บทที่ 101 เริ่มฟาดปลาไหลไฟฟ้า

หยางป๋อรีบถอดเสื้อผ้าบนตัว สวมชุดเกราะพลังงานของตัวเอง แล้วหยิบอาวุธพลังงานของเขาออกมา

"โอ้โห คุณภาพชุดเกราะของฉันดูเหมือนจะสูงขึ้นนะ" หยางป๋อไม่เข้าใจว่าทำไมเมื่อกระโดดข้ามมิติแล้ว คุณภาพชุดเกราะของเขาถึงสูงขึ้น เป็นเพราะชุดเกราะของเขาอยู่ในมิติพิเศษหรือเปล่า ถ้าอย่างนั้น เขาก็รวยละสิ คนอื่นอัพเกรดคุณภาพชุดเกราะพลังงานยากแค่ไหน แต่เขานั่งยานอวกาศอยู่เฉยๆก็อัพเกรดได้

เขาผิวปาก

หยางป๋อล่องหนไปข้างๆแคปซูลหนีภัยทันที สิบกว่าวินาทีต่อมา มนุษย์กลายพันธุ์คนหนึ่งที่มีสีสันบนตัว ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าหยางป๋อ ดูเหมือนว่าคนผู้นี้จะสวมชุดเกราะเหมือนกัน แต่สีของชุดเกราะเกือบจะกลมกลืนไปกับสีของหญ้าโดยรอบ คล้ายกับกิ้งก่าเปลี่ยนสี

ใบหน้าของมนุษย์กลายพันธุ์คนนี้ก็ดูไม่ค่อยดีนัก ผมไม่มี เหมือนว่าหัวจะมีชั้นเคอราตินแข็งๆ หน้าผากสูง ปากแหลมยื่นออกมา

ถึงแม้หน้าตาของมันจะดูไม่ค่อยดี แต่ในมือมันกลับถืออาวุธพลังงานที่ส่องแสงสีฟ้าวาววาม

มันสูดจมูกสองที ก้มหน้าลง แล้วก็หยิบกล่องเสบียงออกมาจากแคปซูลหนีภัยอย่างคล่องแคล่ว เปิดดูแล้วยิ้มกว้าง ดูเหมือนจะพอใจมาก

หยางป๋อยังไม่ได้ทำอะไร เมื่อกี้สิ่งที่หมอนั่นเอาออกมาคืออาหารในแคปซูลหนีภัย

"นี่คือดาวเคราะห์ที่เกมหุ่นยนต์ต่อสู้ตั้งอยู่เหรอ?" หยางป๋อมองมนุษย์กลายพันธุ์คนนั้นจากไป ตอนแรกหยางป๋อรู้สึกคุ้นๆว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ภายหลังนึกออกว่า ตัวเองเคยเห็นข้อมูลของมนุษย์กลายพันธุ์ประเภทนี้ในเกม

หยางป๋อใช้กระแสไฟทำลายแคปซูลหนีภัยทั้งลำอีกครั้ง บางทีของพวกนี้อาจจะบันทึกอะไรไว้บ้าง ถึงแม้ว่ามันจะถูกมนุษย์กลายพันธุ์ทำลายไปแล้วครั้งนึง

ตอนนี้ดูจากหญ้าที่สูงมากแบบนี้ หยางป๋อก็คุ้นเคยแล้ว รู้ว่าที่นี่เป็นที่ไหน แปลกใจเมื่อกี้ที่เห็นหญ้าสูงขนาดนี้ มันดูคุ้นๆยังไงไม่รู้

"เรื่องดีๆแบบนี้จะเกิดขึ้นกับฉันเหรอ?" ความสุขที่แวบเข้ามาอย่างกะทันหัน ทำให้หยางป๋อยังรู้สึกไม่ค่อยเชื่อ

ตอนที่หยางป๋ออยู่ในเกมแล้วฆ่าสัตว์เล็กๆตัวนึง ก็โดนคนมากมายต่อว่า ตอนนี้มาถึงดาวเคราะห์ดวงนี้ จะไม่ซัดมันให้เต็มที่ได้ยังไง โดยเฉพาะทักษะสองสามอย่าง

ทักษะควบคุมพลังงานไฟฟ้ากับการล่องหน ต้องซัดให้ถึงระดับปรมาจารย์ให้ได้

หยางป๋อนึกย้อนถึงตอนที่เขามองจากบนแคปซูลหนีภัยลงมาด้านล่าง พบว่าบริเวณนี้ เขาเหมือนจะไม่เคยมาเลย

