บทที่ 394 ทำให้ใหญ่โต

ปั้ก! ในวินาทีต่อมา โคอิซูมิก็ถูกชายตรงหน้าตบจนใบหน้าครึ่งซีกผิดรูปไป

โคอิซูมิตกตะลึง เกิดอะไรขึ้น จากนั้นก็รู้สึกเจ็บปวดรุนแรง เขารู้ว่ากระดูกบนใบหน้าแตกละเอียด และเศษกระดูกฝังเข้าไปในเนื้อ

เหตุผลที่หยางป๋อไม่ลงมือชิงของทันที เพราะอยากดูว่ายานลำนี้ยังมีของดีอะไรอีกบ้าง

ตามความคิดของหยางป๋อที่สวมบทบาทเป็นสมาคมนักปรุงยาที่ไร้ยางอาย ยานสำคัญแบบนี้ สมาคมนักปรุงยาต้องมีวิธีอื่นอีกแน่ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจรอดูต่อไป

อีกอย่าง หยางป๋อไม่ได้ตั้งใจจะเอาของแล้วหนีไป หน่วยบังคับใช้กฎหมายของสมาคมนักปรุงยามีชื่อเสียงที่เลวร้าย เขาถือโอกาสนี้กำจัดขยะสังคมเสียเลย ดังนั้นหยางป๋อจึงต้องหาทางยั่วยุสมาคมนักปรุงยา

"ที่นี่นอกจากนายยังมีอีกสองคน ฉันจะถามนายก่อน แล้วค่อยปลุกอีกสองคนมาถามต่อ ถ้าพวกนายสามคนพูดไม่ตรงกัน ฮิๆ" หยางป๋อพูดเรียบๆ

โคอิซูมิอยากร้องไห้ พี่ชายคนนี้ตบเขาโดยไม่มีคำอธิบายแม้แต่คำเดียว ทั้งที่เมื่อกี้เขาบอกว่าจะให้ความร่วมมือแล้ว

"เล่าซิว่าพวกขยะของหน่วยบังคับใช้กฎหมายบนยานนี้สนุกสนานกันยังไงบ้าง?" หยางป๋อตัดสินใจถามให้แน่ใจก่อน เผื่อจะได้ไม่ฆ่าคนดีโดยไม่ตั้งใจ

โคอิซูมิชี้ที่ใบหน้าที่ผิดรูปของตัวเอง จากนั้นร่างกายก็ค่อยๆ มีคลื่นพลังงาน ไม่นานใบหน้าของโคอิซูมิก็ค่อยๆ ฟื้นคืนสภาพ

"คุณ ผมยินดีให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ แต่ขอร้องคุณ... ผมจะเล่า" โคอิซูมิพูดอย่างน่าสงสาร แต่พอเห็นหยางป๋อยกมือขึ้น เขาก็รีบพูดต่อ

"หลังจากพวกเขามาถึงยาน..." โคอิซูมิเริ่มเล่าอย่างรวดเร็ว

ขณะเดียวกัน หยางป๋อก็วางมือข้างหนึ่งบนแผงควบคุมกลาง ที่จริงแล้วเขากำลังใช้พลังพิเศษโฟโตอิเล็กทริกตรวจสอบโครงสร้างภายในของยานอย่างละเอียด

หยางป๋อได้ยินโคอิซูมิเล่าว่าพนักงานชายหญิงส่วนใหญ่บนยานเป็นนักปรุงยาระดับต่ำหรือลูกศิษย์ของสมาคมนักปรุงยา พวกเขามาที่นี่เพื่อแลกคะแนนด้วยร่างกาย

สมาชิกหน่วยบังคับใช้กฎหมายระดับ A+ สองคนได้สิทธิ์เลือกก่อน จากนั้นจึงถึงคิวของสมาชิกหน่วยบังคับใช้กฎหมายคนอื่นๆ

หยางป๋อคิดว่าระบบคะแนนนี้เป็นกุญแจสำคัญที่ชนชั้นสูงของสมาคมนักปรุงยาใช้ควบคุมชนชั้นล่าง หากต้องการสูตรยา ข้อมูล เอกสาร วัตถุดิบทดลอง หรือห้องทดลอง ล้วนต้องใช้คะแนนแลก คะแนนสามารถได้มาจากการทำภารกิจ หรือจากคนอื่น

