ตอนที่ 130 ตกเป็นเป้าหมายของแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่

หลังจากค่อยๆเดินดูทั่วร้านเสื้อผ้าเทียนหยุน ชายหนุ่มผมยาวก็กลับออกมาอีกครั้ง

"ร้านเสื้อผ้าหานลู่ของเรามีพื้นที่มากกว่า 300 ตารางเมตร แต่เทียนหยุนที่มีขนาดแค่นี้กลับแย่งลูกค้าของเราไปได้ ส่งผลให้ยอดขายของเราลดลงอย่างรวดเร็ว นี่มันไม่น่าขำไปหน่อยเหรอ?" ชายหนุ่มถามออกมาอย่างใจเย็น

แม้ว่าจะเป็นคำพูดที่ฟังดูธรรมดามาก แต่ในขณะนี้ชายวัยกลางคนก็รู้สึกได้ถึงความไม่พอใจอย่างชัดเจน

ร้านเสื้อผ้าหานลู่เป็นแบรนด์เสื้อผ้าที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในมณฑลเจ้อเจียง ซึ่งมีมูลค่าตลาดมากกว่าหนึ่งพันล้านหยวน! ฐานลูกค้าส่วนใหญ่อยู่ในมณฑลเจ้อเจียง แต่ก็มีการเปิดร้านสาขาในหลายๆหัวเมืองรอบๆ

และร้านสาขาเหล่านั้นก็เปิดขึ้นที่มณฑลเจียงซูเช่นกัน ส่วนมากแล้วจะกระจุกตัวอยู่ที่จินหลิง

เดิมทียอดขายของที่นี่ดีมาก แต่ตั้งแต่เดือนที่แล้วยอดขายเสื้อผ้าของร้านกลับลดลงมากจนผิดปกติ!

อันที่จริงแล้วก็ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร และมันก็ยังไม่เพียงพอที่จะดึงดูดความสนใจจากสำนักงานใหญ่ของแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่มาได้

ประเด็นสำคัญคือผู้บริหารในสำนักงานใหญ่ของแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่ และแขกสองสามคนจากบริษัทอื่นได้เดินทางมาที่จินหลิงเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ต่างๆด้วยตนเอง แต่เมื่อพวกเขามาที่นี่กลับพบว่าร้านเสื้อผ้าของพวกเขาถูกทิ้งให้รกร้าง ตรงกันข้าม ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนที่อยู่ไม่ไกลกลับเป็นที่นิยมมากกว่า

ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่มีถึงสอง!

บังเอิญว่าในถนนย่านการค้าแห่งนี้มีร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนอยู่สองร้านเลย

ภายใต้ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนที่ร้อนแรง ธุรกิจของร้านเสื้อผ้าหานลู่นั้นเงียบเหงามาก ร้านค้าทั้งสองแตกต่างกันอย่างชัดเจน

ในเวลานั้น ใบหน้าของผู้นำแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่ถึงกับมืดลงทันที

พวกเขาตรวจสอบข้อมูลของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุน และพบว่ามันเป็นร้านใหม่ที่เพิ่งเปิดขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ซึ่งก่อตั้งขึ้นมาไม่ถึงหนึ่งปีเลยด้วยซ้ำ

เป็นผลให้แบรนด์เสื้อผ้าหานลู่ที่มีชื่อเสียงโด่งดังกลับไม่สามารถต่อต้านร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนที่แทบจะไม่มีใครรู้จักได้เลย

ดังนั้นสำนักงานใหญ่จึงเปลี่ยนตัวผู้จัดการที่ดูแลร้านสาขาตลาดซูโจวทันที และส่งจั่วหานมาจัดการเรื่องนี้แทน

จั่วหานเป็นหลานชายของประธานคนปัจจุบันของแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่ และเขาเพิ่งกลับมาหลังจากที่เรียนจบจากต่างประเทศ นี่ถือเป็นโอกาสที่บริษัทมอบให้เขาเพื่อใช้ซ้อมมือ ก่อนที่จะได้ลงไปเล่นในสนามจริง

จุดประสงค์หลักสองประการของการที่เขามาที่นี่ หนึ่งคือการขยายตลาดของแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่ในมณฑลเจียงซูและเพิ่มยอดขายของเสื้อผ้า และอีกประการหนึ่งคือเพื่อแก้ไขผลกระทบด้านลบของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนที่มีต่อแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่

