บทที่ 122 ฐานเพาะเลี้ยงหุ่นยนต์ชีวภาพ

"ครั้งนี้จะจัดการยังไงดี?"

"ใช่ พวกฮุยจิ่นเอ็งให้ข้อมูลข่าวกรองมาผิดน่ะสิ" ตาเดียวกับหัวล้านมองไปที่ผู้ชายคนนั้นแล้วถามขึ้น

"ผมเป็นแค่หัวหน้าของสาขานี้ กำลังรอข่าวจากสำนักงานใหญ่อยู่เหมือนกัน พวกคุณพักอยู่ที่นี่ก่อนแล้วกัน ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามเดือนเราถึงจะพาพวกคุณออกไปได้" ผู้ชายตรงหน้าก็ขมวดคิ้วไม่หยุด ครั้งนี้ข้อมูลข่าวกรองผิดพลาดมากเกินไป ส่งผลกระทบต่อองค์กรอย่างใหญ่หลวง แต่ไม่รู้ว่าสาเหตุแท้จริงคืออะไรกันแน่

"สามเดือนก็ไม่ถือว่าเป็นปัญหา แต่แล้วความเสียหายของพวกเราล่ะ? เรือรบหลักของพวกเราทั้งคู่โดนยิงพังไปหมดแล้ว" หัวล้านกับตาเดียวใส่ใจเรื่องกำลังของตัวเองเป็นหลัก ส่วนเรื่องข่าวกรองผิดพลาดค่อยว่ากันทีหลัง

"ในส่วนของเรือรบ พวกเราสามารถให้บริการบางอย่างได้ เพื่อให้พวกคุณได้เรือรบมาฟรีๆ" หัวหน้าขององค์กรข่าวกรองฮุยจิ่นกล่าว

"ก็แค่ประเทศอื่นให้เรือรบมา แล้วให้เราไปปล้นเส้นทางเดินเรือของสหภาพน่ะสิ พวกเราไม่ทำหรอก" หัวล้านได้ยินดังนั้นก็พูดขึ้น

"ใช่! พวกเราโจรสลัดต้องการอิสระ ถ้าต้องไปรับใช้ประเทศอื่นแล้ว พวกเรามาเป็นโจรสลัดทำไมกัน?" ตาเดียวก็พยักหน้าเห็นด้วย

"เรื่องเรือรบไม่เร่งด่วน ครั้งนี้เรื่องมีผลกระทบใหญ่เกินไป ผมเองก็ไม่เข้าใจอะไรเลย ต้องรอให้ทางสำนักงานใหญ่ตอบกลับมาก่อนถึงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกคุณต้องเชื่อมั่นว่าองค์กรฮุยจิ่นของเราดำรงอยู่มานานขนาดนี้ สิ่งที่เราต้องรับผิดชอบ เราจะต้องรับผิดชอบให้ได้แน่นอน"

"พวกเราสามารถแนะนำให้พวกคุณรู้จักกับหัวหน้าเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ได้ด้วย พวกคุณคงรู้นะว่าหัวหน้าเผ่าพวกนั้นมีของดีอะไรบ้าง โลหะพลังงานหายาก หินพลังงานกลายพันธุ์หายาก สัตว์ประหลาดกลายพันธุ์หายาก ของพวกนี้แค่ส่งไปยังอีกสองประเทศ จะมีอะไรที่แลกไม่ได้?" หัวหน้าสาขาขององค์กรฮุยจิ่นพูดต่อ

หัวล้านและตาเดียวมองหน้ากันแล้วพยักหน้า ดาวปีศาจเขียวผลิตของหายากมากมาย แต่ที่นี่ถูกแบ่งสรรปันส่วนจากหลายกลุ่มอิทธิพลตั้งนานแล้ว ภายนอกดูเหมือนสหภาพจะยึดครองอยู่ แต่จริงๆแล้วหลายกลุ่มอิทธิพลก็มีสาขาบนดาวดวงนี้เหมือนกัน

เพราะตอนที่พบความผิดปกติของดาวปีศาจเขียวในตอนแรก สิ่งที่ผู้บุกเบิกพวกนี้คิดถึงอันดับแรกก็คือการปกป้องผลประโยชน์ของตัวเอง พวกเขาขายข้อมูลในตลาดมืด แล้วจากนั้นถึงไปแจ้งกองทัพ