พวกหน่วยบังคับใช้กฎหมายมีคะแนนมากมาย สำหรับนักปรุงยาระดับสูง คะแนนเหล่านี้ไม่มีประโยชน์ มีไว้ใช้กับนักปรุงยาระดับต่ำเท่านั้น

"นี่มันองค์กรทางวิชาการบ้าอะไรกัน?" หยางป๋อรู้สึกอึ้ง มันสกปรกเกินไปแล้ว

ในเวลาห้านาที โคอิซูมิเล่าเรื่องมากมาย หยางป๋อยังพบสิ่งแปลกประหลาด นั่นคือยานลำนี้มีระบบสัญญาณอีกชุดที่ซ่อนไว้อย่างแยบยล

หยางป๋อค้นพบจากระบบพลังงาน พลังพิเศษโฟโตอิเล็กทริกของเขาแทรกซึมเข้าไปในระบบลับนี้โดยตรง

ไม่นานหยางป๋อก็พบว่าระบบลับเหล่านี้เชื่อมต่อกับพื้นที่ที่ระบบตรวจจับของยานเข้าไม่ถึง รวมถึงห้องพักของพนักงานชายหญิงทั้งหมด

ห้องของสมาชิกหน่วยบังคับใช้กฎหมายก็มีด้วย หยางป๋อเห็นชายคนหนึ่งกำลังใช้แส้หนังเล็กๆ เฆี่ยนผู้ชายคนอื่น ทุกคนเปลือยกาย

หยางป๋อรู้สึกอึ้ง ดูจากสภาพที่พัก นี่ต้องเป็นสมาชิกหน่วยบังคับใช้กฎหมายระดับ A+ แน่ๆ

จากนั้นหยางป๋อยังพบว่าแม้ตัวเองจะปิดระบบสื่อสารของยาน โดยเฉพาะการสื่อสารภายนอก แต่ยังมีพลังงานบางส่วนส่งไปยังระบบสื่อสาร

"แหม" ไม่นานหยางป๋อก็พบสิ่งที่น่าสนใจ

"นี่น่าจะเป็นเครื่องสื่อสารควอนตัมอวกาศสินะ" หยางป๋อเคยเห็นของแบบนี้มาก่อน ตอนที่เขาเล่นเกมควบคุมระยะไกล สามารถควบคุมมนุษย์เทียมที่อยู่ในระบบดาวที่ไกลโพ้นจากดาวซันเหยว่โดยไม่มีความหน่วง ก็อาศัยดาวเทียมควอนตัมอวกาศ

คลื่นความถี่พิเศษและคลื่นพลังงานแบบนี้ หยางป๋อรู้ทันทีว่าคืออะไร

"นี่มันของวิเศษชิ้นใหญ่เลยนี่" หยางป๋อตั้งใจจะเอาอุปกรณ์นี้มาให้ได้ แล้วคราวหน้าจะหาอีกชิ้น หรือสองชิ้นเลยก็ได้

"ถ้าติดตั้งอันหนึ่งที่ดาวซันเหยว่ อีกอันที่ดาวปีศาจเขียว แล้วอีกอันในดินแดนจักรวรรดิ ต่อไปไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน เราก็สามารถใช้มนุษย์เทียมหรือหุ่นรบไร้คนขับควบคุมดินแดนได้" ตาของหยางป๋อเป็นประกาย

จากนั้นเขาก็ตบโคอิซูมิจนสลบอีกครั้ง โคอิซูมิสลบไปโดยไม่เข้าใจว่าทำไมถึงถูกตบอีก

หยางป๋อพบว่าระบบตรวจจับในห้องของสมาชิกหน่วยบังคับใช้กฎหมายเป็นระบบแยก และมีระบบจัดเก็บ ชัดเจนว่าสมาคมนักปรุงยาใช้บันทึกความชั่วร้ายของคนพวกนี้ สำหรับนักปรุงยาระดับต่ำที่ยังไม่ได้เติบโต นี่ก็เป็นหลักฐานแบล็คเมล์ ต่อให้โตขึ้นมาแล้วก็ไม่กล้าทิ้งสมาคมนักปรุงยา ไม่งั้นจะถูกทำลายในพริบตา

