ฉินหยุนพยักหน้า เขากดที่ลิ้งค์ในวีแชต จากนั้นแอพโต่วอินก็เปิดขึ้นมาและก็กระโดดไปที่หน้าอินเทอร์เฟซการสะสมการ์ดทันที

"โอเค" ฉินหยุนพูดอย่างสบายๆ

"พี่ฉินหยุน ตอนนี้พี่มีการ์ดอยู่สี่ใบแล้ว และพี่ก็สามารถสุ่มรับรางวัลได้หนึ่งครั้ง" ฉินเสี่ยวฉีรู้สึกมีความสุขมาก เมื่อคิดว่าเธอได้โอกาสสุ่มรางวัลเพิ่มมาอีกหนึ่งครั้ง

เธอรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอสุดยอดมาก ดังนั้นเขาจึงอาจจะไม่สนใจกิจกรรมแบบนี้และน่าจะยังไม่ได้เข้าร่วม แน่นอนว่าตอนนี้เขามีการ์ดแค่ใบเดียว แต่หลังจากที่ฉินหยุนกดลิ้งค์จากเธอ เธอก็ได้การ์ดที่ใช่สุ่มรางวัลเพิ่มเป็นสี่ใบ

"ความเป็นไปได้มันต่ำมาก ดังนั้นอย่าคาดหวังมากเกินไปล่ะ" ฉินหยุนยิ้มพลางกล่าว

กิจกรรมนี้จัดมาหลายวันแล้ว แต่คนที่ได้รางวัลจริงๆมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้น

เขาคลิกที่ไอค่อนเพื่อสุ่มจับรางวัล จากนั้นคำว่า "จ่าย" ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าจอโทรศัพท์ทันที และซองจดหมายสีแดงขนาดใหญ่ก็พุ่งออกมาพร้อมกับเอฟเฟคสีสันสวยงาม

"ขอแสดงความยินดี คุณได้รับรางวัลอั่งเปาปลาคาร์ฟ 10,000 หยวน"

เมื่อได้เห็นข้อความนี้ฉินเสี่ยวฉีก็ตกตะลึงขึ้น

"อ๊าา!" ทันใดนั้นเธอก็ตะโกนออกมา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

"เด็กคนนี้เป็นอะไรไป"

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของฉินเสี่ยวฉี ทุกคนต่างก็มองมาที่เธอทันที น้าสะใภ้เฝิงหลานไม่ได้ที่จะถามออกมา

"พ่อ แม่... มาดูนี่สิ พี่ฉินหยุนได้รับรางวัลอั่งเปา 10,000 หยวน!" ฉินเสี่ยวฉีพูดด้วยความตื่นเต้น

"พี่ฉินหยุนไม่ต้องห่วง เดี๋ยวหนูจะใช้โทรศัพท์ของหนูถ่ายคลิปเอาไว้เอง!"

หลังจากอธิบายให้คนอื่นฟัง ฉินเสี่ยวฉีก็รีบพูดกับฉินหยุน

"ได้อั่งเปา 10,000 หยวน?"

"โชคของเสี่ยวหยุนนั้นสุดยอดจริงๆ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาสามารถประสบความสำเร็จได้ทุกอย่าง"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินกั๋วเหลียง ฉินกั๋วปิน และคนอื่นๆต่างก็รู้สึกประหลาดใจ พวกเขาเดินเข้าไปดูพลางกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

เรื่องบางอย่างไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ คนบางคนก็เกิดมาพร้อมกับความโชคดีติดตัว ตัวอย่างเหล่านี้มีให้เห็นอยู่มากมาย

ในมุมมองของพวกเขา ฉินหยุนเป็นคนประเภทที่สามารถประสบความสำเร็จได้อย่างง่ายดายไม่ว่าเขาจะทำอะไก็ตาม

เช่นเดียวกับตอนที่ฉินหยุนเคยซื้อลอตเตอรี่และถูกรางวัลใหญ่ และเช่นเดียวกันกับการที่เขาเปิดร้านขายเสื้อผ้า

ในขณะนี้ฉินหยุนก็ผงะไปเล็กน้อยเช่นกัน

เนื่องจากฉินเสี่ยวฉีเพิ่งส่งข้อความนี้มาให้เขาเมื่อสักครู่ จากนั้นเขาก็กดสุ่มรางวัลโดยที่จิตใต้สำนึกของเขาคิดว่าเขาอาจจะไม่ได้รางวัลอะไร

