บทที่ 43 อาวุธพลังงาน

หยางป๋อวางถ้วยชาลง ถามด้วยความสงสัยว่า "ทำไมหรือครับ"

"ผ่าท้องฟ้าเองไม่ได้ซับซ้อนนัก สิ่งที่ซับซ้อนคือก้อนหินพลังงานด้านบนนั่น ก้อนหินนั่นเรียกว่าหินพลังงานต้นกำเนิดเดียวกัน" หลิวจื๋อเจี๋ยยักไหล่

จากนั้นหลิวจื๋อเจี๋ยก็ถอนหายใจ "แต่คนที่ใช้มันได้ล่ะสุดยอด ถ้าพูดถึงบนดาวเราน่ะนะ หน่วยพิทักษ์สามารถสังหารใครก็ได้ภายในสิบวินาที ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนบนดาว พอถูกล็อกเป้าก็จบเห่"

"หินพลังงานต้นกำเนิดเดียวกัน?" หยางป๋อมองเจ้านายด้วยสายตาพิศวง

หลิวจื๋อเจี๋ยพยักหน้า ชี้ไปที่จอเสมือนแล้วพูด "ชุดเกราะของหงเป่ยจวี่ครั้งนี้ เป็นชุดเกราะพลังงาน แถมยังเป็นชุดเกราะพลังงานต้นกำเนิดเดียวกันด้วย"

"พลังงานต้นกำเนิดเดียวกัน ก็ตามชื่อนั่นแหละ พลังงานนี้มีคุณสมบัติ ความถี่อะไรต่างๆ เหมือนกับพลังงานของตัวผู้ใช้ อาวุธแบบผ่าท้องฟ้านี่ ต้องใช้ทรัพยากรมหาศาลในการสร้างหินพลังงานต้นกำเนิดเดียวกัน ผู้ใช้ถึงจะสามารถควบคุมผ่าท้องฟ้าได้"

"ชุดเกราะพลังงานต้นกำเนิดเดียวกัน ก็คือชุดเกราะที่ทำขึ้นจากโลหะพลังงาน โดยโลหะพลังงานของชุดเกราะนี้มีต้นกำเนิดเดียวกับผู้ใช้ อย่างน้อยก็เข้ากันได้สูง"

"ชุดเกราะพลังงานต้นกำเนิดเดียวกันน่ะ จะว่าไงดีล่ะ ผู้ใช้มีความสามารถอะไร ชุดเกราะนี้ก็จะมีความสามารถแบบนั้น คิดเสียว่าเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายตัวเองก็แล้วกัน"

"ไม่ว่าจะเป็นหินพลังงานต้นกำเนิดเดียวกัน หรือโลหะพลังงานต้นกำเนิดเดียวกัน กระบวนการผลิตล้วนเป็นความลับสุดยอด และเมื่อสร้างหินพลังงานต้นกำเนิดเดียวกันขึ้นมา ความลับทั้งหมดของผู้ใช้ก็จะถูกรู้ไปหมด ผ่าท้องฟ้ามีชื่อเสียงมาก แต่คนใช้ไม่ค่อยมี อย่างแรกเลยคือต้นทุนสูงมากๆ มีแต่ตระกูลใหญ่ กลุ่มทุนใหญ่บางแห่งเท่านั้น ที่มีความสามารถใช้ได้ เพราะตระกูลและกลุ่มทุนพวกนี้ล้วนผลิตขึ้นเอง"

"อย่างที่สองคือคนของรัฐ เหมือนหน่วยพิทักษ์ดาวทุกดวง ที่มีอาวุธชนิดนี้ โดยรัฐบาลเป็นคนจัดหาผ่าท้องฟ้าให้พวกเขา"

"อย่างที่สามคือต้องมีข้อมูลการสื่อสารระยะไกลแบบเข้ารหัสลับด้วย"

หยางป๋อเข้าใจแล้ว เขานึกในใจ "หุ่นของฉันใช้โลหะพลังงานต้นกำเนิดเดียวกันสินะ งั้นเวลาฉันใช้หุ่น มันจะล่องหนได้ไหมนะ"

เขารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ หากหุ่นสามารถล่องหนได้ เดี๋ยวค่อยลองดู...

