บทที่ 176 ตามสายเน็ตไปช็อตคนได้ไหม?

หยางป๋อกลับมาถึงบ้านตัวเอง แต่ไม่ได้ไปหาโรเบิร์ต เพราะตอนนี้โรเบิร์ตไม่มีค่าอะไรสำหรับเขาแล้ว

ผลสุดท้ายก็ต้องตายแน่ๆ เพราะมีแต่คนตายเท่านั้นถึงจะเก็บความลับได้ พอไอ้หมอนั่นก้าวเข้ามาในบ้านของตัวเอง โชคชะตาก็ถูกกำหนดไว้แล้ว

"ฐานะของฉันยิ่งปนๆไปใหญ่ ไม่ใช่แค่สมาชิกสภาของดาวปีศาจเขียว แต่ยังเป็นหัวหน้าโจรสลัดอีกด้วย ตอนนี้ก็ยังมาเป็นสายลับขององค์กรฮุยจิ่น ถึงคับขันยังมีชุดเกราะหงเป่ยจวี่ติดตัวอีก" หยางป๋อหยิบกล่องเครื่องดื่มขึ้นมา คิดถึงเรื่องฐานะของตัวเอง

"ถ้าสามารถแฮ็กเข้าระบบเครือข่ายข้อมูลทั้งดาวได้ ต่อไปจะหาคนหรืออะไรก็ง่าย แต่น่าเสียดายที่เกมหุ่นยนต์ใช้เทคโนโลยีการสื่อสารควอนตัมแบบอวกาศ ไม่งั้นก็แค่ตามสายเน็ตก็รู้ละว่าไอ้พวกกลุ่มความยุติธรรมเป็นใคร"

"แล้วการตามสายไปตบคนคงไม่ได้ แต่ตามสายไปควบคุมอุปกรณ์ของอีกฝ่าย ถึงขั้นช็อตเขาตายก็มีโอกาสนะ" คิดได้ดังนั้นหยางป๋อเกือบน้ำลายไหล อยากจะไปลองแฮ็กเข้าระบบเลย

ถุงจะล้มเหลวก็เป็นโรเบิร์ตทำ ไอ้สายลับระดับลึกสุดขององค์กรฮุยจิ่นนี่แหละทำ ไม่เกี่ยวอะไรกับคนดีอย่างฉันหรอก

แน่นอน ถ้าสำเร็จโรเบิร์ตก็ต้องหายตัวไปเหมือนกัน

ตอนนี้หยางป๋อก็แค่รอเกมหุ่นยนต์ ถ้าเป็นการควบคุมทางไกลจริงๆ ก็จะใช้ฐานะของโรเบิร์ตเข้าไปในเกมไปหาเรื่อง

ถ้าไม่ใช่ระบบควบคุมทางไกล หยางป๋อก็จะตัดสินใจไปหาเรื่องทันที ดูซิว่าแฮ็กเข้าระบบข้อมูลแล้วจะเป็นยังไง

วันรุ่งขึ้นหยางป๋อตื่นขึ้นมา แม้จะยังจำได้ว่ามีคนติดอยู่ในห้องใต้ดิน แต่นั่นมีปัญหาอะไรล่ะ? คนมีพลังพิเศษไม่กินข้าวสักสิบวันกว่าเดือนก็ไม่ตายหรอก

ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ ก็ลงไปเลี้ยงหนูล่องหน ทำความสะอาดเสร็จก็ขึ้นมาทำกับข้าวกิน

เดือนนี้ไม่ต้องไปทำงานแล้ว กินข้าวเสร็จหยางป๋อก็เปิดเกมหุ่นยนต์ขึ้นมา เห็นมีอีเมลส่งมาฉบับหนึ่ง

"การต่อสู้แบบทีมทดสอบภายในเหรอ?" หยางป๋ออ่านเนื้อหาอีเมลอย่างละเอียด เป็นการทดสอบทีมในเกมหุ่นยนต์ กำจัดเป้าหมายของศัตรูภายในเวลาที่กำหนด

"ดูหลอกๆนิดหน่อยนะ แต่เหมือนจะเป็นการควบคุมระยะไกลจริงๆ" หยางป๋ออ่านต่อไป ตาก็สว่างวาบ

การทดสอบทีมคือต้องกำจัดเป้าหมายที่มาร์คไว้ให้ได้ภายในเวลาที่กำหนด ศัตรูมีตัวประกัน ตายไป 1 คนจะโดนหักเหรียญในเกมเท่าไหร่?