อันที่จริงตอนนี้เขามีโชคด้านความมั่งคั่งติดตัวอยู่ตลอดเวลา ซึ่งอัตราการชนะของเขาในกิจกรรมต่างๆอย่างเช่นการจับสลากนั้น มันสูงมากกว่าคนอื่นหลายเท่าเลย

"ดูเหมือนว่าแม้จะเป็นช่วงตรุษจีน ฉันก็ยังสามารถถอนขนจากบริษัทใหญ่ๆเหล่านั้นได้" เขาคิดกับตัวเอง

แน่นอน ฉินหยุนคิดเรื่องนี้อยู่แค่ครู่หนึ่งเท่านั้น เขาไม่ได้สนใจเงินจำนวนนี้มากนัก และเขาก็ไม่ได้ต้องการที่จะใช้พลังงานและความคิดทั้งหมดไปกับมัน

ถ้าเขาอยากจะทำเช่นนี้จริงๆ มันจะไม่ดีกว่าเหรอถ้าเขาจะไปที่ร้านที่จัดกิจกรรมโดยเฉพาะ ไปปล้นโทรศัพท์มือ คอมพิวเตอร์ และอื่นๆของพวกเขาเหล่านั้น

ในใจของฉินหยุนสงบมาก แต่กลับเป็นฉินเสี่ยวฉีที่รู้สึกตื่นเต้นแทนเขา เธอเอาโทรศัพท์มือถือของเธอถ่ายไปที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือของฉินหยุน เพื่อบันทึกวิดีโอฉากที่เขาได้รับรางวัลอั่งเปา จากนั้นก็ส่งคลิปวีดีโอไปยังกลุ่ม QQ ของเธอ

เธอมี QQ เป็นของตัวเอง ส่วนมากแล้วเธอจะเข้าสู่ระบบเมื่อตอนที่เธอเล่นมือถืออยู่ที่บ้าน นอกจากนี้เธอยังตั้งกลุ่ม QQ ขึ้นมาร่วมกับเพื่อนสนิทของเธออีกสองสามคนด้วย

ในเวลานี้ฉินเสี่ยวฉีส่งคลิปวิดีโอที่เธอเพิ่งถ่ายเสร็จไปยังกลุ่มนี้

"ว้าว ใครได้อั่งเปาน่ะ?"

"เสี่ยวฉี เธอรีโพสต์มาจากที่ไหน"

เมื่อวิดีโอถูกส่งลงไปในกลุ่ม ทันใดนั้นก็ราวกับผึ้งแตกรังทันที

"ฉันไม่ได้รีโพสต์มา"

เมื่อเห็นข้อความในกลุ่ม QQ ฉินเสี่ยวฉีก็ตอบอย่างตื่นเต้น "นี่คืออั่งเปาที่พี่ชายของฉันได้"

"จริงเหรอ!"

"เสี่ยวฉี พี่ชายของเธอไม่โชคดีไปหน่อยหรือไง?"

เพื่อนๆของเสี่ยวฉีต่างก็พากันส่งอิโมจิทำหน้าตาอิจฉามา

"พี่ชายของฉันโชคดีอยู่เสมอ"

ฉินเสี่ยวฉีมองดูที่ข้อความและตอบกลับอีกครั้ง "ฉันจะบอกให้ว่าพี่ชายของฉันไม่ได้เล่นกิจกรรมสะสมการ์ดในโต่วอินมาก่อนเลย ฉันเพิ่งส่งลิ้งค์ไปให้เขาและเขาก็กดที่ลิ้งค์ของฉัน จากนั้นก็เปิดโต่วอินขึ้นมาสุ่มรับอั่งเปาทันที"

ในเวลานี้ฉินเสี่ยวฉีกำลังเล่าให้เพื่อนๆของเธอฟังด้วยความภาคภูมิใจ

เมื่อเห็นข้อความที่รู้สึกอิจฉาของเพื่อนๆ ใบหน้าของเธอก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น

หลังจากประกาศให้คนอื่นๆรู้แล้ว ฉินเสี่ยวฉีก็เปิดโต่วอินขึ้นอีกครั้งอย่างพึงพอใจ และเริ่มสุ่มรับรางวัลอั่งเปาของเธอเอง

เธอมีนิสัยชอบสะสมให้ได้เยอะๆก่อนแล้วค่อยสุ่มรางวัลในรอบเดียว และตอนนี้เธอก็มีโอกาสที่จะได้สุ่มรับรางวัลถึง 52 ครั้ง

