บทที่ 81 ลอบโจมตี! ลอบโจมตี!

"เฮ้เฮ้! ถึงคิวของนายแล้ว!" คราวนี้ หยางป๋อได้มาถึงที่ที่หน่วยคุ้มกันเก็บหุ่นยนต์อีกครั้ง ครั้งนี้เขาเลือกหุ่นยนต์ที่มีปืนเลเซอร์พลังสูง เป็นหุ่นยนต์ประเภทสไนเปอร์หนัก

ในยามปกติแล้ว หยางป๋อคงไม่กล้าเลือกใช้หุ่นยนต์ประเภทนี้แน่ๆ เพราะจำเป็นต้องใช้ผู้ควบคุมที่มีฝีมือสูง แต่ตอนนี้ หยางป๋อรู้สึกราวกับว่าตนใช้หุ่นยนต์นี้มานานหลายปีและคุ้นเคยกับมันมากที่สุดแล้ว

"ยายแก่กินลูกพลับ อย่าหาว่าพี่ชายเลือกของง่ายนะ" หยางป๋อควบคุมหุ่นยนต์และเริ่มค้นหา เพราะเขารู้ตำแหน่งของหัวหน้าฝ่ายตรงข้ามแล้ว ดังนั้น หากใช้ตำแหน่งนั้นเป็นศูนย์กลาง พื้นที่โดยรอบก็เป็นเส้นทางที่กองกำลังหุ่นยนต์เหล่านั้นต้องผ่านไป

เมื่อหยางป๋อมาถึงใกล้ห้องโดยสาร เขาได้ยินเสียงตะโกนจากข้างใน "คนข้างในรีบออกมา! ให้เวลา 10 นาที ถ้าไม่ออกมา เราจะทำลายห้องนี้ ส่งพวกนายกับสินค้าพวกนี้ไปเป็นขยะอวกาศ!"

ที่นี่เป็นคลังสินค้า มีหุ่นยนต์ 4 ตัวและโจรสลัด 5 คนที่สวมชุดเกราะพลังงานพวกเขาไม่รู้หรอกว่ามีคนซ่อนอยู่ในคลังหรือเปล่า แค่ตะโกนดังๆ เพราะจุดประสงค์ของพวกเขาคือมาทำลายคลังสินค้านี้ ไม่ว่าจะมีคนอยู่ข้างในหรือไม่

โจรสลัดที่ควบคุมหุ่นยนต์ 4 ตัวรู้สึกเบื่อหน่อยๆ เพราะในสถานการณ์แบบนี้ หุ่นยนต์แทบจะเอาชนะไม่ได้เลย เว้นแต่ว่าคนที่ควบคุม ผ่าท้องฟ้าโผล่มา แต่กำลังยิงของหุ่นยนต์ 4 ตัวรวมกันก็สามารถกดดันอีกฝ่ายได้แน่ ยิ่งมีคนสวมชุดเกราะพลังงานอีกด้วย

แต่แล้วระบบเตือนภัยของหุ่นยนต์ทั้ง 4 ตัวก็ส่งเสียงดังขึ้นอย่างกะทันหัน

คนขับหุ่นยนต์โจรสลัดทั้ง 4 ยังไม่ทันเปิดระบบเลเซอร์อัตโนมัติ ก็รู้สึกว่าหุ่นของตัวเองเสียการทรงตัวและล้มลงไปกับพื้นอย่างแรง

ตอนนี้หุ่นยนต์ยังไม่ได้เปิดระบบเลเซอร์อัตโนมัติ เพราะทุกคนมาเพื่อจับตัวประกัน หากเปิดระบบนั้น ตัวประกันที่เพิ่งโผล่มาก็คงถูกเผาเป็นถ่านไปแล้ว

โจรสลัดที่สวมชุดเกราะพลังงานไม่กี่คนยังไม่ทันตั้งตัว ก็ถูกลำแสงเลเซอร์กวาดไปหลายนัด โจรสลัดพวกนี้โชคร้ายที่สุด เพราะชุดเกราะพลังงานไม่ได้ถูกเปิดใช้งานตลอดเวลา มันจะกินพลังงานตัวเอง โจรสลัดเหล่านั้นคิดว่ามีหุ่นยนต์ 4 ตัวอยู่ข้างๆ จึงไม่มีอันตรายใดๆ

เป็นหุ่นยนต์ที่หยางป๋อที่ขับเคลื่อนด้วยเจ็ทแพ็คพุ่งชนใส่หุ่นยนต์ทั้ง 4 ตัวจนล้มลงทันที ราวกับโดนปาโบว์ลิ่ง