ในด้านการตอบสนอง ดูเหมือนว่ากลุ่มองค์กรต่างๆในตลาดมืดจะมีปฏิกิริยาเร็วกว่าฝ่ายทหารเยอะ

องค์กรใต้ดินเหล่านี้บนดาวกับสหภาพต่างเข้าใจกันดี มีขอบเขตในระดับหนึ่ง เพราะองค์กรเหล่านี้มีอิทธิพลแข็งแกร่งมากภายในสหภาพ

องค์กรฮุยจิ่นก็เป็นหนึ่งในสามองค์กรเถื่อนใหญ่ที่สุดของสหภาพ โดยเฉพาะในด้านข่าวกรองและวัตถุดิบหายาก ถือเป็นองค์กรชั้นนำ ไม่มีสิ่งใดที่องค์กรนี้หาไม่ได้ แต่ขึ้นอยู่กับว่าราคาที่คุณยอมจ่ายมากพอหรือไม่?

"ได้รู้จักหัวหน้าเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ยิ่งดีใหญ่" หัวล้านและตาเดียวมองหน้ากัน ถ้าองค์กรฮุยจิ่นยินดีแนะนำหัวหน้าเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ให้ นั่นก็ยิ่งดีเข้าไปใหญ่

"พวกคุณสบายใจรอที่นี่ได้เลย ทางสำนักงานใหญ่จะต้องสืบให้กระจ่างแน่นอน พวกเราไม่มีทางทำลายชื่อเสียงของตัวเองหรอก" หัวหน้าขององค์กรฮุยจิ่นรู้สึกว่าเรื่องครั้งนี้ช่างประหลาดเหลือเกิน การเคลื่อนพลของกองเรือหลักของสหภาพแทบไม่มีเค้าลางให้เห็นเลย ต้องรู้นะว่าการเคลื่อนกำลังของกองเรือหลักทั้งกองนั้นเกี่ยวพันกับหลายอย่าง เช่น การส่งกำลังบำรุง

แต่ยังมีอีกเรื่องที่น่าเป็นห่วง เหตุการณ์ครั้งนี้ฝ่ายหนึ่งที่เกี่ยวข้องก็คือพวกมนุษย์กลายพันธุ์ ตอนนี้เรื่องเละขนาดนี้ ฝั่งมนุษย์กลายพันธุ์ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องวุ่นวายอะไรขึ้นมาบ้าง องค์กรกำลังเผชิญวิกฤตครั้งใหญ่ในครั้งนี้

...

หยางป๋อเดินเที่ยวในโลกใต้พิภพเพื่อหาเป้านิ่มๆ เขาเดินไปตามแม่น้ำใต้ดินกว่าหนึ่งชั่วโมง กว่าจะพบร่องรอยฝีมือมนุษย์

หยางป๋อเก็บหุ่นยนต์ แล้วเปิดโหมดล่องหนทันที เดินคลำทางไปตามเส้นทางที่มนุษย์ขุดเจาะไว้ เพิ่งจะเดินไม่ไกล ก็เห็นมนุษย์กลายพันธุ์สองคนเฝ้าอยู่ที่ปากทางเข้าถ้ำ

"ด่านตรวจการณ์?" หยางป๋อเห็นมนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสองไม่มีลักษณะคล้ายสัตว์ป่า กลับสวมชุดเกราะพลังงานและถืออาวุธพลังงาน พอเห็นแล้วก็รู้สึกว่าวันนี้เรื่องต้องไม่ธรรมดา ครั้งก่อนไปที่เผ่าของราชาหน้าเสือ หยางป๋อพบว่าคนที่สามารถใช้อาวุธและชุดเกราะพลังงานได้ล้วนเป็นกำลังหลักของเผ่า สมาชิกคนอื่นๆของเผ่าแต่งตัวกันสารพัด บางคนใช้เสื้อผ้าต่างๆที่ยึดมาจากสหภาพมนุษย์ มีทั้งชุดเครื่องแบบทุกแบบ รวมถึงเสื้อหนังสัตว์ด้วย

ในหนึ่งเผ่าจะมีประมาณ 60% ของคนสวมใส่เสื้อผ้าธรรมดาทั่วไปหรือเสื้อหนังสัตว์ ส่วนอีก 40% สวมชุดเกราะและใช้อาวุธพลังงาน โดยใน 40% นี้อีกครึ่งหนึ่งจะสวมหุ่นยนต์ชีวภาพ

