บทที่ 332 ความบ้าคลั่ง

"ห้องทดลองอวกาศนี้ไม่ธรรมดาเลย ข้างในมีสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ระดับ A ด้วย" หยางป๋อมองซากซอมบี้ยักษ์ แล้วกวาดตามองห้องทดลองอันกว้างใหญ่ เขารู้ว่าสถานที่นี้ไม่ธรรมดาแน่

แน่นอนว่าสำหรับเทคโนโลยีของสหภาพแล้ว สิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ระดับ A ก็ยังอยู่ในขอบเขตที่ควบคุมได้

การที่สหภาพสามารถจัดระดับ A ได้ ก็แสดงว่าพวกเขาเข้าใจและควบคุมพลังระดับนี้ได้อย่างสมบูรณ์

"ไม่รู้ว่าสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์นี่เกิดขึ้นเองหรือเป็นผลจากการทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่นี่กันนะ?" หยางป๋อมองไปยังสัตว์อื่นๆ

ในห้องนี้มีซอมบี้ราว 70 กว่าตัว หยางป๋อสามารถได้ยินเสียงคำรามของพวกมันและรู้ตำแหน่งของแต่ละตัว

ตัวที่เขาเพิ่งจัดการไปเมื่อกี้เป็นซอมบี้ตัวใหญ่ที่สุด

"ต้องจัดการสิ่งนี้ก่อน" หยางป๋อมองซ้ายมองขวา แล้วเดินไปยังโหลแก้วขนาดใหญ่ที่แตกอยู่

โดยทั่วไปแล้ว สถานที่ที่ทำการวิจัยอันตรายแบบนี้ จะต้องมีมาตรการจัดการภาวะวิกฤต

หยางป๋อตรวจสอบที่ฐานของโหล และพบว่ามีอุปกรณ์ทำลายจริงๆ

เขาโยนซากซอมบี้ยักษ์ลงไปที่ฐานของโหลที่แตกแล้ว รวมถึงกะโหลกที่ว่างเปล่าด้วย

"ซอมบี้ที่ตายแล้วจะเน่าเปื่อยอย่างรวดเร็ว" ในเวลาอันสั้น หยางป๋อสังเกตเห็นว่าร่างของซอมบี้สูญเสียความยืดหยุ่นไปแล้ว กลายเป็นแห้งกรอบ

จากนั้นหยางป๋อมองไปยังโหลที่ยังอยู่ในสภาพดี ข้างในยังมีซอมบี้หรือสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักอีกไม่น้อย

"ทำลาย!" หยางป๋อทำลายอุปกรณ์บางอย่างข้างๆ โหลอย่างรุนแรง โหลเหล่านี้มีระบบป้องกันความปลอดภัย เมื่อระบบป้องกันถูกกระตุ้น มันจะทำลายตัวอย่างสิ่งมีชีวิตในโหลโดยอัตโนมัติ

พลังบ้าคลั่ง+8！

เมื่อของเหลวในโหลหายไปพร้อมกับสิ่งมีชีวิตข้างใน ประมาณสองวินาทีต่อมา หยางป๋อก็รับรู้ถึงข้อมูลหนึ่ง

"ดูเหมือนฉันจะเดาไม่ผิด ห้องทดลองนี้คือห้องทดลองที่ศึกษาเกี่ยวกับพลังพิเศษพลังบ้าคลั่ง นี่เอง" ตาของหยางป๋อเป็นประกาย เขาเข้าใจสถานการณ์นี้ดี

เพราะโดยปกติแล้ว ห้องทดลองหนึ่งๆ จะวิจัยเพียงหนึ่งโครงการ แทบจะไม่มีการวิจัยหลายโครงการในห้องทดลองเดียวกัน

ห้องทดลองนี้ดูใหญ่โตมาก แต่ในด้านการวิจัยพลังพิเศษ คงไม่ใช่ห้องที่ใหญ่ที่สุด

จากนั้นหยางป๋อก็กระตุ้นอุปกรณ์ทำลายของโหลที่ยังสมบูรณ์และตัวอย่างสิ่งมีชีวิตทั้งหมด

