บทที่ 83 ทุกคนคือศัตรู

"เจี่ยวเกอ จนถึงตอนนี้พวกเราจับแคปซูลอพยพมาได้ 145 ลำ ในจำนวนนี้มี 22 ลำที่มีอาวุธพลังงานอยู่ข้างใน เป็นของที่ซานเกอโยนมาให้พวกเราเก็บไว้ดื่มกันทีหลัง ที่เหลือเป็นตัวประกันทั้งหมด" เสียงข้อความที่ส่งมาอีกครั้ง ระบบสื่อสารฝั่งเรือรบโจรสลัดไม่มีปัญหา

"ในเมื่อซานเกอสั่ง ก็เก็บไว้ให้ซานเกอ!" ผู้บัญชาการเรือรบคือเจี่ยวเกอในกลุ่มโจรสลัด รู้ดีอยู่แล้วว่าซานเกอชอบแอบไปหาของดีๆ มา แต่ซานเกอก็แบ่งให้ทุกคนบ่อยๆ

"เจี่ยวเกอ แล้วตัวประกันที่จับมาล่ะ?" เสียงถามขึ้นมาจากเครื่องสื่อสาร

"ตรวจสอบข้อมูลของพวกมันก่อน จดจำใบหน้าเอาไว้ แล้วก็ดูแลพวกมันให้ดี ใส่ปลอกคอให้พวกมันทุกคน" ผู้บัญชาการเรือรบกล่าว

"เข้าใจแล้ว!" เรือรบโจรสลัดไล่จับแคปซูลอพยพที่พยายามหนีไปรอบๆ

แคปซูลอพยพจะเก็บข้อมูลสถานะปัจจุบันของเรือขนส่งเอาไว้ในตอนที่แยกตัวออก จากนั้นจะหลุดออกไปจากเรือขนส่งที่กำลังหมุนคว้างอย่างอันตรายในพริบตา

ส่วนหัวของเรือรบโจรสลัดก็เสียหายไปไม่น้อยจากการปะทะ ตัวประกันที่ถูกจับกุมต่างมีหุ่นยนต์ของโจรสลัดคุมตัวอยู่ จากนั้นก็มีโจรสลัดหลายคนเปรียบเทียบข้อมูลกับเรือขนส่ง เพื่อดูว่าคนพวกนี้เป็นใคร

"ถึงฉันจะไม่รู้ว่าใครในเรือขนส่งเป็นสายให้พวกมัน แต่ฉันรู้ว่าบนเรือรบนี้เต็มไปด้วยโจรสลัด!" หยางป๋อ ชายหนุ่มหน้าตาธรรมดาอยู่ในกลุ่มคน กำลังรอให้โจรสลัดเช็กประวัติ มองดูหุ่นยนต์ 4 ตัวกับโจรสลัดอีกสิบกว่าคนที่อยู่รอบๆ ด้วยรอยยิ้มที่มุมปาก

หยางป๋อรออีกสักพัก เห็นโจรสลัดคนหนึ่งกำลังรีบวิ่งเข้ามาหาหัวหน้าโจรสลัด หัวหน้าโจรสลัดลุกขึ้นยืนทันที ชุดเกราะพลังงานบนตัวเปล่งแสงวาบ ย้ายตัวเองไปได้หลายร้อยเมตรในพริบตา

"เจ๋งว่ะ!" หยางป๋อเห็นแล้วก็อดตกใจไม่ได้ หัวหน้าโจรสลัดคนนี้มีพลังพิเศษแข็งแกร่งมาก แม้ตัวเขาเองจะมีการมองเห็นแบบไดนามิกค่อนข้างสูง แต่ก็แทบจะไม่เห็นภาพเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย หมอนี่น่าจะเป็นผู้มีพลังพิเศษระดับ A หรือ A+ เลยทีเดียว

หัวหน้าโจรสลัดเดินนำออกไปข้างนอกอุโมงค์ ตามด้วยโจรสลัดที่สวมเกราะอีก 2 คน กับหุ่นยนต์อีก 1 ตัว ไม่รู้ว่าพวกนั้นไปไหนกัน

"หรือว่าจะไปตรวจสอบว่าหุ่นยนต์บนเรือหายไปหรือเปล่า?" หยางป๋อมีข้อสงสัยกล้าๆ กลัวๆ

"หลังจากนี้พวกนั้นจะทำอย่างไรต่อ จะถอยกลับหมดเลยไหม แล้วด้วยความขุ่นเคืองโกรธแค้นจะระเบิดเรือขนส่งทิ้งไหม?"