นอกเหนือจากผู้บริหารในสำนักงานใหญ่ของแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่ที่มาตรวจสอบก่อนหน้านี้แล้ว แขกที่มาด้วยกันสองสามคนนั้นยังเป็นผู้นำของบริษัทเอกชนต่างๆในประเทศอีกด้วย ซึ่งขนาดบริษัทของพวกเขาก็ไม่เล็กเลย

ผู้นำของบริษัทเอกชนเหล่านี้ย่อมมีแวดวงเป็นของตนเอง

อย่างไรก็ตาม เมื่อข่าวเรื่องแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่ถูกครอบงำด้วยร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนที่ไม่มีใครรู้จัก ซึ่งเพิ่งเปิดได้แค่ไม่กี่เดือนเท่านั้นกระจายออกไป พวกเขาจึงกลายเป็นตัวตลกในแวดวงนั้นทันที

หากพวกเขาไม่สามารถแก้ไขผลกระทบจากร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนได้ ผลกระทบด้านลบนี้จะคงอยู่ไปอีกเป็นเวลานาน

"บอสจั่วครับ ผมก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนแห่งนี้เหมือนกัน ไม่รู้เลยว่าพวกเขาใช้เงินจ้างหน้าม้ามากี่คน ตราบใดที่พวกเขายังมีหน้าม้าอยู่ในร้าน ร้านค้านั่นมันก็จะยังคงเป็นที่นิยมต่อไป" ชายวัยกลางคนอดไม่ได้ที่จะกล่าวขึ้น

เขารู้สึกเศร้าใจ ในความคิดของเขา ลูกค้าจำนวนมากที่อยู่ในร้านเสื้อผ้าเทียนหยุน ต้องได้รับการจ่ายเงินจ้างมาเป็นพิเศษแน่นอน

อันที่จริงมันยากที่จะตัดสินเรื่องพวกนี้ ในร้านค้าบางแห่งพวกเขาอาจจะไม่มีเงินมากพอที่จะใช้จ้างเหล่าหน้าม้าจำนวนมากได้ พวกเขาก็อาจจะจ้างแค่คนสองคนให้เดินไปเดินมาในร้าน จากนั้นก็ออกไปแล้วค่อยกลับเข้ามาอีกที

ถ้าเป็นเช่นนี้มันก็ยังพอสังเกตเห็นได้โดยง่าย

แต่อย่างไรก็ตาม มีบางคนที่มาเพียงครั้งเดียวและก็จากไปภายในไม่กี่นาที คนเหล่านี้อาจจะเป็นลูกค้าจริงหรืออาจจะถูกจ้างมาก็ได้ ซึ่งเป็นการยากที่จะตัดสินให้รู้แน่ชัด

อย่างน้อยชายวัยกลางคนคนนี้ก็ไม่สามารถบอกได้

ด้วยการสัญจรของผู้คนจำนวนมากทำให้คนที่เป็นลูกค้าจริงๆเหล่านั้นเข้าไปในร้านเสื้อผ้าเทียนหยุน และไม่มีลูกค้าคนไหนที่สนใจสถานที่ของเขาเลย

ยิ่งมีลูกค้าเยอะ ร้านค้าก็จะยิ่งร้อนแรง ผู้คนที่เข้าไปในร้านก็ยิ่งมีเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ

ในร้านค้าที่เงียบเหงา ไม่ว่าสินค้าในร้านจะดีมากแค่ไหน แต่หลายๆคนก็เลือกที่จะไม่เข้าไปแน่นอน

หลังจากที่เขากล่าวจบ จั่วหานก็กล่าวด้วยเสียงต่ำว่า "ไม่ต้องห่วง ที่เรียกว่าการแข่งขันทางธุรกิจระหว่างร้านเสื้อผ้านั้น เป็นการแข่งขันกันระหว่างเงินทุนอย่างไม่ต้องสงสัยเลย ที่ผมมาจินหลิงในครั้งนี้ ไม่เพียงแต่จะขยายขนาดของแบรนด์เราเท่านั้น แต่ยังจะทำลายคู่แข่งของเราด้วย ดังนั้นร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนอาจจะอยู่ได้ไม่นานแน่นอน"

ในโลกธุรกิจ ใครที่มีเงินทุนมากที่สุดก็จะได้เป็นราชา นี่คือความรู้ความเข้าใจของจั่วหาน