ทักษะพลังบ้าคลั่ง ปรากฏขึ้นในหัวของหยางป๋อทีละอัน

"ง่ายมาก!" ห้องนี้ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง หยางป๋อก็จัดการเสร็จสิ้น

ซอมบี้มนุษย์ในนี้ให้ความสามารถการปรุงยา ส่วนซอมบี้อื่นๆ ให้พลังบ้าคลั่ง ทั้งหมด

จริงๆ แล้วห้องทดลองนี้มีซอมบี้ไม่มากนัก มีมนุษย์แค่ 20 กว่าคน สัตว์ประหลาดก็มีแค่ 110 กว่าตัว

ในสภาพไร้แรงโน้มถ่วง การจัดการซอมบี้พวกนี้ง่ายมาก

แค่โยนซอมบี้ขึ้นไป แล้วกระโดดขึ้นไปเตะ ก็สามารถเตะซอมบี้เข้าถังขยะได้

ไม่จำเป็นต้องฆ่าซอมบี้พวกนี้ด้วยตัวเอง ระบบกำจัดขยะของห้องทดลองสามารถจัดการพวกมันได้อย่างสะอาด

"ไม่คิดว่าทักษะพลังบ้าคลั่ง นี่จะสามารถเพิ่มขึ้นถึงระดับสูงได้!" หยางป๋อรู้สึกภูมิใจ ลืมเรื่องที่ถูกหลอกไปแล้ว

คนที่ดูอยู่ในห้องควบคุมเกมก็อึ้งไป หมอนี่กำจัดสัตว์ประหลาดที่ติดเชื้อไวรัสได้ง่ายดายขนาดนี้

"กระบวนการคิดของหมอนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ"

"จริงๆ แล้วนี่เปิดมุมมองใหม่ในการกำจัดให้เราด้วย"

"นี่ให้แม่แบบที่ดีมากสำหรับเรา"

"แต่ข้อกำหนดนี่สูงเกินไป ดูชุดการทำงานของเขาสิ คนทั่วไปทำไม่ได้หรอก"

"เราสามารถออกแบบโปรแกรมช่วยเหลือเพื่อควบคุมได้"

"ยังมีผู้เล่นเกมอีกสองคนที่เลือกการทดสอบระดับ S ผู้เล่นสองคนนี้กำลังทำความสะอาดห้องทดลองอวกาศคนละแห่ง พวกเขาก็แข็งแกร่งมาก หนึ่งในสองคนทำความสะอาดห้องหนึ่งเสร็จแล้ว อีกคนยังพยายามอยู่"

"เทียบกันไม่ได้เลย อีกสองคนนั้นน่าจะได้ข้อมูลการต่อสู้เก่าๆ ของเรา ไม่รู้ว่าเป็นลูกชายนายพลคนไหนมาป่วนที่นี่"

"ใช่ อีกสองคนที่ทำความสะอาดห้องทดลองอวกาศ แม้จะเร็วมาก แต่ก็ยังช้ากว่าผู้เล่นคนนี้มาก"

"ต้องยอมรับว่าความแตกต่างของพรสวรรค์เปลี่ยนแปลงไม่ได้ และผู้เล่นคนนี้ใช้กลยุทธ์ใหม่ ส่วนผู้เล่นอีกสองคนใช้วิธีเดิมๆ ผมกล้าพนันว่าพวกเขาจะทำความสะอาดแค่สองห้องแล้วเลิก ไม่ต้องสงสัยเลยว่าแค่ต้องการแย่งชิงสิทธิ์ควบคุมมนุษย์เทียมระดับสูงสุด"

"นายพลบางคนน่ารำคาญจริงๆ"

"พวกเราก็เป็นลูกน้องนายพลนะ"

พนักงานในห้องควบคุมเกมพูดคุยกันอย่างไม่ยั้งเกี่ยวกับเรื่องของบรรดานายพล

"โอ้โห บรรพบุรุษเมื่อหลายร้อยปีก่อนกำลังวิจัยอะไรบ้าๆ บอๆ กันแน่?" ในขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกัน จู่ๆ ก็เห็นภาพน่าสยดสยองปรากฏในหน้าจอเกมของหยางป๋อ