"หงเป่ยจวี่นี่พวกเขาเป็นใครกันแน่" หยางป๋อถาม

"จะว่ายังไงดีล่ะ พวกนั้นคือลูกหลานของขุนนางจักรวรรดิโบราณ คนพวกนี้อยากฟื้นฟูระบอบขุนนางขึ้นมาใหม่ อีกอย่างนายก็รู้ว่าขุนนางสมัยก่อนไม่ถือว่าสามัญชนเป็นคน คนพวกนี้จึงฆ่าคนที่พวกเขาคิดว่าผิดอย่างหนัก เช่นพวกนักการเงิน พวกเขาคิดว่าเป็นแวมไพร์ นายก็รู้นี่ว่าสังคมสมัยนี้ นักการเงินเป็นพวกไหนบ้าง"

"อีกด้านก็ไม่ถือว่าผู้อยู่อาศัยเป็นคน ทุกครั้งที่ปรากฏตัว ผู้อยู่อาศัยก็ต้องตายไปเป็นจำนวนมาก ฐานะของผู้อยู่อาศัยนั้นต่ำมาก แต่ใครจะกล้าพูดล่ะ บอกตามตรงฉันไม่รู้ว่าพวกนั้นคิดอะไรอยู่ในหัวกันแน่ ยังชอบพูดเหลวไหลอะไรไม่รู้อีก ครั้งนี้ดีแล้วที่มีนักบินหุ่นยนต์ระดับสุดยอด ไม่งั้นพวกเราคงตายไปหมดแล้ว"

"หงเป่ยจวี่ครั้งนี้เสียหายหนัก ชุดเกราะพลังงานสีเงินของหัวหน้าโดนสหภาพวิจัยถึงแก่นแล้ว ต่อไปพวกหงเป่ยจวี่คงหลบหนีได้ยากแล้วล่ะ แค่ศึกษาคุณสมบัติทางพลังงาน ความถี่อะไรนิดหน่อยของมัน ก็หาตัวพวกมันเจอได้ง่ายๆ แล้ว" หลิวจื๋อเจี๋ยส่ายหน้า

หยางป๋อคิดว่านี่เหมือนลัทธินอกรีตเลย ไม่งั้นไอ้พวกนี้คงไม่กล้าไลฟ์สดทั่วสหภาพบอกว่าไพร่สมควรตาย เหมือนไอ้พวกอเมริกันโง่ๆ น่ะ จริงๆ แล้วคนขาวเหยียดคนผิวสีอยู่แล้ว แต่ถ้ามีใครพูดออกมา คนคนนั้นต้องติดคุกจนตาย

"พวกหงเป่ยจวี่ก็ซวยเหมือนกัน รูปแบบการต่อสู้หลักของหุ่นคือการประชิด อาวุธระยะไกลเป็นแค่ตัวช่วย ถ้าห่างไกลไปหลายกิโลเมตร ปืนใหญ่วงโคจร อาวุธเลเซอร์บนฐานอวกาศ หรือยานรบก็จัดการได้แล้ว"

"อีกอย่าง ถ้าไม่ได้มีทิศทางการวิวัฒนาการด้านสติปัญญา และการฝึกฝนระยะยาวของนักบินหุ่นระยะไกล ก็ใช้พวกนี้ไม่ได้หรอก มีคนล้อเล่นว่านักบินหุ่นระยะไกลทุกคนมีกำลังการประมวลผลในสมองทัดเทียมกับสมองกลเลย พวกนี้ก็ใช้อาวุธใหม่ เจอเป้าที่ไม่มีเกราะป้องกันก็พอไหว แต่ถ้าเจอหุ่นยนต์ล่ะก็... ฉันก็แค่อยากรู้ว่าครั้งนี้เกิดจากความขัดแย้งภายในหงเป่ยจวี่เอง หรือมีคนแทรกซึมเข้าไป..."

ทันใดนั้น มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นจากจอภาพเสมือน "ข่าวด่วน ตามการสืบสวนของกรมความมั่นคงสหภาพและกองทัพ พบว่าสมาชิกกลุ่มก่อการร้ายหงเป่ยจวี่มาจากพนักงานบริษัทขนส่งเรดคริสตัล ซึ่งเป็นบริษัทโลจิสติกใหญ่อันดับสองของสหภาพ และเพิ่งเกิดการปะทะครั้งย่อยขึ้นที่ท่าอากาศยาน มีผู้ก่อการร้ายถูกสังหาร 130 คน ได้รับหลักฐานจำนวนมาก"

"หลักฐานพิสูจน์ว่าบริษัทเรดคริสตัลคือธุรกิจของกลุ่มหงเป่ยจวี่ สภาสหภาพได้ออกหมายจับ เพื่อจับกุมพนักงานทั้งหมดของบริษัทเรดคริสตัล และประกาศให้บริษัทเรดคริสตัลเป็นเป้าโจมตี"

เมื่อเห็นซากเรือลอยอยู่เหนือท่าอากาศยาน หยางป๋อก็เข้าใจแล้วว่าทำไมคนที่เขาฆ่าล้วนมีสกิลขับและซ่อมแซมเรือรบ แสดงว่าคนพวกนี้คงเป็น... ไม่ใช่สิ นี่มันเรือขนส่ง หรือว่าคนที่โดนเขาฆ่าไปรับใช้อยู่ในกองเรือทหารของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง?