ส่วนปืนเลเซอร์บนหุ่นยนต์ของหยางป๋อก็ถูกตั้งค่าโจมตีล่วงหน้าแล้ว โดยจะโจมตีพวกที่สวมชุดเกราะพลังงานก่อนเป็นอันดับแรก ไม่ใช่หุ่นยนต์ ดังนั้นโจรสลัดทั้ง 5 คนจึงระเบิดกลายเป็นกลุ่มควันภายในเสี้ยววินาที

คนขับหุ่นยนต์โจรสลัดทั้ง 4 คนมีปฏิกิริยาอย่างรวดเร็ว พอล้มลงก็เปิดระบบป้องกันเลเซอร์อัตโนมัติทันที แต่ระบบนี้มีจุดอ่อน นั่นคือหุ่นยนต์ทั้งหลายกำลังพันกันอยู่

หลังจากพุ่งชนไปแล้ว หยางป๋อก็ควบคุมแขน 2 ข้างของหุ่นยนต์ มือข้างหนึ่งหักท่อยิงเลเซอร์ของหุ่นตัวหนึ่ง ส่วนอีกข้างก็เสียบอาวุธระยะประชิดเข้าไปในห้องนักบินอย่างแรง คนขับหุ่นคนนั้นเพิ่งเปิดระบบป้องกันเลเซอร์พอดี ก็โดนแทงทะลุห้องนักบินไปแล้ว

ทักษะการขับหุ่นยนต์ +8!

หุ่นยนต์อีก 3 ตัวก็เปิดระบบป้องกันเลเซอร์อัตโนมัติ หยางป๋อคว้าหุ่นที่ล้มอยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วปาใส่หุ่น 3 ตัวนั้นอย่างแรง ปืนเลเซอร์ทั้ง 3 กำลังชาร์ตพลังอยู่ จู่ๆก็สับสนไปเลยเพราะระบบจำแนกมิตร/ศัตรูเห็นว่าหุ่นที่ถูกปานั้นเป็นฝ่ายเดียวกัน

นี่คือข้อเสียของระบบอัจฉริยะ เพราะไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป้าหมายฝ่ายเดียวกันนั้นตายไปแล้วหรือยัง

ส่วนปืนเลเซอร์บนหุ่นยนต์ของหยางป๋อก็ยิงออกมาทันที ปืนเลเซอร์ของเขาใหญ่กว่าของคนพวกนั้นหนึ่งวง อัตราการโจมตีจะช้ากว่าหน่อย แต่อำนาจการโจมตีของลำแสงเลเซอร์นั้นสูงกว่า

พอหยางป๋อปาหุ่นในมือออกไปแล้ว ตัวเขาเองก็ควบคุมหุ่นพุ่งชนเข้าใส่หุ่นทั้ง 3 ตัว

ในจำนวนนั้น 2 ตัวถูกหุ่นยนต์ที่หยางป๋อปามากระแทกจนล้มลงบนพื้นอีกครั้ง ส่วนอีกตัวกลิ้งหลบแล้วลุกขึ้นยืนทันที

ชนกระแทก! เจ็ทแพ็คที่หลังหุ่นของหยางป๋อเปิดใช้ทันที หุ่นยนต์ทั้งตัวพุ่งชนใส่อีกฝ่ายราวกับการต่อสู้ด้วยดาบปลายปืน

หุ่นของหยางป๋อโดนยิง ด้วยปืนเลเซอร์จากอีกฝ่ายหลายนัด เสียงเตือนในห้องนักบินดังขึ้นเป็นระยะ แต่ไม่สำคัญอีกแล้ว เพราะแรงผลักจากเจ็ทแพ็คทำให้หยางป๋อถูกพาไปอยู่ตรงหน้าอีกฝ่ายในพริบตา อาวุธประชิดในมือของเขาก็แทงเข้าไปในห้องนักบินของศัตรู

ทักษะการขับหุ่นยนต์ +8!

มือของหยางป๋ออยู่ในห้องนักบิน ทิ้งร่องรอยการเคลื่อนไหวไว้หลายทาง มือข้างหนึ่งควบคุมปืนเลเซอร์ยิงใส่หุ่นอีก 2 ตัว ขณะที่อีกมือปลดระบบแรงโน้มถ่วงของหุ่น ออกแรงกระโดดขึ้น ทำให้หุ่นลอยขึ้นไปนับร้อยเมตร วินาทีถัดมา หยางป๋อหมุนตัวอย่างสง่างาม เจ็ทแพ็คก็เปิดใช้งานทันที

หุ่นอีก 2 ตัวระดมยิงเลเซอร์อย่างบ้าคลั่ง หุ่นของหยางป๋อแทบควบคุมไม่ได้แล้ว แต่เจ็ทแพ็คที่ให้แรงขับดันมหาศาลก็ทำให้หยางป๋อเหมือนปีศาจเหล็กร้ายกาจ พุ่งชนลงไปใส่หุ่นทั้ง 2 ตัวอย่างแรง

ทักษะการขับหุ่นยนต์ +8!

