ตอนที่ 140 ยี่สิบเอ็ดล้าน!

"โอเคครับพี่รอง เดี๋ยวพรุ่งนี้เข้าผมเข้าไป" ฉินหยุนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลังจากพูดคุยกันอีกไม่กี่คำ ทั้งสองก็วางสายไป

เมื่อมองดูเวลา ตอนนี้ก็เป็นเวลา 21.16 น. แล้ว ฉินหยุนจึงคลิกค้นหาเพื่อไปที่เว็บไซต์ทันที

"03, 01, 15, 17, 09, 23 เลขคู่ทั้งหกตัวถูกหมดเลย!"

เขามองไปที่เลขคู่หกตัวแรกก่อน จากนั้นก็ตามด้วยคู่สุดท้าย

"05 เลขคู่สุดท้ายก็ถูกด้วย! รางวัลที่หนึ่ง ฉันถูกรางวัลที่หนึ่ง?!"

เมื่อค่อยๆมองดูตัวเลขทั้งเจ็ดคู่อย่างระมัดระวัง แววตาของฉินหยุนก็แสดงความตื่นเต้นออกมาเป็นอย่างมาก ทันใดนั้นความรู้สึกท้อแท้เบื่อหน่ายในใจของเขาก็สลายหายไปทันที

ค่าโชคดีที่ได้รับจากค่ายกลรวบรวมโชคลาภระดับที่สองสามารถเอาชนะผู้อำนวยการศูนย์สลากกินแบ่ง และทำให้เขาถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งได้!

"รางวัลที่หนึ่งคือเงินสด 5 ล้านหยวน คูณเพิ่มไปอีก 5 เท่า ซึ่งก็คือ 25 ล้านหยวน  และฉันก็ซื้อแบบ 15 บวก 8 คู่ นอกเหนือจากรางวัลที่หนึ่งแล้ว ยังมีรางวัลที่สองอีก 7 คู่ และรางวัลอื่นๆอีก ทั้งรางวัลที่สามและรางวัลที่สี่มูลค่ามากกว่าหนึ่งล้านหยวน ซึ่งรวมแล้วได้มากกว่า 26 ล้าน! ถึงแม้จะหักภาษีแล้วก็ยังเหลือมากถึง 21 ล้านหยวน!"

หัวใจของฉินหยุนถูกครอบงำโดยความประหลาดใจครั้งใหญ่ทันที!

หลังจากที่จ่ายเงินซื้อลอตเตอรี่ไป 400,000 หยวน จู่ๆเขาก็มีเงินก้อนโตเพิ่มขึ้นมาถึง 21 ล้านหยวน!

อัตราผลตอบแทนมากกว่าหกสิบเท่า!

"ถึงยังไงการซื้อลอตเตอรี่ก็ยังทำกำไรให้ฉันมากที่สุดอยู่ดี!" ใบหน้าของฉินหยุนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

คนอื่นอาจถูกลอตเตอรี่เพราะความบังเอิญ แต่เขาถูกลอตเตอรี่เพราะโชคช่วยล้วนๆ

"ถ้าฉันซื้ออีกครั้ง ฉันก็น่าจะถูกรางวัลได้เงินมาอีก 21 ล้าน!"

ในขณะนี้ เขาอดคิดไม่ได้ว่าการหาเงินด้วยวิธีนี้มันเร็วมากจริงๆ

อย่างไรก็ตาม เมื่อความคิดนี้ปรากฏขึ้นมา มันก็ถูกฉินหยุนปฏิเสธไปโดยทันที

รางวัลใหญ่แบบนี้ได้มาครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว ถ้าถูกลอตเตอรี่บ่อยๆมันอาจจะไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป

ยิ่งกว่านั้น เงินที่เขามีในตอนนี้ถือว่าเพียงพอสำหรับฉินหยุนแล้ว

"ยี่สิบเอ็ดล้านบวกกับอีกสิบสามล้านที่ฉันสามารถใช้ได้ เท่านี้ฉันก็มีเงินสดอยู่ในมือแล้ว 34 ล้านหยวน!"

เมื่อมีเงินเหล่านี้อยู่ในมือแล้ว ฉินหยุนก็ไม่จำเป็นต้องกังวลกับอนาคตของร้านขายเสื้อผ้าอีก

"อย่างไรก็ตาม สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือไปที่ศูนย์สลากกินแบ่งในวันพรุ่งนี้เพื่อเอาลอตเตอรี่ไปขึ้นเงิน"

...

"ข่าวด่วน ภายในวันนี้อาจจะมีใครสักคนในเมืองจินหลิงที่กำลังมีความสุขอยู่ เพราะว่าเขาสามารถถูกรางวัลที่หนึ่งด้วยการซื้อลอตเตอรี่ครั้งเดียวห้าเท่า! และรางวัลอื่นๆอีกสามสิบรางวัลด้วยการซื้อลอตเตอรี่ห้าเท่าเช่นกัน ... จำนวนเงินรวมที่ผู้โชคดีคนนี้ได้รับไปมีมากถึง 26 ล้านหยวน!"

