วันเวลาไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว ประมาณสี่ทุ่มกว่าๆ ฉินหยุนกำลังมองดูเอกสารผลประกอบการที่ถูกส่งมา พลางฟังจ้าวเทียนเฉียงเอ่ยรายงานเรื่องต่างๆ

"บอสฉินครับ เมื่อเทียบกับยอดขายก่อนหน้านี้ ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนทั้งยี่สิบเอ็ดสาขาของเราสามารถทำยอดขายต่อวันได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทั้งร้านค้าสาขาเล็กและร้านค้าสาขาใหญ่ต่างก็ทำลายสถิติยอดขายรายวันกันเลยทีเดียว!" จ้าวเทียนเฉียงกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น

ยกตัวอย่างเช่นร้านขายเสื้อผ้าสาขาเล็กของเทียนหยุน ปกติแล้วยอดขายต่อวันจะอยู่ที่ประมาณ 13,000 หยวนเท่านั้น แต่ในเวลานี้ ภายในหนึ่งวันสามารถทำยอดขายเพิ่มขึ้นได้มากถึง 15,000 หยวน!

"ดูเหมือนว่าแผนการสร้างแรงจูงใจของเราจะมีประสิทธิภาพมาก" ฉินหยุนยิ้ม

อันที่จริงแล้วสำหรับพนักงานขายในร้านเสื้อผ้า พวกเธอต่างก็อยู่ในสถานะเดียวกัน แต่ละคนมีทัศนคติที่ดี เวลาที่มีลูกค้าเข้ามาซื้อเสื้อผ้าพวกเธอก็จะคอยให้บริการ คอยแนะนำอยู่เสมอ แต่ถ้าลูกค้าไม่ต้องการจะซื้อ พวกเธอก็ไม่สามารถบังคับได้ โดยพื้นฐานแล้วนี่เป็นแนวทางในการปฏิบัติหน้าที่ของพวกเธอ

ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าคุณจะเชียร์ให้ลูกค้าซื้อของได้หรือไม่ คุณก็ยังคงได้รับค่าจ้างเหมือนเดิม อย่างมากก็อาจจะได้เพิ่มขึ้นหรือน้อยลงนิดหน่อย ดังนั้นถ้าพนักงานเจอลูกค้าที่ไม่มีท่าทีอยากจะซื้อ พวกเธอจึงมักจะปล่อยผ่านไป

จริงๆแล้วตอนทำงานพาร์ทไทม์ฉินหยุนก็เคยเป็นแบบนี้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม ในแต่ละเดือนเขาจะได้รับค่ายกลรวบรวมโชคลาภเพิ่มขึ้น และเมื่อค่ายกลรวบรวมโชคลาภเหล่านี้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ กำไรของเขาก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน ดังนั้นแม้ว่าในร้านขายเสื้อผ้าจะมีพนักงานขายที่ไม่ค่อยเชียร์ลูกค้า เขาก็ยังขายดีเหมือนเดิม

แต่ตอนนี้เขาไม่ได้ปล่อยผ่านอย่างที่เคยแล้ว

เป้าที่ตั้งไว้ 400,000 หยวนนั้นมันไม่ได้สูงมากนัก ท้ายที่สุดแล้วภายในหนึ่งเดือนมันก็มักจะถึงอยู่ดี แถมฉินหยุนก็ไม่ได้จงใจทำให้มันสูงเกินไป อย่างเช่นยอดขายต้องถึง 450,000 หยวนถึงจะได้โบนัส อะไรแบบนี้

ดังนั้นพนักงานแต่ละคนจึงสามารถขายเสื้อผ้าเพิ่มได้อีกหนึ่งตัวต่อวัน ซึ่งมันก็สามารถเพิ่มยอดขายได้อย่างน้อยวันละ 2,000 หยวน หนึ่งเดือนก็เพิ่มขึ้นหลายหมื่นหยวน ที่สำคัญค่าจ้างของพวกเธอยังเพิ่มขึ้นโดยตรงอีกด้วย

ประโยชน์ของสิ่งนี้สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนหลังจากคำนวณดูแค่เล็กน้อย และก็แน่นอน พนักงานแต่ละคนก็ราวกับถูกฉีดเลือดไก่ พวกเธอต่างก็กระตือรือร้นกับงานของพวกเธอมาก!

ซึ่งฉินหยุนก็ไม่ได้มีข้อจำกัดใดๆต่อพวกเธอเลย

ยิ่งยอดขายสูงมากเท่าไร บริษัทก็ยิ่งมีกำไรมากขึ้นเท่านั้น และพวกเธอเองก็จะมีรายได้มากขึ้นเช่นกัน ผลประโยชน์ของทั้งสองฝ่ายต่างก็สอดคล้องกันอย่างสมบูรณ์ แถมยังไม่มีขีดจำกัดในการรับโบนัสอีกด้วย!