ห้องทดลองอวกาศมีโครงสร้างเหมือนกับยานอวกาศ คือเป็นโครงสร้างรังผึ้ง

แต่ละห้องมีโครงสร้างหลายชั้น คล้ายกับโครงสร้างเปลือกสองชั้นของเรือบนโลก ส่วนหนึ่งเพื่อความปลอดภัย อีกส่วนหนึ่งเพื่อจัดวางระบบต่างๆ ภายใน

สำหรับห้องทดลองอวกาศที่ใช้เฉพาะการทดลอง โครงสร้างหลายชั้นยิ่งซับซ้อนและมีมากกว่า

จากห้องที่หยางป๋อเพิ่งออกมาไปยังห้องถัดไป ต้องผ่านห้องปิดผนึกสามห้อง

เมื่อผ่านห้องปิดผนึกสามห้องมาถึงห้องถัดไป หยางป๋อก็ตกตะลึง

ในห้องทดลองนี้มีซอมบี้มากมาย ซอมบี้เหล่านี้มีหัวเป็นสัตว์หรือคน แต่ร่างกายเป็นอะไรบางอย่างคล้ายเครื่องจักร บางส่วนดูเหมือนโลหะที่ผุกร่อนแล้ว บางส่วนไม่ใช่โลหะ ไม่รู้ว่าเป็นวัสดุอะไร ดูเหมือนเซรามิกที่ยังอยู่ในสภาพดี

หัวสุนัข แต่ร่างกายเป็นสิ่งมีชีวิตเครื่องจักร?

ยังมีหัวคน แต่ครึ่งล่างเป็นโครงสร้างคล้ายปลาหมึก

"นี่มันห้องทดลองยุคไหนกันวะ?" หยางป๋อตกตะลึง การวิจัยแบบนี้เป็นสิ่งผิดกฎหมายในสหภาพ

เพราะว่ามีข่าวลือว่าเมื่อก่อนมีคนมีอำนาจบางคนต้องการสร้างร่างกายแบบนี้เพื่อให้ตัวเองเป็นอมตะ

แต่ท้ายที่สุดก็ล้มเหลว ไม่มีวิธีใดที่จะหยุดยั้งการเสื่อมสลายของจิตวิญญาณได้ ถึงขนาดมีคนมีอำนาจบางคนฉีดสารสกัดจากน้ำในสมองของคนอื่นเข้าร่างกายตัวเอง

เรื่องนี้นำไปสู่อาชญากรรมร้ายแรงมากมาย แม้ว่าในท้ายที่สุดจะพิสูจน์ได้ว่าวิธีนี้ไม่ได้ผลมากนัก

สุนัขซอมบี้เครื่องจักรตัวหนึ่งส่งเสียงเห่าแล้วพุ่งเข้าใส่หยางป๋อ ใช่แล้ว! ซอมบี้เครื่องจักรนี้สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระในสภาพแวดล้อมไร้แรงโน้มถ่วงนี้ เพราะส่วนที่เป็นเครื่องจักรมีระบบพลังงาน

ทั้งตัวของสุนัขซอมบี้เครื่องจักรมีหัวเหมือนสุนัขซอมบี้ทั่วไป แต่ร่างกายด้านหลังกลายเป็นเครื่องจักร

เครื่องขับเคลื่อนพลังงานขนาดเล็กทำให้สุนัขซอมบี้เครื่องจักรนี้เคลื่อนที่ได้ในสภาพแวดล้อมนี้

แต่อาจเป็นเพราะกลายเป็นซอมบี้ สุนัขซอมบี้เครื่องจักรนี้จึงพุ่งเข้าใส่หยางป๋อเหมือนลูกปืน หยางป๋อหลบได้อย่างง่ายดาย มันจึงพุ่งชนกำแพงห้องไป

ติดตาม+4！

แล้ววินาทีต่อมาหยางป๋อก็ได้รับคะแนนทักษะ

แต่เหตุการณ์นี้ไม่ได้ทำให้หยางป๋อดีใจ กลับทำให้เขาตกใจจนต้องดีดตัวไปยังทางเข้าของอีกห้องหนึ่ง