ถ้าตัวประกันถูกฝ่ายศัตรูฆ่า จะโดนหักเหรียญในเกมเท่าไหร่?

แต่ถ้าผู้เล่นโดนเข้าพลาดทำตัวประกันเสียชีวิตจะโดนหักเท่าไหร่?

เหรียญในเกมคืออะไร? เหรียญในเกมก็คือคะแนนเครดิตนั่นแหละ ถ้าในบัญชีมีเหรียญในเกม แค่ใส่เลขที่บัญชีเครดิตของใครก็ได้และก็โอนออกไปได้เลย

การทดสอบภายในของเกมหุ่นยนต์นี้ก็มีคนมาโพสต์ในฟอรั่ม หลายคนด่าผู้พัฒนาเกมใจดำ

"การใช้หุ่นยนต์ช่วยตัวประกันมันไม่มีทางหลีกเลี่ยงความผิดพลาดได้หรอก ทีมงานเกมนี้คิดอะไรอยู่? เห็นชัดๆว่าเอาไว้กินเงิน"

"ที่นายพูดมาทั้งหมดมันข้อดีของฝ่ายโจมตี ฝ่ายป้องกันได้เปรียบชัดๆ ข้าว่าควรให้รุกและรับสลับกันไป จะได้ยุติธรรมกับทุกคน"

"ข้าก็ว่าในหนึ่งด่านควรแบ่งเป็นหลายรอบย่อยๆ แต่ละรอบให้รุกกับรับสลับกัน แบบนี้ทุกคนจะไม่เสียเปรียบ"

"พวกเอ็งคุยอะไรกันวะ? นี่แค่การทดสอบเฉยๆ เกมเวอร์ชันเต็มทีหลังไม่มีปัญหาแน่ๆ"

"ไอ้ข้างบนพูดเหลวไหลชัดๆ คราวก่อนข้าเล่นเกมนี้เกือบล้มละลายเลย"

"ก็นายไม่รักษาสัญญาไง ก่อนเล่นเกมทางการก็บอกชัดแล้ว ก็นายเล่นหุ่นยนต์ในเกมพังแล้วไม่ยอมชดใช้ เลยถูกฟ้องร้อง"

"ข้าก็โดนฟ้องเหมือนกัน แล้วยอดเงินที่เรียกร้องมันก็สูงกว่าค่าซ่อมในเกมอีก"

"ขอโทษนะพวก ข้าได้เงินจากการเล่นเกมนี้ไปตั้ง 2 ล้านแล้ว อย่ามองแต่พวกสัตว์กลายพันธุ์ระดับสูงพวกนั้นเลย ระดับ B หรือ C อะไรนั่น"

"เล่นตามระดับจริงๆของตัวเอง ไปล่าสัตว์กลายพันธุ์ระดับต่ำก็ได้เงินแน่ๆ แล้วสัตว์กลายพันธุ์ระดับล่างก็ทำลายหุ่นยนต์ได้ไม่มากด้วย"

"ก็แค่พวกบางคนเล่นพังหุ่นยนต์แล้วไม่อยากรับผิดชอบ พอทางเกมฟ้องร้องทางกฏหมายก็ไม่มีใครหนีรอดหรอก เว้นแต่ไปอยู่ดาวที่รกร้างไร้ผู้คน"

หยางป๋ออ่านในฟอรั่มแล้วเห็นว่ามีหลากหลายความเห็น แต่เกี่ยวกับกระบวนการทดสอบภายในของเกมกลับไม่มีรายละเอียดเลย

"เหมือนทางกองทัพจะมีแผนการไม่ธรรมดาแน่ๆ ถึงกล้าหักเงิน แต่ฉันชอบ" บัญชีของหยางป๋อมีเหรียญเกมจำนวนมหาศาล และเขาชอบระบบควบคุมระยะไกลแบบนี้