หยางป๋อเข้าใจโครงสร้างของยานดีแล้ว เขาเดินทางไปยังห้องเครื่องอย่างคุ้นเคย ในที่ลับๆ เขาพบตู้ที่ถูกปิดตาย พูดให้ถูกคือไม่มีร่องรอยอะไรเลย

หยางป๋อหยิบอาวุธพลังงานออกมา ตัดผิวเรียบนั้นเปิดออก

"เป็นแบบนี้นี่เอง?" หยางป๋อเห็นเครื่องสื่อสารควอนตัมอวกาศเป็นครั้งแรก มันเป็นลูกกลมโลหะสีเงินขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 30 เซนติเมตร ส่วนโครงสร้างภายในหยางป๋อไม่ค่อยเข้าใจ แต่เห็นโมดูลต่างๆ เขียนไว้บนนั้น

ลูกกลมนี้วางอยู่บนฐานจ่ายพลังงาน หยางป๋อกดตรงจุดหนึ่งบนลูกกลมโลหะสีเงิน ส่วนนั้นก็เด้งออกมา

"หินพลังงานสังเคราะห์ ดูเหมือนจะเป็นแหล่งพลังงานสำรอง" หยางป๋อหยิบขึ้นมาดู เป็นหินพลังงานหลายเหลี่ยมยาว 10 เซนติเมตร เห็นชัดว่าเป็นของสังเคราะห์

หยางป๋อพบว่าเครื่องสื่อสารควอนตัมอวกาศนี้ถูกเชื่อมติดกับฐาน และโลหะสีเงินก็แข็งมาก แต่น่าเสียดายที่หยางป๋อมีพลังพิเศษควบคุมโลหะ

เขาถอดเครื่องสื่อสารออกมาได้โดยตรง เมื่อหยางป๋อถอดเครื่องสื่อสารออก ณ ที่แห่งหนึ่งห่างไกลออกไป ในฐานลับของสมาคมนักปรุงยา จู่ๆ ก็พบว่ายานที่กำลังปฏิบัติภารกิจลำหนึ่งขาดการติดต่อ

เมื่อประชาชนทั่วไปรู้จักเทคโนโลยีใดๆ นั่นแสดงว่าเทคโนโลยีนั้นถูกใช้งานในระดับสูงมาหลายปีแล้ว

ประชาชนทั่วไปรู้จักเทคโนโลยีควอนตัมอวกาศไม่มากนัก แต่ชนชั้นสูงใช้งานมานานแล้ว

ฐานลับของสมาคมนักปรุงยาแห่งนี้รับผิดชอบตรวจสอบยานของสมาคม โดยเฉพาะยานที่ปฏิบัติภารกิจสำคัญ พวกเขารีบติดต่อยานผ่านเครือข่าย แต่ก็ไม่ได้ผล

พวกเขาพยายามติดต่อบุคลากรบนยาน แต่น่าเสียดายที่ก็ติดต่อไม่ได้ เรื่องนี้ถูกรายงานขึ้นไปทันที

ส่วนหยางป๋อได้เก็บอุปกรณ์ที่ถอดออกมาไว้ในพื้นที่เก็บของ แล้วเดินตรงไปยังที่เก็บวัสดุอย่างโจ่งแจ้ง

คนบนยานพบว่าการเชื่อมต่อกับเครือข่ายภายนอกขาดหาย แต่หน้าจอแสดงว่าเจอพายุแม่เหล็ก ทุกคนชินแล้ว ยานขาดการเชื่อมต่อระหว่างเดินทางบ่อยมาก

แต่ระหว่างผ่านระบบตรวจจับลับของยาน หยางป๋อแวะเข้าไป แล้วเชื่อมต่อระบบตรวจจับอิสระเข้ากับระบบของยาน

"รอพี่ชายเอาของไปแล้ว จะให้โลกได้เห็นหน้าตาที่แท้จริงของพวกคนเลวในสมาคมนักปรุงยา หวังว่าจะมียานลำที่สองมา มาอีกสักหลายลำ เราจะได้รวบรวมโมดูลการสื่อสารควอนตัมอวกาศให้ครบ" หยางป๋อยิ้มแห้งๆ

