บทที่ 183 ได้รับการช่วยชีวิต

วินาทีต่อมาหยางป๋อก็ไปถึงป้อมปืนเลเซอร์ที่หยุดหมุนแล้ว เขายกอาวุธพลังงานของหุ่นยนต์ขึ้นแล้วฟันไปมา

ในไม่ช้าฐานของป้อมปืนนี้ก็มีรอยบิ่นเกิดขึ้น

ดูเหมือนว่าจะรู้สึกว่าช้าเกินไป คนที่ควบคุมหุ่นยนต์จึงตรงไปยังด้านหน้าของยานขนส่งที่อยู่ห่างออกไปกว่า 1,000 เมตร แล้วเปิดใช้เจ็ตแพ็คของหุ่นยนต์

หุ่นยนต์ทั้งตัวถืออาวุธขนาดใหญ่ พุ่งตรงไปยังยานขนส่งทันที

ป้อมปืนพลังงานถูกทำลายไป เหลือเพียงฐานของมันอยู่ข้างบน

คนในกองทัพต่างกุมขมับกับสิ่งที่เห็น

หมอนี่กำลังจะทำอะไร?

จากนั้นก็เห็นหุ่นยนต์ตัวนี้มองไปรอบๆ แล้วยกอาวุธพลังงานขึ้น ฟันไปที่ตู้หลายครั้งจนเผยให้เห็นท่อต่างๆ และอุปกรณ์มากมาย

จากนั้นหุ่นยนต์ก็คว้าท่อสีเหลืองแล้วเสียบเข้ากับฐานของป้อมปืน

พันเอกเหงื่อท่วมหน้า เพราะไม่เข้าใจว่าหุ่นยนต์กำลังทำอะไร

ผู้ใต้บังคับบัญชาของพันเอกรีบถ่ายภาพหน้าจอและขยายดู แล้วสังเกตสัญลักษณ์บนท่อ

“นี่คือระบบทำความเย็นของป้อมปืนเลเซอร์ เมื่อป้อมปืนทำงานจะเกิดความร้อนสูงมาก ต้องใช้ระบบทำความเย็นนี้เพื่อระบายความร้อน”

“และเมื่อป้อมปืนเลเซอร์ไม่ทำงาน เนื่องจากบางครั้งในอวกาศอุณหภูมิจะต่ำมาก ก็ต้องรักษาอุณหภูมิภายในป้อมปืนไว้” พันเอกให้ผู้ใต้บังคับบัญชาอธิบายต่อ ผู้ใต้บังคับบัญชาจึงขยายภาพและชี้ไปที่รูบนฐานของป้อมปืน

“ท่อสีเหลืองที่หุ่นยนต์หยิบขึ้นมาเป็นส่วนหนึ่งของระบบทำความเย็น มันเป็นก๊าซเย็นที่ใช้ในระบบทำความเย็นของเครื่องยนต์ยาน”

“แต่ระบบทำความเย็นของเครื่องยนต์มีอุณหภูมิต่ำมาก ถ้านำมาใช้กับป้อมปืนนี้ จะทำให้ระบบทำความเย็นของป้อมปืนเสียหาย” ผู้ใต้บังคับบัญชาอธิบายยาว

พันเอกเห็นคนในกองทัพงงกันหมด จึงรีบถามผู้ใต้บังคับบัญชา “บอกผลลัพธ์สุดท้ายมาก็พอ”

“ผลลัพธ์สุดท้ายก็คือ การใช้ก๊าซเย็นผิดประเภทจะทำให้โครงสร้างภายในยานเสียหาย ระบบในยานขนส่งจะส่งสัญญาณเตือน และระบบช่วยชีวิตอัตโนมัติจะพาผู้คนออกมา”

“เพราะระบบช่วยชีวิตมีระบบพลังงานอิสระ เป็นระบบแยกจากกัน ซึ่งไม่สามารถถูกแฮ็กได้” ผู้ใต้บังคับบัญชาของพันเอกกล่าว

“ระบบส่งก๊าซเย็นนี้จะไม่หยุดทำงานเพราะท่อเสียหายหรือ?” คนใหญ่คนโตในกองทัพสงสัยถาม

“ไม่หยุด เพราะก๊าซนี้ใช้ไม่มาก เป็นก๊าซบรรจุในถัง ดังนั้นถึงรั่วก็ไม่มาก แค่ถังเดียว”

“ถ้าอย่างนั้นระบบทำความเย็นในยานขนส่งจะรับก๊าซนี้หรือ?” คนใหญ่คนโตในกองทัพถามต่อ

“ยานขนส่งที่ถูกดัดแปลงนี้ไม่แน่ ระบบทำความเย็นบนเรือรบจะปฏิเสธการรับก๊าซนี้และปิดวาล์วอัตโนมัติ แต่ยังมีระยะห่างจากฐานของป้อมปืนเลเซอร์ถึงวาล์ว”

“และในระยะนี้มีโอกาส 90% ที่จะมีระบบเซ็นเซอร์ช่วยชีวิต”

“ระบบเซ็นเซอร์นี้เมื่อพบว่าท่อระบบทำความเย็นมีอุณหภูมิต่ำมากจนทำให้โลหะเสียหาย จะส่งสัญญาณเตือนระบบช่วยชีวิต หุ่นยนต์นี้น่าจะใช้วิธีนี้หลอกระบบช่วยชีวิตได้”

