บทที่ 391 แผนการดัดแปลงหุ่นรบ

เป็นไปตามที่หยางป๋อคิด คุณชายจางตกใจจนตัดสินใจมาอยู่ในเมือง ดังนั้นของที่อยู่ที่นั่นก็จัดการเท่าที่จัดการได้

หยางป๋อมองดูที่ดินส่วนตัวใหม่ของตน ยาว 1,200 กิโลเมตร กว้าง 600 กิโลเมตร เหมือนสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดใหญ่

หยางป๋อตรวจสอบข้อมูลที่ดินของตน พบว่าที่ดินรอบๆ ก็ถูกคนอื่นจับจองไปแล้ว หลังจากดาวดวงนี้พบสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ บริษัทมากมายต่างต้องการมาสำรวจและพัฒนาที่ดินส่วนตัว

เพราะตามทฤษฎีแล้ว สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ไม่ได้อยู่โดดเดี่ยว น่าจะมีแหล่งแร่หินพลังงานด้วย

หยางป๋อยังมีน่านน้ำ 200 ไมล์ทะเล และในน่านน้ำส่วนตัวของเขายังมีอ่าวใหญ่ที่กำบังลม ที่ดินส่วนตัวยังมีทะเลสาบใหญ่น้อยนับร้อย ใหญ่สุดมีพื้นที่หลายสิบตารางกิโลเมตร เล็กสุดก็มีพื้นที่หลายสิบไร่

ยังมีนโยบายดีๆ คือไม่ขึ้นภาษีเป็นเวลา 99 ปี ใครจะให้ดาวซันเหยว่อยู่ห่างไกลล่ะ ถ้าสภาไม่ออกนโยบายที่ให้ประโยชน์ขนาดนี้ ใครจะมาซื้อที่ดิน?

แน่นอนว่าราคาที่ดินถูกมาก เพราะได้มาจากการประมูล แค่หมื่นกว่าล้านเท่านั้น เงินพวกนี้หยางป๋อไม่ต้องจ่ายสักแดง

เพราะคุณชายจางได้สิทธิ์ในการตั้งชื่อและสิทธิ์ในการค้นพบสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ ทำให้โด่งดัง ทั่วทั้งจักรวาลต่อไปจะรู้จักจางป๋อเจิ้นคนนี้

หยางป๋อได้สิทธิ์ในการตั้งชื่อนี้มาก็ไม่มีประโยชน์อะไร พูดไปคนอื่นก็ไม่รู้จัก แน่นอนว่าบริษัทอสังหาริมทรัพย์ของเจ้านายอ้วนยิ่งเล่นใหญ่ กู้เงินมาซื้อที่ดินจำนวนมาก แล้วรอให้ราคาที่ดินพุ่งขึ้น

ไม่ต้องใช้เงินสักบาท แม้ว่าหลังจากที่ดินราคาขึ้นแล้ว ค่าธรรมเนียมการซื้อขายจะแพง แต่ถ้าไม่ขายล่ะ? พัฒนาเอง? ร่วมมือพัฒนา? สิทธิ์ในการสำรวจที่ดิน? ดำเนินการมากมายแบบนี้ กำไรยังมากกว่าการขายที่ดินโดยตรงเสียอีก

แม้จะได้กำไรแค่ 10% แต่เมื่อคิดจากฐานที่ใหญ่โต ก็เป็นตัวเลขที่น่าตกใจ

ในยุคระหว่างดาวการก่อสร้างเร็วมาก เพียงหนึ่งสัปดาห์ โรงเก็บหุ่นรบของหยางป๋อก็สร้างเสร็จ มีทางเดินสามเส้นยาว 3,000 เมตร สูง 15 เมตร เชื่อมต่อกัน ผนังทั้งหมดเป็นเกราะหนาของยานรบ ทางเข้าสองทางเป็นประตูเกราะยานรบขนาดใหญ่

การก่อสร้างแบบนี้มีต้นทุนต่ำสุด หุ่นยนต์ขุดเจาะโดยตรง ขุดไปสร้างไป ระหว่างทางเดินสามเส้นมีพื้นที่โล่งกว้างกว่าร้อยเมตร