จากนั้นเขาก็มาถึงที่เก็บวัสดุทำยา หยางป๋อมองดูคลังเก็บวัสดุ วัสดุเหล่านี้ถูกเก็บไว้ในหลอดทดลองแยกกัน

"เฮ้อ ใครจะส่งกล่องเก็บของมิติต้นกำเนิดเดียวกันมาให้อีกสักหน่อยล่ะ" หยางป๋อมองดูวัสดุที่มีอย่างน้อยสิบกว่าตัน ในนั้นมีวัสดุหลักไม่น้อย

"ถ้าทำลายไปก็น่าเสียดายมาก ที่นี่อยู่ใกล้กองยานของหวังมู่เสวียที่สุด ถ้าเกิดเรื่องขึ้น พวกเธอต้องมาช่วยเหลือเป็นคนแรกแน่" หยางป๋อเริ่มขนย้าย เอาวัสดุที่ตัวเองเอาไปไม่หมดหรือไม่ต้องการยัดใส่แคปซูลหนีภัย แคปซูลหนีภัยกว่าสามสิบลูกถูกบรรจุจนเต็ม ในนั้นมีวัสดุทุกระดับ ราคาตลาดน่าจะเกินหลายพันล้าน

จากนั้นก็ปล่อยแคปซูลหนีภัยออกไป หลังจากแคปซูลหนีภัยลอยออกไป มันจะบินไปยังพื้นที่ที่มีสัญญาณโดยอัตโนมัติ

"น่าเสียดาย" หยางป๋อมองดูหุ่นรบเกือบยี่สิบตัว ล้วนเป็นของดีที่ผ่านการปรับแต่ง

หยางป๋อแค่ถอดชิ้นส่วนที่มีประโยชน์กับตัวเอง เช่น คอมพิวเตอร์ควอนตัม อุปกรณ์ควบคุม คอมพิวเตอร์ควอนตัมในหุ่นรบฝึกของเขาเป็นรุ่นเก่า อุปกรณ์ควบคุมก็ตอบสนองช้า

"คอมพิวเตอร์ควอนตัมของหุ่นรบรุ่นที่ 14 แหม ถอดสามอัน" หยางป๋อตรวจสอบหุ่นรบทีละตัว พบว่ามีหุ่นรบสองตัวที่ปรับแต่งเก่งมาก ภายนอกดูเหมือนหุ่นรบรุ่นที่ 9 แต่ภายในเป็นระบบรุ่นที่ 14 แต่ดูไม่เหมือนคอมพิวเตอร์ควอนตัมของสหภาพ

หยางป๋อถอดคอมพิวเตอร์ควอนตัมพร้อมระบบพลังงานและระบบควบคุมออกมา สิ่งเหล่านี้เปรียบเสมือนเส้นเลือดและเส้นประสาทของหุ่นรบ เมื่อถอดออกมาดูเหมือนสายไฟรวมกันยุ่งเหยิง พร้อมวัสดุหุ้มฉนวน

"สองชุดเลยนะ ฮ่าๆ ครบสมบูรณ์" หยางป๋อหัวเราะร่า ของแบบนี้ติดตั้งในหุ่นรบของตัวเอง ช่างดีเหลือเกิน

"รุ่นที่ 12 ก็แล้วกัน" สุดท้ายหยางป๋อเลือกคอมพิวเตอร์ควอนตัมรุ่นที่ 12 อีกหนึ่งชุดพร้อมระบบควบคุมพลังงาน

จากนั้นก็ถอดระบบขับเคลื่อนบางส่วน ใช้พลังพิเศษควบคุมโลหะเปลี่ยนระบบขับเคลื่อนเหล่านี้ให้กลายเป็นก้อนโลหะ

หยางป๋อต้องการวัสดุ ระบบขับเคลื่อนของหุ่นรบฝึกของเขาต้องออกแบบและผลิตแยกต่างหาก เพราะน้ำหนักของหุ่นรบมากกว่าปกติสามสี่เท่า ดังนั้นแรงที่ต้องรับในการเคลื่อนที่ความเร็วสูงจึงมากกว่าหลายเท่าตัว