หยางป๋อสูดหายใจเฮือกใหญ่ หงเป่ยจวี่แทรกซึมไปถึงในกองทัพเชียวเหรอ เขาควรจะรีบหนีไปซะแล้วมั้ยเนี่ย

หลิวจื๋อเจี๋ยมองสีหน้าของหยางป๋อ เข้าใจว่าหยางป๋อคงช็อกกับข่าว จึงส่ายหัวแล้วจิบน้ำ "คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นบริษัทเรดคริสตัล คราวนี้คนซวยคงเยอะเลย ส่วนธุรกิจของพวกเราก็คงดีขึ้น"

"ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้นครับ"

"คนซวยเหล่านั้น ก่อนที่คนอื่นจะเข้ามาดูแลกิจการ ต้องเคลียร์ก่อนหนึ่งรอบแน่ๆ และองค์กรยุติธรรมจะไม่เข้ามายุ่งกับกิจการพวกนี้หรอก รู้มั้ยทำไม" หลิวจื๋อเจี๋ยถาม

"ไม่ทราบครับ"

"เพราะกลัวว่าจะเจอของผิดกฎหมายมากเกินไปไง ถ้าถึงตอนนั้นเผยแพร่ออกไป คนอีกเยอะต้องลาออก ฉิบหาย ผู้นำหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายทุกคนอาจต้องลาออกหมดเลย แน่นอนว่าเจ้าของใหม่คงไม่อยากเอาตัวเข้าไปเกี่ยวข้องกับพวกนี้ นั่นไง เราก็ต้องลงมือสิ ยังไงพวกเราก็เป็นแค่ผู้อยู่อาศัย และของผิดกฎหมายในสหภาพก็มีเยอะ พวกเราก็ไม่มีชิป จะรู้จักมันได้ยังไงกัน" หลิวจื๋อเจี๋ยพูดเสียงเบาพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์

หลิวจื๋อเจี๋ยพูด "เอาจริงๆ นะ อยากได้หินพลังงานต้นกำเนิดเดียวกันซักก้อน อยากลองเล่นอาวุธพลังงานซักอัน"

"ผ่าท้องฟ้าเหรอ"

"ไม่ใช่ ผ่าท้องฟ้านั่นต้องมีข้อมูลสนับสนุน คิดซะว่ามันคืออาวุธเย็นที่ทำจากโลหะพลังงานก็แล้วกัน" หลิวจื๋อเจี๋ยบอก

หยางป๋อพยักหน้า คิดในใจ งั้นดาบโลหะพลังงานบนหุ่นของฉัน ก็ถือเป็นอาวุธเย็นเหมือนกันสินะ

หุ่นยนต์ส่วนใหญ่ใช้แย่งชิงทรัพยากร เช่น เหมืองพลังงาน อะไรประมาณนั้น ใช้ปืนใหญ่วงโคจร หรืออาวุธพลังงานระยะไกลไม่ได้หรอก อย่างนั้นจะทำให้ทรัพยากรเสียหาย เพราะฉะนั้นรูปแบบการต่อสู้หลักของหุ่นยนต์ก็คือการประชิดนี่แหละ

"เออ นายจะซื้อบ้านไหม ฉันให้นายยืมเงินก้อนหนึ่งได้นะ" หลิวจื๋อเจี๋ยถามหยางป๋อขึ้นมาทันที

หยางป๋อรีบส่ายหน้า "ตอนนี้ยังไม่ครับ ผมจะเก็บเงินเอง"

หยางป๋อกำลังจะหนีอยู่แล้ว พวกคลั่งของหงเป่ยจวี่อาจแทรกซึมเข้าไปในกองทัพแล้วก็ได้ แล้วเขาจะมานั่งซื้อบ้านอยู่ที่นี่ เขาบ้าไปแล้วเหรอ

รีบเปลี่ยนเรื่องคุย "เจ้านาย คุณไม่น่าจะมีปัญหาในการซื้ออาวุธพลังงานใช่ไหมครับ"

"อาวุธพลังงานแบบธรรมดาไม่มีหินพลังงานน่ะไปดูในตลาดได้ ยังไงหลายปีมานี้ ของเก่าของรุ่นพี่รุ่นใหญ่ก็มีเหลืออยู่เยอะ บางทีอาจจะมีของที่ต้นกำเนิดเดียวกัน หรือมีความเข้ากันได้ใกล้เคียงก็ไม่รู้ แต่ปัญหาคือจะหาหินพลังงานต้นกำเนิดเดียวกันยากหน่อย" หลิวจื๋อเจี๋ยจิบชาแล้วพูดตอบ

"คุณหมายความว่ายังไงครับ อาวุธพลังงานที่รุ่นพี่เคยใช้ คุณก็ใช้ได้งั้นเหรอ" หยางป๋อถามอย่างตกใจ โดยครึ่งหนึ่งของการแสดงออกนั้นแกล้งทำเป็น

(จบบท)