บทที่ 179 ตามล้างแค้น

สภาพแวดล้อมพิเศษ ก็คือหุ่นยนต์จะต้องเผชิญกับสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันออกไป เช่น เพดานจำกัดความสูงในอาคาร ถึงแม้หยางป๋อจะไม่เคยผ่านการฝึกแบบนี้มาก่อน แต่ในโลกใต้พิภพของเกมหุ่นยนต์ นักขับหุ่นยนต์ต้องจำข้อมูลสภาพแวดล้อมภูมิประเทศให้ขึ้นใจ ทั้งความสูง ความกว้าง ต้องเข้าใจพื้นที่ที่หุ่นยนต์อยู่

เวลานี้เอง หุ่นยนต์ที่ไปเฝ้าระวังที่ลิฟต์เมื่อสักครู่ก็กลับมาแล้ว ทันทีที่มาถึงก็โดนหุ่นยนต์ของหยางป๋อชนกระเด็นออกไป

"มีนักขับหุ่นยนต์ระดับปรมาจารย์! มีนักขับหุ่นยนต์ระดับปรมาจารย์!" นักขับหุ่นยนต์คนนี้ควบคุมหุ่นยนต์ผลักประตูกันไฟออกมา ก็เห็นหยางป๋อเก็บอาวุธหุ่นยนต์กลับเข้าที่ ส่วนหุ่นยนต์เพื่อนอีกสองตัวก็มีเลือดไหลออกมาแล้ว นักขับร้องโวยวายด้วยความตกใจในช่องสื่อสารของตน

จากนั้นก็ถูกหยางป๋อชนกระเด็นออกไป หุ่นยนต์ของหยางป๋อพุ่งเข้าพื้นที่ลิฟต์พร้อมกับหุ่นยนต์ฝ่ายตรงข้าม หยางป๋อรู้อยู่แล้วว่ามีคนอยู่บริเวณลิฟต์สองคน ทันทีที่หุ่นยนต์เข้ามา ก็ยิงปืนเลเซอร์ใส่ทันทีสองนัด

สองหัวที่ถือปืนเลเซอร์เห็นหุ่นยนต์ที่พึ่งออกไปเมื่อกี๊ถูกชนเข้ามา แต่ยังไม่ทันได้ตอบสนอง ก็ถูกปืนเลเซอร์ยิงระเบิดจนแหลกไปซะแล้ว...

ทักษะขับหุ่นยนต์ +4!

ความเชี่ยวชาญด้านยา +4!

หุ่นยนต์ของหยางป๋อกับหุ่นยนต์ฝ่ายตรงข้ามมีประตูกั้นอยู่ตรงกลาง ปืนเลเซอร์ของหุ่นยนต์ฝ่ายตรงข้ามถูกมือของหุ่นยนต์หยางป๋อบิดงอทำให้ใช้การไม่ได้

จากนั้นหยางป๋อก็ตวัดขาเตะ หุ่นยนต์ของอีกฝ่ายก็คว่ำหน้าลงกับพื้น เข่าของหุ่นยนต์หยางป๋อก็ฟาดลงอย่างจังเป็นจังหวะ

"นักขับระดับ..." ในช่องสื่อสาร นักขับหุ่นยนต์พูดเหลือคำสุดท้ายเพียงสองคำ

ในช่องสื่อสารนิ่งเงียบ หลายคนรู้สึกถึงความสยดสยองไปทั่ว จากที่อีกฝ่ายบุกมาจากชั้นหนึ่ง บัดนี้มาถึงชั้นหกแล้ว เวลาผ่านไปแค่เท่านี้เอง

ส่วนในห้องควบคุมของกองทัพ ทุกคนมองดูตัวเลขที่สว่างจ้าจนน่าตกใจ ในช่วงเวลาอันสั้นนี้ มีคนฆ่าสมาชิกติดอาวุธของหงเป่ยจวี่ไปหลายสิบคน และหุ่นยนต์อีกหลายตัว เป็นไปได้ยังไงกัน?

"ตรวจสอบหน่อยว่าเป็นใคร?" ผู้ใหญ่ของกองทัพอดใจไม่ไหว อย่างไรซะการปฏิบัติการครั้งนี้ก็ได้รับอนุญาตพิเศษจากผู้พิพากษาแล้ว

"จากที่อยู่ IP ระบุว่าอยู่บนดาวซานเหยว่ เจ้าของบ้านชื่อโรเบิร์ต อายุ 46 ปี เป็นนักวิจัยบริษัทชีววิทยาแห่งหนึ่ง โสด" ฝั่งนี้ตรวจสอบข้อมูลจากที่อยู่ IP ออกมาทันที

"จับตาดูอย่างใกล้ชิด ถ้าหุ่นยนต์ของไอ้หมอนี่พัง ก็ให้โอกาสฟื้นคืนชีพ" บนยานรบยังมีหุ่นยนต์ไร้คนขับเตรียมไว้สำหรับบรรดาผู้เข้าแข่งขันชั้นนำพวกนี้โดยเฉพาะ

"อีกอย่างอย่าลืมเอากล่องดำจากหุ่นยนต์ไร้คนขับกลับมาตรวจสอบข้อมูลการรบด้วย"

"ครับ!"