แน่นอนว่าในนามนี่คือการสร้างป้อมใต้ดิน แต่จริงๆ แล้วเป็นโรงเก็บหุ่นรบ ข้างในมีสนามฝึกหุ่นรบและที่เก็บหุ่นรบ ไม่จำเป็นต้องให้หยางป๋อจ่ายเงินสักบาท คุณชายจางเป็นคนจ่าย

หยางป๋อมองโรงเก็บหุ่นรบที่สร้างเสร็จแล้ว รู้สึกเสียดายนิดหน่อย ถ้ารู้ว่าคุณชายจางจะจ่ายให้ ตนควรเลือกแบบใหญ่ที่สุด

"หนิวป๋อ" หยางป๋อรออยู่ที่นี่ รอหนิวป๋อมาส่งหุ่นรบ หนิวป๋อขับรถบินลงมาที่ลานจอด

"หยางป๋อ เซ็นรับหน่อย นี่คือกุญแจอิเล็กทรอนิกส์" หนิวป๋อลงจากรถบิน หยิบเอกสารให้หยางป๋อเซ็นรับ

หยางป๋อเซ็นรับแล้วได้รับกุญแจอิเล็กทรอนิกส์สามอัน หนาเท่านิ้วมือ ยาวประมาณ 10 เซนติเมตร สิ่งนี้คือกุญแจควบคุมหุ่นรบ

หนิวป๋อพยักหน้า แล้วเห็นยานขนส่งลำหนึ่งบินมา ห่างจากพื้นสองเมตร หุ่นรบสามตัวเดินลงมาจากยาน

"การใช้งานง่ายมาก แค่ออกคำสั่งด้วยเสียงก็พอ นี่คือวิดีโอสอนการใช้งานโดยละเอียด ผมต้องขอตัวก่อน" หนิวป๋อช่วงนี้มีงานมาก

"ขอบคุณหนิวป๋อ" หยางป๋อมองหุ่นรบสามตัวของตน ทั้งหมดลงทะเบียนกับทางการของดาวซันเหยว่แล้ว

หยางป๋อถือกุญแจ ออกคำสั่งเสียงทันที: "ตามมา"

แล้วหุ่นรบสามตัวก็เดินตามหยางป๋อเข้าประตูสูง 15 เมตร หลังจากหยางป๋อเข้าไป ประตูก็ปิดลง สิ่งนี้เป็นระบบอัจฉริยะ แต่ไม่เชื่อมต่อกับอุปกรณ์อื่น เป็นอุปกรณ์อัจฉริยะที่ใช้งานแยกต่างหาก

หลังจากประตูปิด หยางป๋อรีบตรวจสอบหุ่นรบ อันดับแรกคือหุ่นรบรุ่นที่ 8 สองตัว หยางป๋อนั่งในห้องควบคุม แล้วลองใช้งานเล็กน้อย จริงๆ แล้วกำลังใช้พลังพิเศษโฟโตอิเล็กทริกตรวจสอบระบบ

"คุณชายจางไม่ได้ติดตั้งประตูหลัง" หยางป๋อจัดระเบียบคอมพิวเตอร์ควอนตัมของหุ่นรบตัวนี้ แล้วได้ข้อสรุป

ปิดหุ่นรบ แล้วใช้การตรวจจับด้วยคลื่นเสียง ก็ไม่พบอุปกรณ์ที่ไม่ควรมี

จากนั้นก็ตรวจสอบหุ่นรบรุ่นที่ 8 ตัวที่สองเช่นกัน ตอนนี้หยางป๋อพบว่าทักษะการซ่อมแซมหุ่นรบของตนได้ใช้งาน ตนสามารถรู้สภาพดีเสียของชิ้นส่วนต่างๆ ของหุ่นรบได้อย่างชัดเจน รวมถึงระดับการสึกหรอของชิ้นส่วน

และไม่จำเป็นต้องแยกชิ้นส่วนหุ่นรบ การตรวจจับด้วยคลื่นเสียงสามารถระบุระดับการสึกหรอภายนอกของชิ้นส่วนได้โดยตรง