แม้แต่บริษัทชั้นนำในอุตสาหกรรมต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น Meituan (เหม่ยถวน),   Ele.me (เอ้อ-เลอ-มา), DiDi (ตีตี) ฯลฯ ต่างก็ใช้เงินทุนต่อสู้เพื่อหาทางออกในช่วงแรกของการพัฒนา และในที่สุดก็เอาชนะคู่แข่งเกือบทั้งหมดของพวกเขาได้

หากไม่มีเงินทุน แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้นำในช่วงแรกๆ แต่ความได้เปรียบเล็กน้อยนี้จะถูกลบหายโดยคนที่มาทีหลังได้อย่างง่ายดาย

แบรนด์เสื้อผ้าหานลู่พัฒนามาแล้วมากว่า 20 ปี คิดดูว่าเงินทุนของพวกเขาจะมีมากขนาดไหน? ซึ่งเบื้องหลังของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนไม่มีเงินทุนที่สามารถใช้ได้อย่างตามใจแน่นอน

ก่อนหน้านี้พวกเขายังไม่ได้เริ่มดำเนินการตอบโต้ ซึ่งทำให้ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนกล้าเข้าครอบงำพวกเขาได้อย่างตามอำเภอใจ

แต่ตราบใดที่พวกเขาลงมือจัดการจริงๆ ใช้เงินเพียงแค่เล็กน้อย ร้านเล็กๆที่เพิ่งเปิดมาได้ไม่กี่เดือนแห่งนี้ก็จะเหมือนกับเขื่อนที่ถูกมดแทะจนข้างในว่างเปล่า แค่สกิดเบาๆก็พังทลายทันที

ไม่ต้องพูดถึงสิงโตและกระต่ายเลย พวกเขาเปรียบเสมือนช้างกับมดตัวเล็กๆมากกว่า

ในจุดๆนี้ หานลู่ไม่ต้องกังวลถึงความเสี่ยงอะไรเลยสักนิด

ซึ่งจั่วหานก็ไม่สงสัยอะไร เขาเขื่อว่ามันต้องเป็นอย่างที่เขาคิดแน่นอน

เมื่อได้ยินคำกล่าวของจั่วหาน สีหน้าของชายวัยกลางคนก็แสดงความกระตือรือร้นออกมา

"คุณตรวจสอบร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนอย่างละเอียดแล้วหรือยัง?" จั่วหานเอ่ยถาม

"บอสจั่ว นี่เป็นเอกสารที่เกี่ยวข้องครับ" ชายวัยกลางคนยื่นเอกสารในมือให้เขา

เมื่อเปิดเอกสารขึ้นมา จั่วหานก็มองไปที่ใบหน้าของฉินหยุนที่อยู่หน้าแรกสุด ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็แสดงความประหลาดใจออกมา

"เขาเองงั้นเหรอ?"

"บอสจั่ว คุณรู้จักฉินหยุนคนนี้ด้วยเหรอครับ" ชายวัยกลางคนเอ่ยถามอย่างสงสัย

"ผมเคยเจอเขามาก่อน" จั่วหานตอบพลางยิ้ม

เขามีความจำที่ดี แม้ว่าบนถนนก่อนหน้านี้เขาเพิ่งจะมองไปที่ฉินหยุนแบบผ่านๆ แต่เขาก็จำรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายได้

หลังจากอ่านข้อมูลทั้งหมดแล้ว จั่วหานก็ถอนหายใจออกมา "ไม่มีผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง แม้ว่าฉินหยุนคนนี้จะอายุยังน้อย แต่เขาก็เริ่มต้นธุรกิจของตนเองมาได้ถึงขั้นนี้แล้ว เขามีพรสวรรค์มาก น่าเสียดาย..."

เมื่อต้องตกเป็นเป้าหมายของแบรนด์เสื้อผ้าหานลู่ในช่วงแรกของการพัฒนา เขาคงกล่าวได้เพียงว่า มันเป็นโชคร้ายของฉินหยุนเอง

หลังจากที่จั่วหานถอนหายใจเสร็จ ใบหน้าของเขาก็กลับมาเรียบเฉยอีกครั้ง จากนั้นเขาก็กล่าวว่า "ตอนนี้ในเมืองจินหลิงแห่งนี้ ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนมีร้านค้าอยู่ทั้งหมดเก้าสาขา ซึ่งในขณะนี้เราจะปล่อยร้านเล็กๆหกร้านนั่นไปก่อน อันดับแรก เราจะเริ่มเปิดร้านใกล้ๆร้านค้าขนาดใหญ่สามสาขานั้นก่อน ด้วยพื้นที่มากกว่า 200 ตารางเมตร"