ตามมาด้วยการแจ้งเตือนว่าตัวละครได้รับพิษเล็กน้อย เป็นเพราะเมื่อครู่ที่ซอมบี้เครื่องจักรชนกำแพงห้อง แล้วแตกออก หัวสุนัขระเบิดทันที พร้อมกับเศษซากและของเหลวมีพิษที่กระจายไปทั่วพื้นที่

และซอมบี้ครึ่งเครื่องจักรประหลาดอื่นๆ ก็พุ่งเข้ามาทางนี้ พวกมันชนกำแพงห้องกันหมด เพราะซอมบี้ครึ่งเครื่องจักรเหล่านี้ใช้พลังงานขับเคลื่อน จึงเร็วและแรง ชนจนแตกกระจายไปหมด

หยางป๋อใช้เวลาไม่ถึง 10 วินาที เปิดทางเข้าไปยังห้องถัดไป รู้สึกโล่งอก

"แบบนี้ทำไม่ได้ ถ้าเป็นตัวจริงของฉันไปที่นั่น ยังพอใช้การควบคุมแรงโน้มถ่วงจัดการการแพร่กระจายของสารพิษได้" เมื่อเจอสถานการณ์แบบนั้น หยางป๋อมีทางเลือกเดียวคือหนี

การปรุงยา+8！

ชกมวย+2！

การเตะ+4！

ทักษะมากมายทำให้ตาของหยางป๋อเป็นประกาย

"ถ้านับว่าฉันกำจัดพวกนี้ด้วย ถ้าห้องทดลองอวกาศนี้ทำลายตัวเอง ฉันก็จะได้ความสามารถมากขึ้นสิ" ความคิดบ้าๆ ผุดขึ้นในหัวของหยางป๋อ

"ลองเสี่ยงดูสักตั้ง!"

"ยังไงก็มีโอกาสทดสอบอีกสองครั้ง!" หยางป๋อตัดสินใจเสี่ยง แล้วเริ่มสำรวจอย่างละเอียด

แม้ว่าห้องทดลองอวกาศนี้จะเก่าแล้ว แต่สัญลักษณ์ต่างๆ หยางป๋อยังพอจำได้

ในห้องปิดผนึกระหว่างสองห้อง หยางป๋อพบช่องทางซ่อมบำรุง บนผนังเรียบมีสัญลักษณ์บ่งชี้อยู่

หยางป๋อควบคุมมนุษย์เทียมกดที่ใต้สัญลักษณ์ แผงหนึ่งก็เด้งออกมา ข้างในมีปุ่มหนึ่ง

แล้วหยางป๋อก็กดปุ่มนั้นทันที ผนังก็เปิดเผยทางเดินออกมา นี่คือช่องทางซ่อมบำรุง

หยางป๋อมุดเข้าไปในช่องทางซ่อมบำรุงทันที ในใจอธิษฐาน "ขอให้พวกทหารบ้าๆ นั่นอย่าได้ตัดการเชื่อมต่อเลย!"

ทางห้องควบคุมเกมตอนนี้วุ่นวายไปหมด การผสมผสานระหว่างเครื่องจักรกับมนุษย์เป็นการวิจัยที่ผิดกฎหมายร้ายแรงในสหภาพ ไม่มีใครคิดว่าในห้องทดลองเก่าแก่นี้จะมีคนแอบทำการวิจัยต้องห้ามนี้

ตั้งแต่หยางป๋อเห็นภาพนั้น ทางห้องควบคุมเกมก็รีบรายงานไปยังกองทัพทันที

ทางกองทัพไม่กล้าประมาท รีบส่งเอกสารที่เกี่ยวข้องไปยังสภาและกระทรวงยุติธรรม

ส่วนพฤติกรรมแปลกๆ ของหยางป๋อในเกมตอนนี้ไม่มีใครสนใจแล้ว เพราะในห้องควบคุมเกมไม่มีคนดูแล้ว