คลิกครั้งที่หนึ่ง การ์ด "จีน" ปรากฏขึ้น และคลิกครั้งที่สอง การ์ด "ปี" ก็ปรากฏขึ้น... เธอคลิกไปสิบครั้งติดต่อกัน แต่มันก็เป็นการ์ดที่ซ้ำกันทั้งหมดเหมือนกับครั้งก่อนๆตลอด

จู่ๆฉินเสี่ยวฉีก็รู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมา หลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง เธอก็ขยับไปที่ข้างๆฉินหยุนอีกครั้งพลางเอ่ยขอร้องว่า "พี่ฉินหยุน พี่ช่วยสุ่มรางวัลให้หนูได้ไหม"

ฉินหยุนโชคดีมาก แค่สุ่มครั้งแรกเขาก็ได้รางวัลเลย บางทีเขาอาจจะช่วยให้เธอได้รับอั่งเปาเหมือนกัน

หลังจากมองดู ฉินหยุนก็พูดขึ้นว่า "เกมนี้ความสนุกมันอยู่ที่การกดสุ่มรางวัล ถ้าเธอให้พี่เป็นคนกด เธอจะสะสมการ์ดไปทำไมล่ะ"

"ไม่เป็นไรพี่ฉินหยุน หนูชอบดูพี่กดสุ่มรางวัล" ฉินเสี่ยวฉีกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินเช่นนี้ฉินหยุนก็ทำอะไรไม่ถูก แต่เขาก็คลิกไปที่ไอค่อนกดสุ่มของเธอ ครั้งแรกได้การ์ดซ้ำ และครั้งที่สองก็ยังได้การ์ดซ้ำ...

เมื่อได้เห็นเช่นนี้เขาก็ไม่ได้แปลกใจอะไร โชคด้านความมั่งคั่งของเขามีผลกับตัวเองอย่างมาก แต่ถ้าใช้กับคนอื่น ผลลัพธ์ของมันจะน้อยลงมากทันที

ตัวอย่างเช่น ถ้าเขาซื้อลอตเตอรี่ด้วยตัวเอง เขาก็มีโอกาสที่จะถูกรางวัลสูง แต่ถ้าเขาซื้อให้คนอื่น มันเป็นเรื่องยากมากที่คนๆนั้นจะมีโอกาสถูกรางวัลได้

มิฉะนั้นตอนที่เขาถอนขนแกะของหานลู่ เขาคงไม่ไปซื้อเสื้อผ้าด้วยตัวเองและโชคดีได้รับของรางวัลพวกนั้น

กดสุ่มรางวัลไปสี่สิบกว่าครั้งแล้วแต่ก็ยังไม่ได้รางวัลอะไรเลย และตอนนี้ก็เหลือโอกาสสุดท้ายเพียงแค่สองครั้งเท่านั้น

"เสี่ยวฉี มีโอกาสอีกแค่สองครั้งเอง ถ้าเธอไม่สุ่มเอง เธอก็จะเสียมันไปแล้วนะ" ฉินหยุนมองไปที่ลูกพี่ลูกน้องของเขาและพูดด้วยรอยยิ้ม

แม้เขาจะกดสุ่มอีกสองครั้งเขาก็ไม่คิดว่ามันจะได้อะไร

"ไม่เป็นไรพี่ฉินหยุน หนูเชื่อในตัวพี่" ฉินเสี่ยวฉีกำหมัดและกล่าวออกมาด้วยสีหน้าหนักแน่น

ฉินหยุนยิ้มและกดสุ่มอีกครั้ง จากนั้นภายใต้สายตาของพวกเขาคำว่าจ่ายก็เด้งขึ้นมาที่หน้าจอ และซองจดหมายสีแดงที่มีอั่งเปา 10,000 หยวนก็ปรากฏขึ้น

ฉินเสี่ยวฉีตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็โห่ร้องอย่างตื่นเต้นทันที

"แม่ พ่อ ลุงใหญ่ ลุงรอง หนูได้อั่งเปาแล้ว! พี่ฉินหยุนช่วยหนูสุ่มรางวัลไปหลายสิบครั้ง และในที่สุดหนูก็ได้รับอั่งเปา 10,000 หยวน"

"ได้รางวัลอีกแล้วเหรอ?" เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฉินกั๋วเหลียงและคนอื่นๆต่างก็รู้สึกประหลาดใจ

ในเวลานี้ฉินหยุนเองก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเช่นกัน เขาคิดว่าเขาอาจจะสุ่มไม่ได้แล้วเสียอีก

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะช่วยคนอื่นได้ แต่ผลลัพธ์ของโชคด้านความมั่งคั่งมันก็จะลดลงอย่างมาก แต่อย่างน้อยมันก็ยังดีกว่าคนทั่วๆไป

ฉินเสี่ยวฉีรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เธอเริ่มส่งข้อความไปยังกลุ่มเพื่ออวดเพื่อนๆของเธออีกครั้ง ซึ่งก็ทำให้เพื่อนๆเหล่านั้นอิจฉาอย่างมาก

...