"ไม่แน่ฉันอาจจะแกล้งถูกจับ แล้วโดนส่งไปที่เรือรบโจรสลัด ถือโอกาสขโมยของในบ้านคนอื่นซะเลย?" ความคิดบ้าบิ่นแบบนี้ทำเอาหยางป๋อเองก็ตกใจ แต่ก็รู้สึกว่านี่ก็เป็นแผนที่น่าลองอยู่เหมือนกัน

"ไม่รู้ว่าปลอกคอบนคอตัวประกันมีไว้ทำอะไร เราสามารถควบคุมมันได้ไหมนะ?"

"แล้วไอ้หมอนั่นที่ควบคุมผ่าท้องฟ้า เขากำลังหลบซ่อนตัวอยู่?"

"อย่าบอกนะว่าไอ้หมอนั่นไปบนเรือรบโจรสลัดแล้ว?" หยางป๋อนึกขึ้นมาได้ในจังหวะนี้ ในเมื่อควบคุมผ่าท้องฟ้าได้ ไอ้หมอนั่นสามารถวางแผนแบบนี้ได้ ต้องเป็นเพื่อไม่ให้เรือรบโจรสลัดระเบิดเรือขนส่งแน่ๆ

อยากไม่ให้เรือรบโจรสลัดระเบิดเรือขนส่ง วิธีที่แน่ใจที่สุดคืออะไร? ก็คือต้องขึ้นไปทำลายเรือรบโจรสลัดให้ได้สิ!

"แถมถ้าขึ้นไปบนเรือรบโจรสลัดจะมีข้อดีอีกอย่าง ก็คือไม่ต้องกังวลว่าใครเป็นสาย!" หยางป๋อพบว่าข้อสงสัยของตัวเองน่าจะเป็นแผนของคนที่คุมผ่าท้องฟ้า และที่ชายคนนั้นทำลายห้องควบคุมแล้วก็หนีไป อาจจะเป็นแผนที่ตั้งใจแสดงท่าทีอ่อนแอก็ได้

"ช่วยคนพวกนี้คงไม่ได้ พวกนั้นถูกใส่ปลอกคอ ถ้าพวกโจรสลัดมีมาตรการอะไรบางอย่าง อย่าให้คนพวกนี้ต้องมาตายเพราะเรา ฉันคงต้องไปหาโจรสลัดกลุ่มเล็กๆเพื่อเยาะเย้ยพวกมัน" หยางป๋อหันหลังเดินจากไป ไม่ว่าโจรสลัดจะคิดอะไร การลดกำลังโจรสลัดลงคือทางออกเดียวในตอนนี้ หรือว่าทำไปเพื่ออัปเกรดทักษะนะ?

"เออ..จำได้ว่าครั้งก่อนฆ่าโจรสลัดไป 5 คนที่ใส่ชุดเกราะ ไม่ได้สังเกตว่ามันให้สกิลอะไร?" หยางป๋อนึกถึงไอพวกที่โดนตัวเองยิงตายด้วยปืนเลเซอร์ครั้งก่อน เหมือนจะไม่ได้รับความสามารถอะไรเพิ่ม? พอดูดีๆ พบว่าสกิลซ่อมแซมเรือรบเพิ่มขึ้น

"คนพวกนี้นี่ก็แปลกจริงๆ เชี่ยวชาญการซ่อมเรือ หางานสุจริตทำไม่ดีกว่าเหรอ ฉันทำความสะอาดเดือนนึงก็ได้เป็นหลักหมื่นแล้ว" หยางป๋อยังคงสงสารคนอื่นๆ

"ถ้าหัวหน้าโจรสลัดถอนกำลัง ฉันจะตามมันไปที่เรือรบแล้วจัดการเล่นงานมัน ไม่รู้ใครจะเก่งกว่ากัน ยังไงก็ตามฉันมีหุ่นยนต์ แล้วยังมีผิวหนังโลหะ อยู่ในอวกาศก็รอดได้" หยางป๋อจากไปเพื่อเตรียมออกตามหาพวกนั้น ที่น่าจะแยกกันอยู่ตามคลังสินค้าต่างๆ

หัวหน้าโจรสลัดมาถึงด้านนอกเรือรบ หุ่นยนต์กำลังติดต่อกับเรือรบโจรสลัด พอได้ยินคำพูดจากผู้บังคับบัญชาบนเรือรบ สีหน้าก็ดำมืดลง

"พี่ใหญ่ ระวังตัวหน่อยนะ พวกเราตรวจจับพบเศษซากหุ่นยนต์ของเรากระจายอยู่หลายชิ้น น่าจะเป็นฝีมือของไอ้คนที่คุมผ่าท้องฟ้า มันคงกำลังจู่โจมคนของเรา พี่รีบกลับมาด่วนๆ เถอะ" เสียงของผู้บังคับบัญชาบนเรือรบโจรสลัดดังขึ้น