"ไม่เป็นไร เดินไปเรื่อยๆ หาที่ที่มีน้ำก่อน แล้วค่อยหาปลาไหลไฟฟ้า ดูซิว่าพวกมันจะมีพลังไฟฟ้าแรงกว่าฉันหรือเปล่า" หยางป๋อตัดสินใจหาน้ำก่อน

คิดสักครู่ก็เห็นว่ามีน้ำอยู่ทางนึง

พอดีตอนนี้ หยางป๋อได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง แล้วก็ล่องหนทันที อีกครั้งที่มนุษย์กลายพันธุ์โผล่ออกมา มันยังถือกล่องเสบียงอีกกล่องในมือ

มนุษย์กลายพันธุ์คนนี้ตรวจสอบแคปซูลหนีภัย ด่าคำหยาบคายออกมาคำนึง แล้วก็เตรียมจะออกไป

วินาทีต่อมา มนุษย์กลายพันธุ์คนนี้ก็เห็นเงาทะมึนอยู่ต่อหน้า พอมองดีๆก็พบว่าเป็นอาวุธ แทงออกมาจากท้ายทอย ทะลุไปถึงสันจมูก แล้วก็มืดไปเลย

การซ่อมแซมหุ่นยนต์ +4

"อะ อะ อะไรนี่!" หยางป๋อตะลึงงันไปชั่วขณะ นี่มันอะไรกัน มนุษย์กลายพันธุ์ยังซ่อมหุ่นยนต์เป็นด้วยเหรอ

แต่หยางป๋อก็รู้ว่า เนื่องจากตัวเองมีข้อจำกัด พลังพิเศษส่วนใหญ่ของมนุษย์กลายพันธุ์ ตัวเองก็เอาออกมาใช้ไม่ได้ กล่าวคือ พลังพิเศษบางอย่างของมนุษย์กลายพันธุ์ ร่างกายหรือยีนของเขาไม่เข้ากัน

หยางป๋อเก็บตัวอย่างชีวภาพเล็กน้อยจากศพ แล้วก็รีบจากไปทันที ตอนนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะกลายเป็นมนุษย์กลายพันธุ์นี้ในขณะนี้

ไม่เห็นว่ามียานต่อสู้บินไปมาบนท้องฟ้า ถ้าโดนพวกนี้เห็นล่ะก็ ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแน่

แต่ก็ดีเหมือนกัน ดูเหมือนกองเรือพันธมิตรจะครองความได้เปรียบ แต่ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

หยางป๋อเดินไปสักพักในทิศทางที่น่าจะมีน้ำ การเดินในหญ้าพวกนี้ขณะสวมชุดเกราะ ไม่เป็นปัญหาอะไรเลย แถมยังผิวปากเป็นระยะอีก

บางทีเพราะมียานต่อสู้ปรากฏตัว พวกมนุษย์กลายพันธุ์เลยไม่ได้โผล่มาแถวนี้อีก มาถึงลำธารแห่งหนึ่ง หยางป๋อกระโจนลงไปทันที

"ชื่นใจจริงๆ" หยางป๋อรู้สึกผ่อนคลายสุดๆเมื่ออยู่ในน้ำ ผ่อนคลายกว่าอยู่บนทุ่งหญ้าเยอะ และตอนที่กระโดดลงมา ก็รู้สึกถึงทิศทางการไหลของน้ำได้ทันที รับรู้ข้อมูลได้มากมาย เช่น เสียงปลาว่ายน้ำรอบตัว การสั่นสะเทือนที่เกิดจากการว่ายน้ำของปลา เหมือนตัวเองกลายเป็นเครื่องตรวจจับ สามารถรับรู้สถานการณ์ต่างๆในรัศมีหลายร้อยเมตรได้เลย หยางป๋อเริ่มออกแรงว่ายไปยังทะเลสาบที่อยู่ห่างออกไป

อยู่ในน้ำทำให้หยางป๋อรู้สึกผ่อนคลายสุดๆ นี่คือพลังของการเป็นปรมาจารย์ว่ายน้ำ และยังหายใจใต้น้ำได้อีก

ทันใดนั้นเอง หยางป๋อก็รับรู้ว่ามีอะไรบางอย่างอยู่ข้างหน้า ไม่ใช่ปลา เหมือนเป็นคน

เพื่อพิสูจน์ว่าสิ่งที่รับรู้ได้ถูกต้องหรือเปล่า หยางป๋อว่ายน้ำเข้าหาอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว อีกฝ่ายอาจจะรับรู้ถึงการมีอยู่ของเขา จึงหยุดนิ่งอยู่