คนที่เห็นภาพเหล่านี้ทั้งหมดต้องเข้ารับการประเมินทางจิตวิทยาจากกองทัพ

และยังต้องเซ็นสัญญารักษาความลับและเอกสารอื่นๆ อีกมากมาย เพราะสิ่งที่พวกเขาเห็นล้วนเป็นสิ่งต้องห้าม

ถ้าข่าวนี้แพร่กระจายออกไป จะส่งผลเสียร้ายแรงต่อสหภาพ

หลังจากหยางป๋อเข้าไปในทางเดินซ่อมบำรุง เขาก็สังเกตการจัดวางท่อต่างๆ อย่างละเอียด ทั้งท่อพลังงานและท่ออากาศล้วนมีสัญลักษณ์ สามารถเห็นได้ว่าพลังงานไหลจากที่ไหนไปที่ไหน

หยางป๋อต้องการใช้สายไฟเหล่านี้เพื่อหาศูนย์ควบคุม

หยางป๋อมีทักษะการซ่อมแซมยานรบอยู่แล้ว และเคยอยู่ในทางเดินซ่อมบำรุงของยานโจรสลัดมาก่อน

เขาจึงรู้จักสัญลักษณ์เหล่านี้เป็นอย่างดี แล้วมนุษย์เทียมก็เริ่มเร่งความเร็ว

มาถึงศูนย์กลางซ่อมบำรุงแห่งหนึ่ง ที่นี่มีซอมบี้สองตัว

หยางป๋อไม่สนใจซอมบี้สองตัวนี้เลย เขามองไปที่แผนผังควบคุมบนผนังทันที

แล้วรีบระบุตำแหน่งของห้องควบคุม สำหรับคนที่ไม่เข้าใจ แผนผังควบคุมนี้ก็แค่เส้นและสัญลักษณ์มากมายหลากสี แต่ในสายตาของหยางป๋อ เขามองเห็นตำแหน่งของศูนย์ควบคุมได้ในทันที

"ระบบพลังงานของห้องทดลองอวกาศนี้ยังทำงานอยู่ แต่ระบบต้านแรงโน้มถ่วงเป็นอะไรไม่รู้"

"โดยทั่วไปแล้วระบบทำลายตัวเองจะแยกออกมาต่างหาก ไม่ได้เชื่อมต่อกับระบบอื่นๆ ของยาน เหมือนกับระบบช่วยชีวิตที่แยกออกมาต่างหาก"

ตอนนี้หยางป๋อรู้สึกว่าหัวใจเต้นเร็วขึ้น แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นผู้มีพลังพิเศษแล้ว แต่ก็รู้สึกเหมือนตอนที่เล่นเกม CS ตอนที่เขาเป็นตำรวจคนเดียวที่ต้องกู้ระเบิด โดยมีผู้ก่อการร้ายสามคนซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง ทำให้มือสั่น

เพราะหยางป๋อไม่แน่ใจว่าห้องควบคุมของทางทหารจะแทรกแซงการกระทำบ้าบิ่นของเขาหรือไม่

นึกถึงสัตว์ประหลาดกลายพันธุ์มากมายบนห้องทดลองอวกาศนี้

"นี่เป็นการทดลองที่ยิ่งใหญ่!"

"ถ้าสำเร็จ ต่อไปฉันก็จะวางแผนอะไรได้มากขึ้น!" มนุษย์เทียมที่หยางป๋อควบคุมเคลื่อนที่เร็วมาก แทบจะถึงขีดจำกัดสูงสุดของประสิทธิภาพมนุษย์เทียมแล้ว

นี่ยังเป็นการที่หยางป๋อระมัดระวังอยู่ ไม่งั้นมนุษย์เทียมจะทำท่าทางที่เหลือเชื่อมากกว่านี้

"มนุษย์เทียมขยะนี่จำกัดความสามารถของฉัน!" ตอนนี้หยางป๋อรู้สึกเหมือนนักแข่งรถ F1 ที่ต้องขับรถตู้อู้ฟู่