นี่คือแผนการสร้างแรงจูงใจของฉินหยุน ที่เหมาะสมและดีที่สุดสำหรับเทียนหยุนในตอนนี้ ซึ่งกำหนดขึ้นชั่วคราวโดยฉินหยุนตามลักษณะของค่ายกลรวบรวมโชคลาภและจากบริษัทอื่นๆ!

...

จากนั้นเป็นต้นมา ยอดขายของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนทุกร้านก็ยังคงอยู่ในระดับนั้น

ในวันที่ 5 มีนาคม ยอดขายรายวันของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนสาขาเล็กสูงถึง 15,000 หยวน และยอดขายรายวันของร้านค้าสาขาใหญ่สูงถึง 87,000 หยวน

ในวันที่ 6 มีนาคม ยอดขายรายวันของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนสาขาเล็กสูงถึง 15,000 หยวน และยอดขายรายวันของร้านค้าสาขาใหญ่สูงถึง 88,000 หยวน

ในวันที่ 7 มีนาคม ยอดขายรายวันของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนสาขาเล็กสูงถึง 16,000 หยวน และยอดขายรายวันของร้านค้าสาขาใหญ่สูงถึง 88,000 หยวน

...

ตลอดทั้งสามวันที่ผ่านมา เทียนหยุนดูเหมือนว่าจะเปลี่ยนไปอย่างช้าๆ และสถานะของพนักงานก็แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

ทุกๆวัน ยอดขายรายวันที่เพิ่มขึ้นอย่างมากก็ยังคงรักษาระดับเอาไว้ได้ และในทุกๆ 2-3 วันก็อาจจะมีการสร้างสถิติใหม่ขึ้นมา

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และภายใต้เทียนหยุนที่เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น ในไม่ช้าเดือนมีนาคมก็กำลังจะผ่านพ้นไป!

เวลาสี่ทุ่ม ณ ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนที่กำลังจะปิดร้าน ในเวลานี้ไม่มีลูกค้าหลงเหลืออยู่ภายในร้านแล้ว ซึ่งพนักงานหลายคนก็รวมตัวกันอยู่หน้าร้านพลางกระซิบบางอย่าง

"ตอนนี้ก็สิ้นเดือนมีนาคมแล้ว อยากรู้จังว่ายอดขายของร้านเราในเดือนมีนาคมได้เท่าไร เราจะได้โบนัสจากบริษัทเท่าไรกัน!"

"ยอดขายน่าจะมากกว่าเดือนที่แล้ว"

"ตราบใดที่มันเกินมา 10,000 หยวน เงินเดือนของเราก็จะเพิ่มขึ้นอีกประมาณ 100 หยวนแน่นอน"

"ฉันคิดว่าน่าจะมากกว่าหมื่นหยวน"

ขณะที่พวกเธอกำลังเอ่ยกระซิบกระซาบกัน ในแววตาของแต่ละคนก็มีความคาดหวังส่องประกายออกมา

หลังจากเดือนที่วุ่นวายจบลง ตอนนี้ก็ถึงเวลาเก็บเกี่ยวแล้ว

ในที่สุดพนักงานทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านไป ยอดขายของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนก็ปิดลงหลังจากสิ้นสุดเดือนมีนาคม ขณะที่ฉินหยุนอยู่ในห้องทำงานที่บริษัท เขากำลังรอสายโทรศัพท์อย่างเงียบๆ

ในที่สุดจ้าวเทียนเฉียงก็โทรมา

"เป็นไงบ้าง?" ฉินหยุนถามทันที

"บอสฉิน ยอดขายทั้งหมดถูกคำนวณออกมาเรียบร้อยแล้วครับ!"

จ้าวเทียนเฉียงพูดออกมา เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยด้วยความตื่นเต้น "ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนทั้งยี่สิบเอ็ดสาขา ในบรรดาร้านค้าสาขาเล็ก ยอดขายต่อเดือนต่ำสุดอยู่ที่ 460,000 หยวน และยอดขายสูงสุดอยู่ที่ 520,000 หยวน!"

"ส่วนบรรดาร้านค้าสาขาใหญ่ ยอดขายต่อเดือนต่ำสุดอยู่ที่ 2.5 ล้านหยวน และยอดขายสูงสุดอยู่ที่ 2.78 ล้านหยวน!"

"ร้านค้าทั้งยี่สิบเอ็ดแห่งในมณฑลเจียงซู บวกกับร้านค้าอีกสี่แห่งที่เขตชิงอู๋ ยอดขายรวมทั้งหมดเกิน 28 ล้านหยวนครับ!"

จ้าวเทียนเฉียงรายงานผ่านทางโทรศัพท์อย่างตื่นเต้น เห็นได้ชัดว่าเขายังตกใจกับผลประกอบการที่ออกมาอยู่!

"28 ล้าน!"

เมื่อเขาได้ยินตัวเลขนี้ มุมปากของฉินหยุนยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

"ศักยภาพของผู้คนนั้นไร้ขีดจำกัดจริงๆ!"

เมื่อแผนการสร้างแรงจูงใจหลายชุดถูกนำออกมา ยอดขายของเทียนหยุนก็เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด!