"เฮ้อ!" หยางป๋อยัดโลหะเข้าไปในห้องนักบินของหุ่นรบอวกาศจนเต็ม แต่ก็ยังมีอีกมากที่ยังไม่ได้ถอด มองดูหุ่นรบพวกนี้ หยางป๋อรู้สึกเสียดายมาก

"ให้ตายสิ เมื่อไหร่จะได้ไปดูที่บริษัทมิติสักที ต้องมีเทคโนโลยีใหม่แน่ๆ" หยางป๋อกัดฟันแล้วจากไป

จากนั้นหยางป๋อก็มาถึงห้องควบคุม แล้วเริ่มดำเนินการ เปิดการเชื่อมต่อสัญญาณทางเดียว

โชคดีที่ยังไม่ออกนอกขอบเขตที่สถานีส่งสัญญาณครอบคลุม จากนั้นก็หาเว็บไซต์วิดีโอแห่งหนึ่ง เริ่มถ่ายทอดสด ตั้งชื่อว่า "ชีวิตหรูหราของนักปรุงยา" แล้วเขียนอธิบายว่าระบบคะแนนของสมาคมนักปรุงยาคือการกดขี่ชนชั้นล่าง

ในแผนกความมั่นคงด้านข้อมูลแห่งสหภาพเอดิน เจ้าหน้าที่รู้สึกเบื่อหน่าย เพราะการแพร่หลายของระบบอัจฉริยะทำให้คนที่ทำงานด้านการตรวจสอบความปลอดภัยได้แต่ดื่มกาแฟทุกวัน

เมื่อข้อมูลสีแดงจำนวนมากปรากฏบนหน้าจอเสมือน เจ้าหน้าที่ก็สนใจขึ้นมา รีบตรวจสอบ

"ท่านผู้อำนวยการ!" ในฐานะเจ้าหน้าที่แผนกตรวจสอบความปลอดภัย เมื่อเร็วๆ นี้พวกเขาได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาว่าไม่ต้องจำกัดการเผยแพร่ข่าวในแง่ลบเกี่ยวกับสมาคมนักปรุงยา แต่สิ่งที่ปรากฏตอนนี้ไม่ใช่แค่ข่าวในแง่ลบธรรมดา

ผู้อำนวยการอยู่ในห้องทำงานอีกด้านหนึ่ง ก็เห็นข้อมูลสีแดงเช่นกัน พอเปิดดูก็อุทานออกมา "ฟัค!"

จากนั้นก็ใช้สิทธิ์ของผู้อำนวยการอนุมัติข้อมูลสีแดงเหล่านี้ทันที แล้วยังเพิ่มยอดผู้ชมให้อีกด้วย

"แหม"

"ไอ้พวกคนเลวสมาคมนักปรุงยา สนุกสนานกันจริงๆ"

"ใช่เลย" เจ้าหน้าที่ในแผนกความมั่นคงดูวิดีโอถ่ายทอดสด ในนั้นมีชายหนึ่งคน หญิงห้าคน และผู้เขียนยังใจดีให้ข้อมูลตัวตนของคนเหล่านี้ด้วย ผู้หญิงถูกเบลอหน้า แต่ก็ระบุว่าเป็นสมาชิกภายในของสมาคมนักปรุงยา เป็นลูกศิษย์

แต่ตัวเอกไม่ได้ถูกเบลอ แสดงให้เห็นว่าเป็นอิโนอุเอะ ไรโซ รองหัวหน้าหน่วยบังคับใช้กฎหมายของสมาคมนักปรุงยา เป็นการถ่ายทอดสดเสมือนจริงความละเอียดสูง

ดังนั้นพลเมืองของสหภาพจึงตกตะลึง นี่...เมื่อไหร่ที่อินเทอร์เน็ตอนุญาตให้มีการถ่ายทอดสดที่เปิดเผยขนาดนี้ แต่พอดูอย่างละเอียดก็เห็นตัวตนของคนเหล่านี้ โอ้พระเจ้า!