"เราจะเลียนแบบดีไซน์เสื้อผ้าของพวกเขา และราคาที่เราขายก็จะต่ำกว่า ถ้าเขาจ้างหน้าม้า งั้นเราก็จะจ้างหน้าม้าให้มากกว่าเขา"

"ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนกำลังอยู่ในช่วงขยายตัวอย่างรวดเร็ว เงินทุนของพวกเขาน่าจะมีไม่มากนัก ตราบใดที่มีปัญหากับห่วงโซ่เงินทุนของพวกเขา ร้านขายเสื้อผ้าเหล่านั้นก็จะล้มละลายลงอย่างรวดเร็ว"

การลอกเลียนแบบสินค้าของคู่แข่ง แล้วใช้ข้อได้เปรียบในด้านราคาที่ต่ำกว่า หรือข้อได้เปรียบอื่นๆเพื่อเอาชนะพวกเขาเอง นี่ถือเป็นเรื่องที่ปกติมาก และวิธีนี้ก็มีประสิทธิภาพอย่างยิ่งกับผู้ที่ไม่มีเบื้องหลัง และเพิ่งเริ่มต้นธุรกิจของตนเอง

"บอสจั่วครับ ตอนนี้ในพื้นที่เดียวกันกับร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนเรามีแค่ร้านสาขาเดียว อีกสองร้านที่เหลือเราไม่มีเลย" ชายวัยกลางคนกล่าว

สถานที่แห่งนี้ยังไม่เท่าไร แต่ในอีกที่หนึ่ง ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนที่มีขนาดแค่ 40 ตารางเมตรธุรกิจของพวกเขากำลังเฟื่องฟูมาก ในขณะที่ร้านเสื้อผ้าหานลู่ที่มีขนาด 300 ตารางเมตรที่ตั้งอยู่ไม่ไกล มีลูกค้าแค่ไม่กี่คน นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้บริหารระดับสูงของร้านขายเสื้อผ้าหานลู่รู้สึกโกรธมาก

"ถ้าไม่มี คุณก็เช่าซะสิ! การขยายตลาดของแบรนด์มันก็คือการเปิดร้านสาขาเพิ่มไง!" จั่วหานสั่ง

"ครับ ผมจะติดต่อโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าหานลู่ของเราในเมืองจินหลิง และเริ่มการผลิตเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว งานเบื้องต้นต่างๆสำหรับร้านเสื้อผ้าหานลู่ของเราจะได้รับการจัดการทันที!"

"ดี!" จากนั้นชายวัยกลางคนก็พยักหน้าและเริ่มจัดการงานต่างๆอย่างรวดเร็ว

(จบตอน)

—————————————————————————

Meituan (เหม่ยถวน) เป็นแอพพลิเคชั่นจีนที่มีมูลค่ากิจการสูงถึง 1.7 แสนล้านดอลลาร์ ใหญ่เป็นอันดับ 3 รองจาก Alibaba และ Tencent ส่วนตัวธุรกิจไม่ได้มีแค่ Food Delivery หรือส่งอาหารเท่านั้น แต่ยังมีแพลตฟอร์มจองร้านอาหาร จองโรงแรม ซื้อของสดส่งถึงบ้าน ฯลฯ

ELE.ME (เอ้อ-เลอ-มา) คือแอปพลิเคชันสำหรับสั่งซื้ออาหารชื่อดังจาก Alibaba ที่นอกจากจะช่วยอำนวยความสะดวกแก่ลูกค้าแล้ว ยังช่วยให้ “ตลาดสด” เข้าสู่โลกดิจิทัลได้อย่างสมบูรณ์แบบ

DiDi (ตีตี) เป็นรถจีนสำหรับบริษัทเช่าที่มีสำนักงานใหญ่ในกรุงปักกิ่ง มีผู้ใช้มากกว่า 550 ล้านคนและคนขับหลายสิบล้านคน บริษัทให้บริการขนส่งทางแอพ รวมถึงการเรียกแท็กซี่ การเรียกรถส่วนตัว การแชร์รถผ่านโซเชียล และการแชร์จักรยาน บริการจัดส่งแบบออนดีมานด์ และบริการด้านยานยนต์