แค่ช่วงเวลาสั้นๆ ข่าวนี้ได้สร้างความรู้สึกทั้งตกใจและประหลาดใจให้แก่คนในจินหลิงเป็นอย่างมาก ข่าวนี้ยังไปปรากฏเป็นวิดีโอสั้นๆในแอพโต่วอินอีกด้วย

"ว้าว เงินรางวัล 26 ล้าน ถ้าฉันได้แบบนั้นบ้างจะทำไงดี!"

"อิจฉา อิจฉาโว้ย!"

"มีใครรู้ตัวตนของผู้ถูกรางวัลไหม เขาจะรวยแล้ว"

"แทบไม่ต้องคิดเลย มันต้องเป็นคนที่อยู่ในศูนย์สลากกินแบ่งนั่นแหละ"

"ใช่แล้ว คนธรรมดาจะไปถูกรางวัลใหญ่ขนาดนี้ได้ยังไง โชคดีขนาดนั้นเลยเหรอ? ฉันว่ามันต้องเป็นผู้อำนวยการศูนย์สลากแน่นอน"

"ไร้สาระ คนใกล้ตัวฉันก็เคยถูกรางวัลที่สอง และเขาก็ไม่ใช่พนักงานของศูนย์สลากกินแบ่งอย่างแน่นอน"

...

หลายๆคนกำลังพูดคุยกัน บางคนก็ออกมาแสดงความคิดเห็นในพื้นที่ของโต่วอิน ซึ่งก็มีทั้งคนที่เชื่อกับคนที่ไม่เชื่อ แต่คนส่วนใหญ่กลับรู้สึกอิจฉาเหมือนๆกัน

ใครบ้างที่จะไม่ฝันอยากให้ตัวเองถูกลอตเตอรี่? คอหวยบางคนซื้อลอตเตอรี่ติดต่อกันมานานกว่าสิบปีด้วยซ้ำ แถมยังซื้อแต่เลขเดิมๆไม่ให้ขาดเลยสักงวด อย่างไรก็ตาม อัตราการถูกรางวัลของลอตเตอรี่นั้นต่ำเกินไป ซึ่งผู้ที่ถูกรางวัลที่แท้จริงมักมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

แม้ว่าหลายๆคนจะพูดคุยกันอย่างต่อเนื่อง และถึงกับรีบไปค้นหาในวิดีโอสั้นๆที่ร้อนแรงเหล่านั้น แต่พวกเขาก็ยังไม่รู้ตัวตนของผู้ถูกรางวัล

ในเวลานี้ ภายในร้านขายลอตเตอรี่แห่งหนึ่งในเมืองจินหลิง เจ้าของร้านลอตเตอรี่กำลังเต็มไปด้วยความเศร้าโศกเสียใจอยู่ แม้จะทานอาหารลงไปก็รู้สึกว่ามันไม่อร่อย

เมื่อมองไปที่ภรรยาที่มักจะร่าเริงอยู่เสมอ ในเวลานี้เธอก็มีท่าทางเหมือนคนใกล้ตายเช่นกัน และเธอก็ยังดูกระสับกระส่ายอีกด้วย

"มันเป็นความผิดของคุณทั้งหมด! ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งที่คุณพูด เมื่อวานนี้ผมก็คงซื้อลอตเตอรี่หลายใบนั่นแล้ว!"

เจ้าของร้านลอตเตอรี่เหลือบมองภรรยาของเขาและกล่าวออกมาอย่างโกรธเคือง

ตอนนี้ในใจของเขารู้สึกเสียใจมาก เมื่อวานตอนที่เห็นว่าฉินหยุนใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้อลอตเตอรี่เหล่านั้น ใจของเขาก็มีความคิดอยากจะลองซื้อตามเช่นกัน แต่กลับถูกภรรยาของเขาหยุดไว้ก่อน

ถ้าเขาควักเงินออกมาซื้อจริงๆ ป่านนี้เขาก็ได้ลุ้นเงินห้าล้านแล้ว!

และเมื่อผลสลากกินแบ่งประกาศออกมาเมื่อวานตอนสามทุ่ม เขารู้สึกมึนงงไปหมด นอนเสียใจอยู่ทั้งคืน

"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ซื้อลอตเตอรี่มันก็ต้องใช้ดวงทั้งนั้นแหละ คนๆนั้นซื้อเยอะขนาดนั้นแล้วเราจะไปมีเงินซื้อเหมือนเขาได้ยังไง" หญิงวัยกลางคนรูปร่างอ้วนกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งๆ

แต่เห็นได้ชัดว่าเธอขาดความมั่นใจมาก

ในใจของเธอก็รู้สึกเสียใจมากเช่นกัน ทำไมเมื่อวานนี้เธอถึงต้องปฏิเสธคำแนะนำของสามีด้วยนะ? ถ้าหากพวกเขาลองเสี่ยงโชคดูจริงๆ ป่านนี้พวกเขาก็ไม่ต้องมานั่งเฝ้าร้านเล็กๆแห่งนี้แล้ว

ถ้านำเงินไปฝากไว้ในธนาคาร ดอกเบี้ยต่อปีก็มากกว่าที่พวกเขาได้รับจากการทำงานทั้งปีแล้ว

น่าเสียดายที่พูดมากไปกว่านี้มันก็ไร้ประโยชน์ สิ่งต่างๆได้เกิดขึ้นไปเรียบร้อยแล้ว

คาดว่าต่อไปนี้ทั้งคู่อาจจะต้องมีการทะเลาะกันบ่อยครั้งเกี่ยวกับเรื่องลอตเตอรี่ในครั้งนี้ ซึ่งฉินหยุนก็ไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้เลย

...