ช่วงนี้เกมหุ่นยนต์มักเป็นเกมเสมือนจริง ไม่มีระบบควบคุมระยะไกลแล้ว ตอนนี้หุ่นยนต์พังก็ไม่ต้องชดใช้

หยางป๋อเลื่อนอ่านฟอรั่มต่อไป พวกกลุ่มความยุติธรรมก็ยังคงมาด่าเขาอยู่ ทำให้หยางป๋อแค้นจนกัดฟันไปหมด

"พวกแกรอเลยนะ หวังว่าจะไม่ได้อยู่ดาวเดียวกัน ไม่งั้นพี่จะสอนให้รู้ว่าการบริการถึงที่คืออะไร" หยางป๋อพูดด้วยความขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน พลางเอาพวกที่ด่าเขาไปรายงานทีละคน ไม่นานกระทู้ของคนเหล่านั้นก็ถูกลบออกไปหมดแล้ว

เวลาเล่นทดสอบภายในของเกมคือ 2 ทุ่ม ก่อนหน้านั้น 1 ชั่วโมงจะมีการแจ้งรายละเอียดวิธีการเล่นให้ทราบ

ระหว่างที่หยางป๋อเลื่อนอ่านฟอรั่มเกม ไปรายงานบัญชีที่มาด่าเขา ข้างล่างในห้องใต้ดินโรเบิร์ตก็ใกล้จะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว

โรเบิร์ตนับเวลาดูก็ผ่านมาสิบกว่าชั่วโมงแล้ว แต่กลับไม่เห็นใครมาเลย แม้แต่จะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าศัตรูเป็นใคร

"มีคนอยู่ไหม?"

"ใครก็ได้ช่วยที"

"พวกแกกำลังละเมิดกฏหมายสหภาพนะ!"

"ข้าหิวข้าว ข้าอยากเข้าห้องน้ำ" โรเบิร์ตตะโกนลั่นเสียงดังในห้อง แต่ได้ยินแต่เสียงสะท้อน ไม่มีเสียงอื่นเลยสักนิด ในห้องนี้ไม่มีแม้แต่ห้องน้ำสักห้อง ไม่ต้องพูดถึงน้ำหรืออะไรทำนองนั้น มีแค่ช่องระบายอากาศเล็กๆและไฟส่องสว่างอยู่ด้านบน

ถ้ามีพลังวิเศษก็คงจะลองดูสักตั้ง แต่น่าเสียดายที่คอมีปลอกคอเพิ่มขึ้นมาอีกอัน ปลอกคอนี้มีไว้เพื่อจำกัดการใช้พลังงานของผู้มีพลังพิเศษโดยเฉพาะ

ปลอกคอนี้พอใส่ลงไปบนคอคนแค่ 2-3 นาที ก็จะอ่านข้อมูลโดยรวมของผู้สวมใส่ได้

หากว่าพอใช้พลังวิเศษแล้วถูกปลอกคอตรวจจับได้ ปลอกคอนี้จะสร้างสนามแม่เหล็กพลังงานสูง

ทำให้คนสลบไปในพริบตา คล้ายๆกับไมโครเวฟอุ่นอาหารแหละ

เพราะสมองมนุษย์เป็นจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดเสมอ แม้แต่ผู้มีพลังพิเศษเอง นี่จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมชุดเกราะพลังงานของผู้มีพลังพิเศษถึงต้องห่อหุ้มศีรษะของผู้ใช้ให้มิดชิด

2 ทุ่มตรง หยางป๋อเปิดเกมหุ่นยนต์ทันเวลา แล้วก็เห็นคำแนะนำการทดสอบโดยละเอียดในกล่องจดหมาย

"ดูเหมือนจะค่อนข้างง่ายนะ" หยางป๋ออ่านอย่างละเอียด แล้วเก็บของ ล่องหนออกจากบ้าน ตั้งใจจะไปบ้านพักของโรเบิร์ตเพื่อเข้าเกมก่อเรื่อง

(จบบท)