พวกเขารีบชวนเพื่อนฝูงมาดู มีห้องถ่ายทอดสดหลายสิบห้อง ที่น่าตกใจที่สุดคือชายอีกคนที่ถือแส้หนังเล็กๆ พลางร้องเสียงแปลกๆ

นอกจากนี้ยังมีพนักงานที่คุยกันในห้องส่วนตัวว่าปีนี้ได้บริการใคร ใครวิปริตที่สุด ใครอ่อนโยนที่สุด แล้วได้คะแนนเท่าไหร่ สามารถทำการทดลองอะไรได้บ้าง

หยางป๋อใช้การเชื่อมต่อทางเดียว ดังนั้นภายนอกจึงไม่สามารถแจ้งเตือนคนบนยานได้

จากนั้นผู้สื่อข่าวทั้งหมดของสหภาพก็รายงานเรื่องนี้ อีกสองประเทศก็รู้เรื่องด้วย ผู้บริหารระดับสูงของสมาคมนักปรุงยาโกรธจัด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ยานอยู่ไกลขนาดนั้น พอขาดการติดต่อก็จบเลย

"ให้ตายสิ ฉันก็อยากไปสมาคมนักปรุงยาเหมือนกัน"

"ฮ่าๆ นายรอไปเถอะ นายไม่ได้ยินที่นักปรุงยาหญิงคนนั้นพูดเหรอ เธอโดนจัดการเกือบร้อยครั้งในปีเดียว"

"แหม ฉันเคยบอกแล้วไงว่าสมาคมนักปรุงยาอะไรนั่น องค์กรแบบนี้มีเรื่องมืดๆ เต็มไปหมด"

"แหม สมาคมนักปรุงยายังออกแถลงการณ์บอกว่านี่เป็นการละเมิดความเป็นส่วนตัว"

"ฮ่าๆ ในการถ่ายทอดสดบอกชัดเจนว่าการตรวจจับลับเหล่านี้ทำโดยผู้บริหารระดับสูงของสมาคมนักปรุงยาเอง เพื่อใช้ควบคุมสมาชิกระดับล่าง"

"ไร้ยางอาย พวกคนเลว"

หยางป๋อคิดว่าถึงเวลาที่ตัวเองต้องลงมือแล้ว ชุดเกราะของเขาแขวนระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้าสิบกว่าลูก เมื่อหยางป๋อปรากฏตัวในวิดีโอถ่ายทอดสด ทุกคนก็สงสัยว่าทำไมคนนี้ไม่มีข้อความบรรยาย

หยางป๋อเดินทางไปถึงประตูห้องหนึ่งอย่างราบรื่น เมื่อเปิดประตู ทุกคนถึงพบว่านี่คือห้องถ่ายทอดสดของชายที่ถือแส้หนังเล็กๆ คนนั้น

ริมสระว่ายน้ำ ชายที่ถือแส้หนังกำลังถูกคนอื่นตี จู่ๆ ก็เห็นคนเข้ามา เขารู้สึกประหลาดใจ ใครกันที่กล้าเข้ามาในสวรรค์ของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต

แต่พอเห็นหยางป๋อ คนผู้นี้ก็พุ่งไปที่ห้องด้านข้างทันที แต่หยางป๋อโยนระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้าสองลูกเข้าไปในห้องตั้งแต่วินาทีแรกที่เข้ามา

หน้าอกของคนผู้นี้มีแสงวาบ ผ่าท้องฟ้าจำเป็นต้องฟันระเบิดแม่เหล็กไฟฟ้าสองลูกนี้ก่อน แต่หยางป๋อก็พุ่งตัวเข้าไปพร้อมกัน

อีกฝ่ายเห็นหยางป๋อสวมชุดเกราะ ส่วนตัวเองไม่ได้สวม จึงพยายามหลบหนี แต่ไม่คาดคิดว่าร่างของหยางป๋อจะเคลื่อนที่ในอากาศด้วยเส้นทางประหลาด ชนเข้ากับอีกฝ่ายโดยตรง

พรืด! ชายที่ถือแส้หนังถูกชนกระแทกเข้ากับผนังที่ตกแต่งหรูหรา พ่นเลือดออกมา

ตูม! ตอนนี้คนที่ดูการถ่ายทอดสดถึงได้ยินเสียงระเบิด เครื่องประดับในห้องหรูสั่นสะเทือน นั่นเพราะความเร็วของทั้งสองคนทะลุความเร็วเสียง

(จบบท)