อย่างร้านขายเสื้อผ้าสาขาใหญ่ ยอดขายของร้านที่สูงที่สุดได้มากถึง 2.78 ล้านหยวน เทียบกับยอดขาย 2.2 ล้านหยวนเมื่อเดือนที่แล้ว ยอดขายของเดือนนี้เพิ่มขึ้นทันทีมากกว่า 500,000 หยวนเลย!

ตามแผนการสร้างแรงจูงใจของฉินหยุน ร้านค้าสาขาใหญ่จะตั้งเป้าไว้ที่ 2.2 ล้านหยวน และหากเกินมา 50,000 หยวน เขาก็จำเป็นต้องหักออก 10,000 หยวนเพื่อเป็นรางวัลให้แก่พนักงาน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ฉินหยุนต้องมอบเงินมากถึง 110,000 หยวนให้กับพนักงานในร้านค้าที่มีผลงานดีที่สุด!

ซึ่งถ้าหากว่าแบ่งให้พนักงานของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนสาขานั้นจำนวนเท่าๆกัน เงินเดือนของแต่ละคนก็จะเพิ่มขึ้นมาประมาณ 3,000 หยวน!

เงินเดือน 5,000 พุ่งขึ้นเป็น 8,000 ทันที!

นี่คือรางวัลสำหรับพนักงานในร้านที่ทำยอดขายได้สูงสุด

สำหรับยอดขายที่ต่ำที่สุดในบรรดาร้านค้าสาขาใหญ่ พนักงานแต่ละคนก็ยังสามารถได้รับคนละประมาณเกือบสองพันหยวน

ส่วนร้านค้าสาขาเล็กที่ยอดขายต่ำสุด อย่างน้อยพนักงานก็ยังได้เพิ่มคนละ 1,200 หยวน คิดดูแล้วเงินเดือน 6,200 หยวนก็ถือว่าไม่เลวเลย

แม้ว่าเขาจะต้องจ่ายค่าจ้างให้พนักงานเป็นจำนวนมาก แต่ฉินหยุนก็ไม่มีอะไรที่ต้องเสีย!

เพราะว่าเขาได้กำไรมากกว่าเดิม!

"บอสฉิน พรุ่งนี้เราจะประกาศเรื่องโบนัสให้พนักงานทราบไหมครับ" หลังจากรายงานจบ จ้าวเทียนเฉียงก็ถามด้วยความตื่นเต้น

เงินเดือนจะออกในวันที่ 3 และพรุ่งนี้ก็เป็นวันที่ 1

"แน่นอนว่าเราจะประกาศให้พวกเขารู้"

ฉินหยุนยิ้มและพูดว่า "พนักงานต่างก็ทำงานหนักกันมาทั้งเดือนแล้ว ต้องให้พวกเขามีความสุขกันสักหน่อย"

...

วันที่ 1 เมษายน ปกติร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนมักจะเปิดหลังเวลา 8:30 น. แต่ในวันนี้ พนักงานทุกคนต่างก็มาถึงที่ร้านกันตั้งแต่เวลา 8.10 น.!

นี่คือร้านเสื้อผ้าที่ดูแลโดยโจวจินหลัน สาขาเมืองหรงหยาง!

พนักงานหลายคนมาถึงก่อนเวลา และแม้แต่คนที่ต้องเข้ากะบ่ายก็ยังพากันมาถึงแล้ว แต่พนักงานเหล่านี้ไม่ได้แสดงสีหน้าไม่พอใจใดๆเลย กลับกันทุกคนต่างก็มองไปที่โจวจินหลันด้วยความหวัง

"ในที่สุดก็ถึงเวลาประกาศยอดขายแล้ว!"

"ไม่รู้ว่าจะได้เท่าไร!"

ทุกคนมองไปที่โจวจินหลันด้วยสาตาคาดหวัง

"ทุกคน"

เมื่อเสียงของโจวจินหลันดังขึ้น พนักงานทุกคนก็เงียบลงทันที

"ดูเหมือนว่าทุกคนจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว"

เมื่อมองไปที่กลุ่มคน จู่ๆใบหน้าของโจวจินหลันที่ดูนิ่งเฉยก็แสดงรอยยิ้มออกมา เธอกล่าวว่า "ตอนนี้เดือนมีนาคมก็สิ้นสุดลงแล้ว ในมณฑลเจียงซู เทียนหยุนของเรามีร้านขายเสื้อผ้าอยู่ทั้งหมดยี่สิบเอ็ดสาขา ในจำนวนนี้มีร้านค้าสาขาใหญ่อยู่เจ็ดแห่ง และทั้งร้านค้าทั้งเจ็ดแห่งนี้ สาขาของเราคือร้านที่ทำยอดขายได้มากที่สุด ยอดขายของเราคือ 2.78 ล้านหยวน ซึ่งก็เกินเป้ามา 580,000 หยวน!"

เมื่อได้ยินที่โจวจินหลันกล่าวออกมา พนักงานทุกคนก็แสดงสีหน้าตื่นเต้นขึ้นมาทันที

(จบตอน)