ห่างออกไป 50 เมตร หยางป๋อหยุดลง มองมนุษย์กลายพันธุ์ที่อยู่ไกลออกไป มนุษย์กลายพันธุ์คนนี้มีเกล็ดคลุมตัว และสวมชุดเกราะอยู่

มนุษย์กลายพันธุ์ก็ประหลาดใจไม่น้อย เมื่อมองไปก็เห็นว่า หยางป๋อสวมชุดเกราะ แต่เห็นได้ชัดเจนว่าไม่ใช่มนุษย์กลายพันธุ์

อีกฝ่ายแสยะยิ้มเผยให้เห็นฟัน หยิบอาวุธพลังงานสองอันในมือ พุ่งเข้าใส่หยางป๋อ

วินาทีต่อมา มนุษย์กลายพันธุ์คนนี้ก็เริ่มสั่นเทิ้มในน้ำ ในที่สุดก็ชักกระตุก แล้วก็นอนแผ่อยู่ มีปลาอีกหลายตัวนอนแผ่อยู่รอบๆด้วย

การซ่อมแซมหุ่นยนต์ +4!

สิ่งที่ทำให้หยางป๋อไม่รู้จะพูดยังไงก็คือ ไอ้หมอนี่ก็เพิ่มเลเวลทักษะการซ่อมแซมหุ่นยนต์ให้ ทำไมไม่ให้พลังพิเศษเกี่ยวกับน้ำล่ะ?

หรือว่าจริงๆแล้ว ตัวเองไม่มีวาสนาที่จะได้พลังพิเศษเหล่านี้?

อีกฝ่ายมีกล่องเสบียงจากแคปซูลหนีภัยติดตัวมาสองกล่องด้วย หยางป๋อไม่รู้ว่าทำไมพวกนี้ถึงได้เอากล่องเสบียงพวกนี้มา แต่ของพวกนี้ไร้ประโยชน์สำหรับเขา

หยางป๋อรีบออกจากที่นี่ไป ครึ่งชั่วโมงต่อมา ก็มาถึงทะเลสาบ

"ปลาไหลไฟฟ้า" เพิ่งเข้าทะเลสาบได้ไม่นาน หยางป๋อก็รับรู้ถึงปลาไหลไฟฟ้าตัวหนึ่ง มันซ่อนตัวอยู่ที่ริมฝั่งห่างออกไปราว 20 เมตร

หยางป๋อรีบว่ายเข้าหาปลาไหลไฟฟ้า พออยู่ห่างจากมันไม่กี่เมตร กระแสไฟฟ้าแรงสูงก็พุ่งเข้าใส่

หยางป๋อรู้สึกเย็นวาบเท่านั้น นอกนั้นไม่มีอะไรเลย หยิบอาวุธพลังงานออกมา ฟันปลาไหลไฟฟ้าตายทันที

ทักษะควบคุมพลังงานไฟฟ้า +2

"ดีๆ ทำต่อไป" ตอนนี้หยางป๋อไม่สนแล้วว่าตัวเองอยู่ที่ไหน ขอแค่เพิ่มเลเวลทักษะได้ ที่ไหนก็เหมือนกันหมด

หยางป๋อว่ายน้ำไปรอบๆในทะเลสาบอย่างรวดเร็ว ปลาไหลไฟฟ้าตัวแล้วตัวเล่า โดนหยางป๋อเข้าหาแล้วฆ่าตาย

ปลาไหลไฟฟ้าพวกนี้พอรู้สึกว่าหยางป๋อเข้ามาใกล้ ไม่เพียงแต่ไม่หนี แถมยังเข้ามาปล่อยไฟใส่อีก ปลาไหลไฟฟ้าพวกนี้อาจจะคิดว่าตัวเองแข็งแกร่ง เลยเข้ามาเพื่อตายทีละตัวๆ

ทะเลสาบนี้ไม่ได้ใหญ่มาก สองชั่วโมงต่อมา หยางป๋อก็หาปลาไหลไฟฟ้าไม่เจอแล้ว หยางป๋อว่ายน้ำต่อไปตามกระแสน้ำทะเลสาบ

"ทะเลสาบนี้เล็กไปหน่อย"

"มีวิธีบินขึ้นไปบนฟ้าดูบ้างมั้ย?"

"ยังเร็วไป บนนั้นไม่ปลอดภัย อยู่ข้างล่างนี่แหละดีที่สุด ไม่รู้ว่าทางเทียหนิวเป็นยังไงบ้าง ได้ไปดูก็ดี แต่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอยู่ที่ไหน?"

(จบบท)