"ฉันเข้าใจแล้ว ฝั่งนั้นระวังสกัดแคปซูลอพยพให้ดี จับตัวคนพวกนั้นให้หมด พวกเราคราวนี้รับเงินจากกลุ่มต่อต้านรัฐบาลมา ถ้าไม่ยกคนพวกนั้นไปให้ครบ พวกบ้านั่นจะทำเรื่องบ้าอะไรก็ได้ คราวนี้เป็นความผิดพลาดของของฉันเอง ไม่น่าไปติดต่อกับพวกมัน" หัวหน้าโจรสลัดก็ก็ลำบากใจเช่นกัน จริงๆ แล้วก็คิดว่านี่เป็นแค่การปล้นสะดมปกติธรรมดา

แถมคราวนี้ยังมีคนให้ข้อมูลละเอียด มีสายข้างในช่วยด้วย ไม่มีทางไม่สำเร็จถึงเวลาพวกเรากำลังจะจับคนพวกนั้นขาย ตามนิสัยเดิมต้องฆ่าทิ้งตั้งนานแล้ว

กลุ่มโจรสลัดอวกาศหยินเยว่มีกำลังไม่น้อยในหมู่โจรสลัด แต่ถึงจะเก่งแค่ไหนก็เป็นแค่โจรสลัดเท่านั้น รู้ไว้เถอะว่ากลุ่มต่อต้านรัฐบาลน่ะ กล้าถึงขั้นไปตีกับเรือรบของรัฐบาลเลย

พวกโจรสลัดเทียบกับกลุ่มต่อต้านรัฐบาล ก็เหมือนพวกเด็กเล่นไม่มีผิด

ถ้าไปเสียมารยาทกับกลุ่มติดอาวุธต่อต้านรัฐบาล ไอ้พวกนั้นออกใบปลิวประกาศจับตัวกลุ่มโจรสลัดหยินเยว่ขึ้นมาสักใบ พวกเราก็จบกันพอดี

"พี่ จะห่วงอะไร พวกเรากำลังสกัดไว้อยู่ อีกทั้งก็เช็กข้อมูลพวกมัน แล้วก็ขังพวกมันเอาไว้แล้ว" เสียงของผู้บัญชาการเรือรบโจรสลัดทำให้หัวหน้าโจรสลัดรู้สึกสบายใจขึ้นไม่น้อย

"พวกแกสองคนอยู่เฝ้าที่นี่ เปิดระบบปืนเลเซอร์ของหุ่นยนต์เอาไว้ ถ้าคนของเราจะมา จะติดต่อกับพวกแกก่อนทางวิทยุ" หัวหน้าโจรสลัดปล่อยหุ่นยนต์ 2 ตัวเอาไว้ที่ผิวของเรือขนส่ง จากนั้นพากลุ่มอีก 2 คนรีบกลับไป

ในใจหัวหน้าโจรสลัดร้าวราน เศษซากหุ่นยนต์ที่เรือรบตรวจจับได้เป็นของคนของมันแน่ๆ ไม่รู้ว่ามีกี่ทีมที่โดนอีกฝ่ายจู่โจม

ตอนนี้หัวหน้าโจรสลัดยิ่งรู้สึกเสียใจหนักกว่าเดิม ทีมเล็กๆ พวกนี้กระจายอยู่ทั่วเรือขนส่ง ใครจะไปรู้ว่าอยู่ที่ไหนบ้าง นี่มีคลังสินค้ามากกว่าพันห้องเชียวนะ

หยางป๋อควบคุมหุ่นยนต์เดินอยู่ในอุโมงค์ซ่อมบำรุง ไม่นานก็รู้สึกถึงความผิดปกติ คลังสินค้าบางส่วนแสดงว่าไม่มีแรงดัน

"ไอ้พวกหมานี่ ทำลายคลังสินค้าทีละห้องเลยเหรอ?" หยางป๋อดูที่เกจความดัน นี่เป็นระบบการทำงานด้วยไฮดรอลิกที่ล้าสมัยที่สุด เหตุผลที่ยานอวกาศสมัยใหม่ยังคงมีระบบพวกนี้ ก็เพราะในพื้นที่ที่มีการรบกวนจากสนามแม่เหล็ก ไม่ว่าจะเป็นระบบควบคุมแสงหรือไร้สาย ต่างก็จะได้รับผลกระทบทั้งนั้น

พิจารณาดูคลังสินค้าที่ถูกทำลายไปแล้วอย่างละเอียด หยางป๋อก็เร่งหุ่นยนต์มุ่งหน้าไปยังบริเวณใกล้เคียง อีกฝ่ายต้องค่อยๆ ทำลายคลังสินค้าทีละห้องแน่นอน

(จบบท)