"หุ่นยนต์พวกนี้สู้ยากชะมัด แถมยังให้สกิลไม่ค่อยดีด้วย เราต้องไปเน้นความเชี่ยวชาญด้านยาซะแล้ว" หยางป๋อมุดอยู่ในช่องบันไดชั้นหก ได้ยินเสียงหุ่นยนต์ชั้นเจ็ดก็หดคอลงไป

แล้วหยางป๋อก็ตัดสินใจย้อนกลับไป ก่อนอื่นก็ค้นหาในพื้นที่สำนักงานรอบหนึ่ง ไม่พบใคร รู้สึกผิดหวังไปนิด

แต่แล้วหยางป๋อก็มาถึงบันไดอีกด้านของชั้นนี้ได้อย่างรวดเร็ว มีหุ่นยนต์สองตัวอยู่ด้านนอกประตูกันไฟพอดี

หยางป๋อเปิดประตูกันไฟ แล้วพุ่งชนเข้าใส่ หุ่นยนต์ทั้งสองตัวก็ถูกหุ่นยนต์ของหยางป๋อชนตกลงไปในบันได

หุ่นยนต์ของหยางป๋อกระโดดตามลงมาทันที จากชั้นหกร่วงลงมาทั้งยืนที่ชานพักระหว่างชั้นห้ากับชั้นหก ขาข้างหนึ่งเหยียบลงบนตำแหน่งห้องนักบินของหุ่นยนต์ตัวหนึ่ง ส่วนตัวหนึ่งโดนแทงทะลุห้องนักบินด้วยอาวุธหุ่นยนต์

ส่วนหุ่นยนต์สองตัวบนชานพักชั้นห้ากำลังตื่นตระหนกอยู่ พอเห็นเพื่อนร่วมทีมจากชั้นบนร่วงลงมากองอยู่บนชานพักระหว่างสองชั้นกะทันหัน โดยที่เพื่อนทั้งสองลุกขึ้นมาไม่ทัน ก็โดน KO ไปเสียแล้ว

"ช่องบันไดฝั่งซ้าย มีนักขับหุ่นยนต์ระดับปรมาจารย์..." นักขับหุ่นยนต์ทั้งสองต่างพากันร้องตะโกนแล้วเปิดระบบยิงอัตโนมัติของปืนเลเซอร์

ขณะที่หุ่นยนต์ทั้งสองกำลังยิงใส่หยางป๋ออยู่นั้น จู่ๆก็มีลำแสงเลเซอร์ยิงขึ้นมาจากด้านล่าง หุ่นยนต์สองตัวบนชานพักโดนหุ่นยนต์ที่ขึ้นมาจากชั้นล่างยิงเข้าเต็มๆ จนส่งเสียงร้องลั่น ปืนเลเซอร์หันกลับไปยิงใส่ชั้นล่างทันที

ระบบการโจมตีอัตโนมัติของปืนเลเซอร์จะมีการจัดลำดับความสำคัญ จะโจมตีเป้าหมายที่เป็นภัยคุกคามมากที่สุดก่อน หุ่นยนต์ชั้นสี่ยิงปืนเลเซอร์ขึ้นมา ถูกหุ่นยนต์ฝ่ายศัตรูประเมินว่าเป็นภัยคุกคามสูงสุด ดังนั้นจึงหันไปยิงฝ่ายนั้นแทนที่จะยิงหยางป๋อ

หยางป๋อใช้ประตูกันไฟบังไว้ เปิดระบบเจทแพ็คเต็มสูบ ตัวหุ่นยนต์ทั้งตัวก็ถูกดีดออกไปราวกับลูกปืนใหญ่ในพริบตา

หุ่นยนต์ทั้งสองตัวโดนชนจนทรงตัวไม่อยู่ หุ่นยนต์ทั้งสามโดนกลิ้งมากองรวมกัน ส่วนฝั่งหยางป๋อเนื่องจากระยะทางใกล้ไปหน่อย จึงทำให้แรงไม่ได้ถูกปลดปล่อยออกมาเต็มพิกัด แต่ก็เพียงพอแล้ว ปืนเลเซอร์ของหุ่นยนต์ตัวหนึ่งในสองตัวโดนมือของหุ่นยนต์หยางป๋อบิดงอ ทำให้หมดสภาพไปชั่วคราว

จังหวะนี้เพื่อนร่วมทีมจากชั้นสี่ก็เข้ามาสมทบ มีมากถึงสามตัว ตัวแรกใช้ประตูกันไฟสองบานมาตั้งเป็นโล่ ส่วนอีกสองตัวก็ซุ่มยิงอยู่ด้านหลัง