“ระบบช่วยชีวิตกระจายอยู่รอบยานขนส่ง เมื่อพบว่าอุณหภูมิบางส่วนต่ำเกินหรือโลหะเสียหาย จะส่งสัญญาณเตือน…” ผู้ใต้บังคับบัญชายังพูดไม่จบก็เห็นประตูด้านล่างของยานขนส่งเปิดออก และเบาะลมอ่อนนุ่มถูกปล่อยออกมา จากนั้นผู้คนก็ถูกส่งออกมาเหมือนนั่งสไลด์เดอร์

“ระบบช่วยชีวิตเป็นสิ่งที่ทุกยานต้องมี ไม่ว่าจะในโรงงานดัดแปลงผิดกฎหมายไหนก็ต้องติดตั้ง เพราะถ้าไม่มีระบบนี้ ระบบควบคุมการบินของยานจะปฏิเสธการขึ้นบิน และไม่สามารถไปยังท่าอากาศยานหรือดาวบริหารได้” ผู้ใต้บังคับบัญชาของพันเอกอธิบายต่อ

หยางป๋อมองคนกว่า 100 คนที่นั่งสไลด์เดอร์ลงมา โดยส่วนใหญ่ดูงงๆ

“ระบบช่วยชีวิตนี้เป็นของดีจริงๆ” หยางป๋อคิดแค้นๆในใจ เพราะชาติก่อนเคยทริกเกอร์ระบบดับเพลิงผิดพลาด ทำให้สินค้าของลูกค้าเสียหาย ต้องจ่ายเงินเดือนทั้งปี

คนกว่า 100 คนมองหุ่นยนต์สูงเก้าเมตร ถืออาวุธขนาดใหญ่ และปืนเลเซอร์บนไหล่หุ่นยนต์ยังหมุนไปมา

“โดนช่วยชีวิตแล้ว!” ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่ด่าในใจ ถ้าไม่ใช่แบบนี้ หุ่นยนต์ตัวเดียวจะเปิดยานขนส่งได้ยังไง

ทันใดนั้นมีคนหนึ่งแสงสว่างวาบ และมีเงาปรากฏขึ้นที่ห่างออกไปกว่า 100 เมตร แล้วระเบิดอย่างแรง

เพราะถูกปืนเลเซอร์ของหุ่นยนต์ยิง

ไร้ประโยชน์จริงๆ ดันให้สกิลขับเรือรบ!

หยางป๋อบ่นในใจแล้วมาหาคนกว่า 100 คนนี้

คนในกองทัพตื่นเต้นดีใจจนตบโต๊ะ

“เป็นผู้ว่าการบริหารของดาวพาโด พวกนี้หนีรอดมาได้แถมยังดัดแปลงยานขนส่งผิดกฎหมาย ต้องส่งพวกมันเข้าคุก”

“ผู้ว่าการบริหารของดาวพาโดเป็นกำลังสำคัญของฝ่ายค้าน ครั้งนี้ต้องกวาดล้างฝ่ายกบฏให้หมด”

“และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังของดาวพาโด คนนี้ร่วมมือกับบริษัทยาซื่อไห่ ตอนนี้บริษัทยาซื่อไห่เป็นของหงเป่ยจวี่ หมอนี่คือผู้ร่วมมือกับองค์กรกบฏและกลุ่มสุดโต่ง!”

“รีบส่งหลักฐานวิดีโอให้ผู้พิพากษาใหญ่และประธานสภา การปฏิบัติการครั้งนี้สำเร็จแน่” คนใหญ่คนโตในกองทัพทำสิ่งนี้ด้วยความเสี่ยงเสมอ

การปราบปรามกบฏเป็นหน้าที่ของทหาร แต่พวกนักการเมืองจะหาจุดติว่า ฆ่าคนมากเกินไป ไม่ควรฆ่ามากขนาดนี้ ศัตรูก็มีสิทธิ์อะไรแบบนั้น

น่ารังเกียจ! แต่ยังไงก็ต้องทำงาน

ในขณะที่หยางป๋อไม่รู้จะทำอะไรต่อ ได้ยินเสียงข้างนอก และเห็นเครื่องบินรบสองลำลงจอด

จากนั้นมีข้อความแสดงบนหน้าจอ “ยินดีด้วย คุณช่วยชีวิตตัวประกันสำคัญ ได้รับโอกาสฟื้นฟูสองครั้ง”

“หรือว่าคนพวกนี้คือคนสำคัญในกองทัพ?” หยางป๋อบ่นในใจ แล้วก็เดินจากไป

“ถ้าฉันรู้ว่ามันเป็นพวกหัวหน้าที่ที่ฆ่าไม่ได้ ฉันไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระเช่นนี้ หยางป๋อรู้สึกเบื่อหน่ายที่เสียเวลา

หยางป๋อมาที่พื้นที่ซ่อมยานขนส่ง เดินดูรอบๆ จากนั้นไปที่จุดหนึ่ง ยกอาวุธของหุ่นยนต์ขึ้นฟัน แล้วหยิบถังสูงกว่าเมตรและกว้างกว่า 50 เซนติเมตรจากตู้ ถังนั้นมีสีแดงครึ่งบน สีเขียวกลาง และครึ่งล่างก็สีแดง

คนใหญ่คนโตในกองทัพมองเจ้าหน้าที่รัฐบาลของดาวพาโดที่หลบซ่อนอยู่ในยานขนส่งที่ดัดแปลง แล้วถูกนำขึ้นเรือรบ พวกเขาจะได้รับโทษตามกฎหมาย และยังสามารถโจมตีฝ่ายค้านได้อย่างรุนแรง กระทรวงยุติธรรมได้เริ่มการดำเนินการแล้ว

“หมอนี่หยิบอะไรขึ้นมา?” คนใหญ่คนโตในกองทัพสงสัย หยางป๋อถือถังแบบนี้เพื่ออะไร

(จบบท)