ศูนย์สลากกินแบ่งสวัสดิการประจำจังหวัดของมณฑลเจียงซูตั้งอยู่ในเมืองจินหลิง ฉินหยุนมาที่นี่ตั้งแต่เช้าตรู่ ในเวลานี้ต่างก็มีผู้คนมากมายมารวมตัวพูดคุยกันอยู่ที่นี่ และแม้แต่นักข่าวก็มาเฝ้าอยู่ที่นี่เช่นกัน

ฉินหยุนไม่ต้องการให้คนอื่นรู้จักตัวตนของเขา เขาจึงสวมชุดมิกกี้เมาส์ตัวหนา ซึ่งปิดกั้นทั้งร่างกายและใบหน้าของเขาอย่างสมบูรณ์ ดังนั้นคนอื่นจึงมองไม่เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเขาเลย

ครั้งล่าสุดที่เขาถูกรางวัล 100,000 กว่าหยวนนั้น นั่นถือว่าเป็นแค่รางวัลเล็กๆ ซึ่งขั้นตอนต่างๆก็ไม่ซับซ้อนมาก

แต่ในครั้งนี้เขาต้องไปที่ธนาคารสหกรณ์ที่กำหนดโดยศูนย์สลากกินแบ่งสวัสดิการ เพื่อเริ่มขั้นตอนในการรับเงินรางวัล กระบวนการทั้งหมดในการรับรางวัลนั้นซับซ้อนมากเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น ฉินหยุนต้องร่วมมือกับศูนย์สลากกินแบ่งสวัสดิการเพื่อถ่ายรูปประชาสัมพันธ์อีกด้วย

นอกจากนี้ ยังมีบางคนที่ต้องการให้ฉินหยุนบริจาคเงินอีกเช่นกัน

ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความประสงค์ของแต่ละคน ไม่ว่าจะบริจาคเงินทั้งหมด หรือไม่บริจาคเลยสักหยวน เรื่องนี้ก็ไม่ได้ผิดอะไร

ฉินหยุนก็ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเขาก็บริจาคเงิน 100,000 หยวนพอเป็นพิธี

"คุณฉินครับ ไม่ทราบว่าคุณมีความคิดในการใช้เงินก้อนนี้หรือยัง ผมสามารถวางแผนทรัพย์สินให้คุณอย่างสมเหตุสมผล และสามารถรับประกันรายได้ของคุณได้ และผมก็จะจัดการเรื่องงานให้คุณ..."

เมื่อเขาไปที่ธนาคารเพื่อทำการแลกเช็ค พนักงานของธนาคารก็กระตือรือร้นมาก ประธานของธนาคารถึงกับออกมาต้อนรับฉินหยุนด้วยตัวเอง โดยต้องการให้ฉินหยุนฝากเงินในธนาคารของพวกเขา

นี่ถือว่าเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่!

หากเป็นคนธรรมดา พวกเขาก็คงมีแผนการเช่นนั้น และพวกเขาจะมีชีวิตอยู่อย่างสุขสบายทุกปีโดยอาศัยดอกเบี้ยจากเงินฝากในธนาคาร

อย่างไรก็ตาม เงินก้อนนี้ของฉินหยุนยังต้องนำไปจัดการกับหลายสิ่งหลายอย่าง ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้แน่นอนที่เขาจะเก็บไว้เฉยๆ

เขาปฏิเสธคำแนะนำของประธานของธนาคาร และในที่สุดเงิน 21 ล้านหยวนก็มาอยู่ในมือ!

หลังจากได้รับเงินแล้ว ฉินหยุนก็จากไปทันที

"ในที่สุดฉันก็ได้รับมัน!"

เมื่อมองไปที่บัตรธนาคารในมือ ใบหน้าของฉินหยุนก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เมื่อแผนการขั้นแรกประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์ แผนการขั้นต่อไปจะราบรื่นขึ้นมาก

ระหว่างทาง เขาได้รับโทรศัพท์จากพี่รองฉินลู่

"เสี่ยวหยุน ตอนนี้แกอยู่ไหน ศาสตราจารย์อาวุโสมาถึงแล้วนะ" ฉินลู่เอ่ยถาม

"ผมขอเวลาอีกสิบนาที" ฉินหยุนกล่าวอย่างรวดเร็ว

เขารีบขับรถไปที่สำนักงานกฎหมายชิงอวี้อย่างรวดเร็ว ซึ่งฉินลู่ก็ทำงานอยู่ที่นั่น

(จบตอน)