"เสื้อผ้าของคนเฝ้ายามสองคนนี้ ไม่ค่อยคุ้นตาเหมือนคนในเผ่าที่รู้จัก?" หยางป๋อจำชุดของคนในเผ่าราชาหน้าเสือได้ เสื้อผ้าและชุดเกราะของแต่ละเผ่าจะมีสีที่แตกต่างกัน ใช้เพื่อระบุว่าตนเองสังกัดเผ่าไหน

หยางป๋อย่องผ่านหน้ามนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสองที่เฝ้ายามอยู่ด้วยพลังล่องหน ข้างในมีทางเดินกว้างขวาง สูงประมาณเจ็ดแปดเมตร กว้างห้าหกเมตร

เดินไปตามทางเดินราว 200 เมตร ก็พบว่าเป็นทางราบ แล้วก็เห็นมนุษย์กลายพันธุ์อีกสองคนสวมหุ่นยนต์ชีวภาพอยู่

"ประหลาดจัง!" หยางป๋อรู้สึกแปลกๆ สวมหุ่นยนต์ชีวภาพมาเฝ้าทางเดิน แล้วในทางเดินนี้มีของสำคัญอะไรกันนะ หรือจะเป็นคลังเก็บของบางเผ่า?

หุ่นยนต์ชีวภาพในโลกใต้พิภพนั้นเป็นของหายากมาก แล้วมาใช้ชุดเกราะหนักขนาดนี้มายืนเฝ้าประตู? นี่บอกอะไร บอกว่าข้างในต้องมีความลับเยอะแน่ๆ หยางป๋อคิดแล้วก็รู้สึกตื่นเต้น

"นี่มันอะไรกัน?" เมื่อหยางป๋อแอบเดินผ่านมนุษย์กลายพันธุ์สองคนที่สวมหุ่นยนต์ชีวภาพไปได้ แล้วเดินต่ออีกร้อยกว่าเมตร ก็เห็นพื้นที่กว้างขวางใต้ดิน แต่ภาพตรงหน้าทำให้หยางป๋อตกใจยกใหญ่

ยังคงเป็นถ้ำเดิม แต่ในถ้ำนั้น เต็มไปด้วยแท็งก์บรรจุของเหลวประหลาดที่ดูทันสมัยสุดๆ

ในแท็งก์มีของเหลวหลากสีเต็มไปหมด บนแท็งก์ยังมีท่อสีเงินขาวมากมาย

มองไปรอบด้านเหมือนเข้าไปในโรงงานขนาดใหญ่ มีคนสวมชุดป้องกันเดินไปเดินมาอยู่ข้างใน

"พวกนี้ไม่เหมือนมนุษย์กลายพันธุ์นี่นา?" หยางป๋อมองใบหน้าของคนในชุดป้องกัน ไม่มีลักษณะของมนุษย์กลายพันธุ์เลย

แต่หยางป๋อก็นึกถึงที่ผู้บังคับบัญชาหญิงเคยพูดว่า มนุษย์กลายพันธุ์บางคนไม่มีลักษณะของสัตว์ป่า หรือพวกนี้จะเป็นมนุษย์กลายพันธุ์แบบพิเศษกันนะ?

เพียงเดินไปอีกไม่กี่ก้าว หยางป๋อก็รู้ได้ทันทีว่าแท็งก์เหล่านี้ใช้ทำอะไร เพราะในแท็งก์เหล่านี้มีชิ้นส่วนของหุ่นยนต์ชีวภาพลอยอยู่

ชิ้นส่วนพวกนี้ให้ความรู้สึกประหลาดมาก มีหนวดเป็นพวงลอยอยู่ในแท็งก์ ดิ้นไปมาอย่างร่าเริง

"หรือว่าหุ่นยนต์ชีวภาพของมนุษย์กลายพันธุ์ถูกผลิตที่นี่กันนะ?" หยางป๋อมองแท็งก์ที่เรียงรายอย่างแน่นหนาจนขนลุก นี่ไม่ใช่เผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ธรรมดาๆแน่นอน

หยางป๋อเดินสำรวจต่อ พบว่ามีแท็งก์เพาะเลี้ยงมากกว่าพันถัง มีพนักงานในนี้หลายร้อยคน

"น่าจะเป็นโรงงานลับของกลุ่มใหญ่บางกลุ่ม!" หลังจากดูจนทั่วแล้ว ในใจหยางป๋อก็มีข้อสันนิษฐาน

(จบตอน)