ตอนโฉบลงมา อาวุธประชิดในมือก็เล็งไปที่หุ่นหนึ่งตัว แล้วฟันลงไปจนเกือบขาดเป็น 2 ท่อน

เหลือหุ่นอีกแค่ 1 ตัว คนขับคนนี้ตกใจจนใช้วิทยุติดต่อหัวหน้าใหญ่อย่างสุดชีวิต แต่น่าเสียดายที่ห้องโดยสารของยานขนส่งมีฉนวนกั้นแรงมาก

โจรสลัดผู้ขับหุ่นที่ถูกกระแทกล้มยังไม่ทันได้สั่งให้หุ่นลุกขึ้น ก็เห็นขาหุ่นของอีกฝ่ายถีบเข้าใส่ห้องนักบินของตนอย่างจัง

ทักษะการขับหุ่นยนต์ +8!

ปรากฎว่าหุ่นของหยางป๋อนอนอยู่กับพื้น แล้วยกขาขึ้นถีบใส่ห้องนักบินของศัตรูอย่างแรง อีกฝ่ายก็ถูกซัดล้มลงไปกองกับพื้น...

มือของหยางป๋อยังสั่นอยู่เลย การต่อสู้ครั้งนี้ทำให้หุ่นของเขาเสียหายไปกว่า 50% หลายส่วนขยับไม่ได้แล้ว แม้แต่ปืนเลเซอร์ก็ยิงไม่ออก การโจมตีครั้งสุดท้ายนั้นเป็นไปตามแผนที่หยางป๋อประเมินไว้อย่างพอดิบพอดี

พูดได้ว่า หากฝ่ายตรงข้ามมีหุ่นมากกว่านี้อีกแค่ตัวเดียว หยางป๋อคงจบเห่แน่ๆ

การต่อสู้ครั้งนี้ฟังดูนานมาก แต่จริงๆ แล้วไม่ถึง 5 วินาทีด้วยซ้ำ

"บ้าเอ๊ย ตื่นเต้นยิ่งกว่าพนันอีก ไม่แปลกใจเลยที่หลายคนชอบไปเป็นนักบินหุ่นยนต์!" หยางป๋อควบคุมหุ่นให้ลุกขึ้น แล้วอุตส่าห์เอาหุ่นที่พังไปแล้วไปทิ้งไว้ในอุโมงค์ แล้วก็กดสวิตช์ไฮดรอลิก

หุ่นพวกนั้นถูกแรงดูดสูญญากาศมหาศาลจากด้านนอกยานลากออกไป ก่อนจะถูกยานขนส่งที่กำลังหมุนตัวบดเป็นผุยผง ส่วนโจรสลัดที่ใส่ชุดเกราะพลังงานสักพักคงกวาดเอาเศษซากกลับไปได้นิดหน่อย

"มาอีก!" หยางป๋อที่ต่อสู้มาแล้วรอบนึงมีความมั่นใจแล้ว ฝ่ายตรงข้ามก็แค่นั้นแหละ และตัวเขาซ่อนตัวอยู่ในที่มืด คนอื่นไม่มีทางคิดได้แน่ว่าบนยานลำนี้ยังมีหุ่นยนต์ หากไม่มั่นใจว่าจะหนีรอดก็ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น!

หยางป๋อพบว่าการสื่อสารระหว่างหุ่นยนต์บนยานลำนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เพราะสัญญาณถูกบล็อกไว้อย่างแข็งแกร่ง

"เราควรฆ่าหัวหน้าพวกมันก่อนดีมั้ย?" ความคิดบ้าๆ ผุดขึ้นมาในหัวของหยางป๋อ คนอื่นอาจคิดว่ายาก แต่หยางป๋อคิดว่าตัวเองน่าจะลองได้ เพราะเขาสามารถใช้ปืนเลเซอร์ยิงทะลุกำแพงไปโดนอีกฝ่ายได้ ตอนนี้ศัตรูอยู่บนหอคอยสังเกตการณ์ใช่มั้ย? เขาจะใช้พลังควบคุมโลหะหาตำแหน่งของอีกฝ่าย แล้วยิงเลเซอร์เข้าไปตรงก้นของมันเลย

(จบบทนี้)