หุ่นยนต์ทั้งสามรีบเข้ามาช่วยเหลือกัน จัดการไอ้นั่นไปได้ตัวนึง ที่เหลือหยางป๋อก็จัดการเองแล้ว

"พี่ชาย นายเก่งชะมัด" พอพวกมันเห็นหุ่นยนต์สองตัวที่หักมุมชานพักระหว่างชั้นหกกับห้า พวกที่ขับหุ่นยนต์อยู่ทั้งสามต่างอ้าปากค้างตาค้าง

ส่วนหยางป๋อได้บุกเข้าไปในประตูกันไฟแล้ว จัดการกับคนสวมชุดเกราะพลังงานสองคนเสร็จสิ้น

สองคนนั้นไม่พ้นคาดเดา ได้เพิ่มความเชี่ยวชาญด้านยา +4!

พวกนักขับหุ่นยนต์ได้ทักษะขับหุ่นยนต์ +8!

หยางป๋อไม่สนใจพวกนั้นเลย มุ่งขึ้นไปด้านบนต่อผ่านช่องบันไดอีกด้าน

แน่นอนเมื่อครู่ด้านนี้ยังมีเสียงหุ่นยนต์ดังระงม ตอนนี้เหลือแค่ตัวเดียวแล้ว เพราะมีรายงานว่ามีหุ่นยนต์สี่ตัว ในนั้นมีนักขับหุ่นยนต์ระดับปรมาจารย์ด้วย

นักขับหุ่นยนต์คนนี้กรีดร้องไปพลางเปิดระบบยิงปืนเลเซอร์อัตโนมัติไปด้วย ยิงใส่ประตูกันไฟของหยางป๋อ

หยางป๋อพุ่งชน พลางแทงดาบเข้าไปในห้องนักบิน ศัตรูตะโกนจนวาระสุดท้าย "เขามาแล้ว เขามาแล้ว..."

หยางป๋อขึ้นมาถึงชั้นเจ็ด ก็เห็นสองหมอที่สวมเกราะพลังงานกำลังวิ่งหนีป่าราบ แต่ปืนเลเซอร์จะปล่อยให้หนีหรือ?

ความเชี่ยวชาญด้านยา +4! สองคน

ส่วนนักขับหุ่นยนต์ก็ได้ทักษะขับหุ่นยนต์ หยางป๋อไม่จำแล้ว

"เหมือนจะมีอีกสองชั้นนะ?" หยางป๋อไม่สนใจหรอก ถึงหุ่นยนต์จะระเบิดไปก็ช่างมัน

อาจเป็นเพราะสาปแช่ง หยางป๋อเพิ่งจะขึ้นชั้นแปด ก็เห็นปากกระบอกสีดำวาววับ แล้วตาก็มืดไปเลย

"ไม่เล่นตามกติกา!"

"ไอ้ชั่ว!"

"หน้าด้าน!"

หยางป๋อแทบจะทุบอุปกรณ์ควบคุมในมือ ก็ดันไปวางปืนใหญ่รักษาความปลอดภัยไว้ตรงปากบันไดน่ะสิ แผ่นเกราะจากยานรบของหยางป๋อไม่มีทางป้องกันอาวุธแบบนี้ได้ เพราะที่นี่แผ่นเกราะยานรบไม่มีระบบปกป้องพลังงาน

"ท่านผู้เล่นที่รัก เนื่องจากคุณมีผลงานดีเด่น ทางทีมงานจึงมอบโอกาสให้คุณฟื้นคืนชีพเป็นพิเศษ คุณจะรับหรือไม่?" เมื่อหยางป๋อกำลังจะสรุปผลที่ได้มา บนหน้าจอก็ปรากฏข้อความขึ้นมา

"อะไรนะ?" ความสุขมาเยือนอย่างกะทันหัน หยางป๋อรีบกดรับทันที กลัวจะช้าไป 1 วินาทีแล้วจะพลาด

ส่วนฝั่งกองทัพเห็นข้อมูลย้อนกลับจากหุ่นยนต์ของหยางป๋อก็รู้ทันทีว่าเจออะไรเข้าไป

"รีบแจ้งเตือนหุ่นยนต์ตัวอื่นๆด้วย" นายพลของกองทัพสั่งการทันที

แล้วพวกผู้เล่นอื่นๆก็ได้รับข้อความเตือนมากมาย

คำเตือน: ศัตรูได้ติดตั้งอาวุธอันตรายสูงไว้ในพื้นที่หลักแล้ว

ครั้งนี้หยางป๋อปรากฏตัวอีกครั้งในเขตพื้นที่สีเขียว มองดูตึกสำนักงานไกลๆ

"ครั้งนี้จะไล่ฆ่าจากบนลงล่าง ตามแก้แค้น" หยางป๋อตัดสินใจจะไล่ฆ่าจากบนลงล่าง

(จบบท)