สุดท้ายคือหุ่นรบฝึกซ้อมนี้ มันหนักถึง 370 กว่าตัน หุ่นรบบินสองตัวหนักไม่ถึง 60 ตัน เพราะหุ่นรบบินเน้นความสามารถในการบินเป็นหลัก เน้นความเร็วสูง

"ทักษะการบินของฉันน่าจะใช้ประโยชน์ได้" หยางป๋อมองหุ่นรบบินสองตัว หุ่นรบพวกนี้ในวงการเรียกว่าหุ่นรบสำหรับคนรวย หรือของเล่นคนรวยเท่านั้น เพราะไม่เหมาะสำหรับการรบจริง ความเร็วในการบินและพลังการต่อสู้สู้เครื่องบินรบไม่ได้

การต่อสู้บนพื้นดินก็สู้หุ่นรบภาคพื้นไม่ได้ แต่ในฐานะกำลังเสริมที่มีความคล่องตัวสูง ก็มีความหมายในการดำรงอยู่ เคยมีปรมาจารย์หุ่นรบสูงสุดใช้หุ่นรบนี้ฆ่าเครื่องบินรบกลับมาได้

และคนรวยชอบก็ได้ แม้ว่าสหภาพจะควบคุมหุ่นรบอย่างเข้มงวด แต่กฎหมายนี้มันมีไว้สำหรับสามัญชน ดูสิว่าหุ่นรบของคุณชายจางมีกี่ตัว?

"ง่ายจริงๆ" หยางป๋อพบว่าหุ่นรบฝึกซ้อมนี้ คอมพิวเตอร์ควอนตัมข้างในตอบสนองช้ามาก และมีแค่โปรแกรมพื้นฐานไม่กี่อัน ก็คือมีแค่การทำงานพื้นฐานเท่านั้น

แต่ฮาร์ดแวร์ไม่ต้องพูดถึง โครงกระดูกภายในของหุ่นรบได้รับการเสริมแรง และยังใช้โลหะพลังงานพิเศษหุ้ม แม้แต่ตัวหุ่นรบก็ใช้โลหะพิเศษ เน้นความทนทานเป็นหลัก

ปืนเลเซอร์ยิงโดนก็แทบไม่เป็นอะไร และยังมีโล่พลังงานอีกด้วย

หยางป๋อตรวจสอบอย่างละเอียดแล้วไม่มีปัญหา จึงนำหุ่นรบอีกสองตัวไปเก็บในโรงเก็บ เนื่องจากไม่ได้ใช้เป็นเวลานาน จึงต้องยกตัวหุ่นรบขึ้น เพื่อหลีกเลี่ยงน้ำหนักกดทับตัวหุ่น ระบบพลังงานปิด ถ้าระบบพลังงานอยู่ในโหมดสแตนด์บาย ก็ไม่จำเป็นต้องยกขึ้น

จากนั้นหยางป๋อก็ควบคุมหุ่นรบฝึกซ้อมตัวใหญ่ เริ่มทำความคุ้นเคย

"ต้องปรับแต่ง ตอบสนองช้าเกินไป" หยางป๋อลองใช้งานรอบหนึ่ง พบว่าคอมพิวเตอร์ควอนตัมนี้ตอบสนองช้ามาก และอุปกรณ์ขับเคลื่อนภายในบางส่วนก็ใช้เวลาตอบสนองนาน

"ไม่รู้ว่าในตลาดมืดจะมีของพวกนี้ไหม"

"ลองแยกชิ้นส่วนดูก่อน"

"ดูซิว่าความสามารถในการซ่อมแซมหุ่นรบของเราจะเป็นยังไง" หยางป๋อเตรียมแยกชิ้นส่วนหุ่นรบตัวนี้ เพราะถ้าต้องการปรับแต่ง จะยุ่งยากมาก ทั้งระบบควบคุม ระบบเสถียรภาพ ระบบพลังงาน

การเปลี่ยนคอมพิวเตอร์ควอนตัม ระบบขับเคลื่อน เกี่ยวข้องกับหลายด้าน ทั้งพลังงาน การควบคุม และอื่นๆ อีกมากมาย