พริบตาเดียวก็มาถึงวันส่งท้ายปีเก่า

ฉินหยุนตื่นแต่เช้าเพื่อฉลองเทศกาลตรุษจีนกับฉินกั๋วตงพ่อของเขา และหลังบ่ายสามโมงก็เริ่มเตรียมอาหารเย็นวันส่งท้ายปีเก่ากัน

เสียงประทัดยังคงดังแว่วมาอยู่เป็นระยะๆ อันที่จริงการจุดประทัดถือเป็นเรื่องผิดกฎหมายในเมือง แต่ในชนบทไม่มีข้อบังคับที่เข้มงวดมากนัก

ทั้งฉินกั๋วตง จ้าวเหมย ฉินลู่ และฉินหยุน นั่งทานอาหารเย็นในวันส่งท้ายปีเก่ากันอย่างมีความสุข

ตั้งแต่ช่วงสี่โมงเย็น โทรศัพท์ของฉินหยุนก็ได้รับข้อความอวยพรปีใหม่เข้ามาอยู่เรื่อยๆ

หยูเล่อเหยาและหลินเมิ่งเมิ่งต่างก็ส่งข้อความมาหา เช่นเดียวกับเซียวหลาน จ้าวเทียนเฉียงจากบริษัท ผู้จัดการร้านโจวจินหลันและคนอื่นๆในร้านค้า ยังมีจ้าวคังฮ่าวกับหลี่หานอวี่จากหอพัก โจวซินหยาจากโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้าเทียนหยุน เป็นต้น

นอกจากนี้ยังมีคำอวยพรทุกประเภทส่งเข้ามาในกลุ่มแชทของบริษัท บางคนก็ได้แจกอั่งเปาให้คนอื่นๆแย่งกันกด ส่วนฉินหยุนก็เข้าไปเล่นกับพวกเขาเช่นกัน เขาส่งอั่งเปาไปสองสามซอง ซึ่งกระตุ้นเสียงเชียร์จากพนักงานได้ในทันที และพวกเธอทั้งหมดต่างก็พิมพ์มาว่า "บอสผู้ยิ่งใหญ่"

งานแสดงในเทศกาลตรุษจีนที่จัดขึ้นในหมู่บ้านค่อนข้างโบราณนิดหน่อย ฉินหยุนกับฉินลู่ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก แต่สำหรับฉินกั๋วตงและจ้าวเหมยพวกเขานั่งดูด้วยความเพลิดเพลิน ฉินหยุนก็ไปกับพ่อแม่ของเขาเช่นกัน แต่เขาไม่ได้ดู ซึ่งเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ของเขามองไปที่โทรศัพท์อยู่ตลอด

และแล้วเวลาก็ล่วงเลยมาถึงห้าทุ่มกว่าๆ

"เสี่ยวหยุน พอถึงเวลาเที่ยงคืนลูกมาเป็นคนเปิดประตูนะ" ฉินกั๋วตงกล่าวกับฉินหยุน

ฉินหยุนพยักหน้าและรอจนถึงเวลาเที่ยงคืนตรง จากนั้นเขาก็เปิดประตูและเริ่มจุดประทัดทันที

เกือบจะในเวลาเดียวกัน ดูเหมือนว่าจะมีเสียงประทัดดังมาจากทุกๆที่ ทุกคนต่างก็คุ้นเคยกับการกระทำนี้ ยิ่งตรงเวลามากเท่าไรก็จะยิ่งเป็นสิริมงคลมากขึ้นเท่านั้น

ฉินหยุนยืนอยู่เงียบๆพร้อมกับเสียงประทัดที่ดังก้องอยู่ในหูของเขา ภายใต้ท้องฟ้าอันมืดมิดและกว้างใหญ่ แสงวาบวาบส่องออกมาให้เห็นอยู่ทุกทิศทุกทาง ราวกับประกายไฟที่สะท้อนอยู่ในดวงตาของฉินหยุน

"สวัสดีปีใหม่!" ฉินหยุนมองไปที่ท้องฟ้าและเอ่ยขึ้นเบาๆในใจของเขา

ปีใหม่มาถึงแล้ว!

(จบตอน)