอียด พบว่าตำแหน่งที่นักดาบคู่ลงจอดบนยอดเขานั้น ได้เว้นระยะปลอดภัยไว้พอสมควร

แต่เงามรณะจับจังหวะได้ดีมาก โจมตีทันทีที่อีกฝ่ายลงจอด

"สนามรบเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่มีใครรู้ว่าอีกวินาทีจะเกิดอะไรขึ้น" หยางป๋อพบว่าตั้งแต่ทั้งสองฝ่ายปะทะกันจนถึงตัดสินแพ้ชนะ ใช้เวลาไม่ถึงสองวินาที

นี่คือสภาพปกติของสงครามหุ่นรบ ส่วนใหญ่หุ่นรบพอปะทะกันก็ตัดสินเป็นตายกันเลย

แน่นอนว่าการต่อสู้ที่เข้มข้นแบบนี้ จะทำให้อะดรีนาลีนในร่างกายพุ่งสูง

นักขับหุ่นรบหลายคนหลงใหลการต่อสู้แบบนี้ ก็เพื่อสัมผัสความรู้สึกนี้

ยิ่งไปกว่านั้น การปะทะกันของหุ่นรบที่หนักกว่าร้อยตัน แต่ละครั้งล้วนให้พลังที่น่าตื่นตาตื่นใจ

นี่คือสุนทรียศาสตร์แห่งความรุนแรงของพลัง ที่แสดงออกอย่างสุดขีดบนหุ่นรบ

"ในส่วนความคิดเห็นส่วนใหญ่ดูถูกหุ่นรบเสือดำนะ" หยางป๋อดูความคิดเห็นแล้วพบว่าทุกคนไม่ค่อยชอบหุ่นรบเสือดำ

"วิธีการต่อสู้ของหุ่นรบรูปมนุษย์ตรงกับสุนทรียศาสตร์แห่งความรุนแรงของมนุษย์มากกว่า" หยางป๋อเข้าใจแล้ว

หุ่นรบเสือดำโดยธรรมชาติแล้วไม่มีทางต่อสู้แบบประชิดตัวเหมือนหุ่นรบรูปมนุษย์ได้

"ถ้าเป็นผม ผมก็จะเลือกหุ่นรบรูปมนุษย์ หุ่นรบเสือดำดูเหมือนจะชนะครั้งนี้ แต่ก็เผยกลยุทธ์ของตัวเองออกมาแล้ว"

"ในการต่อสู้ครั้งต่อไป หลายคนจะระวังกลยุทธ์นี้ เหมือนกับที่นักดาบคู่ถอยหลังห้าเมตรตอนลงจอด หุ่นรบเสือดำกระโดดออกมาก็จะกลายเป็นตลก"

"และในการต่อสู้แบบนี้ ปัจจัยส่วนบุคคลถูกจำกัดไว้" หยางป๋อดูความคิดเห็นของทุกคนไปพลางดูภาพย้อนหลังการต่อสู้ไปพลาง แล้วสรุปในใจ

"มีที่ฆ่าเวลาแล้วนี่!" หยางป๋อดูว่ายังมีการต่อสู้รอบที่สองหรือไม่ และตัดสินใจว่าจะดูการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศปีนี้ด้วย แน่นอนว่ายังสามารถดูวิดีโอบันทึกการต่อสู้รอบชิงชนะเลิศปีที่แล้วได้ แต่ต้องเสียเงิน

(จบบท)