ยังเกี่ยวข้องกับความแข็งแรงของตัวหุ่น โครงสร้างหุ่น และอีกมากมาย

"ทำไมในหัวเหมือนมีอะไรเพิ่มขึ้นมาเยอะ?" หยางป๋อมองหุ่นรบ เตรียมจะปรับแต่ง แต่ในหัวกลับผุดความคิดมากมาย

ราวกับว่าตนเองเข้าใจระบบต่างๆ ของหุ่นรบนี้เป็นอย่างดี

"ไปดูในเน็ตก่อนดีกว่า" หยางป๋อตัดสินใจไปดูในเน็ตก่อน ตนเองเคยเห็นฟอรั่มเกี่ยวกับการดัดแปลงหุ่นรบ

หยางป๋อจัดการหุ่นรบตัวนี้เรียบร้อย แล้วออกจากโรงเก็บ เนื่องจากโรงเก็บใหญ่มาก จึงมีรถไฟฟ้าข้างใน เป็นแบบสี่ล้อไม่ลอยตัว แบบเปิดประทุน

มาถึงประตูโรงเก็บ เข้าประตูเล็กข้างๆ ที่นี่เป็นทางเข้าออกสำหรับคน รถบินของหยางป๋อจอดอยู่ที่นี่

เพราะที่นี่ห่างจากบ้านพักของหยางป๋อประมาณ 5 กิโลเมตรในแนวตรง จากที่นี่มองเห็นที่พักของตน แต่ถ้าเดินเพราะอยู่บนภูเขา คงใช้เวลาสิบกว่านาที

กลับถึงบ้าน หยางป๋อหยิบนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู ไม่มีข้อความอะไร ไม่กี่วันนี้เจ้านายอ้วนก็ยุ่ง โจวรุ่ยก็ยุ่ง หวังมู่เสวียก็ยุ่งกับการจัดระเบียบกองเรือ แอนนี่กับซีย่าก็ฝึกทดสอบในเกมหุ่นรบ

หยางป๋อค้นหาฟอรั่มดัดแปลงหุ่นรบในเน็ต พบว่ามีหลายแห่ง จากนั้นหยางป๋อก็สวมแว่นเสมือนจริงและอุปกรณ์ควบคุม เข้าสู่ฟอรั่มการดัดแปลง

ฉากเสมือนจริงในฟอรั่มดัดแปลงเป็นอาคารทรงกลมขนาดใหญ่ พอปรากฏตัวก็เห็นประตูเทเลพอร์ตมากมาย ด้านบนมีชื่อหุ่นรบประเภทต่างๆ

นี่คือประตูไปยังห้องดัดแปลงหุ่นรบแต่ละประเภท หยางป๋อพบคำว่า "หุ่นรบฝึกซ้อม" บนประตูหนึ่ง

จากนั้นหยางป๋อก็เดินเข้าประตูเทเลพอร์ตนี้ เหมือนกับมุมมองบุคคลที่หนึ่งในเกมยิงบนโลก

หลังจากหยางป๋อเข้าประตูเทเลพอร์ต วินาทีถัดมาก็ปรากฏตัวในห้องโชว์ขนาดใหญ่ ห้องสว่างมาก สูง 30 เมตร ตรงกลางมีรูปปั้นหุ่นรบฝึกซ้อมขนาดใหญ่

รอบๆ เป็นโมเดลหุ่นรบฝึกซ้อมที่ดัดแปลงแล้ว เมื่อหยางป๋อเดินเข้าไปใกล้โมเดล ชิ้นส่วนต่างๆ ของหุ่นรบก็แยกออกทันที แต่ละชิ้นส่วนมีการเปรียบเทียบข้อมูลประสิทธิภาพกับของเดิม

"น่าทึ่ง" หยางป๋อมองวิธีการนำเสนอไฮเทคนี้ เข้าใจทันที

ชิ้นส่วนที่ดัดแปลงต่างๆ เป็นของใคร สตูดิโอไหนผลิต เพราะการดัดแปลงหุ่นรบส่วนใหญ่ทำโดยสตูดิโอส่วนตัว โรงงานไม่สามารถตอบสนองความต้องการของทุกคนได้