เขาไม่สนใจซอมบี้อื่นๆ ที่อยู่ในทางเดินซ่อมบำรุงเลย

แน่นอนว่านี่เป็นเพราะหยางป๋อไม่อยากเปิดเผยพลังพิเศษแสงและพลังงานไฟฟ้าของเขา ไม่งั้นเขาสามารถหาสายไฟของระบบทำลายตัวเองได้โดยตรง แล้วควบคุมให้ยานตกจากระยะไกลได้

5 นาทีผ่านไปเหมือน 5 ชั่วโมง ทางเดินซ่อมบำรุงอยู่ในช่องว่างระหว่างห้องต่างๆ

เมื่อหยางป๋อเปิดช่องทางซ่อมบำรุงออก เขาก็เห็นห้องควบคุม

ในห้องควบคุมมีซอมบี้หลายสิบตัว ระบบแรงโน้มถ่วงในห้องควบคุมยังทำงานอยู่

หยางป๋อชักปืนออกมายิงใส่เบ้าตาสีเทาขาวของซอมบี้เหล่านั้นทันที หัวของซอมบี้มีแต่หนังหุ้ม ไม่มีหนังตา มีแต่ลูกตาสีเทาขาวที่เหี่ยวแห้ง ดูเหมือนตาปลาตายที่ตากแดดมาทั้งวัน

การควบคุมจิตใจ+32！

ควบคุมพลังงานไฟ+32！

พลังบ้าคลั่ง+32！

ทักษะแฮกเกอร์+32！

การปรุงยา+32！

การปรุงยา+16！

ซอมบี้เหล่านี้วิ่งกรูเข้าใส่หยางป๋อ แต่ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที ซอมบี้กว่า 60 ตัวก็ถูกยิงหัวทั้งหมด

"มีผู้แข็งแกร่งระดับ A ถึง 5 คนเลยเหรอ!" หยางป๋อตกตะลึง ไม่คิดว่าห้องทดลองนี้จะมีผู้แข็งแกร่งมากมายขนาดนี้

ในบรรดาซอมบี้กว่า 60 ตัว มีแค่ไม่กี่ตัวที่ให้ทักษะแตกต่างออกไป ที่เหลือทั้งหมดให้ทักษะการปรุงยา

เมื่อหยางป๋อหาอุปกรณ์ทำลายตัวเองเจอ เขาพบว่ามีกุญแจเสียบอยู่สองดอก และปุ่มของอุปกรณ์ทำลายตัวเองกำลังกะพริบ พร้อมที่จะเริ่มทำงานได้ทุกเมื่อ

"ดูเหมือนว่าผู้รับผิดชอบห้องทดลองนี้เตรียมจะทำลายห้องทดลองนี้ แต่ไม่กล้าตัดสินใจ หรือไม่ก็ไม่ทันได้ทำ!" หยางป๋อมองไปยังซอมบี้ที่เขายิงหัวในห้องควบคุม เมื่อเริ่มกระบวนการทำลายตัวเอง ทางเข้าทั้งหมดจะถูกปิด

หยางป๋อตบลงบนปุ่มทำลายตัวเองทันที ทั้งห้องทดลองอวกาศเริ่มส่งเสียงเตือนภัยแหลมสูง พร้อมกับนับถอยหลัง 1 ชั่วโมง

ในตอนนั้นเอง หยางป๋อก็ได้รับภารกิจหนึ่ง

"เก็บตัวอย่างพืชจากสวนลอยฟ้า?" หยางป๋อมองกล่องข้อความที่ปรากฏขึ้น รีบไปหยิบป้ายประจำตัวจากคอของซอมบี้ระดับ A หลายตัว

"ผู้มีพลังพิเศษระดับ A พวกนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ บางทีป้ายประจำตัวพวกนี้อาจมีค่าไม่น้อย" หยางป๋อคิดในใจ แล้วขึ้นลิฟต์ไปชั้น 18 ทันที

เพราะภารกิจนี้บอกว่าจะให้รางวัลลึกลับ?

"หรือว่าทางทหารไม่ว่าอะไรที่ฉันทำลายห้องทดลองอวกาศนี้?" หยางป๋อคิดในใจขณะนั่งลิฟต์ขึ้นไปชั้น 18

(จบบท)