ตั้งแต่ระบบขับเคลื่อน ระบบพลังงาน ระบบป้องกัน ระบบโครงกระดูก คอมพิวเตอร์ควอนตัม

หุ่นรบที่ดัดแปลงนี้น่าสนใจมาก แขนทั้งสองข้างดูเหมือนเคียวใหญ่สองอันของตั๊กแตนตำข้าว วิธีการต่อสู้คือใช้ความเร็วสูงของหุ่นรบฝึกซ้อม ใช้แขนตัดฝ่ายตรงข้าม

หยางป๋อดูอย่างละเอียด แม้ตนเองจะไม่มีพรสวรรค์ แต่เพราะมีความสามารถในการซ่อมแซมหุ่นรบ หยางป๋อจึงเข้าใจและจำได้

จากนั้นก็ดูหุ่นรบฝึกซ้อมตัวที่สอง เมื่อคนเดินเข้าไปใกล้ ชิ้นส่วนต่างๆ ของโมเดลหุ่นรบก็แยกออกเหมือนกับตัวแรก และหยางป๋อยังสังเกตว่า หุ่นรบเหล่านี้จะระบุว่าใครเป็นคนดัดแปลง บางตัวเป็นสตูดิโอ บางตัวเป็นบุคคล

ตัวที่สามดัดแปลงแขนทั้งสองข้างให้เป็นปืนเลเซอร์สองกระบอก หน้าอกเพิ่มโล่พลังงาน และหยางป๋อพบว่าหุ่นรบที่ดัดแปลงนี้มีการจัดอันดับด้วย

อันดับที่ 365 พอดูใกล้ๆ ถึงรู้ว่าหุ่นรบที่ดัดแปลงสามารถแข่งขันเสมือนจริงในสนามแข่ง และแต่ละแบบที่ดัดแปลงจะมีการจัดอันดับ

"ยิ่งอันดับการดัดแปลงสูง ก็ยิ่งง่ายที่จะถูกบริษัทหุ่นรบเลือก แล้วซื้อแบบไป"

"แต่ที่ถูกบริษัทหุ่นรบเลือกมีน้อยมาก"

"นี่ก็เหมือนกับวิธีการในเกม คนส่วนน้อยได้ประโยชน์ ส่วนแบบของคนส่วนใหญ่ถูกเอาไปใช้ฟรีๆ"

"น่าทึ่ง" หยางป๋อดูอันดับนี้แล้วก็เดาได้

อันดับสูงสุดคือ 500 และตอนนี้มีแบบดัดแปลงหุ่นรบกว่าหมื่นแบบ เพราะประเภทของหุ่นรบมีมากมาย

"ตอนแข่งขันเสมือนจริงของหุ่นรบที่ดัดแปลง จะจำกัดประสิทธิภาพของหุ่นรบ นั่นคือจำกัดการแสดงฝีมือของคนขับหุ่นรบ เพื่อรับประกันว่าการจัดอันดับจะเป็นธรรมและเที่ยงตรง" หยางป๋อเห็นข้อมูลนี้

"น่าทึ่ง" หยางป๋อดูแบบดัดแปลงของหุ่นรบฝึกซ้อมกว่ายี่สิบแบบ แบบที่แปลกที่สุดคือทำให้หุ่นรบเป็นเหมือนกระป๋องกระโดดได้ ใช้สำหรับพุ่งชนเป้าหมาย

จากนั้นหยางป๋ออยากไปดูที่อื่น แต่พบว่าไม่มีสิทธิ์ การไปดูหุ่นรบอื่นต้องยืนยันตัวตน สามารถใช้ชื่อจริงยืนยันได้ หรือใช้วิธีทดสอบความเร็วมือแบบง่ายๆ ในฐานะผู้เยี่ยมชมก็เข้าไปได้

"เลือกปฏิบัติ!" หยางป๋อรู้สึกหงุดหงิดแล้วหันกลับมาที่ส่วนของหุ่นรบฝึกซ้อม ดูอย่างละเอียดอีกครั้ง หยางป๋อพบว่าในโลกเสมือนจริงการดัดแปลงง่ายมาก ต้องการเปลี่ยนชิ้นส่วนอะไร ที่นี่จะแนะนำชิ้นส่วนหลากหลาย มีทุกพารามิเตอร์ที่ต้องการ แม้ในความเป็นจริงจะไม่มี ก็สร้างขึ้นตามข้อมูลของคุณได้

แน่นอนว่าถ้าจะสร้างของจริง ก็ต้องดูว่ามีคนรับงานหรือไม่

หยางป๋อสนใจจึงจมอยู่ในห้องดัดแปลงเสมือนจริงนี้ เริ่มจากเกราะติดตั้งภายนอกพื้นฐานที่สุด หุ่นรบฝึกซ้อมนี้มีโมดูลเกราะติดตั้งภายนอก ยกเว้นโครงกระดูกโดยรวมนี้แล้ว จริงๆ แล้วค่อนข้างบาง

ห้องดัดแปลงเสมือนจริงแจ้งเตือนว่าหมดเวลาแล้ว ให้ผู้เยี่ยมชมพักยี่สิบนาที

หยางป๋อถึงพบว่าตนเองออนไลน์มาห้าชั่วโมงแล้ว

"สมแล้วที่หุ่นรบดึงดูดคน" หยางป๋อรีบไปทำอาหาร ขณะทำอาหารก็คิดถึงการดัดแปลงหุ่นรบฝึกซ้อมของตน

เพราะข้างในมีชิ้นส่วนที่มีอยู่แล้วมากมาย แค่ระบบขับเคลื่อนมาตรฐานก็มียี่สิบสามสิบรุ่น ยังมีแบบเปิดต้นฉบับจากสตูดิโออีกหลายร้อยแบบ

การใช้พลังงาน ความเร็วในการตอบสนอง ค่าสูงสุดในการระเบิด เวลาในการระเบิด อายุการใช้งาน แรงบิด ความแข็ง ความยืดหยุ่น การป้องกันการตรวจจับ ต้นทุน ราคา การบำรุงรักษา และอื่นๆ อีกมากมาย

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงชิ้นส่วนย่อยของระบบขับเคลื่อน แต่นี่เกี่ยวข้องกับปัญหาความเข้ากันได้ ของบริษัทใหญ่ไม่สามารถใช้ร่วมกับชิ้นส่วนของบริษัทเล็กได้

แน่นอนว่าถ้าคุณจะใช้แบบฝืนๆ เกิดปัญหาก็ต้องรับผิดชอบเอง

"ที่แท้ก็มีเคล็ดลับมากมายขนาดนี้"

"หุ่นรบรุ่นที่ 8 สองตัวนั้นก็ต้องปรับแต่งด้วย"

"ทักษะการตีเหล็กของฉัน บวกกับพลังพิเศษควบคุมโลหะ น่าจะผลิตชิ้นส่วนเหล่านี้ได้ไม่ยาก น่าเสียดายที่ฉันไม่รู้วิธีผลิต ไว้ค่อยซื้อแบบแปลนดีกว่า?" หยางป๋อคิดในใจ

หยางป๋อกินข้าวเสร็จแล้วก็เข้าเกมต่อเพื่อใช้การดัดแปลงเสมือนจริงกับหุ่นรบฝึกซ้อมของตน เพราะนี่เป็นหุ่นรบเพียงตัวเดียวที่ตนสามารถเปิดเผยได้ ไม่ปรับให้ดีขึ้นได้อย่างไร แค่ความเร็วในการตอบสนองแบบนี้จะลดทอนความสามารถของตน

"ไปดูแบบดัดแปลงหุ่นรบอื่นดีไหม?" หยางป๋ออยู่ในส่วนของหุ่นรบฝึกซ้อมมาสิบกว่าชั่วโมง รู้สึกว่าควรไปดูการดัดแปลงหุ่นรบแบบอื่นบ้าง บางทีอาจได้แรงบันดาลใจมากขึ้น

แน่นอนว่าเหตุผลที่หยางป๋อไม่ได้ออนไลน์ตอนนี้เพราะถูกจำกัด วันนี้ใช้เวลาในห้องดัดแปลงเสมือนจริงครบแล้ว ผู้เยี่ยมชมจำกัดที่สิบสองชั่วโมงต่อวัน

"เทคโนโลยีขั้นสูงมีข้อดีจริงๆ" หยางป๋อแช่ตัวในอ่างอาบน้ำ คิดในใจ

(จบบท)